ලෝක කුසලානයේ තෙවැනි සතිය ගෙවෙද්දී ඕස්ටේරලියාව, ඉන්දියාව, නවසීලන්තය හා එංගලන්තය ලකුණු සටහනේ ඉදිරි අසුන් වෙන් කරගෙන හමාරයි. බලාපොරොත්තු වූ විදියට සියල්ල සිදුවුණොත් අවසන් පූර්ව තරගවලට ඒ කණ්ඩායම් හතර මුහුණදෙනු ඇති. එහෙත් සියල්ල බලාපොරොත්තු වූ විදියට සිදුවෙනු ඇතැයි කිව හැක්කේ කාටද? තවමත් හැම කණ්ඩායමකටම අඩුම තරමේ තරග හතර බැගින් හෝ මුහුණදීමට තියෙනවා. සියල්ල උඩුයටිකුරු කරන්න ඒ කාලසීමාව ප‍්‍රමාණවත්.
මන්දෝත්සාහී පාවාදීමශ්රී ලංකාව හා ඕස්ටේරලියාව අතර තරගයේදී අපේ පිතිකරුවන් කළ මහා පාවාදීම ගැන අකුරු කරන්න කලින් මොහොතකට අපේ ක‍්‍රිකට් අතීතය සිහිපත් කළා. අප පාවාදීමක් යැයි කීවේ මුදල් රැුගෙන සිදුකළ තරගය පාවාදීමක් ගැන නොවෙයි. මුළු රටක බලාපොරොත්තු ගැන කිසි හිතේ බරක් නැතිව, පරාජයේ ලැජ්ජාවට බිය නොවී මන්දෝත්සාහීව තරග කොට පරාජයට පත්වෙමින් කළ පාවාදීම ගැනයි.
අද අපට තරග පරාජය මොන තරම් සැහැල්ලූවක්ද? අද අප ශ‍්‍රී ලංකාව සහභාගි වන ක‍්‍රිකට් තරගයක් නරඹන්නේ මොන තරම් පරාජිත හැඟීමකින්ද? ජයග‍්‍රහණයක් යනු නොසිතූ ධන ලකුණක් මිස අපේක්ෂා නොකළ දෙයක් බවට පත්ව ඇති හැටි. එහෙත් 1996 සිට 2015 වනතුරුම ලෝක කුසලානවලට අපේ ක‍්‍රිකට් කණ්ඩායම ගියේ ජයග‍්‍රහණය ලැබෙනු ඇතැයි විශ්වාසයකින්. අපේ කණ්ඩායම්ද 96න් පසුව එක් තරගාවලියක්වත් ජයගත්තේ නැතත්, තරගාවලි කිහිපයකදීම තමන්ගේ ආධිපත්‍යය පතුරවන්නට සමත්වුණා. තරගාවලියේ ඕනෑම කණ්ඩායමක් අපට මුහුණදුන්නේ පරාජය වේයැයි බියක් සමඟයි.
එදා ශ‍්‍රී ලංකාව සහභාගි වන තරගයක් පරාජයේ මාවතට යොමුවුණත්, එක් පිතිකරුවෙක් හෝ පන්දු යවන්නෙක් පැමිණ තරගය කණපිට හරවනු ඇතැයි අපට විශ්වාසයක් තිබුණා. එහෙත් මේ වෙද්දී ඒ විශ්වාසය බොඳවී ගිහින්. අද අපේ කණ්ඩායමේ එක් ක‍්‍රීඩකයෙක් හෝ දෙන්නෙක් ජයග‍්‍රහණයේ මාවතට යොමුවුණත්, කණ්ඩායමේ අනෙක් සාමාජිකයන් සියලූදෙනා එකාමෙන් එකතු වී එය පරාජයට හරවනු ඇතැයි පරාජිත විශ්වාසයක් ශ‍්‍රී ලංකාවේ කණ්ඩායම ගැන අපට තියෙනවා.
මෙවර ලෝක කුසලානයේ ඕස්ටේරලියාවට එරෙහි තරගය යනු ශ‍්‍රී ලංකාවේ මේ අසාර්ථකත්වයේ හොඳම නිරූපණයක්. අතේ ඇති තරගයක් සම්පූර්ණයෙන්ම අත්හැර දමන්නේ කෙසේදැයි මේ තරගයේදී මනාව පෙන්වන්නට ශ‍්‍රී ලංකා පිතිකරුවන් සමත් වුණා.
