පාර්ලිමේන්තු මන්ත්රී නලින්ද ජයතිස්ස
දැඩි ආණ්ඩු විරෝධයක් රට ඇතුලේ තිබෙන බව කීවාට, විශ්වාසභංග යෝජනාව විවාදයට ගත් මොහොතේ පාර්ලිමේන්තුවේ තිබුණේ ඇල්මැරුණු ස්වභාවයක් නේද?
පාස්කු ඉරිදා ප්රහාරය සම්බන්ධයෙන් ආණ්ඩුවට එරෙහිව ජවිපෙ විශ්වාසභංග යෝජනාවක් බාරදුන් මොහොතේ සිටම ඒක කඩාකප්පල් කිරීමට ආණ්ඩුවටත් වඩා උනන්දුවෙන් කටයුතු කළේ මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා ප්රමුඛ කන්ඩායම. අප විශ්වාසභංගය බාරදුන් මොහොතේම ඔවුන් ජවිපෙට එරෙහිව අවලාද ව්යාපාරයක් පටන්ගත්තා. අපි විශ්වාසභංගය ගෙනාවේ රිෂාද් බදියුදීන්ගේ විශ්වාසභංගය යට යවන්න කියලා කිව්වා. ආණ්ඩුව ශක්තිමත් කරන්න කියලා කිව්වා. මේ ආකාරයට ආණ්ඩුවටත් වඩා විශ්වාසභංගය ගැන කළකිරීමට පත්වෙලා හිටියේ රාජපක්ෂ කල්ලිය. විශ්වාසභංගය විවාදයට ගත් දවස් ටිකේදී ඔවුන්ගේ දායකත්වය ඉතාම අවම මට්ටමක තිබුණේ. විපක්ෂ නායකයා වුණත් මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා මේ විශ්වාසභංගය වෙනුවෙන් එක වචනයක්වත් කතා කළේ නැහැ. රාජපක්ෂ පවුලේ වුණත් චමල් රාජපක්ෂ හෝ නාමල් රාජපක්ෂ මේ විශ්වාසභංගය පිළිබඳ විවාදයට සහභාගී වුණේ නැහැ. අඩු තරමේ විශ්වාසභංගයේදී තමන්ගේ අතේ සිටින මන්ත්රීවරුන් 97 දෙනා පාර්ලිමේන්තුවට ගෙන්වාගන්නවත් මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා උත්සාහ කළ බව පෙනුණේ නැහැ.
කෙසේ වෙතත් දිනන්න බැරි විශ්වාසභංගයක් ගැන උද්යෝගයක් බලාපොරොත්තු වෙන්නත් බැහැ නේද?
මේ විශ්වාසභංගය ජයග්රහණය කරන්න අවස්ථාවක් තිබුණා. ආණ්ඩුවට දැන් ඉන්නේ 106යි. විපක්ෂයට 118 ක් ඉන්නවා. විපක්ෂය නියේජනය කරන්නේ මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාගේ කණ්ඩායමේ 97යි. දෙමළ ජාතික සන්ධානයේ 15යි. ජවිපෙ 6යි. විශ්වාසභංගය විවාදයට ගත්තු 11 වැනිදා දහවලේදී රනිල් වික්රමසිංහ හා මහින්ද රාජපක්ෂ අතර සාකච්ඡුාවෙන් පසුව තමයි විශ්වාසභංගය පරාජය කිරීමේ ක්රියාවලිය තීව්ර වුණේ. දහවල් 1ට පමණ මන්ත්රීවරුන් අතර ප්රචාරයක් ගියා. ඒකෙන් කීවේ එජාපයේ ඉඳලා මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාට සම්බන්ධ වුණු මන්ත්රී කණ්ඩායම විශ්වාසභංගයේදී ඡුන්දය නොදී ඉන්නවා කියලා. ඒක දෙමළ ජාතික සන්ධානයටත් බලපෑමක් වුණා. එසේ නොවී, දෙමළ ජාතික සන්ධානය විශ්වාසභංගයේදී නිහඬව සිටියානම් විශ්වාසභංගයට පක්ෂව ඡුන්ද 103කුත්, ආණ්ඩු පක්ෂයට ඡුන්ද 106කුත් තමයි තිබුණේ. ඒ අනුව එජාපයේ මන්ත්රීවරු 4 දෙනෙක් නිහඬ වුණානම් විශ්වාසභංගය දිනන්න තිබුණා. එසේ නැතිව එජාපයේ දෙදෙනෙක් විශ්වාසභංගයට පක්ෂව ඡුන්දය දුන්නානම් විශ්වාසභංගය දිනනවා. අනෙක මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාගේ 97 දෙනා සහභාගී වුණානම් අඩු ගානේ ආණ්ඩුවට විපක්ෂව ඡුන්ද 103ක් ගන්න තිබුණා. ඒ අනුව මේ විශ්වාසභංගය පරාජය කරන්න කටයුතු කළේ මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා ප්රමුඛ ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ කණ්ඩායම.
