මිනිසුන් හතර දෙනකු ඝාතනය කිරීම සඳහා තමා අවසර දී ඇතැ’යි වහසි බස් දොඩන ජනාධිපතිවරයකු සිටින රටක ජීවත් වීමට සිදු වීම අභිමානයක් ද? පිළිකුලක් ද? අපට නම් එය පිළිකුලකි. වහ වහා මිදිය යුතු බියජනක අත්දැකීමකි.
පසුගිය බදාදා, මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා රටේ මාධ්‍ය ප‍්‍රධානීන් ඉදිරියේ, තමා මිනිසුන් සිව් දෙනකු ‘ඉතා ඉක්මනින්’ එල්ලා මැරීමට සියලූ කටයුතු සූදානම් කර ඇතැ’යි කීවේ මහත් ආඩම්බරයකිනි. ‘අද ලෝක මත්ද්‍රව්‍ය දිනය. මම මරණීය දණ්ඩනයට අත්සන් කරලා ඉවරයි. හතර දෙනකුට. ළඟදීම ක‍්‍රියාත්මක වෙයි. දිනෙත් තීන්දු කරලා දන්වලාත් ඉවරයි.’ යනුවෙන් ජනාධිපතිවරයා කියද්දී ඔහුගේ මුහුණේ තිබුණු ජයග‍්‍රාහී පෙනුම සංකේතවත් කෙළේ, කිසිවකු ඝාතනය කර තමන්ගේ බල පරාක‍්‍රමය ප‍්‍රදර්ශනය කරන ම්ලේච්ඡු, ගෝත‍්‍රික නායකයකුගේ ස්වභාවයයි. ඊටත් අමතර ව, යන යකා කොරහත් බිඳගෙන යන්නා සේ, තමාගෙන් පසු රට කරවන්නට එන කිසිවකුට මේ රට කරන්නට නොහැකි වන සේ, ජාත්‍යන්තරවත් දේශීයවත් ශ‍්‍රී ලංකාවේ කීර්තිය, ගෞරවය කාබාසිනියා කර දමන කුහක දේශපාලනයක පිළිබිඹුවයි.
මේ වන විටත්, ජනාධිපතිවරයාගේ තීරණය ජාත්‍යන්තර වශයෙන් බරපතළ විවේචනයන්ට හේතු වී තිබේ. ඔහුගේ ප‍්‍රකාශය කළ දින ම එක්සත් රාජධානියේ විදේශ ලේකම් කාර්යලය පවසා තිබුණේ, මරණ දඬුවම සම්බන්ධයෙන් ලංකාව පවත්වා ගෙන ආ දීර්ඝකාලීන තහනම ඉවත් කිරීම ගැන තමන් බලවත් අවධානය යොමුකරන බවයි. කවර තත්ත්වයන් යටතේ වුව මරණ දණ්ඩනය පැනවීමට තමන් විරුද්ධ බවයි. ‘මරණ දඬුවම යළි ක‍්‍රියාත්මක කිරීම, ලංකාවේ නීතිය ක‍්‍රියාත්මක කිරීමේ ආයතන සමග එකට වැඩ කිරීම තමන්ට අසීරු කරවන බවත්, විශේෂයෙන් ත‍්‍රස්තවාදය මර්දනය කිරීමේ කටයුතුවලදී තාක්‍ෂණ සහාය ලබා දීම සම්බන්ධයෙන් නැවතත් සලකා බැලීමට ඒ අනුව සිදු වන බවත්’ එක්සත් රාජධානිය පවසා තිබිණ.
නිවේදනයක් නිකුත් කළ ඇම්නෙස්ටි ජාත්‍යන්තරය, අවුරුදු 43කට පසු ජනාධිපතිවරයා මරණ දඬුවම ක‍්‍රියාත්මක කිරීමට අත්සන් කිරීම ගැන තමන් බලවත් කම්පනයට පත්වන බව කීවේය. අත්‍යන්තයෙන් ක‍්‍රෑර, අමානුෂික හා අවමන් සහගත දඬුවමක් නවතා දැමීමෙන් ශ‍්‍රී ලංකාව අත් කර ගෙන සිටි සියලූ ප‍්‍රගතීන් ජනාධිපතිවරයා එක පහරින් ම, අවලංගු කර ඇතැ’යි ඇම්නෙස්ටි ජාත්‍යන්තරය කියයි.
මේ දවසක් ඇතුළත, ජනාධිපති සිරිසේනගේ අමනෝඥ ක‍්‍රියාවට ලැබුණු ප‍්‍රතිචාර ය. අනාගතයේ දී ලැබෙන තවත් එවැනි ප‍්‍රතිචාර විසින් ලංකාව නැවතත් රටවල් අතර, ම්ලේච්ඡුයන්ගේ රටක තත්ත්වයට පත් කෙරෙනු ඇති බවට සැකයක් නැත.