ඕස්ටේරලියාව ලකුණු 334ක දැවැන්ත ඉලක්කයක් අපට ලබාදුන්නා. අපට මීට වඩා අඩු ලකුණු සංඛ්‍යාවකට ඕස්ටේරලියානු පිතිකරුවන්ව තබාගැනීමේ හැකියාවකුත් තිබුණු බව ඇත්ත. ඒරන් ෆින්ච් හා ස්ටීව් ස්මිත් අතර සම්බන්ධය බිඳදැමීම සඳහා වෙනස් උපක‍්‍රම පාවිච්චි කරන්නට ශ‍්‍රී ලංකාවට ඉඩක් විවෘත වී තිබුණා. අප පෙර ලිපියක කීවාක් මෙන් ශ‍්‍රී ලංකාවට මාරාන්තික දඟපන්දු යවන්නෙක් නැහැ. ඉස්සර මුරලිදරන්ලා, හේරත්ලා ගෙනා ජය අද නැහැ. එය මේ තරගයේදීත් ඕස්ටේරලියානු ඉනිමට මාර්ග බාධක දැමීමේ හැකියාව දුර්වල කළා. එහෙත් ඉසුරු උදානගේ විස්මිත ක‍්‍රීඩා විලාසයත්, ඕනෑ වෙලාවක සහායට පැමිණෙන මාලිංගගේ මාරාන්තික යෝකරයත් මේ මට්ටමින් හෝ ඕස්ටේරලියානු ඉනිම රැුකගැනීම ගැන පිතිකරුවන් ස්තූතිවන්ත විය යුතුයි.
ඉන්පසුව පිතිකරණයේ දුක්බර කතාව ඇරඹෙනවා. දිමුත් කරුණාරත්න මේ ලෝක කුසලානයේදී තනිව සටන් කරමින් සිටිනවා. කුසල් ජනිත් යනු ලේවල ක‍්‍රිකට් ඇති විශිෂ්ටයෙක්.
මේ දෙදෙනා මීට පෙර තරගවලදීත් විශිෂ්ට ආරම්භයන් ලබාදුන්නා. එහෙත් ශ‍්‍රී ලංකා කණ්ඩායමේ සිටින දක්ෂම පිතිකරුවා වන ළහිරු තිරිමාන්න ඉතාම සැහැල්ලූවෙන් පිටියට පැමිණ, කිසිදු විශ්වාසයක් නැතිව පහරදී දැවී ගියා. ලියුම්කරුගේ අදහස නම් එංගලන්තයේ ජෝ රූට් තරම්ම අපේ ළහිරු තිරිමාන්නත් ස්වභාවයෙන් හැකියාවක් ඇති පිතිකරුවෙක් බවයි. වෙනසකට ඇත්තේ ජෝ රූට් තම හැකියාව බුද්ධිය, විමසිලිමත් බව, පූර්ව සැලසුම්වලින් තියුණු කරගැනීමයි. තිරිමාන්න එසේ නොකිරීමයි. ඇතැම් විචාරකයන් කියන්නේ ඒ මොහොතේ තිරිමාන්නව පිටියට නොඑවා වේගවත් පිතිකරුවෙක් එවන්නට තිබුණු බවයි. ඇත්තෙන්ම ඒ මොහොතේ ජවසම්පන්න පිතිකරුවෙක්ව එවා වේගවත් ලකුණු 50ක් පමණ ලකුණු පුවරුවට දැම්මානම් තරගයේ වෙනසක් වෙන්නට ඉඩ තිබුණා. එහෙත් ඒ වෙලාවේ පන්දු යවමින් සිටියේ භයානක මිෂෙල් ස්ටාර්ක්. ඒ නිසා තිරිමාන්න වැනි පිතිකරුවෙකු එවා කඩුල්ල රැුකගැනීම හොඳ උපක‍්‍රමයක්. එහෙත් තිරිමාන්න තම වගකීම තේරුම් නොගෙන කඩුල්ල පුදදුන්නා. ඔහු සැහැල්ලූවෙන් පේ‍්‍රක්ෂකාගාරයට ගිය පසුව පිටියට ආවේ කුසල් මෙන්ඩිස්. කුසල් මෙන්ඩිස් ඒ මොහොතේ මිෂෙල් ස්ටාර්ක් ඇතුළු පන්දු යවන්නන්ට මේ තරගය අප ජයගන්නා බව නිවේදනය කළා. විශිෂ්ට හයේ පහර දෙකක්ම ඉනිම අරඹන අතරේ ඔහු එල්ලකළා. ඒ තමාට තිබුණු පීඩනයත් අවම කරගනිමින්.