ඒ කියන්නේ, විශ්වාසභංගය සම්මත කරගන්න හැකිව තිබුණු බව ඔබ විශ්වාස කරනවාද?
පාස්කු ඉරිදා ප්රහාරයෙන් පස්සේ මහින්ද රාජපක්ෂලා කීව දේවල් අනුව ආණ්ඩුවට ප්රබල විරෝධයක් විශ්වාසභංගයේදී එල්ල කළානම් විශ්වාසභංගය දිනන්න තිබුණා. මොකද මේ විශ්වාසභංගයේ පදනම වුණේ ආණ්ඩුවේ ආර්ථික ප්රතිපත්තියවත්, ආණ්ඩුවේ රාජ්යතාන්ත්රිකභාවය නෙවෙයි. පැහැදිළිවම 21 වැනිදා ප්රහාරය සම්බන්ධයෙනුයි. තොරතුරු ලැබී තිබියදී අපේ්රල් 21 ප්රහාරය වළක්වාගන්නට අසමත් වීම, එයින් පසුව ඇතිවූ ජාතිවාදී ගැටුම් වළක්වන්නට අසමත් වීම. ඉන්පසුව රටේ ආර්ථිකය ස්ථාවර කරන්නට නොහැකි වීම සහ ප්රහාරයෙන් පස්සේ අපේ රටට විදෙස් මැදිහත්වීම්වලට ඉඩකඩ ලබාදීම කියන කරුනු මත තමයි විශ්වාසභංගය ඉදිරිපත් කළේ. අපේ රටේ පුරවැසියන් 250ක් මියගිහින්, 600ක් තුවාල ලබා සිටින අවස්ථාවක රාජපක්ෂ කල්ලිය හෙළූ කිඹුල් කඳුලූවලට යම් හෝ සාධාරණයක් කරමින් උනන්දුවෙන් වැඩ කළානම් මේ විශ්වාසභංගය සම්මත කරගන්න තිබුණා.
ඔය චෝදනා වලින් කියන්නට උත්සාහ කරන්නේ මහින්ද රාජපක්ෂ හා රනිල් වික්රමසිංහ කියන ප්රතිවිරුද්ධ කඳවුරු දෙකේ නායකයන් දෙදෙනා අතර රහස් එකඟතා ඇති බවද?
