‘මේ ගම බොහෝ පැරණි ගමක්. සිංහල මුස්ලිම් අපි දෙගොල්ලොම සමගියෙන් තමයි ඉන්නේ. සිංහල ගෙදරක මඟුල් ගෙයක් තිබුණොත් මුස්ලිම් අපිට කියනවා. මුස්ලිම් ගෙදරක මඟුල් ගෙයක් තිබුණොත් අපි සිංහල අයට කියනවා. එහෙමයි ජීවත් වුණේ. මෙදා වෙසක් එකට ගමේ නාඩගමක් නටනවා කියලා සිංහල අය ඒක ලෑස්තිකරමින් තමයි හිටියේ. මුස්ලිම් අපි ඒකට සෑහෙන්න උදව් කළා. ඒකට අවශ්‍ය භූමිය දීලා තිබුණෙත් අපි. ඒත් පසුගිය 13 වෙනිදා අපේ ගමේ හැම මුස්ලිම් ගෙදරටම වගේ සිංහල අය ගැහුවා. ජනෙල් කුඩු කළා. හැබැයි මංකොල්ල කෑවේ නෑ. දැන් අපිට සිංහල අයගේ මූණ බලන්න ලැජ්ජයි. සිංහල අයටත් අපේ මූණ බලන්න ලැජ්ජයි. මේ ගමේ අය ගහන්න ආවේ නෑ. ඒත් අපේ ගෙවල් පෙන්නලා තියෙන්නේ සිංහල අය. ඒකට අපිට වේදනාවයි’. මේ හඬ මස්නෙලි මහතාගේ ය. ඔහු නාත්තන්ඩිය ප‍්‍රාදේශිය සභාවේ හිටපු එජාප මන්ත‍්‍රීවරයෙක් ය.
අපිට ඔහු මුණගැසුණේ නාත්තන්ඩියේ සිට කුලියාපිටිය මාර්ගයේ පැමිණ රට මැදපාරට හරවා ටික දුරක් දකුණට ගමන් කිරීමේදී මුණගැහෙන මානින්ගල ග‍්‍රාමයේදී ය. මානින්ගල ග‍්‍රාමයේ එක පැත්තක් මාරවිල පොලීසියට අයිතිය. අනික් පැත්ත කුරුණෑගල පන්නලටය. පසුගිය මැයි 19 සහ 20 දෙදින අපි මේ ඉසව්වේ එහෙකොන මෙහෙකොන බොහෝ තැන ඇවිද්දෙමු. ඒ පසුගිය මැයි 13 වැනි දින මුසල්මානුවන්ට විරුද්ධව ක‍්‍රියාත්මකවූ බිහිසුනු ප‍්‍රහාරයේ නටබුන් අතරින් ය. අපි ඒ ගමන ඇරඹූ මානින්ගල ග‍්‍රාමයේ මුස්ලිම් පවුල් 30ක් පමණ සිංහල ගෙවල් අතරින් ස්ථානගතවී තිබෙන්නේ දිගු සංහිඳියා අතීතයක් පිළිබඳව අනුස්මරණීය මතකයක් ඉතිරි කරමින් ය. ඒ සංහිඳියාවට කණ කොකා හැඬූ ඒ වේදනාබර 13 වෙනිදා වේ ‘පන්නරේ’ සහ ‘අල්විස් වත්ත’ යන දෙගම් සිංහල තරුණයන්ගේ ජාති ආල ප‍්‍රහාරයට නතුවෙමින් ය. බොහෝ දෙනෙක් ප‍්‍රහාරකයෝ ‘ආවා කල්ලිය’ සේ යතුරු පැදිවල නැගී පැමිණ සැනකින් ප‍්‍රහාරය දියත් කර ඉ`ගිල්ලී ගොස් ඇත. ඔවුන් මුහුණ වැසෙන සේ දමාගත් හෙල්මට් වලින් සහ කළු ජැකට්ටුවලින් සැරසී සිට ඇත.
