‘ ප්රාණපරිත්යාගය කියන්නේ දෙවියන් වෙනුවෙන් ජීවිතය දීම. ප්රාණය පුජා කිරීම. හැවෝම එකම සිතුවිල්ලක හිටියේ. උත්තාන මංගල්ය දවසේ පුජාවේ දිව්ය සත්ප්රසාදය ලබාගෙන. මේක දෙවියන් වහන්සේගේ නිවස තුළම සිද්ධ වුණ දෙයක්. දෙවියන් වහන්සේගේ ආදරය වෙනුවෙන් සාක්ෂි දැරීමක් විදිහට තමයි අපි මේ ප්රාණපරිත්යාගය දකින්නේ ’ – සමීන්ද්ර රොඩ්රිගු සහායක පියතුමන්, කටුවපිටිය මීසම
විශාලාව වන් කටුවපිටියට අපි නැවත ගියෙමු. හැමතැනම තවමත් සුළඟක්ව වෙලී තිබෙන්නේ වේදනාවය. ප්රියන්ගෙන් වෙන්වීම දුකක් ය. ඒ වෙන්වීම අදහාගත නොහෙන ලෙස සිදුවූ වියෝවක් වෙනවිට, ඒ වෙන්වීම මහා දුකක් ය. ඉතිං බොහෝ නිවෙස් තවමත් මේ වේදනාවට කඳුළට හායි ගා දොර කවුළු හැර දාය. අප ඒ කවුළු තුළින් ඇතුලත බැලීමු. මේ උත්සාහය අප අත් විඳි ඒ වේදනාව අකුරු කිරීමය. අපේ්රල් 21 පාස්කු ප්රහාරයට දැන් මාස දෙකක් සරි වීමට ළඟය.
ගොඩනැගෙන දේවස්ථානය
කටුවපිටිය ශාන්ත සෙබෙස්තියන් පුදබිම සිය 150 වැනි ජුබිලිය සමරණ්නේ පසුගිය ජනවාරි 20 වැනි දිනය. ‘ ශාන්ත සෙබෙස්තියන් මුනිතුමා ප්රසිද්ධ ලෙඩ රෝග සුව කිරීම සම්බන්ධව තමයි. දඳ, කුෂ්ඨ, පැපොල, ඔය වගේ ලෙඩ ගොඩාකින් සුවය පතා කතෝලිකයෝ බවුද්ධයෝ මෙතනට එනවා. ජලය ආසිරි ගන්වපු ළිඳක් වගේම නාන ළිං තිබෙනවා. ඉතිං බැතිමතුන් භාරහාර වෙලා පුදපූජා පවත්වලා දානය දීලා මේ ළිං වලින් දිය නාගෙන රෝග සුවය බලාපොරොත්තු වෙනවා. මේ අවුරුදු 150ක මුලූ ඉතිහාසයේම මෙතන එහෙමයි. මේ සාන්තුවරයාගේ තිබෙන ප්රාතිහාර්ය බලය ගැන මේ පල්ලිය ප්රසිද්ධයි‘. කටුවපිටිය මීසම භාර සහායක පියතුමන් දේවස්ථානයේ ඉතිහාසය පිළිබඳව සිය කතාව ආරම්භ කළේ එලෙසය. සාන්ත සෙබෙස්තියන් මුණිදුන්ගේ ප්රාතිහාර්ය බලය අන්තගාමී මුසල්මානු ආගමිකයෝ පිරිසක් ප්රශ්න කළ දවස අපේ්රල් 21 දාය. ඒ ප්රශ්න කිරීම වළකා ගන්නට හෝ ව්යාර්ථ කරන්නට එදා ශාන්ත සෙබස්තියන් මුනිතුමානන්ට නොහැකි විය. එනිසාම අද එතුමාගේ අනුගාමික බැතිමතුන් බොහෝ පිරිසක් දුක වෙදනාව බිය සමග සිය ජීවිත ඉස්සරහට තල්ලූ කරගන්නට වෙහෙසෙමින් සිටිති.
