ජාතිවාදය මේ වෙද්දී රටපුරා පැතිර ගොස් ඇත. සමාජ මාධ්‍යයකට ගියත්, පාරට බැස්සත් අන්ත ජාතිවාදී ප‍්‍රකාශයක් අසන්නට හෝ දකින්නට ලැබෙයි. සැබෑ කරුණු, විකෘති කළ කරුණු හා අසත්‍ය කරුණු ඒකරාශී වීමෙන් සමස්ත මුස්ලිම් ජනවර්ගයම සතුරු ජාතියක් ලෙස සලකන සිංහලයන් බොහෝය.
සාමාන්‍ය අධ්‍යාපනයක් ලැබුණු, මාධ්‍යවලින් ප‍්‍රවෘත්ති ලබාගන්නා පුද්ගලයන් මේ ජාතිවාදී රැුල්ලට හසුවීම සාමාන්‍ය කාරණයකි. ඛේදජනක කාරණය වන්නේ උසස් නිලධාරීන්, වෛද්‍යවරුන්, වෘත්තිකයන් ආදී බොහෝදෙනෙකු මේ ජාතිවාදයේ භයානකකම අවබෝධ කර නොගෙන එයට ගොදුරු වී සිටීමය. එවැනි සිදුවීම් රැුසක් අපට දකින්නට ලැබුණි. තවත් ඛේදජනක කාරණයක් වන්නේ පාසැල්වල ගුරුවරුන් අතර සිටින පිරිසක්ද ජාතිවාදයට එරෙහි අධ්‍යාපනයක් ලබාදෙනවා වෙනුවට ජාතිවාදයේ වාහකයන් බවට පත්ව සිටීමය. පැහැදිළිවම මේ චෝදනාව ලංකාවේ සමස්ත ගුරු ප‍්‍රජාවට නොවේ. එහෙත් පාසැල් පද්ධතිය තුළ ඛේදජනක සිදුවීම් රැුසක්ම අපට වාර්තා වී තිබෙන්නේය. මේ ලංකාවේ විවිධ ප‍්‍රදේශවලින් ආරංචි වූ එවැනි සිදුවීම් කිහිපයකි.
දළුපිටිය
මුස්ලිම් කාන්තාවන්ගේ ඇඳුම් සම්බන්ධයෙන් තවමත් බොහෝ දෙනෙකුට ඇත්තේ අනවබෝධයකි. මාධ්‍ය ආයතන මෙන්ම රජයද තහනම් ඇඳුම් හා තහනම් නැති ඇඳුම් ගැන පැහැදිළිව කියා නැත. මේ වෙද්දී ගැසට් පත‍්‍රයක් නිකුත් කරමින් තහනම් කර ඇත්තේ මුහුණ වැසෙන ඇඳුම් හා ආභරණය. එහි මුස්ලිම් ජාතිකයන්ගේ සාම්ප‍්‍රදායික ඇඳුම් ගැන සඳහන කොටින්ම කීවොත් ෆුල්ෆෙස් මෝටර් සයිකල් හෙල්මට්ද බුර්කා තහනම් කරන්නට යැයි ගෙන ආ ගැසට් පත‍්‍රයෙන් තහනම් කර ඇත. ෆුල්ෆෙස් හෙල්මට් තහනම් කරන්නට මීට පෙර උත්සාහ කරද්දී එයට විරුද්ධව උද්ඝෝෂණය කළ තරුණ ප‍්‍රජාව නිරුත්තර කරමින් ඔවුන්ටත් හොරෙන් මේ වෙද්දී ඒවා තහනම් කර ඇත්තේ බුර්කාව තහනම් කරන බව කියමින් ගෙන ආ ගැසට් පත‍්‍රයෙන්ය.
මුහුණ ආවරණය වෙන වෙනත් ඕනෑ ආභරණයක් මේ නීතිය පාවිච්චි කරමින් ඉවත් කළ හැකිය. මුස්ලිම් ජාතික කාන්තාවන් අඳින නිකාබය හා බුර්කාව තහනම් වෙන්නේද එම ගැසට් පත‍්‍රය මගින්ය. ඒ එම ගැසට් පත‍්‍රයෙහි නිකාබ්, බුර්කා හෝ වෙනත් කිසිදු ඉස්ලාම් ඇඳුමක නමක් සඳහන් වන නිසා නොවේ, මුහුණු වැසෙන ඇඳුම් තහනම් බව සඳහන් වෙන නිසාය. ඒ අනුව මුස්ලිම් කාන්තාවන් අඳින ගවුමක් වැනි ඇඳුම වන අබායද, හිස පමණක් වසා මුහුණ නිරාවරණය කරන හිජාබයද තහනම් ඇඳුම් නොවේ. එහෙත් ලංකාවේ බොහෝ ආයතනවල මෙන්ම ඇතැම් පාසැල්වල විදුහල්පතිවරුන්ද ඒ ගැන තවම හරිහැටි දන්නේ නැත.