මේ අපකීර්තිමත් පියවර ගැනීමට පෙර, එයින් වළකින ලෙස ලංකාවේ මානව හිමිකම් කොමිසම ඇතුළු ලෝකයේ මානව හිමිකම් ආයතන, විවිධ රටවල් හා පුද්ගලයන් ජනාධිපතිවරයාගෙන් ඉල්ලා සිටි අවස්ථා ගණන සුළුපටු නොවේ. එළඹ සිටි සිහියකින් යුක්ත මිනිසකු නම්, ඒ අවධාරණයන් ගැන විචාරාත්මක ව සලකා බලා, මරණ දඬුවම යළිත් ක‍්‍රියාත්මක කිරීමෙන් වළකින්නට තදින් අධිෂ්ඨාන කර ගන්නවා සිකුරු ය. එහෙත්, සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා දැන් සිටින්නේ එවැනි සන්සුන් මනසකින් නොවේ. තවත් මාස හතරකින් ඔහුගේ දේශපාලන ජීවිතය අවසන් වීමට නියමිත ය. ඉතාම කෙටි මගකින් ලංකාවේ දේශපාලන ධුරාවලියේ හිණිපෙත්තටම නැග, ඉතා ම කෙටි කලකින් මහත් අපකීර්තියකට බඳුන් ව එතැනින් බැස යන දේශපාලන නායකයා ඔහු ය. පසුගිය අවුරුදු හතරහමාර තුළ ඔහු කළ කී දේ සලකා බලන විට ඒ බව මැනැවින් පෙනෙයි. දැන් ඔහු කල්පනා කරන බව පෙනෙන්නේ, තමාගෙන් පසු බලයට එන කිසිවකුට මේ රට සන්සුන් ව පාලනය කරන්නට නොහැකි තත්ත්වයට පත් කර නික්ම යා යුතු යැයි කියා ය. අනෙකුත් දේ අතර, 19 වැනි ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය ගැන ඔහු මේ දිනවල කියන දේත්, මරණ දඬුවම නැවත ක‍්‍රියාත්මක කිරීමේත් අරමුණ ලෙස පෙනෙන්නේ එයයි.
ලංකාව අවුරුදු 43ක් තිස්සේ මරණ දඬුවම ක‍්‍රියාත්මක නොකිරීමෙන් ලත් කීර්තිය, පිළිගැනීම නොමඳ ය. ලද ආර්ථික හා වෙනත් ප‍්‍රතිලාභ ද නොඅඩු ය. මරණ දඬුවම අත්හැර දැමූ දකුණු ආසියාවේ පළමු රට වූයේ ද ලංකාවයි. එහෙත්, ඒ සියලූ බහුමානයන් ආපස්සට හැරවීමට මේ එක් දුරදිග නොබලන මිනිසකුට හැකියාව ලැබී තිබේ.
තෝරා ගත් සිව්දෙනකු වෙනුවෙන් පමණක් මරණ දඬුවම ක‍්‍රියාත්මක කිරීමට ජනාධිපතිවරයා ගත් පියවර නීතිමය වශයෙන් ද වැරදි ය. බන්ධනාගාරය තුළ දී මත්ද්‍රව්‍ය ජාවාරම් කරනවා ය කියන පදනමෙන් එය කළේ නම්, ඒ අලූත් වරදක් බවත්, ඒ සම්බන්ධයෙන් නැවතත් සාධාරණ නඩු විභාගයක් පැවැත්විය යුතු බවත් නීතිය පිළිබඳ මූලික මූලධර්මයකි. එහෙත්, ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාව රිසි සේ කඩ කර වාර්තා පිහිටුවා ඇති ජනාධිපතිවරයාට, මෙවැනි නීති විරෝධී වැඩ අරුමයක් ද නොවේ.
මරණ දඬුවම ක‍්‍රියාත්මක කිරීමෙන් රටක අපරාධ අඩු නොවන බව යළි යළිත් තහවුරු කරන ලද සත්‍යයකි. ජනාධිපති ධුරයේ කලබලයෙන්් මිදී සිය ජීවිතයේ ඉදිරි කාලය ගෙවන මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන මහතාට, පුද්ගලයන් එල්ලා මැරීමෙන් රටේ මත්ද්‍රව්‍ය මර්දනය නොවන බව, තම ඇස් පනා පිට ම අවබෝධ කර ගන්නට හැකි වන බව නම් සිකුරු ය. x
