ලෝක කුසලාන තරඟාවලියේදී සැඳෑ සමයට අප එළැඹෙමින් සිටිනවා. තීරණාත්මක තරඟ කිහිපයක්ම අවසාන වුණා. ශ‍්‍රී ලාංකික අපට ඒ සතිය සතුටුදායක එකක් වුණා. එහෙත් එංගලන්තයේ හදගැස්ම වැඩිවෙමින් පවතිනවා.
සැබෑ සිංහයා
ඕස්ට‍්‍රේලියාවට එරෙහි තරඟයේදී මන්දෝත්සාහී ලෙස ජයග‍්‍රහණය පුදදුන් ශ‍්‍රී ලංකාව, එංගලන්තයට එරෙහි තරඟයේදී අපේ සලකුණ තැබුවා. ඒ ජයග‍්‍රහණයේ කතාව මේ වෙද්දී මුලූ ලංකාවම දන්නවා. ශ‍්‍රී ලංකාව හා පාකිස්ථානය මෙබඳු විස්මිත ජයග‍්‍රහණ එක බැගින් හෝ වාර්තා නොකරන ලෝක කුසලානයක් රසවිඳින්නේ කොහොමද.
පළවැනිම මැජික් එක වුණේ අවිශ්ක ගුණවර්ධන. අපගේ පසුගිය තරඟ කිහිපයේදීම ලකුණු රැුස්කළ ක‍්‍රීඩකයන් වන දිමුත් හා කුසල් ජනිත් මුලින්ම පිටියෙන් ඉවත්වෙද්දී, අපට ලකුණු 200කටවත් යන්නට හැකිවේයැයි විශ්වාස කරන්නේ කෙසේද. අංක තුන,හතර,පහ පිතිකරුවන් පසුගිය තරඟ ගණනාවකදී ලකුණු රැුස්කළේ නැහැ. එහෙත් මේ තරඟයේදී එය වෙනස්වුණා. තුනහතරපහ නොසිතූ ලෙස වැඩකළා. පටන්ගත්තේ අවිශ්ක ගුණවර්ධන. අහා! අවිශ්ක ගුණවර්ධන.
ඔහු තාක්ෂණයෙන් පිරි පිතිකරුවෙක්. අවශ්‍ය විටෙක වේගය වැඩි කළ හැකි පිතිකරුවෙක්. තමන්ට ලැබුණු පුංචි අවස්ථාවේදී පිටියට ආපු ඔහු, වරින් වර දැවැන්ත පහරවල් එල්ලකරමින් ප‍්‍රතිවාදී පන්දු යවන්නන්ට පීඩනය වැඩිකළා. එහෙත් ඔහු දැවීගියේදී ඒ උපක‍්‍රමය සීමාව ඉක්මවා පාවිච්චි කරන්නට ගිය නිසායි. ලකුණු 49ක් රැුස්කළ ඔහු ඉනිම මන්දගාමී කොට, පිටියට ගැලපෙන ලෙස තනි ලකුණුවලින් ක‍්‍රීඩා කොට කුසල් මෙන්ඩිස් සමඟ සබඳතාවයක් ගොඩනැඟිය යුතුව තිබුණා. එතැන ඔහුට වැරදුණා.
ඉන්පසුව මැතිව්ස් හා කුසල් මෙන්ඩිස් ගොඩනැඟූ ඉනිම ඉතා උපක‍්‍රමශීලී එකක්. අගය කළ යුතු එකක්. එක් මොහොතක ඔවුන් එකදිගට පන්දු 15ක් විතර තනි ලකුණු රැුස්කළ තිබුණා. පිටියේ සිටින පිතිකරුවන් දෙදෙනෙක් එලෙස එකදිගට අන්තය මාරු කිරීම පන්දු යවන පිළට මහා හිසරදයක්. එය ඉනිමක මැද කොටසක් ගොඩනංවන අපූරු උපක‍්‍රමයක්. ඇත්තෙන්ම ශ‍්‍රී ලංකාවට ඉනිමේදී වැරදුණේ අවසාන කොටසයි. වේගයෙන් ලකුණු පුවරුවට ලකුණු එකතු කළ යුතුව තිබුණු තිසර, ධනංජය, ජීවන් හා උදානට එය කරන්නට නොහැකි වුණා. ඒ නිසාම එංගලන්ත පිතිකරු පිලට ලොව කුමන පිටියකදී වුව පහසුවෙන් හඹා යා හැකි ලකුණු 234ක් ලකුණු පුවරුවට වැටුණා.