මැයි 13 දළුපිටිය විද්‍යාචන්ද්‍ර විද්‍යාලයේ විදුහල්පති ලාල් අමරිසිරි අබාය ඇඳ තමන්ගේ හිස පමණක් අවරණය කර පැමිණි මවකට පාසල් භූමිය තුලට ඇතුල් වීමට නොදී වලක්වා තිබුණි. එම මව ඒ පිලිබදව පැමිණිල්ලක් ශ‍්‍රී ලංකා මානව හිමිකම් කොමිසමට කර ඇත. මේ පැමිණිල්ල විභාග කිරීමට ජුනි 04 වැනිදා මානව හිමිකම් කොමිෂන් සභාවට කැඳවා තිබේ. මේ පැමිණිලි විභාගයට මුහුණදීම සඳහා විදුහල්පතිවරයා තනිව පැමිණීම වෙනුවට පාසැලේ සියලූ ගුරුවරුන්ට සුදු පැහැයෙන් සැරසී විදුහල්පතිවරයාගේ වියදමෙන් බස්රියක් කුලියට ගෙන සියලූ ගුරුවරුන්ව මානව හිමිකම් කොමිෂමට රැුගෙන ගොස් ඇත.
මේ සිදුවීම පිළිබඳව විදුහල්පති ලාල් අමරසිරිගෙන්ද අප විමසුවෙමු. ඔහුගෙන් අප මුලින් විමසුවේ පාසැලට අදාල මව පැමිණියේ කුමන ඇඳුමක් හැඳගෙනද කියාය. එහිදී ඔහු කීවේ ඒ මව බුර්කාව හැඳ පැමිණි බවය. ඇඳුමේ ස්වභාවය විමසද්දී ඔහු කීවේ ඒ මව මුහුණ ආවරණය නොවෙන, හිස පමණක් ආවරණය වෙන ඇඳුමක් ඇඳ පැමිණි බවත්, එක් දවසක් එය ඇඳ නොපැමිණෙන ලෙස දැන්වූ පසුව නැවතත් ඒ ඇඳුමම හැඳ පැමිණි බවත්ය.
මුහුණ ආවරණය නොවෙන, හිස පමණක් ආවරණය ඇඳුම බුර්කාව නොව හිජාබය බවත්, එය තහනම් ඇඳුමක් නොවන බවත් අප පෙන්වාදුන්නෙමු. රජයෙන් හෝ අධ්‍යාපන අමාත්‍යාංශයෙන් හිජාබය ඇඳගෙන එන මව්වරුන්ව නවත්වන ලෙස නියෝග කර නැත. එහෙත් එයට පිළිතුරු ලෙස එම විදුහල්පතිවරයා කීවේ රජයේ නීතිය නොව, පාසැලට අදාලව වෙනම නීතිරීති කිහිපයක් තමන් පනවා තිබෙන බවයි. අධ්‍යාපන අමාත්‍යාංශය කුමන නීතියක් පැනවුවද සිය පාසැලෙට අබාය, ෆර්දාව හෝ හිජාබය හැඳ කිසිවෙකුට පැමිණිය නොහැකි බව විදුහල්පතිවරයා කීය.
මේ විදුහල්පතිවරයා යටතේ තිබෙන පාසැල පමණක් නොව ලංකාවේ තිබෙන බොහෝ ආයතන මේ වෙද්දී රජයෙන් පනවා ඇති නීතියට පිටින් ආරක්ෂාව ඉදිරියට දමමින් නීති පනවා ඇත. එහෙත් ඒ කිසිදු නීතියක් සැබෑ ලෙසම ආරක්ෂාව සහතික කරන්නට අවැසි ඒවා නොවේ. විනිවිද පෙනෙන බෑග් අනිවාර්ය කිරීමේ නීති මෙන්ම ඇතැම් පාරවල් වැසීමටද කටයුතු කර ඇත්තේ ආරක්ෂාව ඉදිරියට දමමින්ය. දැන් ආරක්ෂාව ඉදිරියට දමමින් හිජාබය වැනි ඇඳුම්ද තහනම් කර ඇත්තේ කිසිදු හේතුවක් නැතිවය. මේ වෙද්දී තම සතුරන් යැයි සිතා සිටින මුස්ලිම් ජාතිකයන්ව රිදවා සතුටුවීමේ එකම හේතුව මත ආරක්ෂක නීති පනවන ආයතන ප‍්‍රධානීන්ද සිටියි.
