අප පසුගිය සතියේදී අඟහරු ලෝකයේදී මූලික අවශ්‍යතාවයක් වන ජලය සපයාගන්නේ කෙසේදැයි කතාකළා. එහෙත් අඟහරු ලෝකයේ වතුර තියෙන බව බොහෝ අය දන්නවා. එතැනින් සියල්ල අවසාන වෙන්නේ නැහැ. ලොකුම ප‍්‍රශ්න ගණනාවකට මුහුණදෙන්න අපට සිද්ධවෙනවා. මනුෂ්‍යයන්ට ජීවත්වීම සඳහා ජලයට අමතරව ඔක්සිජන්, ආහාර, නිවාස, ඇඳුම් පැළඳුම් යනාදිය අවශ්‍යයි. මේවා අඟහරු ලොවට කොහෙන්දැයි දැවැන්ත ප‍්‍රශ්නයක් ඉතිරි වී තියෙනවා.
හුස්මගන්න පුලූවන්ද?
ඔන්න ඕකයි ලොකුම ප‍්‍රශ්නය. අඟහරු ලෝකයට ගොස් ඔක්සිජන් සිලින්ඩර් කරේ එල්ලාගෙන ඉන්න අපට බැහැ. අනෙක් අතට අඟහරු ලොව ජීවත්වෙන උදවියට මොනතරම් ඔක්සිජන් අරගෙන යන්නද. ඒ තරම් ඔක්සිජන් කොහෙන්ද. ඔක්සිජන් සිලින්ඩර් කී දාහක් පෘථිවියෙන් ගෙන යන්නටද.
එහෙත් ඇත්තටම ඒ ප‍්‍රශ්නයටත් විසඳුම් දැනටමත් සොයාගෙන හමාරයි. එම්.අයි.ටී.හි විද්‍යාඥයෙක් වන මයිකල් හෙච්ට් මොක්සි නම් යන්ත‍්‍රයක් නිපදවා තිබෙනවා. කාබන්ඩයොක්සයිඞ් අධික ප‍්‍රතිශතයක් තියෙන අඟහරු ලොව වාතය උරාගෙන ඔක්සිජන් පිටකිරීම මේ යන්ත‍්‍රයේ කාර්යභාරයයි. සරලව කීවොත් ඒ යන්ත‍්‍රයෙන් කරන්නේ පෘථිවියේ ගස්වැල් වලින් කරන දෙයට සමාන දෙයක්. කාබන්ඩයොක්සයිඞ්වල ඔක්සිජන් අනු දෙකක් සහ කාබන් අනුවක් තියෙන බව අප දන්නවා. එතැනින් කාබන් අනු ඉවත් කොට ඔක්සිජන් අනු දෙක වෙන් කරගත්තොත් ඔක්සිජන් වාතය නිර්මාණය කරගන්න පුලූවන්.
එහෙත් මුලින්ම අඟහරු ලෝකයේ සම්පූර්ණ වායුගෝලය ඔක්සිජන්වලින් පුරවාගන්න බැහැ. ඒකට අප පෙර ලිපියෙන් කී පරිදි අඟහරු ලොව ගල්ගැසී තියෙන කාබන්ඩයොක්සයිඞ් හා ජලය වාෂ්ප කරගන්න ඕනෑ. ඒ කොටස එන්නේ ග‍්‍රහලොව ටෙරාෆෝම් කරද්දීයි. මුල් අදියරවලදී සම්පූර්ණයෙන් සීල් කරන ලද ගොඩනැඟිලිවල සිට අප පෙර කී තාක්ෂණය පාවිච්චි කරමින් ඔක්සිජන් වාතය නිපදවාගත හැකියි.
ඒ ගොඩනැඟිලිවල සිට පිටත බලන්නට වීදුරුවක් දෙකක් තිබුණාට කමක් නැහැ. එහෙත් සම්පූර්ණයෙන්ම පාහේ වාතය පිට නොවන ලෙස සීල් කොට තැබිය යුතුයි. වායු සමීකරණ යන්ත‍්‍රවල පිටත තිබෙන කොටස මෙන්ම මේ යන්ත‍්‍රයෙනුත් පිටත වායුගෝලයෙන් කාබන්ඩයොක්සයිඞ් රැුගෙන මිනිසුන් ජීවත්වෙන, වගාවන් සිදුකරන කොටස්වල ඔක්සිජන් පිට කරන්න ඕනෑ.