එහෙත් දිමුත් දැවීගියා. පිටියට පැමිණි හිටපු නායක මැතිව්ස් ලැජ්ජා නැති ඉනිමක් ක‍්‍රීඩාකළා. ඉනිමක් යැයි කීවද ඔහු කළේ පන්දු කිහිපයකින් නැවත පේ‍්‍රක්ෂාගාරයට යෑමයි. ඉන්පසු පිතිකරුවන් කිහිපදෙනාම කිසිදු උත්සාහයක් නොදරා, ඕස්ටේරලියානු පන්දු යවන්නන් ඇටවූ උගුල්වල මහදවාලේ වැටුණා. සමහර දැවීයෑම් පාසල් ක‍්‍රීඩකයන්ටවත් නොගැළපෙන දැවීයෑම්.
ශ‍්‍රී ලංකාව මේ තරගයේදී ඕස්ටේරලියානු ලකුණු ප‍්‍රමාණය ආසන්නයට ගොස් පරාජය වුණා නම්, ඒ ගැන කනගාටුවක් ඇතිවෙන්නේ නැහැ. එහෙත් පළමු කඩුල්ලට ලකුණු සීයකට එහා ගිය ශ‍්‍රී ලංකාව ඉන්පසුව කඩුලූ සියල්ල බිඳවැටෙන තෙක් ලකුණු 150ක්වත් රැුස් කළේ නැහැ. මහා පාවාදීම එයයි. ඕස්ටේරලියානු ලකුණු ප‍්‍රමාණය ආවරණය කරන්නේ කෙසේදැයි කිසිදු සැලසුමක් ශ‍්‍රී ලංකා කණ්ඩායමට තිබුණේ නැහැ. පිතිකරුවන් එවන පිළිවෙළ ගැන සැලසුමක් තිබුණේ නැහැ. ඒ ඒ පිතිකරුවන් කළයුත්තේ කුමක්දැයි සැලසුම් කර තිබුණේ නැහැ. ඒ වෙනුවට ඔහේ පිටියට පැමිණ තම තමන්ට හැකි දේ කරන්නට උත්සාහ කරන බව පෙනුණා. මේ සැලසුම් විරහිත බව තරගයෙන් පසුව මාධ්‍ය සාකච්ඡුාවේදී දිමුත් කරුණාරත්නත් කියා තිබුණා. ඇත්තෙන්ම අපේ ක‍්‍රිකට් කණ්ඩායමට තරග ජයගැනීමේ අවශ්‍යතාවක් තියෙනවාද නැද්ද යන්න ඒ සැලසුම් විරහිත තරග විලාසයෙන් අපේ හිත්වල නැඟුණු පැනයයි.x
අත්නොහැරි අරගලයබංග්ලාදේශ් ක‍්‍රිකට් පසුගිය වසර විස්සක් පමණ තිස්සේ දැවැන්ත අරගලයක් කරමින් සිටිනවා. ඒ ක‍්‍රිකට් ලෝකයෙහි ගෞරවය දිනාගැනීමේ අරගලයක්. තවමත් බංග්ලාදේශය යනු ක‍්‍රිකට් රසිකයන්ගේ නවවැනි තේරීම. එහෙත් ලකුණු සටහනේ පස්වැනි ස්ථානයේ සිටිමින් බංග්ලාදේශය පෙන්වන්නේ තමන් සටන අත්හැර නැති බවයි.
කොදෙව් පිතිකරු බලඇණිය කවදත් ප‍්‍රබලයි. ඕනෑ වෙලාවක මායා බන්ධනයක් මෙන් හයේ පහරක් එල්ලකරන්නට ඔවුන්ට හැකියාවක් තියෙනවා. සිව්වැනි ඕවරයේදී කොදෙව් බලකණුව වූ ක‍්‍රිස් ගේල්වබිඳදමන්නට බංග්ලාදේශ් පිල සමත්වුණත්, දෙවැනි කඩුල්ල දක්වා ලකුණු 116ක සම්බන්ධයක් එවින් ලූවිස් හා ෂායි හෝප් ගොඩනැඟුවා. ඒ ඉනිමේ ෂායි හෝප්ගේ ලකුණු ලබා ගැනීමේ වේගයේ අඩුවක් තිබුණත්, ඔවුන් අවශ්‍ය පදනම දමාගත්තා. ඉන්පසුව පිතිකරුවන් කිහිපදෙනෙක්ම දැවැන්ත පහර එල්ලකරමින් ලකුණු 322ක ඉලක්කයක් බංග්ලාදේශයට දුන්නා. එය දැවැන්තයි. ඕනෑ නම් බංග්ලාදේශයට ඒ දැවැන්ත ඉලක්කය දැක තරගය අත්හැර දමන්නට හැකියාවක් තිබුණා.
