ඞී.ඒ. රාජපක්‍ෂ අනුස්මරණ කෞතුකාගාරය හැදීමට රුපියල් මිලියන 33.9ක මහජන මුදල් අවභාවිතයේ යෙදවීම සම්බන්ධයෙන් ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ මහතා ඇතුළු විත්තිකරුවන් හත්දෙනකුට එරෙහිව ත‍්‍රිපුද්ගල විශේෂ මහාධිකරණය හමුවේ වන නඩුව ජූලි 26 දින සිට එක දිගට විභාගයට ගැනීමට නියමිතව තිබියදී, එම නඩුවේ විභාගය ඔක්තෝබර් 1 වැනිදා දක්වා අත්හිටුවන ලෙස ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය, ඊට පෙර දින, එනම් ජූලි 25 වැනි දා නියෝගයක් පැනවූයේ ය. ඒ ත‍්‍රිපුද්ගල විශේෂ මහාධිකරණය දුන් නියෝගයකට එරෙහි ව ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ මහතාගේ පාර්ශ්වයෙන් ඉදිරිපත් කළ අභියාචනා පෙත්සමක් විභාගයට ගැනීමට තීන්දු කරමිනි.
මේ අත්හිටුවීමෙන් ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ මහතාත්, ඔහුගේ පාර්ශ්වයේ අනෙකුත් අයත් අමන්දානන්දයට පත්වන්නට ඇති බවට සැකයක් නැත. තමාට එරෙහි ව ත‍්‍රිපුද්ගල විශේෂ මහාධිකරණයේ අසන්නට නියමිත නඩුව, කල් දමා ගැනීම සඳහා හැකි සෑම ආකාරයෙන් ම ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ මහතා පසුගිය කාලය තුළ උත්සාහ කෙළේ ය. ඔහුගේ නීතිඥයන් එම අධිකරණය ඉදිරියේ කටයුතු කළ ආකාරය, කල ඉල්ලීම්, එම අධිකරණය දුන් නියෝගවලට එරෙහි ව ඉහළ අධිකරණවලට ගිය ආකාරය, හදිසියේ ම ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ මහතා රෝගී වීම ආදිය මේ නඩු කල් දැමීමේ එක ම තිරනාටකයේ විවිධ ජවනිකා හැටියට හැඳින්විය හැකි ය.
ඔක්තෝබර් 1 වැනි දා දක්වා මහාධිකරණ නඩුව අත්හිටුවීමට, ජූලි 25 වැනි දා ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ ත‍්‍රිපුද්ගල විනිසුරු මඬුල්ල දුන් නියෝගය, ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂගේ නඩුව මග හැරීමේ මේ අසද් චේතනාව කූටප‍්‍රාප්තියට ගෙන එන්නට හේතු වනවා නොඅනුමාන ය.
ඔක්තෝබරය යනු ඊළඟ ජනාධිපතිවරණයට නාමයෝජනා කැඳවෙන මාසයයි. යම් හෙයකින් ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ, ජනාධිපතිවරණ අපේක්‍ෂකයකු වුවහොත්, මහාධිකරණ නඩුව, ‘ජනාධිපති අපේක්‍ෂකයකුට එරෙහි ව’ ගෙනයන නඩුවක් බවට පත්වෙනවා ඇත. යම් හෙයකින් ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ, රටේ අනාගත ජනාධිපති වුවහොත්, ඒ නඩුව, ජනාධිපතිවරයාට එරෙහි ව ගෙනයන්නක් වනු ඇත්තේ ද? නැත. එවිට නඩුවට අත් වන ඉරණම ගැන අලූතෙන් ලිවිය යුතු නැත.
නැවතත් රාජපක්‍ෂ ආණ්ඩුවක් යටතේ, රාජපක්‍ෂවරුන්ට එරෙහි ව තිබිය හැකි නඩුවල ඉරණම ගැන අදහසක් ගන්නට, දිවි නැගුම පනත් කෙටුම්පතට එරෙහි ව තීන්දුවක් දීම නිසා හිටපු අගවිනිසුරු ආචාර්ය ශිරාණි බණ්ඩාරනායකට අත් වුණු ඉරණම මතක් කර ගත හැකි ය. ඒ අතීතය මතක ඇති කිසිදු විනිසුරුවරයකු, ඕනෑවට වඩා ස්වාධීන වන්නට හෝ, අධිකරණයේ ස්වාධීනත්වය ආරක්‍ෂා කර ගැනීමට හෝ ඉදිරියට එනු ඇතැ’යි සිතිය හැකි ද?