‘මේක කාගේ හරි උසි ගැන්වීමක් නිසා උන දෙයක්. පොහොට්ටුවේ කට්ටිය මේක කලා කියලත් මතයක් මේ ගමේ තියෙනවා. කඩු කිනිසි පෙන්නලා සිංහල මිනිස්සුන්ගේ හිත්වල බය වෛරය පැතිරවූ මීඩියාකාරයොත් මේ ප‍්‍රහාරයට වගකියන්න ඕනෑ. මේ ගම්වල ඔය කියන අන්තවාදීන් නෑ. ගොඩාක් අය නාත්තන්ඩිය මාරවිල වගේ පොළවල්වලට ගිහිං පොඩි පොඩි බිස්නස් එකක් කරලා ජීවත්වෙන අසරණයෝ. දැන් මේ මිනිස්සුන්ට පොළට යන්න දෙන්නේ නෑ. සිංහල මිනිස්සු අපේ අයව එලවනවා. මට තේරෙන්නේ නෑ දැන් මේ මිනිස්සු කන්නේ බොන්නේවත් කොහොමද කියලා’ මස්නෙලි ශෝකයෙන් ය. මස්නෙලි ගේ පුංචි මිනිබිරී පාතිමා දොර රෙද්දෙන් එබෙන්නී, අප සමග සිනා සෙන්නීය. මස්නෙලි ගේ බිරිඳ සාරියක් හැද එහි පොට හිසවටා දමාගෙන සිටින්නීය. පාස්කු ප‍්‍රහාරයට වගකියන්න ඕනී තව්හිඞ් ජමාත් මුස්ලිම්වරු මෙහේ නැද්ද? මම මස්නෙල් ගෙන් ඇසුවෙමි.
‘ඔය අන්තවාදියෝ ඉන්නේ සියයට එකටත් අඩුවෙන්. මෙහෙනම් කවුරුත් නෑ. මෙහේ මුස්ලිම් කාන්තාවෝ උනත් කළු ඇන්ඳේ නෑ. මූණ වැහුවේ නෑ. මගේ අම්මා සාරිය ඇන්ඳේ. මගේ බිරිඳත් සාරිය අඳින්නේ. දැන් ඔය සමහර ප‍්‍රදේශවල මුස්ලිම් ගැහැනු කළු අඳිනවා. මූණ වහනවා. ඕක මේ අවුරුදු 25කට විතර කලින් වුණ දෙයක්. අපේ කාන්තාවෝ මැදපෙරදිග රස්සාවලට ගියාට පස්සේ තමයි ඔය විකාර ඇඳුම් අඳින්න පටන් ගත්තෙ’.
මස්නෙලි මේ කියන්නේ මුස්ලිම් වහාබ් අන්තවාදයේ ව්‍යාප්තිය ගැනය. මස්නෙලි වාගේ සාම්ප‍්‍රදායික මුස්ලිම්වරුන්ට දැන් වහාබ්වාදය නිසා සිංහල සමාජයෙන් බැටකන්නට සිද්ධවී ඇත. පාස්කු ඉරිදා ප‍්‍රහාරයට පසුව මුලින්ම ඔවුන් සිංහල සමාජය විසින් කොන්කරනු ලැබ තිබුණි. දැන්?.. දැන් ඔවුන් දරුණු ජාතිවාදී ප‍්‍රහාරයක ගොදුරුය.
නාත්තන්ඩිය ප‍්‍රහාරය
කුලියාපිටිය, රටමැද පරේ සැරිසරා අපි නැවත නාත්තන්ඩිය නගරයට ආවෙමු. තැන තැන මුස්ලිම් ගෙවල් ප‍්‍රහාරයේ ඉලක්ක වී ඇත. නාත්තන්ඩිය නගරයේ එක් පසෙක පොලිස් මාර්ග බාදකයක් ඉදිවී ඇත. රුදුරු ප‍්‍රහාරයේ ඉලක්කවී සුනු වූ ව්‍යාපාරික ස්ථාන පසුගිය 19 වැනි දින වනවිටත් විවෘත්ත වී නොතිබුණි. නාත්තන්ඩිය නගරය ප‍්‍රහාරයට පසු තවමත් නිදිකිරා වැටෙමින් තිබෙයි!!