‘ පල්ලියේ ප්රථිසංස්කරණ කටයුතු කරන්නේ ශ්රී ලංකා යුද්ධ හමුදාව. දැන් ප්රථිසංස්කරණයන් වලින් බොහෝ ප්රමාණයක් වැඩ ඉවරයි. මේ මාසේ 30වෙනිදා තමයි අපිට භාර දෙන්න නියමිත. ඒත් උඩ ජනෙල් විදුරු ගේන්නේ පිටරටින්. ඒක දැන් ටෙන්ඩර් දාලා අවශ්ය කටයුතු කරලා තිබෙනවා. ඒත් තව මාස දෙකක් විතර ඒ ජනේල ටික නිමකරන්න යයි කියලා තමයි කියන්නේ. අපි මේ දේවස්ථානය ඉදිරිපිට ස්මාරකයක් හදනවා. ඒකෙ වැඩනම් තවමත් පටං ගත්තේ නැහැ. මරාගෙන මැරෙන බෝම්බකරුවා බෝම්බය පුපුරවා ගත්ත ස්ථානයේ අපි ටයිල් 4ක ප්රමානය ටයිල් කරන්නේ නැහැ. ඒක විඳුරුවක් දාලා එහෙම්මම ඉතුරු කරනවා. බිත්තියේ සිඳුරු වුණ සහ ලේ පැල්ලම් සහිත එක ස්ථානයක් පුරා විද්යා සහායෙන් අපි සංරක්ෂණය කරන්න පියවර අරං තිබෙනවා.
ඒ වගේම උත්තාන සුරුවමේ තිබෙන ලේ පැල්ලම් ඇමරිකාවෙන් රසායනිකයක් ගෙන්නලා ඒක එම සුරුවමේ ගල්වලා සංරක්ෂණය කරන්න කටයුතු කරලා තිබෙනවා‘ කටුවපිටිය දේවස්ථානය සිය ව්යසන අතීතය අනාගතයට ඉතුරු කරන්නේ කෙලෙසදැයි සහායක පියතුමන් විස්තර කළේ එලෙසින් ය. යුද්ධ හමුදාවේ අවසරය පිට අපි දේවස්ථානය තුළට ගියෙමු. යකඩ පලංචි සෑම තැනය. සෙබළුන් කඩියන් සේ ය. එදා 21 දා බෝම්බය පිපිරී මොහොතකට පසු මෙම ස්ථානයට මේ ලියුම්කරු පැමිණියේ ය. ඒ වේදනාත්මක මතකය සමග ගොඩනැගෙන දේවස්ථාන පීනික්ස් කුරුල්ලා දෑසින් දැක ගතිමි. එහෙත් තැන තැන වැටී සිය අවසන් සුසුම් වාතලයට මුසුකර සිටි මිනිසුන් ගැන වූ ඡුායාරූප මතකය සිතට අරගෙන එන්නේ දරා ගන්නට බැරි වේදනාවක්මය.ඒ වේදනාව කටුවපිටිය හැමතැනමය. පල්ලිය අලූත් ඇඳුමකින් සැරසී සිටියි. එහෙත් එදා මේ බිමේ ලේ සුවඳ තවමත් එලෙසම ඇතිබව හැෙඟ්. රුධිරයෙන් පෙඟුණු බිම ටයිල් මතින් ලස්සන වී ඇත. යකඩ බෝල මතින් සුනු වූ බිත සුදු පිරියමින් පිරියම්වී ඇත. එහෙත් යකඩ බෝල සිඳුරු කළ හදවත් කෙතරම් ද?