අප ලෝක කුසලානයට පෙර සියලූ කණ්ඩායම් ගැන ලියූ සටහනේදී ශ‍්‍රී ලංකාවේ කණ්ඩායමට අවස්ථා අඩු බව කීවා. ශ‍්‍රී ලංකාව විශේෂ යමක් කරන්නට නම් ලසිත් මාලිංගගේ බුද්ධිය ගැන උපරිම විශ්වාසය තැබිය යුතු බව අප කීවා. එංගලන්තයට එරෙහි තරඟය ලසිත් මාලිංගගේ බුද්ධියෙහි ප‍්‍රතිඵලයක්. ඇත්තෙන්ම එය එංගලන්ත පිතිකරු බලඇණියට එරෙහිව ලසිත් මාලිංග සීරුවට ක‍්‍රීඩා කළ චෙස් ඉනිමක් බඳුයි. නියමිත වෙලාවට නියමිතම තැනට බෝලය තැන්පත් කරන්නට මාලිංග වරු ගණන් සැලසුම් හදන්නට ඇතිවා නිසැකයි. එංගලන්තයේ පිතිකරු බලඇණියම එක සේ භයානකයි. වැඩියෙන්ම භයානක ජොස් බට්ලර්. ඒ ඔහුගේ මාරාවේශ පිතිහරඹ විලාශය නිසායි. එහෙත් එංගලන්ත පිළේ සිටින විශිෂ්ඨම හා ස්ථාවරම පිතිකරුවා ජෝ රූට්. ආරම්භක පිතිකරු ජොනී බෙයාස්ට්‍රෝද එලෙසම භයානකයි. ඒ තිදෙනාම පිටියෙන් ඉවත් කළේ ලසිත් මාලිංගයි.
ශ‍්‍රී ලංකාවට මාරාන්තික දඟපන්දු යවන්නෙක් නැති බව අප මීට පෙර කීවා. විස්මිත ලෙස දඟකවන පන්දු යවන්නෙක් අපට නැහැ. රංගන හේරත් කෙනෙක් හෝ මුරලිදරන් කෙනෙක් නැහැ. ඒ නිසාම මාලිංග බට්ලර්ගේ කඩුල්ල ගත් පසුව ලියුම්කරු කල්පනා කළේ හේරත් වගේ දඟපන්දු යවන්නෙක් හිටියානම් මාලිංගේ පන්දු සැසිය අවසාන කොට, ඉතිරි කඩුලූ කිහිපය දවාගන්න තිබුණා කියායි. එහෙත් නොසිතූ ලෙස ධනංජය සිල්වාගේ පන්දු සැසියකින් හේරත්ලාට කරන්නට තිබුණු රාජකාරිය ඉටු වුණා. කෙටි පන්දු සැසියකින් ධනංජය කඩුලූ තුනක් බිඳහෙළුවා. ඉදිරියේදී එන්න නියමිත තරඟ අතරින් කොදෙව් හා දකුණු අප‍්‍රිකා තරඟ දෙකේදී ශ‍්‍රී ලංකාව හොඳ දඟපන්දු අභියෝගයක් එල්ල කරන්නට සිදුවේවි. ධනංජයට මේ කටයුත්ත ඒ තරඟවලදීත් කළ හැකිනම් අපූරුයි.