2020 දී අඟහරු වෙත යවන දැවැන්ත රෝවර් යානයෙහි මේ වර්ගයේ යන්ත‍්‍රයක් රැුගෙන යනවා. මිනිසුන් අඟහරු වෙත යන්නට පෙර ඒ යානයෙන් මේ ඔක්සිජන් නිපදවීමේ ක‍්‍රියාවලිය අත්හදා බලාවි. ගෙනයන යන්ත‍්‍රයෙන් එක් පුද්ගලයෙකුට සෑහෙන්නට ඔක්සිජන් නිෂ්පාදනය කළ හැකියි. තවත් මෙවැනි යන්ත‍්‍ර රැුසක් අවශ්‍ය වේවි. එහෙත් එය අසීරු කටයුත්තක් නොවෙයි. රසවත් කාරණය තමයි එක් කලෙක කාමර පිරෙන්නට විශාල යන්ත‍්‍රයක් වූ පරිගණකයක වේගය දැන් පුංචි ස්මාට් ¥රකථනයකින් ලබාගත හැකිවාක් මෙන්, නුදුරු අනාගතයේදීම මේ යන්ත‍්‍ර මුහුණෙහි පළඳින සැහැල්ලූ වෙස් මුහුණක් දක්වා දියුණු වනු ඇතැයි කැට තබා කිව හැකි වීම.
කන්න කොහෙන්ද?
ආහාර නිෂ්පාදනය ඊළඟ අසීරු කාරණයයි. අඟහරු ලෝකයේ දඩයම් කරන්නට සතුන් නැහැ. ගොවිපොලවල් ඇති කළ නොහැකියි. ඒ නිසා ශාකවලින් ආහාර නිපදවීම සරල පහසු ක‍්‍රමයයි. අඟහරුවල ශාඛ සඳහා අත්‍යාවශ්‍ය නයිට‍්‍රජන් තියෙන බව ඇත්ත. එහෙත් අඟහරු ලොව අප බලාපොරොත්තු වන වර්ගයේ ආහාර වර්ග වවන්නට දීර්ඝ කාලයක් ගත වේවි.
අනුමාන කරන්නට දෙයක් නැහැ. පෘථිවියේදීත් අප පාවිච්චි කරන හයිඩ්‍රොපොනික් ටනල් වල ආහාර වැවිය හැකියි. ඉතා රසවත් ආහාර මුල් කාලයේදී නිෂ්පාදනය කළ නොහැකි වේවි. පෘථිවියෙහි වැවෙන ආහාර වර්ගවලින් ඉතා සුළු ප‍්‍රතිශතයක් පමණක් වවන නිසා බොහෝවිට මේ හයිඩ්‍රොපොනික් ටනල් ව්‍යාපෘති මුල්ම යුගයේදී පරීක්ෂණ මට්ටමේ පවතීවි. මුල් කාලයේ අඟහරු ලොව පරීක්ෂණ සිදුකරන කණ්ඩායම්වලට අවශ්‍ය ආහාරවලින් බහුතරයක් පෘථිවියෙන් වියළි හා සැහැල්ලූ ආහාර ලෙස යවන්නට සිදුවේවි.
එහෙත් අඟහරු ටෙරාෆෝම් වෙද්දී විස්මයජනක දේවල් දකින්නට හැකිවේවි. මුලින්ම අඟහරු ලෝකයේ අයිස් දියකිරීමේ ව්‍යාපෘතිය අවසන් කරන්න ඕනෑ. ඉන්පසුව අඟහරුවලත් මුහුදු හා විල් දකින්න හැකිවේවි. මේවා අසබඩ මුල්ම ගස්වැල් බිහිවේවි. මුලින්ම වවන්නේ ජලය අඩුවෙන් අවශ්‍ය, රළු පොළොවක නිපදවෙන රළු පැලෑටි වර්ග. හරියටම කීවොත් පුංචි බිම්මල්, දිලීර, පාසි වැනි ශාඛ වැවේවි. ඉන්පසුව උසැති රළු ශාඛ වර්ග වැවේවි. ඒ ශාඛ වර්ග වැවෙද්දී අඟහරු ලොව පස වගේම බාහිර පරිසරයත් ශාක වර්ගවලට උචිත තත්වයට පත්වේවි. ක‍්‍රම ක‍්‍රමයෙන් කැලෑ වැවේවි. ඒ කැලෑවලින් වායුගෝලයට ඔක්සිජන් වායුව එකතු කරනු ඇති. කොහොම වුණත් ඒ දේවල් සිද්ධවෙන්නට වසර ගණනාවක් ගතවේවි.
ඉන්නේ කොතැනද?
