මරණ දණ්ඩනයට විරුද්ධ වන්නේ කුඩුකාරයන්ගෙන් මුදල් ලබා ගත් අය බව ශ්රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ මහලේකම් දයාසිරි ජයසේකර පසුගිය දා කියා තිබුණි. ඔහු පුනරුච්චාරණය කළේ, ඔහුගේ නායක ජනාධිපති මෛත්රීපාල සිරිසේන ඊට දින කිහිපයකට පෙර ප්රසිද්ධ රැුස්වීමක දී කළ ප්රකාශයකි. තමා කුඩුකාරයන්ට එරෙහි ව මරණ දඬුවම ක්රියාත්මක කරන්නට හදන විට කුඩුකාරයන්ගෙන් මුදල් ගන්නා පිරිස ඊට විරුද්ධ ව උසාවි ගොස් නඩු දමනවා යැ’යි ජනාධිපතිවරයා එහි දී විස්තරාත්මක ව කීවේ ය. කුඩුකාරයන්ගෙන් තමාට මරණ තර්ජන ද එල්ල වී ඇතැ’යි කීමට අමතරව ය ඒ.
එය එක් අතෙකින්, මරණ දඬුවමට විරුද්ධ ව මේ වන විට අධිකරණය ඉදිරියට ගොස් සිටින ලංකාවේ ප්රකට ආගමික නායකයන් වන ගල්කන්දේ ධම්මානන්ද හිමි, බිෂොප් දුලිප් ඩි චිකේරා වැනි ගෞරවනීය පුද්ගලයන්ට කළ නිගාවකි. අනෙක් පැත්තෙන්, මානව හිමිකම් සම්බන්ධයෙන් ජීවිතය පරදුවට තබා කතා කරන, ලියන, ක්රියා කරන මිනිසුන්ට කරන ලද අගෞරවයකි.
ජනාධිපතිවරයා දැන ගත යුත්තේ, මිනීමැරුම් චෝදනාවලට වරදකරු වී මරණ දඬුවම නියම වී සිටින පුද්ගලයන්ගෙන් කිහිප දෙනකු තෝරා ගෙන හෙටානිද්දා ජනාධිපතිවරයා ඔවුන්ගේ දඬුවම ක්රියාත්මක කරන්නට ගියත්, මේ විරෝධය මේ පිරිස අතරින් ම මේ ආකාරයට නැගෙන බව ය. ජනාධිපතිතුමාගේ පටු සිතීම් පරාසයට නොපෙනෙන්නේ, මේ කිසිවකු විරුද්ධ වන්නේ මරණ දඬුවම නැවත ක්රියාත්මක කරවා රට අශිෂ්ට යුගයකට ගෙන යෑමට මිස, කුඩුකාරයන් එල්ලීමට නොවන බව ය.
මරණ දඬුවමට විරුද්ධවන්නන් අතර, දැන් ශ්රේෂ්ඨාධිකරණය ද සිටියි. ඒ ජනාධිපතිවරයාගේ අත්තනෝමතික තීරණය ඔක්තෝබර් 13 වැනි දා දක්වා අත්හිටුවන්නට ශ්රේෂ්ඨාධිකරණය නියම කර ඇති බැවිනි. ඒ නිසා, ශ්රේෂ්ඨාධිකරණයේ විනිසුරන් පවා කුඩුකාරයන්ගෙන් මුදල් ලබන පිරිසක් බව ජනාධිපතිතුමාත්, ඔහුගේ මග යමින් දයාසිරි ජයසේකර වැනි මහතුනුත් හෙට කිවහොත් පුදුමයක් නොවේ. ඔවුන්ගේ සිතීම් පරාසය ඒ තරමට ම සංකෝචනය වෙමින් පවතින නිසා ය.
මරණ දඬුවම ක්රියාත්මක කර රටේ මත්ද්රව්ය ජාවාරම මැඬලීමට හැකි වෙතැ’යි සිතීම ම දේවල් සරල ලෙස දැකීමකි. ඒ සම්බන්ධයෙන් පසු ගිය කාලයේ ඇති වූ සංවාදවල දී ඕනෑ තරම් කරුණු ඉදිරිපත් වී තිබේ.