උඩුයටිකුරු
ඉන්දියාව සමඟ තරඟයකට ලොව හොඳම පන්දු යවන පිළ පැමිණියායැයි සිතමු. ඔවුන් ඉන්දියාවට එරෙහිව තරඟය සැලසුම් කළායැයි සිතමු. ලොව හොඳම පන්දු යවන්නන් වුව මුලින් පිතිකරණයේ යෙදෙන ඉන්දියාව ලකුණු 230ට අඩුවෙන් තබාගන්නට සැලසුම් නොකරනු ඇති. වැඩිම වුණොත් ඔවුන් තම උපරිමය පෙන්වා ලකුණු 280ට අඩුවෙන් තබාගන්නට සැලසුම් කරාවි. එහෙත් කිසිවෙක් නොසිතූ අභියෝගයක් ඉන්දීය පිතිකරු බලඇණියට දෙමින් ඉන්දියාව ලකුණු 223කට සීමා කරන්නට ඇෆ්ගන් පන්දු යවන්නන් සමත්වුණා. ඇෆ්ගන් පන්දු යවන්නන් සියලූදෙනාම පාහේ කඩුලූ ලබාගනිමින් ඉන්දියාව සීමා කරන්නට දායක වුණා. එහෙත් වර්ණවත්ම දායකත්වය දුන්නේ අත්දැකීම් බහුල ක‍්‍රීඩක මොහොමඞ් නබී. විරාත් කෝලිව හා ලෝකේෂ් රාහුල්ව දවාගන්නට ඔහු සමත්වුණා.
මුජිබ් උර් රහ්මාන්, ගුලාබ්දීන් නායිබ්, රෂීඞ් ඛාන් ඇතුලූ පන්දු යවන්නන් හයදෙනෙකු ඉතා හොඳින් පන්දු යැව්වේ ඉන්දියාව සීමා කරගත් අන්දම අපූරුයි. ඉන්දීය ඉනිම අවසන් වෙද්දී ක‍්‍රිකට් ලෝක කුසලාන ඉතිහාසයේ අනපේක්ෂිතම ප‍්‍රතිඵලයක් ලැබුණු තරඟය බවට මෙය පත්වේදැයි සියල්ලන්ගේ දෑස් දැල්වුණා. ප‍්‍රබල කණ්ඩායම්වලට දුර්වල කණ්ඩායම් පරාජයට පත්වෙන අයුරු අප දැක තිබෙනවා. එහෙත් කිසිදු ලෝක කුසලාන තරඟාවලියකදී ප‍්‍රබලම කණ්ඩායම හෝ කණ්ඩායම් දෙකෙන් එකක් පරාජය කරන්නට දුර්වලම කණ්ඩායම සමත්වී නැහැ.
සියල්ලට වඩා ඉන්දීය ඇෆ්ගන් තරඟය සුවිශේෂී වුණේ මොහොමඞ් නබීගේ ඉනිම හින්දායි. අන් කිසිවක් නොව, ඔහුගේ පුදුමාකාර සැහැල්ලූවම ඉන්දියානු පේ‍්‍රක්ෂකයන්ව දහස් වරක් හදවතින් මරා දමන්නට ඇති. ඔහු ඉතා සැහැල්ලූවෙන්, සැලසුම් කරමින් ක‍්‍රම ක‍්‍රමයෙන් ලකුණු ගොඩනඟමින් ඉනිම ඉදිරියට ගෙනගියා. එහෙත් අන්තිම පන්දුවාර කිහිපයේදී ඔහුගේ සැලසුම් මඳක් එහේමෙහේ වුණා. ඒත් ලොව හොඳම පන්දු යවන්නාට වුව නබීව සම්පූර්ණයෙන්ම පරාද කරන්නට හැකිවුණේ නැහැ. එක් අන්තයක රැුඳී සිටිමින් ඔහු ක‍්‍රමයෙන් 223 ඉලක්කයට ලඟාවුණා. 166ට කඩුලූ 6ක් ලෙස කඩාවැටී තිබුණු ඇෆ්ගන් ඉනිම ලකුණු 213ක් දක්වාම ඉදිරියට රැුගෙන යන්නට නබී සමත්වුණා. නොසිතූ ලෙස 213 දී නවතින්නට ඔහුට සිද්ධවුණා.
එහෙත් ඇත්තෙන්ම මේ තරඟයේදී ඇෆ්ගන් ඉනිමට සැබෑ අභියෝගයක් එල්ලකළේ ජස්ප‍්‍රිට් බුම්රා. ඔහු හොඳම කඩුලූ දෙකක් දවාගත්තා පමණක් නොවෙයි, අවසන් පන්දුවාරයට පෙර පන්දුවාරයේදී පිටියට පැමිණ නබීගේ සැලසුම අවුල් කරමින් අඩු ලකුණු පන්දුවාරයක් යැව්වා.