මතක ඇති, ඉන් දින දෙකකට පෙර ඕස්ටේරලියානුවන් ශ‍්‍රී ලංකාවට දුන්නේත් මෙවැනිම ඉලක්කයක්. ශ‍්‍රී ලංකා ආරම්භක පිතිකරුවන් ලකුණු 100 ඉක්මවූ ආරම්භක සම්බන්ධයක් ගොඩනැඟුවේ ඒ ඉලක්කය ජයගන්නට. ආරම්භක පිතිකරුවන් එසේ තම රාජකාරිය කළත්, ඉතිරි පිතිකරුවන් එය සම්පූර්ණ කළේ නැහැ. මේ තරගයේ බංග්ලාදේශයේ ආරම්භක සම්බන්ධතාව ලකුණු 52ක්. එය හොඳ සම්බන්ධතාවක්. ඉන්පසුව පිටියට ආ පිතිකරුවන් තමන්ගේ රාජකාරිය කරනවා නම්, එය ප‍්‍රමාණවත්.
ලංකාවේදී මෙන් කඩුල්ල පුදදී ගෙදර යන්නට නොව, තරගය ජයගන්නට තමයි ඊළඟ පිතිකරු ශකිබ් අල් හසන් පිටියට ආවේ. ඔහු අතිශය වර්ණවත් ඉනිමක් ගොඩනැඟුවා. හොඳ ඉනිමක් ගොඩනඟමින් සිටි ආරම්භක පිතිකරු තමීම් ඉක්බාල් නොසිතූ ලෙස දුවද්දී දැවී යෑමකට හසුවීමෙන් පසුව පිටියට ආ මුෂ්ෆිකර් රහීම්ද පන්දු පහකදී හැරී ගියා. එක ළඟ කඩුලූ දෙකක් වැටීමෙන් පසුව වුව බංග්ලාදේශය වැටුණේ නැහැ. ඔවුන් මේ ලෝක කුසලානයට අලූත් තරුවක් හඳුන්වාදුන්නා. ලිටන් දාස්. අපූරු පිතිකරුවෙක්. ඔහු කොදෙව් පිතිකරුවන් දාසකමට ගත්තා. පන්දු 69කින් ලකුණු 94ක් ඔහු ලැබුවේ හයේ පහරවල් 4ක් සමඟයි. ඒ හයේ පහරවල් අතර පිට පිට පන්දුවලදී එල්ලවූ හයේ පහරවල්ද තියෙනවා. ඒ අතරේ අනෙක් පස සිටි ශකිබ්, ඉවසිලිවන්ත ඉනිමක් ක‍්‍රීඩා කළා. ක‍්‍රමයෙන් ඉනිම ගොඩනැඟූ ඔවුන් අන්තිම පන්දුවාර කිහිපයේදී අධිවේගී ඉනිමක් ක‍්‍රීඩා කරමින් පන්දුවාර 8ක්ම ඉතිරිව තිබියදී ලකුණු 322ක දැවැන්ත ලකුණු ප‍්‍රමාණය සම්පූර්ණ කළා. ඒ කඩුලූ 3ක් පමණක් දැවීගොස් සිටියදී. ඔවුන් ඒ ඉනිමේදී තමන්ට ලකුණු 400ක් වුව හඹායන්නට පුළුවන් බව පෙන්වුවා. බංග්ලාදේශය මෙවර තරගාවලියට ආවේ ජයගැනීමේ බලාපොරොත්තුවෙන්ම බව පැහැදිලියි.