වේදනාවේ බර
‘ මේ ප්රහාරය නිසා මේ වෙනකොට මේ දේවස්ථානයට අදාළව 114ක් දෙනෙකුට සිය ජීවිත අහිමි වෙලා තිබෙනවා. අවසාන මරණය සිද්ධ වුණේ පහුගිය ජූනි 17වෙනිදා. සුරේෂ් කියලා වයස 28ක තරුණයෙක් තමයි කොළඹ දැඩි සත්කාර ඒකකයෙ ඉඳලා සිය ජීවිතය අතහැරියේ. මේ මරණයට පත් පිරිස අතරේ දරුවෝ 27දෙනෙක් ඉන්නවා. ඊට අමතරව 168 දෙනෙකුට තුවාල සිද්ධ වුණා. බරපතළ තුවාල තිබෙන දෙදෙනෙක් තවමත් කොළඹ දැඩි සත්කාර ඒකකයේ ප්රතිකාර ලබාගනිමින් ඉන්නවා. ඊට අමතරව වයසක පුද්ගලයෙක් වැඩිහිටි නිවාසයක බොහෝම දුෂ්කර තත්ත්වයක ඉන්නවා. මීට අමතරව මේ කම්පනය දරාගන්න බැරිව මානසිය සුවය අහිමි වුණ විශාල පිරිසක් මේ මීසමෙනුත් ඉන් පිටතත් ඉන්නවා. ඔවුන් ඉන්නේ දැඩි කම්පන තත්ත්වයක‘. මෙලෙස අදහස් දක්වන සහායක පියතුමන් කියන ලෙස කටුවපිටිය මීසමේ පවුල් 1400ක ප්රමානයේ දැනට සිය ජීවිතය සුරක්ෂාකරගෙන සිටින බොහෝ දෙනෙක් දැන් සිටින්නේ කම්පනයෙන් ය. ඊට අමතරව කදිරාණ, බෝලවලාන, කුරණ, කටාන ආදී මේ ආසන්න ඉම්වල බොහෝ දෙනෙක් ද තවමත් කම්පනයෙන් ය.
‘අපි මේ කම්පනය දරාගන්නේ කොහොමද කියලා උගන්නන්න මෙහේ තරුණ තරුණියන් දහම් පාසල් ගුරුවරුන් එක්කරගෙන ගියා මන්නාරමට. එද සංගිලියන් කියන දෙමළ රජතුමා මරාදමනු ලැබූ කතෝලික බැතිමතුන් සිටි ගමට අපි මේ තරුණ තරුණියන් අරගෙන ගිහිං දවසක් ඒ ගමේ අයත් එක්ක ගතකලා. ප්රාණපරිත්යාගය ගැන හොඳ අවබෝදයක් වගේම ඔවුන්ට හිතේ ඇවිලෙන ගින්න නිවාගන්නත් ඒක උපකාරයක් වෙන්න ඇති කියලා හිතනවා‘ සහායක පියනම මේ මිනිසුන්ගේ මානසික කම්පනය ප්රානපරිත්යාගය නම් කතෝලික අදහස මතින් දියකර හැරීමට ගත් එක උදාහරණයක් අනාවරණය කළේ එලෙසය.
රජය මේවනවිට මරණයට පත්වූ එක් පුද්ගලයෙක් වෙනුවෙන් රුපියල් ලක්ෂ 10ක මුදලක් ලබා දී ඇත. ඒ පවුලේ ඉතිරි සමාජිකයින් සියල්ල අත එම මුදල බෙදී යන ලෙසය. ඊට අමතරව තුවාල සිදුවූ පුද්ගලයින්ට ඒ හානියේ තරමට අනුව රුපියල් ලක්ෂයේ සිට ලක්ෂ 5ක් දක්වා මුදලක් පිරිනමා ඇත. ප්රහාරය සිදුවූ දින කඩිමුඩියේ පුද්ගලික රෝහල් තුළින් බෙහෙත් ගත් පිරිසටම මෙම මුදල් ආධාරය නොලැබුණ බවට වූ මැසිවිල්ලක්ද අසන්නට ලැබුණි. ඊට පසුව මේ මිනිසුන්ගේ මානසික සුවය වෙනුවෙන් රජය කිසිදු මැදිහත්වීමක් සුදුකර නොමැත. එහෙත් එම අඩුව කොළඹ අගරදගුරු නිවසින් නිර්මානය කරනු ලැබූ වැඩසටහන් ගොන්නක් මගින් මගහරින බව පියතුමන්ලා සහ කන්යා සොහොයුරියන් කීවත් එම වැඩසටහන්වල ලොකු අඩුපාඩු ඇත.