‘පහුගිය 13 වෙනිදා හවස 5ට විතර මට නේහා ෆැෂන් එක කරන පුද්ගලයා කතාකරලා කිව්වා කඬේට ගහන්න වගේ සිංහල අය එකතුවෙනවා කියලා. මම කිව්වා ටක්ගාලා කඬේ වහන්න කියලා. ඔය නේහා ෆැෂන් කියන බිල්ඩිම එක්කම එකට යා වුණ කඩවල් 5ම මගේ. නේහා ෆැෂන් තියෙන්නේ උඩ තට්ටුවේ. පහළ තට්ටුවේ කඩටික යකඩ දොරවල් නිසා වහලා තිබුණා. ඒත් උඩ නේහා ෆැෂන් බිල්ඩින් එක සම්පූර්ණයෙන්ම ග්ලාස් වලින් වටකරලා තිබුණේ. 100ක් විතර වටවෙලා ගල් ගහලා ඒ ග්ලාස් සම්පූර්ණයෙන්ම බිම දැම්මා. මට තමයි නාත්තන්ඩිය ටවුමේ ලොකුම අලාභය. දැනට මම ගණන් බලලා තියෙනවා නේහා ෆැෂන් එකට විතරක් ලක්ෂ 12ක විතර අලාභයක්. මේකේ 16 දෙනෙක් වැඩකරනවා. 10 දෙනෙක් සිංහල ගෑනු ළමයි. දැන් ඒ 10 දෙනාටත් රස්සා නෑ. මම මේ බිල්ඩිම හදලා අවුරුදු 3යි. බැංකු ණයක් අරං තමයි හැදුවේ. දැන් අපි අනාථයි’.
මේ හඬ බ¥ර්දීන් නවුෂාඞ් ගේය. ඔහු තමන්ගේ ව්‍යාපාරික ස්ථානය ජාතිවාදී ප‍්‍රහාරවලින් සුනුවීම පිළිබඳව වේදනාවෙන් සිටින්නේය. නේහා ෆැෂන් ආයතනයයේ සී. සී. ටී. වී දර්ශන සහ ප‍්‍රහාරයට ලක්වූ අනෙකුත් වෙළඳ ආයතනවල ස්ථානගතකර තිබූ කැමරා කියන්නේ කුමක් ද?.. මේ ප‍්‍රහාර ගැන පළවෙන මාධ්‍ය වාර්තා මෙම ප‍්‍රහාරයට වගකිව යුත්තන් පිටගම්වල සිට පැමිණි පුද්ගලයන් යැයි කියනවිට මෙම සී. සී. ටී. වී කියන්නේ නෑ ප‍්‍රහාරකයෝ ගම්මුන්ම බවය. සැලකිය යුතු පිරිසක් මේ ප‍්‍රහාර සඳහා පිටගම් සිට පැමිණියත්, ප‍්‍රහාරයට සක‍්‍රීයදායකත්වය දී තිබෙන්නේ නාත්තන්ඩිය නගරය සහ ඒ ආශ‍්‍රිත ගම්මානවල තරුණයින් ය.
නම හෙළිකරන්නට අකමැති මුස්ලිම් තරුණයෙක් තමන්ගේ කඬේ කැමරාවේ සටහන් සිද්ධියක් මෙසේ විස්තර කළේය. ‘මැද නාත්තන්ඩිය කියන හරියේ ෆාරිස් මුදලාලි කියලා මුස්ලිම් වෙළෙන්දෙක්ට කඩයක් තියෙනවා. ඒ කඬේ ළඟ සිංහල අයියයි මල්ලියි බාබර් සාප්පුවක් කළා. බර්නාඞ් සැලෝන් කියලා තමයි ඒ සැලෝන් එකට කියන්නේ. බුද්ධිකයි, ඩිල්ෂාන් කියන අයියයි මල්ලියි තමයි ඒක කළේ. පහුගිය කරන්ට් කපපු කාලේ මේ සැලෝන් එක දවස් දෙකක් විතර වැහුවා. පස්සේ මේ සැලෝන් එකට අල්ලපු කඬේ කරපු ෆාරිස් මුදලාලි එයාගේ ජෙනියෙන් කරන්ට් එක නොමිලේ දුන්නා මේ දෙන්නට සැලෝන් එක කරන්න. මේ ප‍්‍රහාරය වෙලාවේ ෆාරිස් මුදලාලිගේ කඬේටත් කට්ටිය ගැහුවා. ඒ ගහපු පිරිස අස්සේ මේ බුද්ධිකයි ඩිල්ෂානුයි දෙන්නම හිටියා. දැන් මේ දෙන්නගෙන් එක්කෙනෙක් පොලීසිය අත්අඩංගුවට ගත්තා. අනික් එක්කෙනා හැංගිලා’. ඌරෝ කැකුණ තලනවිට හබන් කුකුලෝ මඟුල් කා තිබෙන්නේ ඔන්න ඔය විදිහටය. මේ කතා අහනවිට සිංහල වී ඉපදීම පිළිබඳව ලොකූ ආඩම්බරයක් සිතට නිරායාසයෙන්ම පැමිණීම වළක්වාගනු බැරිය.