රනිල් වික්රමසිංහගේ පැවැත්ම තීන්දු කිරීමේදී පාර්ලිමේන්තුව තුළ මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාගේ ප්රබල දායකත්වයක් තියෙනවා. මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාට මේ වෙලාවේ රනිල් වික්රමසිංහ මහතාව අගමැතිධූරයෙන් එළවන්න වුවමනාවක් නැති බව තමයි පේන්නේ. එසේ නොවුණානම් ඔහු විපක්ෂනායක හැටියට තමන්ට යෙදවිය හැකි උපරිම ශක්තිය යොදවලා විශ්වාසභංගය දිනවන්න තිබුණා. ඒ වගේම පාර්ලිමේන්තුව තුළ රනිල් වික්රමසිංහ මහතාට ප්රබල විරෝධය එල්ලකරන්න පුලූවන් තැන්වලදී ඔහු කළේ නිහඬතාවය අනුගමනය කිරීම. අඩු තරමේ රවී කරුණානායකට එරෙහිව ඔවුන්ගේම පැත්තෙන් ඉදිරිපත් වූ විශ්වාසභංගයට ඡුන්දය දෙන්නවත් මහින්ද රාජපක්ෂ මහත්තයා ආවේ නැහැ. පාර්ලිමේන්තුවේදී සම්මත වූ බොහෝ අණපනත්වලදී මහින්ද රාජපක්ෂ මහත්තයාගේ ඡුන්දය භාවිතා වෙලා නැහැ.
විපක්ෂනායකවරයා වෙන්න කලින් නම් කොහොමටත් ඔහු පාර්ලිමේන්තුවට සහභාගී වුණේම නැහැ. විපක්ෂනායක වුණාට පස්සේ නම් ජවිපෙන් එල්ලවූ චෝදනාවලින් බේරෙන්න ඔහු විවාදවලට සහභාගී වෙනවා. එහෙත් එය සක්රීය දායකත්වයක් නොවෙයි. ඒ නිසා අද රනිල් වික්රමසිංහ මහතාගේ අගමැතිධූරය ආරක්ෂා කිරීමේදී ප්රබලතම සහාය ලබාදෙන්නා බවට මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා පෙනීසිටිනවා. ඒ නිසා වෙන්න ඇති වෙඩි නොවදින රථ, ආරක්ෂ භටයන් දහස් ගණනක් රාජපක්ෂ මහතා වෙනුවෙන් අගමැති වික්රමසිංහ දීලා තියෙන්නේ. රටේ තීරණාත්මක අවස්ථා හැම එකකදීම රනිල් මහින්ද යටිකූට්ටු කුමන්ත්රණ දියත් කරලා තියෙනවා.
ඒකාබද්ධ විපක්ෂය රටේ සැබෑ විපක්ෂය නොවන බව කියන්නට ජවිපෙ උත්සාහ කරනවා නේද?
රටකට විපක්ෂයක් ඕනෑ කරන්නේ ආණ්ඩුව ජනතාවගේ බදු මුදල් අපහරණය කිරීමේදී එයට එරෙහිව හඬනඟන්නයි. ඒ වගේම ආණ්ඩුව විසින් ජනතාවට එරෙහි අණපනත් සම්මත කරගැනීමට උත්සාහ කරද්දී එයට එරෙහි වී එය වළක්වන්න. ඒත් මේ දෙකම කරන්නට රාජපක්ෂලා අසමත්. ඒකට හේතුව තමයි ඔවුනුත් ජනතා බදුමුදල් අපහරණය කළ අය වීම. ඒ වගේම ජනතා විරෝධී අණපනත් ඔවුනුත් සම්මත කරගත්තා. 