කොහොම වුණත් දුෂ්ඨයන්ට එරෙහිව මෙතෙක් ඉහළම අභියෝගයක් එල්ලවූ තරඟය ලෙස මෙය හැඳින්විය හැකියි. දුෂ්ඨයන් තවමත් අපරාජිතයි. එහෙත් ඇෆ්ගන් තරඟය මැද්දේ ඉන්දීය පේ‍්‍රක්ෂිකාවන් බියෙන් හඬාවැටෙන අයුරු දකින්නටත් ලැබුණා.
අවසානයේදී ලකුණු හයක් ලබන්නට තිබියදී නබී එල්ලකළ වේගවත් පහර හතරේ සීමාව අසබඩදී උඩපන්දුවක් ලෙස රැුකගත්තත්, තව ටිකක් එහේමෙහේ වුණානම් ඒ පහර හයේ පහරක්ව ඇෆ්ගනිස්ථානය ජයගන්නත් ඉඩ තිබුණා.
ඒ පාකිස්ථාන්
මේ සටහන ලියද්දී පාකිස්ථානය හා නවසීලන්තය අතර තරඟය අවසාන වී නැහැ. කොදෙව්වන්ට පරාද වුණත්, එංගලන්තය දණගස්වමින් ලෝක කුසලාන තරඟාවලියට පිවිස් පාකිස්ථානය දකුණු අප‍්‍රිකාවට එරෙහිව ජයක් වාර්තා කළා. දැන් ඔවුන් ඉන්නේ අවසන් පූර්ව තරඟය ගැන බලාපොරොත්තු තැබිය හැකි මට්ටමක. කොහොම වුණත් ඔවුන්ගේ ඉරණම ගැන නිවැරදිවම කිව හැකි වන්නේ පුවත්පත පිටවෙද්දී අවසන්ව තිබෙන නවසීලන්ත තරඟයේදී ඔවුන් දක්වන දක්ෂතා අනුවයි. පාකිස්ථානය නවසීලන්තයෙන් පසුව මුහුණදිය යුත්තේ බංග්ලාදේශයට හා ඇෆ්ගනිස්ථානයටයි. මේ තරඟ තුනේදී පාකිස්ථානයට ලෝක කුසලාන තරඟාවලියේ අවසන් පූර්ව තරඟවලට යා හැකිදැයි තීරණයක් ලැබේවි.
දකුණු අප‍්‍රිකාවට එරෙහි තරඟයේදී පාකිස්ථානය දකුණු අප‍්‍රිකාවට නැවතත් පරාජයක අමිහිරි රසය ලබාදුන්නා. දකුණු අප‍්‍රිකාව මේ වෙද්දී එකදිගට තරඟ පරාජය වීමෙන් දුර්වල මානසික තත්වයක ඉන්නවා. පාකිස්ථානය කාටත් හොරෙන්ම ලකුණු සටහනේ තැනක් වෙන්කරගනිමින් සිටින බවත් පෙනෙනවා.
ඒ තරඟයේදී පාකිස්ථානය පෙන්නුවේ තමන් පාකිස්ථානය බවයි. පාකිස්ථානු ක‍්‍රිකට්වලින් අප නිතර දකින දේවල් බොහොමයක් ඒ තරඟයේදී දකින්න ලැබුණා. හොඳට පන්දුවට පහරදෙමින් සිටි පිතිකරුවෙක් අන්තිම දුර්වල පහරකට ගොස් දැවීයෑම පළවැන්නයි. ෆකර් සමාන් සවල් පහරක් බඳු ඩිල්ස්කූප් පහරක් එල්ල කරන්නට ගොස් උඩපන්දුවක් දී දැවී ගියේ ලකුණු 44ක් ලබා තිබියදීයි. ඉන්පසුව සාර්ථකත්වයේ රසය නොවිඳි ක‍්‍රීඩකයෙක් එකවර සාර්ථක වුණා. හැරිස් සොහේල් හයේ පහරවල් 3ක් සමඟ ලකුණු 89ක් රැුස්කළා. එක් විශිෂ්ඨ පිතිකරුවෙක් තමන්ගේ කටයුත්ත කළා. ඒ රාජකාරිය කළේ බාබර් අසාම්.