නාත්තන්ඩිය ඇළ මාර්ගයට එපිටින් කුලියාපිටිය දෙසින් සහා මීගමුව දෙසින් කණ්ඩායම් දෙකක් ලෙස ප‍්‍රහාරකයෝ පැමිණ ඇත. මෙලෙස පැමිණි ප‍්‍රහාරයකයෝ නගරය සුනු කරනවිට තවත් පිරිසක් ගැමුණු මාවත, ඉහළ නාත්තන්ඩිය, මැද නාත්තන්ඩිය, යන මුස්ලිම් ගම්වලට ප‍්‍රහාරයක් දියත්කර ඇත. මෙම ප‍්‍රහාරය මෙහෙයවූ බොහෝ දෙනා ශ‍්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණේ ප‍්‍රභල ආධාරකරුවන් බව කැමරාවල සටහන් දර්ශනවලින් හඳුනාගන්නට පුළුවන් බව බොහෝ දෙනෙක් කියති. ඉහත නම් සඳහන් කළ අයියා මලෝ දෙදෙනාද පොහොට්ටුවේ බව දැනගන්නට ලැබේ. කඩ 27ක් සුනු කළ තවත් මුසල්මානු ගෙවල් බොහෝමයකට ගල් වැසි වට නාත්තන්ඩිය ප‍්‍රහාරයයේ තතු එලෙසය.
තුන්මෝදරට යමු
මෙම බිහිසුනු 13 දා ප‍්‍රහාරයෙන් විශාලම හානිය වූ තුන්මෝදර මැල්ලකැලේ ප‍්‍රදේශයට අපි ගියෙමු. මේ ගමත් සිංහල මුස්ලිම් අච්චාරු ගමක් ය. මුලින් මුලින් ජනෙල් ජනෙල් කැඞී ඇති නිවෙස් ය. පස්සට පස්සට ජනෙල් කඩා තාප්ප පෙරළා ගිනි තැබූ නිවෙස් ය. චිත‍්‍රය බියකරුය. ගිනි රකුසා වසාගෙන කළු අලූ සායමින් වර්ණ කළ නවීන නිවසක අපි මුලින්ම නතර වුණෙමු. අගුරුවූ පුටු සැටියක් අස නැවතී දවා හළු වෙන්නට ගිය කුරාණය කියවන්නට උත්සාහා දරන කාන්තාවකි. මුලූ නිවසම යකුන් නැටූ භූමියක්මය. මම මේ කාන්තාව සමග කතාවට වැටුණෙමි. ඇය අමාරුවෙන් සීරුවට වචන ඇහින්දාය..
‘මේ අළුවෙලා තියෙන්නේ මගේ පුතාගේ අවුරුදු 12ක මහංසිය. එයා සෞදියේ ඉන්නේ. දැන් අවුරුදු 12ක්. අවුරුද්දටම මාසයයි නිමාඩු. පුතා එහේ ඉදලා අඬනවා. දැන් මොකද ඉතිං කරන්නේ? පුතාට ළමයි තුන්දෙනෙක් ඉන්නවා, උන් සේරම පුංචියි තාම. ගෙට ගිනි තියනකොට ලේලියි මිනිබිරිලා තුන්දෙනයි ගෙදර ඉදලා තියෙනවා. ගේ පිටිපස්සෙන් පැනලා දුවලා තමයි ජීවිත බේර ගත්තේ. ඒකට අපි දෙවියන්ට ස්තූතියි කියනවා’. උම්මා මහත්මිය සිය ජීවිතයේ අසීරුම මතකයක් වචන කළේ එලෙසින් ය. ගෙයක් යනු ජීවිතයක් ය. බලාපොරොත්තු ප‍්‍රාර්ථනා ගොන්නක් ය. මේ නිවස ගිනිබත් වනවිට ඒ ජීවිතයද බලාපොරොත්තුද ප‍්‍රාර්ථනාවන්ද අළු ඳුහුවිලි වන්නට ඇත.