ජීවත්වෙන්නට වහලයක් ගැන කතාකිරීම ඊළඟ අසීරු කටයුත්තයි. අඟහරු ලෝකය ටෙරාෆෝම් කළ පසුව මිනිසුන්ට විවෘත පරිසරයේ ජීවත්වෙන්නට පුලූවන්. එහෙත් ඒ වනතෙක්ම ආවරණය කරන ලද ගෘහයන්හි ජීවත්වෙන්නට සිදුවෙනවා.
ඒ සඳහා කම්කරුවන්, ඉංජිනේරුවන් ඇතුලූ ඉදිකිරීම් මෙහෙයුම් රැුසක් මුලින්ම අඟහරු යවන්නට සිදුවෙනවා. ඇත්තෙන්ම මුල්ම සංක‍්‍රමණිකයන්ගේ රාජකාරිය වනු ඇත්තේද ජීවත්වෙන්නට අවශ්‍ය පහසුකම් නිර්මාණය කිරීමයි. මේ ඉදිකිරීම්වලින් සම්පූර්ණ කළයුතු අවශ්‍යතා බොහොමයක් තියෙනවා. පෘථිවියේ ඕසෝන් ස්ථරය මෙන් අඟහරු ලොව මතුපිට තලය ආරක්ෂා කරන වායුගෝලීය ස්ථරයක් නැහැ. ඒ නිසා විශ්වීය කිරණ සියල්ලට අඟහරු ලොව නිරාවරණය වෙනවා. ඒ ඇතැම් කිරණ වර්ග රයිෆල් උණ්ඩයක් තරම් මාරාන්තිකයි. මිනිසුන් කවදා හෝ අඟහරු ලෝකයේ ඕසෝන් ස්ථරයක් හදාගනීවි. එහෙත් ඒ දක්වා මේ ගොඩනැගිලි ඒ සියලූ බාහිර උවදුරු වලින් අපව ආරක්ෂා කරන්නට සමත් විය යුතුයි. අමතක නොකළ යුතු අනෙකුත් කාරණය වන්නේ අඟහරු ලොව ගල්ගැහෙන ශීතලකින් යුක්ත බවයි. එමෙන්ම වායු පීඩනයත් අපේ ශරීරයට ඔරොත්තු නොදෙන බවයි. ඒ සියල්ලට පිළිතුරු අඟහරු ලොව ඉදිකිරීම්වලින් ලබාදිය යුතුයි.
හොඳ ප‍්‍රවෘත්තියක් තියෙනවා. අඟහරු ලොව පස ඉතා පහසුවෙන් ගඩොල් හැදීම සඳහා පාවිච්චි කළ හැකියි. මේවායින් ඉතා පහසුවෙන් ඉතා හොඳ බිත්ති ගොඩනැඟිය හැකිවේවි. ඊට අමතරව අඟහරු වල තිබෙන ලාවා නල වලින් තැනුණු ගුහා වලත් ජීවත්විය හැකියි. මේ ඉදිකිරීම් ඔසවාගෙන යන්නට තරම් ශක්තිමත් රොකට්ටුවක් අපේ අඟහරු නියමුවා වන ඊලෝන් මස්ක් සතුව තියෙන නිසා බයවෙන්නට දෙයක් නැහැ.
අඳින්නේ මොනවාද?
ඒ සියල්ල හරි. අඟහරු ලෝකයේදී අඳින්නේ මොනවාද. එහේ සීතලයැයි කී නිසා පෘථිවියේ සිට හොඳවැයින් ස්වීටර් ටිකක් රැුගෙන යා යුතුද. ස්වීටර් එකක් හැඳ එළියට පහළියට බැසීමේ හැකියාවක් තියෙනවාද. ඇත්තෙන්ම නැහැ.