නඩුවට එවැනි ඉරණමක් අත්විය හැකි නමුත්, සිය පියාගේ නාමය වෙනුවෙන් ගොඩ නගන කෞතුකාගාරයකට රුපියල් මිලියන 33.9ක මහජන මුදල් අනිසි ලෙස වියදම් කිරීමෙන් මහජනතාවට ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ මහතා කළ හානිය එසේ ම පවතින්නේ ය.
අවසානයේ පෙනෙන්නේ, රටේ ප‍්‍රමුඛ දේශපාලකයන්ගේ අයිතිවාසිකම්, ප‍්‍රභූන්ගේ අයිතිවාසිකම් ආරක්‍ෂා කිරීමට නීතිත්, ආයතනත් ඇති නමුත්, තමන්ගේ බදු මුදල් මේ ආකාරයෙන් වංචා සහගත ව යොදා ගැනීම නිසා අසාධාරණයට ලක් වී සිටින මහජනතාව වෙනුවෙන් පෙනී සිටින්නට, ඔවුන්ට යුක්තියක් ඉටු කරන්නට කිසිවකු නැති බව නොවේ ද?
2015 සිට මේ දක්වා ම, තමන්ගේ ආණ්ඩුවක් නොතිබුණත්, ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ මහතා, සිටියේ නීතිය ඉදිරියේ වරප‍්‍රසාදිත තත්වයක ය. මේ කෞතුකාගාරය සම්බන්ධයෙන් ඔහු අත්අඩංගුවට ගන්නට යන විට ජනාධිපති මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන, අපරාධ විමර්ශන නිලධාරීන්ට බාධා කෙළේ ය. ඒ අතර ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ, ශේ්‍්‍රෂ්ඨාධිකරණය ඉදිරියේ මූලික අයිතිවාසිකම් පෙත්සමක් ගොනුකොට අත්අඩංගුවට ගැනීම වළක්වන නියෝගයක් ඉල්ලූවේ ය. ඉල්ලූ සැණින්, මහින්ද රාජපක්‍ෂ මහතාගේ නීති විදුහල් මිතුරියක මූලිකත්වය හෙබවූ විනිසුරු මඬුල්ල, ඔහු අත්අඩංගුවට නොගන්නා ලෙස නියෝග කෙළේ ය. එහෙත්, ඒ, එවැනි ම ඉල්ලීම් කළ වෙනත් සාමාන්‍ය මිනිසුන්ට, නැවතත් පහළ උසාවියට ගොස් සාමාන්‍ය ක‍්‍රියාදාමය අනුව කටයුතු කරන ලෙස නියම කරමින්, ඔවුන්ගේ ඉල්ලීම් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය විසින් ප‍්‍රතික්‍ෂෙප කරනු ලබන පසුබිමක දී ය. තවත් නඩුවක් සඳහා ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ උසාවියට කැඳවූ විට ජනාධිපති සිරිසේන, මහජන රැුස්වීමක දී ‘රණවිරුවන් උසාවි ගානේ රස්තියාදු කරන්නේ යැ’යි කියමින් අපරාධ විමර්ශකයන්ට බැන වැදුණේ ය.
ත‍්‍රිපුද්ගල විශේෂ මහාධිකරණයක් පිහිටුවන්නට ආණ්ඩුව අලූත් ම නීතියක් ගෙනැවිත් සම්මත කෙළේ රටේ සාමාන්‍ය අධිකරණ ක‍්‍රියාවලිය තුළ දිග් ගැස්සෙන, මහා පරිමාණයෙන් මහජන මුදල් අවභාවිතය සම්බන්ධයෙන් වන නඩු ඉක්මනින් අසා, මහජනතාව වෙනුවෙන් යුක්තිය ඉටු කිරීමට ය. එහෙත්, ඒ එකුදු නඩුවක්වත් තීරණාත්මක අවසානයකට පැමිණ නැත්තේ ය. ඒ අතර, අධිකරණයෙන් විවිධ අවස්ථාවල දී ලැබුණු නියෝග ද, ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ මහතාට මේ මුළු කාලය තුළ ම නීතියෙන් මිදී සිටීම සඳහා, නොමඳ ව උදව් වී ඇති බව සටහන් කළ යුතු ය. එය අධිකරණය චේතනාන්විත ව කරන්නක් නොවේ. එහෙත්, ඒ ක‍්‍රියාදාමයේ සම්ප‍්‍රයුක්ත ප‍්‍රතිඵලය මහජන දේපල කොල්ලකරුවන් දඬුවමින් මිදී සුව සේ සිටීමයි.x