අපි තවත් ගම ඇතුළටම ඇවිද ගියෙමු. පෙරළී ගිය ගේට්ටුවක් පිටුපසට වී බිමට කඩාගෙන වැටුණු නිවසක් ය. 62 වැනි වියේ පසුවෙන අබ්දුල් වාහිඞ් ජමාල්ඞීන් කැඞී බිඳී විසිරුණු උළු කැට අතරින් සිය ජීවිතය සොයන සෙයකි. අපි ඔහු සම`ග කතා කළෙමු.
‘මොනා කියන්නද බල්ලනකෝ මගේ ගෙට උන දේ…!!’
අපි කිසිත් නොවිමසා ආපසු හැරුණෙමු..
‘ඉන්න මහත්තයා.. මගේ පුතා, එයා මේ ගෙට ගිනි තියනකොට ඇඳ යට හැංගිලා. පස්සේ දෙවියෝ එයාව එළියට ඇදලා දැම්මා. හැබැයි එයා හොඳටම පිච්චිලා’ අපි වහීඞ් මහත්තයාගේ පුතා සොයා ගියෙමු. ඔහු ඇගපුරාම පිළිස්සුම් තුවාල සමගින් අසළ ගෙදරක ඇඳක් මතය. ලබන අවුරුද්දේ අපොස උසස් පෙළට සූදානම් වෙන මේ තරුණයා නජ්මීන් ය. නජ්මීන් කුඩාකල සිටම සිංහල මාධ්‍යයෙන් අධ්‍යාපනය ලබා ඇත. ඒ ඔහුගේ වැඩිමහළු සොහොයුරියන් දෙමළ මාධ්‍යයෙන් අධ්‍යාපනය හැදෑරූ පසුබිමකය. එය වෙනස් කතාවක් ය. ඒ කතාව පසෙකට තබා නාත්තන්ඩිය ජනාධිපති විද්‍යාලයේ අධ්‍යාපනය ලබන මේ තරුණයා දෙසට හැරෙමු..
‘අපේ ගෙදර තියෙන්නේ පල්ලිය ළඟමයි. පල්ලියට ගහනවා සද්දේ ඇහුනා. ඒත් හිතුවේ නෑ ගෙදරට ගහයි කියලා. ගෙදර ගේට්ටුව පෙරළලා, දොර කඩලා ගෙදරට පෙට‍්‍රල් බෝම්බයක් ගැහුවහම කාමරේ ඇඳ යට හැංගුනා බයට. ඊටපස්සේ මම හිටිය කාමරයට ආපු මගේම වයසේ වගේ දෙන්නෙක් අල්මාරිය ඇදලා රත්ත‍්‍රන් බඩු සල්ලි එහෙම අරගෙන මෙට‍්‍රස් එක බිමට ඇදලා ගිනි තියලා එළියට ගියා. මමත් ගින්දර මැදින්ම එළියට පැනගත්තා’
නජ්මීන් තවමත් සිටින්නේ බිය සමගින් බව ඔහුගේ බොඳවූ දෑස් කියන්නේය. නජ්මීන්ගේ දෑස් තුළට එබෙනවිට ඔහු මුහුණ බිමට හරවා ගන්නේ දුක වේදනාව පෙනේදෝ යැයි යන ලැජ්ජාවට අසරණකමට විය හැකිය. ප‍්‍රහාරය හදවත පරා කීතු කීතුවලට ඉරාදමා ඇත.
‘ඉස්කෝලේ පන්තියේ සිංහල යාලූවෝ දෙන්නෙක් මාව බලන්න ආවා. එයාලා ගෑනු ළමයි..’ නජ්මීන් වචන සොයාගන්නේ අමාරුවෙන් ය. ‘ අනිත් අයත් දැනගත්තහම එයි’ ඔහු කියන්නේය.
අපි නජ්මීන් මගහැර කාමරයෙන් එළියට ආවෙමු. දොර රෙද්ද මෑත්වෙන ඇසිල්ලේ නජ්මීන් ගේ අම්මා මුහුණ සඟවා ගත්තාය. ඇයගේ දෙඇස් කඳුළින් හොඳටම තෙතබරිත වී ඇත!!