අප පෙර කීවාක් මෙන් මාරාන්තික කිරණ වර්ග අඟහරු ලොව තිබෙනවා. සීතලයි. එමෙන්ම අඟහරු වායුගෝලීය පීඩනය අඩුයි. පෘථිවියේ වායුගෝලීය පීඩනය වැඩි නිසා අපගේ සිරරු නිර්මාණය වී තිබෙන්නේ ඒ පීඩනයට ප‍්‍රතිවිරුද්ධ පීඩනයක් හැමවිටම අපේ සිරුරෙන් ලබාදෙන ලෙසයි. ඒ නිසා අඟහරු ලොව විශාල අවපීඩනයත් සමඟ අපේ සිරුරු එකට පත්වාගෙන යෑම අසීරු වේවි. ඒ නිසා අඟහරු ලොව බාහිරට යනවානම් අපට විශේෂ අභ්‍යවකාශ ඇඳුම් අඳින්නට සිද්ධවෙනවා. එහෙත් මේවා නීල් ආම්ස්ට්‍රෝන් පැළඳි ඇඳුම් මෙන් ඇඳගෙන සිටින්නට අසීරු දැවැන්ත ඇඳුම් නොවෙන්නත් ඕනෑ. ඒ තරම් දැවැන්ත ඇදුම් ඇඳගෙන ගතකරන ජීවිතයෙන් පලක් තියෙනවාද. පෘථිවියේම නැවතීම ඊට වඩා හොඳයි. අඩුතරමේ තවත් කෙනෙකුගේ සිරුරේ හැඩය රසවිඳන්නවත් එයින් හැකියාවක් නැහැනේ. එහෙත් ඩාවා නිව්මන් නම් විද්‍යාඥවරිය මේ සඳහා විසඳුම් නිර්මාණය කර තිබෙනවා. අප පෙර කී තත්වයන්ට පිළිතුරු ලබාදෙන්නට එය සමත්. එය සැහැල්ලූයි. සිරුරේ හැඩයට ගැලපෙනවා. ඕනෑනම් ඒ ඇඳුමෙන්ම විලාසිතා ගණනාවක් හඳුන්වාදෙන්නත් පුලූවන්.
හැමදාම සිරවී ඉන්නද?
එහෙත් අප ඉහතින් කී තාවකාලික පිළියම්වලින් අඟහරු ලෝකයේ දිවිය අපගේ සිත් පුරවන්නේ නැහැ. අඳුරු ගොඩනැඟිලි ඇතුලට වී, එළියට පහළියට යන්නත් බැරිව ජීවත්වන්නේ කුමකටද. ගහක් කොළක් ගංගාවක් නොදැක ඉන්නේ කොහොමද. මහගමසේකර ප‍්‍රබුද්ධ මහා කාව්‍යයෙහි ලියූවාක් මෙන් රාත‍්‍රියක නිදහසේ එළියට බැස හබරල කොළයකට මුත‍්‍රා උපහාරයක් කරන්නේ කෙසේද. ඒවා කිසිවක් බැරිනම් අඟහරු යන්නේ කුමකටද.
එහෙත් අප මීට කලින් කීව විදියට අඟහරු ටෙරාෆෝම් කරන්න අපට පුලූවන්. ආඩම්බරකාර මනුෂ්‍යයන් වූ අපට අඟහරු ලෝකය තවත් පෘථිවියක් කරන්නට තරම් දැනුමක් තිබෙනවා. ග‍්‍රහලෝකයක් ප‍්‍රතිඉදිකිරීමකට ලක් කරන්නට අපට හැකියාවක් තිබෙනවා. එනම්, ග‍්‍රහලෝකය ටෙරාෆෝම් කරන්නට අපට හැකියාවක් තිබෙනවා. අද මේ ලෝකයේ තිබෙන තාක්ෂණය අනුව එය කාලයක් ගතවෙන වැඩක්. වසර දහසක් පමණ. එහෙත් තාක්ෂණය දියුණු වෙද්දී මේ සියල්ල අනුමාන කළාට වඩා ඉක්මනින් කරන්නට හැකිවේවි. ඇතැම්විට වසර සියයක් පමණ ගෙවුණු තැන දුරේක්ෂයකින් අඟහරු දකින අපට තවත් පෘථිවියක් දකින්න හැකිවේවි.
පෙර කී ලෙස අඟහරු ලෝකයෙහි මිනිසුන්ට ගැලපෙන වායුගෝලයක් තනාගැනීම පළවැනිම අභියෝගය වේවි. ඉන්පසුව අඟහරු ලොව ගස්වැල් වවන්නට හැකිවේවි. ගස්වැල්වලින් ඔක්සිජන් වායුව පිට කරමින්, බාහිර වායුගෝලය අපට අවැසි ලෙස නිර්මාණය කරාවි.