2015 දී රනිල් වික්රමසිංහලාගේ ආණ්ඩුව බලයට පත්වෙන්නේම පැරණි ආණ්ඩුවෙ හොරුන්ට වංචනිකයන්ට දඬුවම් දෙන බව මැතිවරණ ව්යාපාරයේදී කියලයි. ඒත් අද වෙනතුරු එක හොරෙක්ටවත් දඬුවම් කරලා නැහැ. එදා නීතියට බයෙන් රටෙන් පැනලා ගියපු බැසිල් රාජපක්ෂ අද ලංකාවට ඇවිත් දේශපාලනය කරමින් ඉන්නේ රනිල් වික්රමසිංහගේ ආශිර්වාදයෙන්. හොර පාස්පෝට් එකක් අතේ තියාගෙන රට යන්න ගියපු විමල් වීරවංශට කිසිදු ප්රශ්නයකින් තොරව නිදහසේ ඉන්න අවස්ථාව ලැබිලා තියෙන්නේ රනිල් වික්රමසිංහගේ ආශිර්වාදයෙන්. ගම්මන්පිල, මහින්දානන්ද, රෝහිත අබේගුණවර්ධන, ජොන්ස්ටන් ඇතුලූ සියලූදෙනා අද එළියේ සැරිසරන්නේ වික්රමසිංහගේ ආනුභාවයෙන්. ඒ නිසා වික්රමසිංහලා මේ ඞීල් එක රාජපක්ෂලා එක්ක දාන්න පටන්ගත්තේ අද ඉඳලා නෙවෙයි. 2015 ජනවාරි 09 වැනිදා පාන්දර ඉඳලාමයි. එදා අරලියගයමන්දිරයට ගිහිල්ලා රාපජක්ෂ මහත්තයාව හම්බවුණ තැන ඉඳලාම රනිල් වික්රමසිංහ කරමින් ඉන්නේ වංචනිකයන්ව, ¥ෂිතයන්ව ආරක්ෂා කිරීමයි. ඔහුගේ යටිකූට්ටු අරමුණ මොකක් වුණත් අද සිදුවෙමින් තියෙන්නේ 2015 ජනවරම සම්පූර්ණයෙන්ම පාවාදීමයි.
ඒකාබද්ධ විපක්ෂය ව්යාජ විපක්ෂයක් බව පෙන්වා, සැබෑ විපක්ෂයක අවශ්යතාවය මතුකිරීම ජවිපෙ උපායමාර්ගය නේද?
පැහැදිළිවම සැබෑ විපක්ෂයක් අවශ්යයිනේ. අපේ රටේ ජනතාව නියෝජනය කිරීම සඳහා සැබෑ විපක්ෂයක් වුවමනා කරනවා. තමන්ට එරෙහිව එල්ලවෙලා තියෙන නඩු විභාගවලට බයේ දේශපාලනය කරන විපක්ෂයකින් ජනතාවට සෙතක් වෙන්නේ නැහැ. තමන්ගේ ව්යාපාර සඳහා ආණ්ඩුවේ රැුකවරණය ඉල්ලා සිටින මන්ත්රීවරුන්ගෙන් විපක්ෂයකට සාධාරණයක් ඉෂ්ඨ වෙන්නේ නැහැ. තමන්ට යානවාහන, වැඩිපුර ඉන්ධන, වැඩිපුර ආරක්ෂාව ලබාගැනීමට ආණ්ඩුව මත යැපෙන විපක්ෂ නායකවරුන්ගෙන් හා විපක්ෂ සංවිධායින්ගෙන් ජනතාවට සෙතක් වෙන්නේ නැහැ. ඒ නිසා ජනතාව නියෝජනය කරන සැබෑ විපක්ෂයක වුවමනාවක් තියෙනවා. අද වෙලා තියෙන්නේ කලක් ආණ්ඩුවේත් හිටපු මේ කණ්ඩායම විපක්ෂයේ වාඩිවෙලා විපක්ෂ භූමිකාව හයිජැක් කිරීමයි.
ජවිපෙන් ජුලි 14 වැනිදා ජාතික ජන බලවේගය නමින් අලූත් ව්යාපාරයක් එළිදැක්වුවා නේද?