මේ තරගයේදී බංග්ලාදේශය ජයගත්තේ දවසේ වාසනාව නිසා නොවෙයි. ඔවුන් උපක‍්‍රමික වශයෙන්ද කොදෙව්වන්ට මුහුණදීම සඳහා උපරිම සූදානම් වී ආවා. කොදෙව්වන් මෙවර පළවැනිම තරගයේදී කෙටිපන්දුවලින් පාකිස්ථානය ලකුණු 200කටත් අඩුවෙන් සීමා කළා. මේ තරගයේදීත් එවැනිම මායාවක් පාන්නට සිතාගෙන කොදෙව්වන් කෙටිපන්දු යොමුකළ බව පෙනුණා. එහෙත් ශකිබ්, තමීම් හා දාස් ඒ කෙටිපන්දුවලට මනාව සූදානම් වී සිටි බව පෙනුණා. ඒ අනුව උපක‍්‍රමික වශයෙන්ද ඔවුන් කොදෙව්වන්ට ලෑස්ති වී සිටියා.
මෙලෙස සාර්ථක වූ බංග්ලාදේශය ඉදිරියේදී ඇෆ්ගනිස්ථානය, ඕස්ටේරලියාව, ඉන්දියාව හා පාකිස්ථානය යන කණ්ඩායම්වලට මුහුණදීමට නියමිතයි. ඒ තරගවලදී තවත් ජයග‍්‍රහණ ලබා අවසන් පූර්ව තරගවලට යෑමේ හැකියාවක් බංග්ලාදේශයට තියෙනවා.x
න්‍යෂ්ටික බෝම්බයවර්ෂාවට මුහුණදෙමින් ක‍්‍රිකට් න්‍යෂ්ටික බෝම්බය ඕල්ඞ් ට‍්‍රැෆර්ඞ් පිටියේ පුපුරා ගියා. විසිදහසකට අධික පේ‍්‍රක්ෂක පිරිසක් පේ‍්‍රක්ෂකාගාරවල පිරී සිටියා. ඉන්දියාව හා පාකිස්ථානය ගැටුණා. ඉන්දු-පාකිස්ථානු දේශපාලන ගැටුම් ඉහළම උණුසුම් තත්වයකට ළඟාවී තිබුණු කාලයක මේ තරගය ජයගැනීම කණ්ඩායම් දෙකටම තීරණාත්මක අභියෝගයක් වුණා. එහෙත් දේශපාලන ගැටුම් පිටියට අදාළ නැහැ. පිටියේදී අවශ්‍ය වන්නේ ක‍්‍රීඩා හැකියාව හා උපක‍්‍රම එකට මුසුවන්නේ කෙසේද යන්නයි. ඉතින්, ඉන්දියානු කණ්ඩායම තමන් ලෝකයේ විශිෂටම කණ්ඩායමක් බව ඔප්පු කරමින් තරගයේ මුල සිට ඉදිරියෙන් සිටියා. ඇත්තෙන්ම කීවොත් පාකිස්ථානය සිතූ තරම් සටන්කාමී බවක් පෙන්වුවේ නැහැ.
කාසියේ වාසිය දිනූ පාකිස්ථානය මුලින් පන්දු යවන්න තීරණය කළා. ඉන්දියාවේ ප‍්‍රබල ආරම්භක පිතිකරු යුගලයෙන් කෙනෙක් වන ශිකර් ධවාන් එදා හිටියේ නැහැ. ඔහුගේ අඩුව පුරවන්නට මේ තරගයේ ආරම්භයට ආවේ තරුණ ක‍්‍රීඩක ලෝකේෂ් රාහුල්. ඉන්දියාව පාකිස්ථානයට එරෙහි ලෝක කුසලාන තරගවලදී කිසිදා ආරම්භක සම්බන්ධතාව ලකුණු 100ට එහා ගෙනගොස් නැහැ. හැමවිටම පළමු විකට්ටුව ඊට පෙර බිඳවැටී තිබෙනවා. පාකිස්ථානය මෙවරද උත්සාහ කරන්නට ඇත්තේ ඉන්දීය පිතිකරුවන් ඉක්මනින් බිඳදමන්නට විය යුතුයි. ප‍්‍රශ්නය වුණේ ඉන්දියාව එයට ප‍්‍රතිවිරුද්ධ සැලසුමක් සකස් කිරීම.