කුරුණෑගල
ගුරුවරුන් මෙන්ම ගුරුවරියන්ද පාසැලට පැමිණෙන මුස්ලිම් සිසුන්ගේ මාපියන්ව පීඩාවට පත්කළ අවස්ථා ඇත. කුරුණෑගල නගරයේ ඇති ප‍්‍රධාන කාන්තා විද්‍යාලයක උදෑසන පාසල පරික්ෂා කරන අවස්ථාවේදී මුස්ලිම් ජාතික පියෙක්ව එම විද්‍යාලයේ උගන්වන ගුරුවරියක බැන එළවා ඇත. ඒ, ‘තවුහිත් ජමාත්කාරයෝ ඇවිත් පරික්ෂා කරන්න ඕන නැහැ, යනවා යන්න එළියට‘ යැයි පවසමින්ය.
අනුරාධපුර
හමුදා සෙබලූන් හා සාමාන්‍ය පොලිස් නිලධාරීන් ආරක්ෂාවට අදාල නොවන ලෙස සාමාන්‍ය මුස්ලිම් ජාතිකයන්ව පීඩාවට පත්කළ අවස්ථා කිහිපයක්ද වාර්තා වී ඇත. අනුරාධපුර වලිසිංහ හරිස්චන්ද්‍ර විද්‍යාලයෙන්ද එවැනි සිදුවීමක් වාර්තා විය.
වලිසිංහ හරිස්චන්ද්‍ර විද්‍යාලය සිසුන් 6000කට ආසන්න සංඛ්‍යාවක් සිටින පාසැලකි. එහි මුස්ලිම් සිසුන් සිටින්නේ 100ක් පමණය. විද්‍යාලයේ ඉහළ ශේණියක ඉගෙනුම ලබන මුස්ලිම් සිසුවෙකු අනිද්දා සමඟ පැවසුවේ තමන් පාසැලට ඇතුලූ වෙද්දී ආරක්ෂාවට සිටි හමුදා නිලධාරීන් බාධා කළ බවයි.
‘දෙවැනි වාරය පටන් ගත්ත දවසේ මම ඉස්කෝලේ ගියා.
එදා උදේ ඉස්කෝලෙට ඇතුල් වුණ අනෙක් ළමයින්ට ගේට්ටුවෙන් ඉස්කෝලෙට ඇතුල් වෙන්න කියලා, මට ගේට්ටුව ළඟ රැුෙක්‍ෂන්න කිව්වා. හැමෝම ඉස්කෝලේ ගේට්ටුවෙන් ඇතුල් වුණාම ගේට්ටුව ළඟ හිටපු එක ආරක්ෂක නිලධාරියෙක් අනෙක් නිලධාරින්ට කිව්වා මාව හොඳට පරික්ෂා කරන්න කියලා. දෙවැනි දවසෙත් ඒ විදියට මාව වෙනම තියාගෙන පරික්ෂා කළා. තුන්වෙනි දවසේත් අනෙක් ළමයි ඉස්කෝලේ ඇතුළට ගිහින් පන්සිල් අරගන්න වෙලාව වෙනතුරු මාව තියාගෙන බෑග් පරික්ෂා කළා. එතන හිටපු එක නිලධාරියෙක් කිව්වා මගේ බෑග් එකේ කඩු තියෙනවා ද කියලා බලන්න කියලා. මෙච්චර කාලෙකට ඉස්කෝලේ කිසිම ගුරුවරයෙක්වත් ළමයෙක්වත් මම මුස්ලිම් කියලා වෙනස් විධියට සලකලා නැහැ මගේ පංතියේ මුස්ලිම් ළමයෙකුට ඉන්නේ මම විතරයි. එයාලා කවදාවත් මට ජාතිවාදී විදියට සලකලා නැහැ. ඒත් මේ සිද්ධියෙන් මම ගොඩක් දුක් වුණා. ඊට පස්සේ මට ඉස්කෝලේ යන්නත් එපා වුණා.’
මුස්ලිම් ජාතිකයෙකු වීම නිසාම එම පාසැල් සිසුවාට මුහුණදෙන්නට සිදුව තිබුණු අත්දැකීම තවත් අවස්ථා කිහිපයකදීම ආරක්ෂක අංශවලින් මුස්ලිම් ජාතිකයන්ට මුහුණදෙන්නට වී තිබුණු පීඩාවකි. අසාමාන්‍ය ලෙස පරීක්ෂාවට ලක්කිරීමටත් වඩා ආරක්ෂක නිලධාරීන්ගේ පෞද්ගලික ආකල්ප මත විවිධාකාරයෙන් වාචිකව පීඩාවට පත්වීමට මුස්ලිම් ජාතිකයන්ට සිදුවී තිබේ. පාසැල් සිසුවෙකුට එවැනි අත්දැකීමට මුහුණදීමට සිදුවීම දරුණුම ඛේදවාචකයයි. ආරක්ෂක අංශවල නිලධාරීන්ට මේ තත්වය ගැන පැහැදිළි කිරීමක්, විශේෂ අවබෝධයක් හෝ දැනුමක් නොතිබීම මේ ඛේදවාචකය තවත් බරපතල කර ඇත.