මම සිංහලට ආසයි
‘මම සිංහලට ආසයි. ඒත් මට සිංහල බැහැ ඉස්සර. ඉතිං මම පොඩි පුතා නජ්මීන් මොන්ටිසෝරියේ ඉඳලා සිංහල භාෂාවෙන් ඉගනගන්න යැව්වා. නජ්මීන් හොඳට සිංහල ඉගනගත්තා. ඊට පස්සේ එයත් එක්ක කතාකරලා මාත් සිංහල ඉගන ගත්තා. දැන් අපේ පවුලේ හැවෝටම වගේ සිංහල පුළුවන්. අක්කලටත් සිංහලෙන්ම ඉගැන්නුවනම් හොඳයි කියලා දැන් හිතෙනවා. ඒත් ඒකාලේ ඒක හිතට ආවේ නෑ නේ‘. නජ්මීන්ගේ මව නුහයිදා කියන්නීය.
‘මම සිංහල අය එක්ක තමයි සීට්ටු දාන්නේ අපි එයාලගෙන් කොමිස් ගන්නේ නෑ. මම සල්ලි එකතු කරලා දෙනවා. අපේ ගෙදරට ගහලා ගේ ගිනි තියනකොට මමයි දුවයි බෑනයි නානකාමරේට දුවලා තමයි බේරුණේ. ගේ කඩලා ගෙදරට ඇතුල් වුණ අය සීට්ටු සල්ලි ලක්ෂ දෙකට වැඩිය අරගෙන ගිහිං. දුව ළඟදි බැන්ඳේ එයාගේ රත්තරං බඩු පවුම් 26ක් තිබුණා, තව මහත්තයාගේ සල්ලි, ඒ සේරම අරගෙන ගිහිං. ඒත් කමක් නෑ දෙවියෝ අපේ ජීවිත බේරුවානේ’.
13 දා හවස සිට මධ්‍යම රාත‍්‍රීය දක්වා නාත්තන්ඩිය තුන්මෝදර වෙලාගත් සහාසිකත්වය, භීෂණයයේ අඳුරු චිත‍්‍රය තවත් විස්තර කර කුමටද?..
කොට්ටාරමුල්ලේ ඝාතනය
මැයි 13 ප‍්‍රහාරයේ එකම මිනිස් බිල්ල නාත්තන්ඩිය කොට්ටාරමුල්ල ප‍්‍රදේශයෙන් ය. කොට්ටාරමුල්ලේ ගෙවල් තුනක් සම්පූර්ණ වශයෙන් සහාසිකයෝ විසින් ගිනි තබා විනාශ කර ඇත. තවත් කඩද නිවෙස් ද විනාශ කර ඇත. කොට්ටාරමුල්ල එක් මුසල්මානුවෙක් පාස්කු ප‍්‍රහාරයේ පළිගැනීමේ කැති ප‍්‍රහාරයකට බෙල්ල දී සිය ජීවිතයෙන් සමුගෙන ඇත.
‘රාත‍්‍රී 9ට විතර තමයි කොට්ටාරමුල්ලේ ගැටුම් ඇති වුණේ. ස්ථාන තුනක විතර ගැටුම් ඇති වුණා. මොරකැලේ පැත්තෙන් කට්ටියක් ආවා. ඊට පස්සෙ තබ්බෝව පැත්තෙනුත් කට්ටියක් ආවා. කොට්ටාරමුල්ල මොරකැලේ බෝඩරේ පැය තුනක් විතර සිංහල මුස්ලිම් දෙගොල්ලොම ගහගත්තා. පොලූවලින් ගල්වලින්. පොලීසියයි හමුදාවයි ආවට පස්සේ මුස්ලිම් අය එලවලා දැම්මා. ඊට පස්සේ තමයි සිංහල අය මුස්ලිම් අයට ගැහුවේ’. කොට්ටාරමුල්ලේ මොහොමඞ් නවාස් කියයි. නවාස් කියන ලෙස මෙම ගැටුම පැවති කාලයේ නාත්තන්ඩිය ප‍්‍රාදේශීය සභාවේ පොහොට්ටු මන්ත්රී උපුල් හේරත් ගේ වාහනය නිරන්තරව මේ සීමාවේ එහේ මෙහේ ගොස් ඇත. මේ පිළිබඳව ඉදිරියේදී පොලීසියට පැමිණිල්ලක් දමන බව ඔහු කියන්නේය. කොට්ටාරමුල්ලේ පැවති භීෂණය ගැන නම සඳහන් කරන්නට අකමැති මුස්ලිම් ජාතිකයෙක් මෙලෙස අදහස් දැක්කුවේය.