ලංකාවේ මරණ දඬුවම ක්රියාත්මක කෙරේ නම්, සිය ජීඑස්පී ප්ලස් සහනය ගැන නැවත සිතා බැලීමට සිදු වන බව යුරෝපා සංගමය දැනුම් දුන් විට, ජනාධිපතිවරයා එය පිළිගත්තේ, යුරෝපා සංගමය අපට කරන තර්ජනයක් හැටියට ය. එහෙත්, ¥රදර්ශී නායකයෙක් වී නම් ජනාධිපතිවරයා සිතනු ඇත්තේ, ජීඑස්පී ප්ලස් සහනය ද තවදුරටත් තබා ගෙන, මිනිසුන් ද නොමරා, මත්ද්රව්ය ජාවාරම ද මැඬලන්නේ කෙසේ ද කියා ය. නායකයන් කියන්නේ එවැනි ආකාර මිනිසුන්ට ය.
අද ලෝකයේ මානව හිමිකම් කතිකාව කෙතරම් පුළුල් ද යත් අන්තර්ජාතික වෙළෙඳාම, ණය හා මූල්ය ආධාර සැපයීම, ජාත්යන්තර සංවිදාන ඈ මේ හැම තැනක ම මූලික මිනුම් දණ්ඩක් බවට පත්වී තිබෙන්නේ මානව හිමිකම් ය. දකුණු අප්රිකාවේ වර්ණ භේදය තිබිය දී ඒ රටට එරෙහි ව විවිධ රටවල් සම්බාධක නොපැන වී නම්, එහි වර්ණ භේදය මේ වන තෙක් තිබෙන්නට හොඳට ම ඉඩ තිබිණ. දකුණු අප්රිකාවට ක්රීඩා කණ්ඩායම් පවා යැවීමෙන් වැළකීමට ඒ කාලයේ ලෝක සම්මතයක් ඇති කර ගෙන තිබිණ. අපේ ජනාධිපතිවරයා ඒ කාලයේ දකුණු අප්රිකාවේ නායකයෙක් වී නම්, ඔහු කියනු ඇත්තේ මේවා සිය රටට විරුද්ධ ව කරන තර්ජන බව ය.
සංකීර්ණ කාරණා සරල ලෙස දැක විවිධ තීන්දු තීරණ ගැනීම නිසා කෙටි කාලයක් තුළ ඉතිහාසගත ලෙස අවමානයට පාත්ර වුණු දේශපාලන නායකයෙක් වී නම් ඒ මෛත්රීපාල සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා ය. ඒ ලක්ෂණය කුමන තරමකින් ඔහු ප්රදර්ශනය කර ඇත්තේ ද යන්නට දිය හැකි හොඳම උදාහරණය 19 වැනි ව්යවස්ථා සංශෝධනය රටට සාපයක් හැටියට හඳුන්වන්නට ඔහු පසුගිය කාලයේ කළ වෑයම යි. තමා එකඟ වුණු, සම්මත කිරීම සඳහා තමා ම මැදිහත් වුණු 19 වැනි සංශෝධනය, දැන් සාපයක් යැ’යි කියන ජනාධිපතිවරයකු මහජනතාව විසින් සලකනු ලබන්නේ නායකයකු ලෙස ද? විහිළුකාරයකු ලෙස ද? අවුරුදු හතරහමාරක් ගෙවෙන තැන ඔහුට 19 වැනි සංශෝධනය වහකදුරු වුණේ, තමාට වුවමනා විදියට ව්යවස්ථාව උල්ලංඝනය කරන්නට 19න් වැට බැඳ තිබුණු නිසා බව කවුරුත් දන්නා සත්යයයි.
ඔහු සිතන බව පෙනෙන්නේ, තමාට වුවමනා අන්දමට රට පාලනය කිරීමේ දී ව්යවස්ථා , නීති, සදාචාර සම්ප්රදායන් කිසිවක් අදාළ නොවන බවකි. තමාට හිතුමතේ තීරණ ගැනීමටත් ඒවා ක්රියාත්මක කිරීමටත් හැකි බවකි.
එහෙත් අවාසනාවකට ලෝකයා මේ රාජ්ය නායකයා දකිනු ඇත්තේ හුදෙක් අ¥රදර්ශී මිනිසකු ලෙස පමණක් නොවේ. අ¥රදර්ශී මිනිසුන් විසින් පත් කරන ලද මිනිසකු හැටියට ය. එනයින් ජනාධිපති සිරිසේන අනෙක් අතින් ලෝකයා ඉදිරියේ අවමානයට පාත්ර කරන්නේ තමාගේ රට ය. ජනතාව ය.
එක ම සැනසුම නම්. මේ භීම කාලය තව මාස කිහිපයකින් අවසන් වීමට නියමිත ව තිබීම යි. x