මහරගම
සිසුන්ව පීඩාවට පත්වූ අවස්ථා එතැනින් නතර වන්නේ නැත. මහරගම මෙන්ම ගල්කිස්සේ පාසැල්වලින් ගුරුවරුන් සිසුන්ව පීඩාවට පත්කළ සිදුවීම් කිහිපයක්ද වාර්තා වී තිබුණි. මහරගම නගරයේ පිහිටි මහරගම මධ්‍ය මහා විද්‍යාලයේ ලංකාවේ ජාතික පුවත්පතක ප‍්‍රසිද්ධ මාධ්‍යවේදියෙකුගේ බිරිඳක් ගුරුවරියක ලෙස සේවය කරන්නීය. ඇය පන්තියකට උගන්වන්නට ඇතුලූවෙද්දී එම පන්තියේ මුස්ලිම් සිසුන් සිටීනම්, ඒ සිසුන් සියලූදෙනාම පන්තියෙන් එළියට යවන බව එම පාසැලේ ගුරුවරුන් අනිද්දාට කීය. බෝම්බ ප‍්‍රහාර එල්ල කරන්නට සම්බන්ධ බව කියමින් එම ගුරුවරිය ඇතුලූ තවත් ගුරුවරුන් කිහිපදෙනෙකු මුස්ලිම් සිසුන්ට චෝදනා කරන නිසා මුස්ලිම් සිසුන් මානසික පීඩාවට පත්ව සිටින බව ගුරුවරුන් පවසයි.
ගල්කිස්ස
ගල්කිස්ස ප‍්‍රදේශයේ ඇති කාන්තා විද්‍යාල්‍යක ඉගෙනුම ලබන 11 වන ශේණියේ ඉගෙනුම ලබන මුස්ලිම් ශිෂ්‍යාවන් කිහිපදෙනෙකුට එම විද්‍යාලයේ උගන්වන ගුරුවරයෙකු දඩුවම් කර ඇත. එම ශිෂ්‍යයාවන් දඩුවම් කිරීමට හේතුව ලෙස ගුරුවරයා කරුණු දක්වමින් පවසා ඇත්තේ ශිෂ්‍යාවන් මුස්ලිම් වීමය. පාස්කු ඉරිදා ත‍්‍රස්ත ප‍්‍රහාරයත්, ඉන්පසුව මුස්ලිම් ජාතිකයන්ට එරෙහිව ප‍්‍රචාරය වන චෝදනාත් පදනම් කරගනිමින් ඒ සිසුවියන්ට ඒ ගුරුවරයා දඬුවම් කර ඇත. අපට ඒ සිදුවීම ගැන කීවේ පාසැලේ ගුරුවරුන්ය. අදාල සිසුවියකගේ මවකගෙන් කළ විමසීමකදී ඇය කීවේ මේ ගැන කතාකළොත් තම දියණියට පාසැලේදී තවත් හිරිහැර සිදුවිය හැකි නිසා තමන් ඒ ගැන කතා නොකරන බවය. මේ මෑත දිනවල සිදුවූ හුදෙකලා සිදුවීම්ය. පාස්කු ඉරිදා ත‍්‍රස්ත ප‍්‍රහාරයෙන් පසු මුල්ම දින කිහිපයේදී මෙවැනි සිදුවීම් දෙකතුනක් වාර්තා වුණත්, අප ඒවා වාර්තා නොකළේ ඒවා තනි සිදුවීම් මිස සමස්ත පාසැල් පද්ධතිය නියෝජනය කරන සිදුවීම් නොවන නිසාය. එහෙත් ත‍්‍රස්ත ප‍්‍රහාරයෙන් මාසයක් ගෙවුණු පසුව වැඩි වැඩියෙන් මෙවැනි සිදුවීම් වාර්තා වෙද්දී, ඒ ගැන බලධාරීන් සැලකිලිමත් විය යුතු බව අපගේ අදහසය. මෙවැනි සිදුවීම් ගැන අදාල අමාත්‍යාංශ මෙන්ම සමස්තයක් ලෙස රජයද සැලකිලිමත් විය යුතුය. සැබෑ තතු සමාජගත කිරීමෙන්ද, නිසි උපදෙස් ලබාදීමෙන්ද මෙවැනි තත්වයන් පාලනය කළ යුතුය. මෙවැනි සිදුවීම් වාර්තා වෙද්දී ක්ෂණික පියවර ගත යුතුය. එසේ නොකොට පාසැල් පද්ධතියට මේ විෂ වැඩි වැඩියෙන් එන්නත් වෙද්දී අනාගතයේදී භයානක ප‍්‍රතිඵල අත්විඳින්නට සිදුවනු ඇත. x