‘නිවාස නැති 168 දෙනෙක්ට සම්පූර්ණ නිවාස ලබාදීමේ වැඩපිළිවෙලක කොළඹ අගරදගුරු පදවියෙන් පටං අරං තිබෙනවා. ඉඩම් නැති අය ඉන්නවා. ඒ අයට ඉඩම් ලබාදීමේ වැඩපිළිවෙලකුත් අපි පල්ලිය ක්රියාත්මක කරනවා. ඊට අමතරව මුදල් අගහිගතා තිබෙන අයට මුදල් දීමනාවක් ලබා දෙන්න වයිද්ර්ය ප්රතිකාර අවැසි අයට එය ලබාදෙන් අපි සෙත් සෙවන කියලා විශේෂ තැනක් පටං අරං තිබෙනවා. ඊටත් අමතරව මානසික සුවය ප්රතිකාර අවශ්ය අයට කුඩා දරුවන්ට ඒ සඳහා එම්මාව්ස් කියලා ආයතනයක් ස්ථාපනය කරලා තිබෙනවා. අපි එතනින් මානසික සුවය සඳහා උපදේසන සේවයක් පටං අරං තිබෙනවා‘. සහාය පියතුමන් කොළඹ අගරදගුරු පදවිය මේ බිමේ වේදනාවෙන් මිරිකී සිටින මිනිසුන්ට සහනය සාදන ආකාරය ගැන තවතවත් කතාකරයි. අපි පල්ලියෙන් එළියට බසින්නෙමු.
ශාන්ත සෙබෙස්තියන් දෙව්මැඳුරු ප්රධාන ගේට්ටුවෙන් එළිය බලන කල එදා ඒ ප්රහාරකයා මේ මග හරහා ඒ මහත් විනාශයට කලින් ඇවිදගිය අයුරු නැවත නැවතත් මතකයට නැගේ. ඒ සීසීටීවී දර්ශන එය අපගේ සිත් පතුලටම කිමිඳ ඇති නිසා ය. ගෙට්ටුවෙන් දෙපස තාප්පය පුරා ඇත්තේ ප්රාණ පරිත්යාග කළ ඒ මිනිසුන්ගේ ගැහැනුන්ගේ ඡුායාවන් රැුගත් බැනරයන් ය. අපි ඒ බැනරයන් කියවාගන්නට උත්සාහ ගත්තෙමු. අහෝ!! විනාශයක තරම..
ඔවුන් සොයා ගියෙමු
රංග ප්රනාන්දු, ධනාදරී කුරුප්පුආරච්චි, ෆැබියොලා ප්රනාන්දු, ලියෝනා ප්රනාන්දු, සෙත් ප්රනාන්දු එකම පවුලේ ය. දියණියන් දෙදෙනා ද පුංචි පුතා ද අම්මා සහ තාත්තා සමගින් එකම බංකුව හිඳ දිව්යපුජාවට සහභාගිවී ඇත. මෙම ප්රහාරයෙන් ඔවුන් සියල්ලෝම පවුලක් ලෙසම අවසන් ගමන් ගොස් ඇත. මෙම පිරිසගේ ඡුායා රූප රැුගත් බැනරලයට යාබද බැනරයේ සිටින්නේ දියණියන් දෙදෙනෙක් සමග එකටම අවසන් ගමන් ගිය පියෙකු ය. ඔහුගේ නම සම්පත් විශ්ව කීර්තිය. දැන් බිරිඳ හැඬූ කඳුළින් තනිවෙලා ය. බාල්දි හන්දියේ සුසන්ත මහතාට මෙම ප්රහාරය නිසා ප්රිය බිරිඳ, දරුවන් තිදෙනා ද, අහිමිවී ඇත. අද ඔහු සිටින්නේ දැඩි කම්පනයකින් ය. එකම පවුලේ දෙදෙනා තිදෙනා බැගින් අවසන් ගමන් ගිය ඒ, අවාසනාවන්ත ඉරණමට මුහුන දුන් පවුල් ප්රමානය බොහෝ ය. කටුවපිටිය මීසමට අයිති ග්රාමසේවක වසම් 3කි. එහි 93සී, කරදියාන වසම තුළ අප සැරිසැරුවෙමු.