සුපුරුදු පාකිස්ථානය හොඳින්ම දකින්න ලැබුණේ පන්දු යවද්දීයි. උඩපන්දු හතක්ම අත්හරිමින් තමන් පාකිස්ථානය බව ඔවුන් පෙන්නුවා. එහෙත් වමත් වේගපන්දු යවන්නන් රොත්තක් පැමිණ කඩුලූ බිඳහෙළමින් උඩපන්දු අත්හැර කඩුලූ ලබාගත්තා. පාකිස්ථානය පන්දු යවද්දී තුන්හතර වතාවක් කඩුල්ල බිඳ නොවැටී කොහොමද. වහබ් රියාස් පැමිණ රිවර්ස්වින්ග් පන්දු යෝකර් අඩවියට යොමු කරමින්, පන්දුව රූං පෙත්තක් බවට හැරෙව්වා. සමහර විචාරකයන් කීවේ වසීම් අක‍්‍රම්ගේ පන්දු තරම්ම ඒ ස්වින්ග් පන්දු විශිෂ්ඨ බවයි. මේ වෙද්දී වහබ් රියාස් අභ්‍යාස කරමින් සිටින දකුණත් පන්දු යවන්නන්ට ඕවර් ද විකට් ආකාරයෙන් පන්දු යැවීමේ උපක‍්‍රමය අපූරුවට වැඩ කළ බව පෙනෙන්නට තිබුණා. සියල්ල අවසාන වුණේ දකුණු අප‍්‍රිකාව ලකුණු 259කට සීමා කරමින්. ඒ පාකිස්ථානය. උඩපන්දු අත්හැරියා. ඒත් තරඟය දින්නා.
ඇත්තෙන්ම ලියුම්කරුට මෙවර ලෝක කුසලානය ඇරඹෙද්දී දැවැන්ත බලාපොරොත්තුවක් තිබුණා. ඒ බංග්ලාදේශය අඩුම තරමේ අවසන් පූර්ව තරඟය දක්වා එනු දැකීමයි. ඔවුන්ට ඒ සඳහා සුදුසුකම් රැුසක් තිබුණා. විශිෂ්ඨ පිතිකරු බලඇණිය. දඟපන්දු යවන්නන්. ලොව අංක එකේ තුන් ඉරියව් ක‍්‍රීඩකයා. දශකයක් පිටියේ සිටි විශිෂ්ඨ ක‍්‍රීඩකයන් පස්දෙනා. සියල්ල රැුගෙන බංග්ලාදේශය ආවා. ඔවුන් මේ තරඟාවලියේදී යමක් ඔප්පු කළ යුතුව තිබුණා. ඇත්තෙන්ම මේ වෙද්දීත් දකුණු අප‍්‍රිකාව, ඇෆ්ගනිස්ථානය හා බටහිර ඉන්දීය කොදෙව් කණ්ඩායම්වලට එරෙහිව ජය ලබමින් බංග්ලාදේශය තමන්ට යමක් කළ හැකි බව පෙන්නුවා. එහෙත් ඔවුන් තරඟ කිහිපයක්ම පරාජය වුණා.
ඕස්ට‍්‍රේලියානු තරඟය බංග්ලාදේශයට කණගාටුදායක අවස්ථාවක්. එහෙත් ඒ දිනය සම්පූර්ණයෙන්ම ඕස්ට‍්‍රේලියානු පිතිකරුවන්ට අයිති දිනයක් වුණා.
ඬේවිඞ් වෝනර් හා ඒරන් ෆින්ච් පළමු කඩුල්ලට ලකුණු 121ක සම්බන්ධයක් ගොඩනඟමින් තරඟයේ බලාපොරොත්තු මුලින්ම බංග්ලාදේශයෙන් ඈත් කළා. ඉන්පසුව දෙවැනි කඩුල්ල ලබාගන්නට ලකුණු 313ක් වෙනතුරු බලා ඉන්නට බංග්ලාදේශයට සිද්ධවුණා. ඬේවිඞ් වෝනර් පන්දුවාර 44ක්ම පිටියේ හිටියා. ලකුණු 169ක් ඔහු ලැබුවා. කවාජා, මැක්ස්වෙල් යන දෙදෙනාම පිටියේ රැුඳී ඉඳමින් වෝනර්ගේ ඉනිමට සහාය දැක්වුවා. ඉතින්, අවසානයේදී ලකුණු 381ක් ඕස්ට‍්‍රේලියාව ලැබුවා. ඒ ලකුණු පසු කරන්නට පහසු නෑ. බංග්ලාදේශ පන්දු යවන්නන් හොඳ පන්දු යවන අවස්ථා දකින්නට ලැබුණත්, ඔවුන් පන්දුවෙන් අභියෝගයක් එල්ල කළේම නැහැ.