අවුරුදු 71ක් තිස්සේ මාරුවෙන් මාරුවට මේ රට පාලනය කරපු එජාප ශ්රීලනිප ආණ්ඩුව රට ගෙනැල්ලා තියෙන තැන පිළිබඳ ජනතාවට පැහැදිළිතාවයක් තියෙනවා. ඔවුන් ආර්ථික වශයෙන් රට දුර්වල කරලා තිබෙනවා. අපේ රාජ්යය අස්ථාවර කරලා තියෙනවා. ජාතික සමගිය පළුදු කරලා තියෙනවා. ජාතික ආරක්ෂාව බිංදුවට දාලා තියෙනවා. රාජ්යතාන්ත්රිකව රට පහළ තැනකට ඇදදාලා තියෙනවා. යන්න පුලූවන් පහළම තැනට අද රට ඇදලා දාලා තියෙනවා. රටට අවශ්ය කරන්නේ ශ්රීලනිපයෙන් හෝ එජාපයෙන් හෝ ඒවායින් කැඩුණු පක්ෂයකින් එන අලූත් මුහුණක් වෙනුවට සැබෑ විපක්ෂ බලවේගයක්.
සැබෑ විකල්ප ප්රතිපත්ති මත පදනම් වූ දේශපාලන පෙරමුණක අවශ්යතාවය තියෙනවා. ඒ සඳහා හොඳම හා වැඩිම විභවතාවය තියෙන්නේ අපේ රටේ ප්රජාතන්ත්රවාදී, ප්රගතිශීලී වාමාංශික ව්යාපාරයට. ඒ නිසා පහුගිය අවුරුද්දකට ආසන්න කාලයක් තිස්සේ ජවිපෙත් විවිධ විද්වත් සංවිධානත් මැදිහත්වෙලා ආරම්භ කරපු මේ විකල්ප දේශපාලන පෙරමුණේ ආරම්භක අවස්ථාව තමයි අපි ජුනි 14 වැනිදා බණ්ඩාරණායක සම්මන්ත්රණ ශාලාවේදී දැක්කේ. විවිධ වකවානුවල අපේ රටේ වාමාංශික දේශපාලනයේ නියැලූණු අය, රටේ ප්රජාතන්ත්රවාදය බිඳවැටෙද්දී ඒ වෙනුවෙන් හඬනැඟූ අය, පරිසරය වෙනුවෙන් හා ජාතිවාදයට එරෙහිව හඬනඟපු අය මේ වේදිකාව වටේට එකතුවෙලා ඉන්නවා. තවත් අය එකතුවෙන්න නියමිතයි. මේ එකතුව රට ගොඩනඟන්න මිස පුද්ගලයෙක්ව ගොඩනඟන්න නෙවෙයි. මෙය මේ රට ගොඩනැඟීම සැබෑ අවංක කැපවීමක් හා වුවමනාවක් තියෙන සමූහයකගේ ඒකරාශී වීමක් හැටියට තමයි හඳුනාගන්න පුලූවන්.
මේ ව්යාපාරයෙන් ජවිපෙ අනාගත මැතිවරණ දේශපාලන සැලසුම්වලට බලපෑමක් සිද්ධවේවිද?
අප බලාපොරොත්තු වෙන්නේ ජාතික ජන බලවේගය ඉදිරියේදී තවත් පුළුල් කරලා ඒක විකල්ප දේශපාලන පෙරමුණක් බවට පත්කරන්නට. ඒක මැතිවරණවලින් එහා ගිය පෙරමුණක්. ඒකේ එකම අරමුණ මැතිවරණවලට තරඟ වැදීම නෙවෙයි. ජනතාව ඥාණනය කරන, ජනතාව සංවිධානය කරන පුළුල් ජනතා ව්යාපාරයක් බවට එය පත්විය යුතුයි. එජාපයෙන්, ශ්රීලනිපයෙන් විනාශ කරපු රට යළි ගොඩනැඟීම සඳහා වන වගකීම මේ ව්යාපාරය බාරගන්නවා. දැන් විවිධ න්යායික හෝ ප්රායෝගික කාරණා මත විසිරිලා ඉන්න, අතීතයේදී යම් විරසකයන් තිබුණු අයට අප ආරාධනා කරනවා. සියලූ ප්රගතිශිලී, වාමාංශික හා ප්රජාතන්ත්රවාදය අගය කරන සියලූ පුද්ගලයන්ට අපි ආරාධනා කරනවා. අපි එක කඳවුරකට එකතුවෙලා රට විනාශ කරන කඳවුර පරාජය කරමු කියලා.