‘කොට්ටාරමුල්ලට ගැහුවේ මොරකැලේ කියන ගමේ අය. මේ ගමේ වැඩිපුර ඉන්නේ හෙක්ටර් අප්පුහාමි කියන මන්ත‍්‍රීවරයාගේ ආධාරකාරයෝ. මේ සිද්ධිය වෙන්න කලින් මේ මන්ත‍්‍රීවරයා ධර්මසිරි කියන පුද්ගලයා එක්ක එකතුවෙලා පන්සලේ රැුස්වීමක් තියලා තියෙනවා. ඒනිසා කොට්ටාරමුල්ලේ අපි පැහැදිලිව කියන්නේ 13 දා හවස 5ට විතර බයික්වලින් ගහන්න ආවේ පොහොට්ටුකාරයෝ වුණාට ? 9ට පස්සේ ගේමට බැස්සේ හෙක්ටර් අප්පුහාමි කියන මන්ත‍්‍රීවරයාගේ ගෝලයෝ කියලා. කොට්ටාරමුල්ලේදී ඝාතනය වුණ ෆවුසුල් අමීන්ගේ ඝාතනයටත් වගකියන්න ඕනී මේ අය’.
මැදකොට්ටාරමුල්ල ප‍්‍රදේශයේ සිටින මුස්ලිම් කොංග‍්‍රසයේ ප‍්‍රබලයෙක් යැයි කියන රිල්වාන් හාජ්ජියාර්ගේ ගෙදරට ප‍්‍රහාරයක් එල්ලකරන්නට 13 දා රාත‍්‍රී 11ට පමණ එම නිවස ළඟට සහාසිකයින් පිරිසක් පැමිණ ඇත. එම පිරිස රිල්වාන්ගේ නිවසට ගිනි තබන විට අසල නිවසේ සිටි ෆවුසුල් අමීන් සිය නිවසෙන් එළියට පැමිණ ඇත.ඒ සමග සහාසිකයෝ ෆවුසුල් අමීන්ට කැති ප‍්‍රහාරයක් එල්ල කර ඇත. තුවාල වූ අමීන් ඉක්මනින් රෝහල වෙත ගෙනයෑමට කොස්වත්ත පොලීසිය උනන්දු නොවුණ බව බොහෝ දෙනෙක් ෆවුසුල් සමීපවාසීන්ගේ අදහසයි. ගැටුම අවසනවී සහාසිකයෝ ප‍්‍රදේශයෙන් ගිය පසු ගමේ ෆවුසුල් සමීපවාසීන් ඔහු රෝහලට ගෙනගොස් ඇත. රෝහලට යන අතරමග ඔහු මියගිය බව දැනගන්නට ලැබේ.
අපි ෆවුසුල් අමීන්ගේ නිවස වෙත ගියෙමු. ‘එයාගේ නෝනාට මාස තුනක් යනකම් කිසිම පිරිමියෙක් එක්ක කතාකරන්න තියා මූන බලන්නවත් බෑ’ ෆවුසුල් අමීන්ගේ හිතවතෙක් පැවසුවේය. පුංචි මල් කැකුළක් වන් ෆවුසුල්ගේ සිගිති දියණිය අපි ඉදිරියට පැමිණ කතාකරන දෑසින් සිනාසුනාය. ෆවුසුල්ගේ ලොකු පුතා අපි දෙස බලාගත් ගමන් ය. ‘මෙයා මද්‍රෂා ඉගන ගන්නේ. දැන් කුරාණය කටපාඩම් කරලා ඉවරයි’ අප දෙස බලාසිටින ෆවුසුල් ලොකු පුතා පෙන්වමින් ෆවුසුල් ගේ හිතවතා පවසයි. ෆවුසුල් අමීන්ට දරුවන් සතර දෙනෙකි. ඒ පිරිමි දරුවන් තුන්දෙනෙක් සහ එක් ගැහැණු දරුවෙක් ලෙසය. දරුවන් සතර දෙනාටම දැන් පියෙක් නැත. ජාතිවාදී ගිනි මේ දරුවන්ගේ පියා ස්වර්ගය වෙත රැුගෙන ගොසින් ය. ඕනෑම ගොඩනැන්වීමක් සුළු මොහොතකින් ගිනි තබා විනාශ කළ හැකිය. සංහිඳියාවටත් එයින් ගැලවීමක් නැත. එක් අන්තවාදයකට පිළිතුර තවත් අන්තවාදයක් මතින් සමාජය ගිනි තැබීම නොවන බව අප මතක තබාගත යුතුය. x