එහෙත් වැදගත් කාරණය පිතිකරණයට පිවිස් බංග්ලාදේශයත් හැකි තරමින් අභියෝග කිරීමයි. ලකුණු දෙසිය ගණන්වලදී කඩා වැටෙන්නට ඔවුන් සූදානම් වුණේ නැහැ. ලකුණු 333ක්ම ඔවුන් ලබාගන්න සමත්වුණා. තමීම්, ශකිබ්, රහීම්, මහමදුල්ලා යන පිතිකරු ඇණියේ ශක්තිවන්තයන් සිව්දෙනාම සැලකිය යුතු ලකුණු ප‍්‍රමාණයක් ලැබුවා. එහෙත් ඒ මදි. ඕස්ට‍්‍රේලියාව ඉදිරියේ ඔවුන්ට පරාජය හිමිවුණා.
ඒත් ඇෆ්ගනිස්ථානයට එරෙහිව විශිෂ්ඨ ලෙස ක‍්‍රීඩා කොට ජය ලබන්නට බංග්ලාදේශය සමත්වුණා. ඉන්දියාව ලකුණු 223කට සීමා කරන්නට සමත්වූ ඇෆ්ගන් පන්දු යවන්නන් ඉදිරියේ ලකුණු 263ක් ලබන්නට බංග්ලාදේශයට හැකිවුණා. ඇෆ්ගන් තරඟයේදී අප දුටුවේ එකම එක දැවැන්තයෙක්. ශකිබ් අල් හසන්. ඔහු පහුගිය කාලයක් තිස්සේ ලොව හොඳම තුන් ඉරියව් ක‍්‍රීඩකයන් තුන්දෙනා අතර සිටිනවා. බොහෝවිට ඔහු පළවැනියා. මේ තරඟයේදී පිත්තෙන් ලකුණු 51ක් ලැබූ ඔහු පන්දුවෙන් කඩුලූ 5ක් ලැබුවා. නිකන්ම කඩුලූ 5ක් නොවෙයි. ඇෆ්ගන් පිළේ පළමු කඩුලූ පහෙන් හතරක්ම බිඳහෙලූවේ ශකිබ්. මෙය මේ කුසලානයේ හොඳම තුන් ඉරියව් දස්කම.
ඇත්තෙන්ම ඇෆ්ගන් පිළ පළමු පන්දුවාර 10 අවසන් වනතුරුම කඩුල්ලක් නොදී සම්බන්ධතාවයක් ගොඩනඟමින් සිටියේ තරඟය ක‍්‍රමයෙන් තමන්ගේ අතට ගනිමින්. එහෙත් 11 වැනි පන්දුවාරයේදී ශකිබ් පැමිණ කඩුල්ල දවාගත්තා. ඇෆ්ගන් පිතිකරුවන්ට දිගු ඉනිම් ගොඩනැඟීමට අත්දැකීම් නැති බව මේ තරඟයේදීත් පැහැදිළි වුණා. ඔවුන් පළමු පන්දුවාර 20 අවසන් වෙද්දීත් ලබාදී තිබුණේ එක් කඩුල්ලක් පමණයි. මුල්පෙළ පිතිකරුවන් පිටියේ සිටියා. එහෙත් ලකුණු තිබුණේ 79යි. පන්දුවාර 10 සිට විස්ස දක්වා ඔවුන් කඩුල්ල රැුක්කත් ලකුණු රැුස්කළේ 30කට ආසන්න ලකුණු ප‍්‍රමාණයක් පමණයි. මේ දුර්වල මන්දගාමීත්වය ඔවුන්ගේ ඉනිම දුර්වල කළා.