රට වෙනස් කරන්න නම් මේ සමාජ, ආර්ථික ක්රමයම වෙනස් කළ යුතුයි. ඒක වෙනස් කරන්න වෙන්නේ දේශපාලනයෙන්. දේශපාලනය යනු වෙන කිසිවක් නෙවෙයි, බලය ලබාගැනීමමයි. ඒ වෙනුවෙන් ජනතාව සංවිධානය කරන්න ඕනෑ. බලය කරා ළඟාවෙන්න ඕනෑ. මේ සංවිධානයේ අරමුණම ජාතිවාදය වැපිරිලා තියෙන, මිත්යාව ඉහවහාගොස් තිබෙන, වැඩවසම් ක්රමය ස්ථාපිත කරමින් තිබෙන මේ සමාජය ශුද්ධ පවිත්ර කරමින්, ජනතාවට අවබෝධය ලබාදෙමින් ජනතාව එක්ක එකට ගමන් කිරීමයි. මේ ව්යාපාරය ජනතාවට අවබෝධය දෙමින්, ජනතාව සංවිධානය කරමින්, ජනතාවගේම බලවේගයක් බවට පත්වෙන්න බලාපොරොත්තු වෙනවා. පාර්ලිමේන්තුවේ මන්ත්රීධූර කිහිපයක් වෙනුවෙන් හෝ ආණ්ඩුවේ කොටස්කරුවන් වෙන්න නෙවෙයි මේ කටයුත්ත කරන්නේ. සමාජයේ පුළුල් පරිවර්තනයක් වෙනුවෙන් ජනතාව ඒකරාශී කිරීමයි අපේ අරමුණ.
එහි අදහස මැතිවරණ දේශපාලන කටයුතුවලින් එහා ගිහින් රටේ සංස්කෘතිකමය, ආකල්පමය, සමාජමය කාරණාවලට ජාතික ජන බලවේගය හරහා ජවිපෙ මැදිහත් වෙන බවද?
අනිවාර්යයෙන්ම. දැන් අපේ රටේ ජනතාවාදී විකල්පයක් බලයට පත්කිරීමට ප්රධානම බාධාව වෙලා තිබෙන්නේ ජනතාවගේම තිබෙන ආකල්ප. ආණ්ඩුව පැත්තෙන් එන මර්ධනය හෝ ප්රතිගාමීත්වයට වඩා ජනතාවගේම තිබෙන පසුගාමීත්වය, වහල් මානසිකත්වය හේතුවෙලා තියෙනවා. ජාතිවාදී ආගම්වාදී උමතුවාදය හේතුවෙලා තියෙනවා. ඒ නිසා මේ සමාජය තුළින් සමාජයත් වෙනස් කරමින් තමයි බලය කරා යන්නට වෙන්නේ. එහෙම නැතිව අද ඉන්න මානසිකත්වයෙන්ම සිටින ජනතාවක් එක්ක බලය ලබාගෙන රට දියුණු කරන්න බෑ. රටේ ජාතික සමගිය හදන්න බැහැ. රට ඉදිරියට ගෙනයන්න බැහැ. එහෙමනම්, සංස්කෘතිකමය වශයෙන් ආකල්පයම වශයෙන් දියුණු සබුද්ධික ජනතාවක් සමග තමයි අපට ඉදිරියට යන්නට වෙන්නේ. ජනතා විඥාණය දියුණු කරන අතරම බලය ලබාගන්න ඕනෑ. සමහර දේවල් දේශපාලන බලයෙන් වෙනස් කරන්න පුලූවන්. සමහර දේවල් වෙනස් කරන්න වෙන්නේ සමාජය වෙනස් කිරීමෙනුයි.x