අනාගතයේදී තාක්ෂණය මොනතරම් දුරට ගමන් කරනු ඇතිදැයි අප දන්නේ නැහැ. අඟහරු ලොවට පා තබා වසර සියයක් ඇතුලත අඟහරු ජීවිතය ඉතා පහසු එකක් බවට පත්කරන්නට තාක්ෂණය ඇතිවෙන බව නම් පහසුවෙන් අනුමාන කළ හැකියි. අඟහරු වලට පා තබද්දී මුලූ මනුෂ්‍ය වර්ගයාම වෙනස් වෙනු ඇතැයි අප මීට පෙර කීවා. පළවැනිම අඩිය අඟහරු මත තැබූ පසු ලෝකයේ ප‍්‍රධානම මෘතාකාවක් බවට අඟහරු පත්වනු ඇති. එයින් අඟහරු ලොව ජීවිතය වඩ වඩා දියුණු කරන ආකාරයේ නිෂ්පාදන වෙනුවෙන් ලෝකයේ දැවැන්තම පෞද්ගලික සමාගම් ආයෝජන කරනු ඇති. ඇපල්, ගූග්ල්, ෆෙස්බුක්, ඇමසන් වැනි සමාගම් පවා අඟහරු ගමනට අවශ්‍ය දේවල් නිෂ්පාදනය කොට අලෙවි කරන්නට උත්සාහ කරනු ඇති. ඒ තරඟය නිසා අඟහරු ලොව වෙනස් කරන වේගය දෙගුණ තෙගුණ වේවි.
නුදුරු අනාගතයේ අඟහරු වෙත යන පිරිස් විද්‍යාත්මක පරීක්ෂණ හා ඉදිකිරීම් ආදිය පමණක් කරනු ඇති. එහෙත් කාලයක් ගෙවුණු තැන අඟහරු වෙත යන ඔබට හෝ ඔබේ දරුවාට කැමතිනම් අවන්හලක් විවෘත කළ හැකියි. තවත් කෙනෙකුට කොණ්ඩා කපන්නෙක් විය හැකියි. ඕනෑනම් සිනමාකරුවෙක් විය හැකියි. ලියුම්කරු වගේ කෙනෙකුට මාධ්‍යවේදියෙකු විය හැකියි. අඟහරුවල මහා නගරයක ජීවිතය සාමාන්‍ය එකක් බවට පත්වේවි.
අනෙක් අතට මේ අඟහරු ගමන ගැන කල්පනා කරද්දී අපට සිතන්නට වෙන්නේ අවුරුදු දහය පහළව බැගින් නොවෙයි. ඊට වඩා පුළුල් ලෙස කාලය ගැන කල්පනා කරන්නට අපට සිද්ධවෙනවා. නූතන මනුෂ්‍ය ශිෂ්ඨාචාරය වසර දහස් ගණනක් පැරණියි. එහෙත් අනාගතය දෙස බලද්දී මනුෂ්‍ය ශිෂ්ඨාචාරය වසර මිලියන ගණන් පැවතිය යුතු බව අප කල්පනා කළ යුතුයි. එසේනම් වසර මිලියන ගණනක අනාගතය ගැන අප සිතිය යුතුයි. ඒ අනාගතය දෙස බලද්දී අඟහරු වෙනස් කරන්නට ගතවෙන වසර දහසක පමණ කාලය ඉතා සුලූ කාලසීමාවක් ලෙස කල්පනා කළ හැකියි.
තවත් අවුරුදු මිලියන ගණනක් ගතවෙද්දී අපගේ සූර්යයා ක‍්‍රමයෙන් විශාලවෙමින්, සිය අවසාන ගමන ආරම්භ කරනවා. සූර්යයා ක‍්‍රමයෙන් විශාල වෙද්දී සෞරග‍්‍රහ මණ්ඩලයේ ග‍්‍රහලෝක දැවැන්ත සූර්ය කිරණට බිලිවෙන්න නියමිතයි. ඒ කාලය ගතවෙද්දී පෘථිවිය අධික උෂ්ණත්වයෙන් යුත් අපායක් බවට පත්වෙන්න නියමිතයි. අනෙක් අතට පෘථිවියට කුමන මොහොතක හෝ නොසිතූ විනාශයකට මුහුණදෙන්න සිද්ධවෙනවා. ඉතින්, දීර්ඝකාලීනව කල්පනා කරද්දී මනුෂ්‍යයන්ට සෞරග‍්‍රහ මණ්ඩලය අත්හැර යන්නටත් සිද්ධවේවි. ඉතින්, අනාගතයේදී අපගේ දරුමුණුපුරන් සෞරග‍්‍රහ මණ්ඩලයෙන් ඈතට යන්න නම් අද අප අපගේ අසල්වැසි ග‍්‍රහයාව ජනාවාස කළ යුතුයි. මනුෂ්‍යයන් ලබන අනාගත ජයග‍්‍රහණ වෙනුවෙන් අද අපට පැවරී තියෙන රාජකාරිය එයයි. අය අපගේ පරම්පරාවට පැවරී ඇති ශේෂ්ඨම මෙහෙයුමයි.