මෙම වසම තුළ මරණ ප්රමානය 20ක් ය. ඒ අතර ළමයි 11ක් ය. චන්දිමා නිරංජනී දැන් සිටින්නේ දරාගත නොහැකි කම්පනයකින් ය. ඇයගේ සැමියා සහ දරු දෙදෙනා මෙම ප්රහාරයෙන් සමුගෙන ඇත. ඔවුන් පල්ලිය තුළ එකම බංකුවක හිඳ සිට ඇත. ඇය පමණක් ඉතිරි වූ කරුමය කිමක් දැයි ඇය ප්රශ්න කරන්නීය. ලක්ෂ්මන් පිල්ලේ සිය රෝගාතුර දියණිය, බිරිඳ, සහ නැන්දම්මා සමග එකම බංකුවක සිට ඇත. මෙම සිද්ධියෙන් ඔහුගේ බිරිඳ මරණය තෝරා ගන්නා අතර ලක්ෂ්මන් පිල්ලේ සිය රෝගී දියණිය සමග අන්ත අසරණ අඩියකට වැටී ඇත.
ඇඟලූම් කර්මාන්ත ලෝකයේ හොඳ රැුකියාවක් කළ රුක්ලාන්ති එමගින් සිය අවුරුදු 14ක් වන දියණියද, අවුරුදු 8ක් වන පුතු ද රෝගී තත්ත්වයෙන් පෙළෙන සිය සැමියාද නඩත්තු කළාය. මෙම සිද්ධියෙන් රැුක්ලාන්ති සිය ජීවිතයට සමුදුන් අතර එනිසා පවුලේ අනෙක් පිරිස දැන් සිටින්නේ දැඩි අසරණ තත්ත්වයකය. මිල මුදල් යහමින් තිබෙන උදිත අප්පුහාමි සිය බිරිඳ සහ අවුරුදු 10/7/4 වයස් සීමාවල පසුවුණ තම දරුවන්ද සමග එදින පාස්කු ඉරිදා දේවමෙහෙයට සහභාගිවී සිට ඇත. එහිදී මෙම සිද්ධියත් සමග දරු තිදෙනාද බිරිඳද ඔහුට අහිමි වන්නේය.
ඔහු දැන් සිටින්නේ හුදකලාවේ දැඩි කම්පනයකින් ය. කටුවපිටිය පල්ලිය අවට ජූඞ් මාවත, ශාන්ත සෙබෙස්තියන් මාවත ආදී වූ කටුවපිටිය මීසමට අත්මේ බොහෝ ප්රදේශවලි මෙවැනි කතා බොහෝමයක් අහුලා ගැනුම අමාරු නැත. තම දරුවන් බිරිඳ නැති සොවින් වෙදනාවෙන් පෙළෙන පියවරුන්ද එවැනිම මව්වරුන්ද තම දෙමාපියන් සහෝදරයින් අහිමිව වේදනාවෙන් දුක් විඳින ළමයින්ද දැන් කටුවපිටියට හිග නැත. ඔවුන් බොහෝ දෙනෙකුට තවමත් මේ ප්රහාරය ගැන කිසිත් සිතාගන්නට බැරිය. එය කොහොම කෙළෙස වූවාදැයි දන්නේ දෙවියෝ පමණි. මෙම තත්ත්වය තුළ මේ මිනිසුන්ගේ මනස සුවපත් කිරීමට කතෝලික ආගමික වැඩපිළිවෙලට අමතරව විශාල වැඩපිළිවෙලක් අවැසිමය. එය රජය සහ සවුඛ්ය අමාත්යාංශය මැදිහත්ව වහාම සම්පාදනය කළ යුතුය.