ඇත්තටම පාකිස්ථානයට මේ තරගය වෙනස් කරගැනීමේ හැකියාවක් මුලින්ම තිබුණා. පන්දුවට පහරදුන් ඉන්දියානු කණ්ඩායමේ ආරම්භක සම්බන්ධතාව දුවද්දී දැවීයෑමකින් බිඳ දැමීමේ අවස්ථාව මඟහැරුණේ නැත්නම් තරගය සම්පූර්ණයෙන්ම වෙනස් වෙන්නට ඉඩ තිබුණා. එහෙත් වැරදි අන්තයට පන්දුව යොමු කරමින් ඒ දුවද්දී දැවීයෑමේ අවස්ථාව ඔවුන් මඟහැරගත්තා. ඉන්පසුව ලෝකේෂ් රාහුල් හා රෝහිත් ෂර්මා දෙපළ ලකුණු 136ක සාර්ථක ආරම්භක සම්බන්ධතාවක් ලබාගත්තා. එවැනි ආරම්භයකට මඟ විවෘත කළොත් ඉන්දියාව පරාජය කිරීම පහසු නැහැ. එතැන් ඉන්දියාව සුපුරුදු ක‍්‍රිකට් කතාවක් ලියමින් 336 ක ඉලක්කයක් දුන්නා.
පාකිස්ථානු පිතිකරුවන් පිටියට ආවා. ආරම්භක සැලසුම එක් අතෙකින් සාර්ථකයි. ඔවුන් ජස්ප‍්‍රිට් බුම්රාගේ මුල් ඕවරවලට කඩුල්ලක් ලබා නොදී සාර්ථක ලෙස මුහුණදුන්නා. එහෙත් නොසිතූ ලෙස ඔවුන් විජේ ශංකර්ට කොටු වුණා. ආරම්භක පිතිකරු ඉමාම් උල් හක් විජේ ශංකර්ගේ පන්දුවකට ලකුණු හතක් පමණක් ලබා සිටියදී දැවී ගියා. එහෙත් ඉන්පසුව පාකිස්ථානයේ හොඳම පිතිකරුවන් දෙදෙනා හතරේ පහර හා හයේ පහර සමඟින් සාර්ථකත්වය සොයන්නට පටන්ගත්තා. ලකුණු 100ක සම්බන්ධතාවක් ඔවුන් ගොඩනැඟුවා. මේ දෙදෙනාවම අවසාන කළේ තවත් නොසිතූ පන්දු යවන්නෙක්. ඒ ඉන්දීය කණ්ඩායමේ දෙවැනි දඟපන්දු යවන බලාපොරොත්තුව වූ කුල්දීප් යාදව්. ජස්ප‍්‍රිට් බුම්රා, යුල්වේන්ද්‍ර චාහල් හා බුවනේෂ්වර් කුමාර් යන ඉන්දීය කණ්ඩායමේ ප‍්‍රධාන පන්දු යවන්නන් තිදෙනා කඩුලූ ලැබුවේ නැහැ. ඇතැම්විට ඒ ප‍්‍රබල පන්දු යවන්නන්ට පාකිස්ථානු පිතිකරුවන් හොඳින් සූදානම් වෙන්න ඇති. බුවනේෂ්වර් කුමාර් පන්දු ඕවර කිහිපයක් යවා ආබාධයට ලක්වුණා. එහෙත් කුල්දීප් යාදව්, හාර්දික් පාණ්ඩ්‍යා හා විජේ ශංකර් කඩුලූ දවමින් පාකිස්ථානු ඉනිම බිඳදැමීම මේ තරගයේ විශේෂම අවස්ථාවයි. අප පෙර කීවාක් මෙන් අතීතයේ දුර්වල පන්දු යවන්නන් ගැන ප‍්‍රකට ඉන්දියාව මෙවර රැුගෙන ආවේ හොඳම පන්දු යවන්නන්වයි. ඔබ පන්දු යවන්නන් තිදෙනෙකුට සූදානම් වෙද්දී නොසිතූ පන්දු යවන්නන් තිදෙනෙක් පැමිණ ඔබව විනාශ කළ හැකියි. තමන්ගේ දරුණුම සතුරාට එරෙහි තරගයේදී ඉන්දීය පන්දු යවන්නන් පෙන්වුවේ එයයි. පාකිස්ථානු ඉනිමට පන්දුවාර 40ක් ගෙවෙද්දී ඩක්වර්ත් ලූවිස් හරහට ඇවිදින් පාකිස්ථානයට ලකුණු 89ක පරාජයක් හිමිකර දුන්නා. තවමත් තරගාවලියේ දුෂ්ටයන් අපරාජිතයි.x
