අපි මේ රට අගාධයට ගෙනගියා

එජනිස මහලේකම්
මහින්ද අමරවීර

ආණ්ඩුවට විරුද්ධවත්, රිෂාද් බදියුදීන් ඇමතිවරයාට විරුද්ධවත් විශ්වාසභංග දෙකක් බාර දී තියෙනවා. ඒවා සම්බන්ධයෙන් ශී‍්‍රලනිපය ගන්න පියවර මොකක්ද?

ශ‍්‍රීලනිපයේ අපි කණ්ඩායමක් විදියට තීන්දුවක් ගන්න ඕනෑ. තනියෙන්ම තීන්දු ගන්නේ නැහැ. තවමත් තීන්දුවක් නොගත් නිසා මට කිසිවක් කියන්න බැහැ. කොහොම වුණත් අපි විරුද්ධ පක්ෂයේ ඉන්නේ. ඒ හැඟීමෙන් අපි කල්පනා කරන්න ඕනෑ. අනෙක මහානායක හිමිවරුන්, කාදිනල්තුමා ඇතුළු ආගමික නායකයන්ගේ අදහස්වලට අපි මේ අවස්ථාවේ වැඩි අවධානයක් යොමු කරනවා. ඔවුන්ගේ අදහස් අනුව තීන්දු ගන්නවා.

රිෂාද් බදියුදීන් ඇමතිවරයා සමඟ ඔබ එක ආණ්ඩුවකත් ඉඳලා තියෙනවා. ඔහුට එරෙහිව තිබෙන චෝදනා පිළිබඳව සෑහීමට පත්වෙනවාද?

රිෂාද් බදියුදීන් ඇමතිතුමා එක්ක අපට පෞද්ගලික තරහක් නෑ. අපි විරුද්ධ පක්ෂයේ ඉන්න අයනේ. ඒක තමයි පළවැනි කාරණය. අපි විපක්ෂයේ ඉඳගෙන මේ වගේ කාරණාවක් ගැන ආණ්ඩු පක්ෂයට සහයෝගය දෙනවාද කියන එක ගැන දැඩිව කල්පනා කරන්න ඕනෑ. චෝදනා ගැන දැන්ම කිසිවක් කියන්න අමාරුයි. අපි චෝදනා ගැන කරුණු අධ්‍යනය කරමින් ඉන්නවා.
කෙසේ වෙතත් අයවැයේදී ජනාධිපතිවරයාගේ වැය ශීර්ෂය තිබුණු නිසා නිහඬව හිටපු ශ‍්‍රීලනිප කණ්ඩායම මේ ඡුන්ද විමසීමේදී පක්ෂව හෝ විපක්ෂව ඡුන්දය දෙන්නට බාධාවක් නැහැ නේද?
ඒක ඇත්ත. අපට එහෙම බැඳීමක් නැහැ. දැන් අනාවැකි කියන්න මට බැහැ. එහෙත් බොහෝදුරට අපේ කණ්ඩායම ආණ්ඩුවට එරෙහි විශ්වාසභංගයට පක්ෂව ඡුන්දය දෙන්නට තීන්දු කරාවි. විරුද්ධ පක්ෂය විදියට අපට ආණ්ඩුව ආරක්ෂා කරන්න පුලූවන්කමක් නැහැනේ.

ජනාධිපතිවරයා රටේ ආරක්ෂාව භාර ප‍්‍රධානියා විදියට පාස්කු ඉරිදා ත‍්‍රස්ත ප‍්‍රහාරය ගැන වගකියන්නට ඕනෑ බව බොහෝ අය පෙන්වනවා. ඔබ ඒ ගැන දකින්නේ කොහොමද?

මෙහෙමයි. ජනාධිපතිතුමා ඇතුළු අපි සියලූදෙනාම මේ ගැන වගකියන්න ඕනෑ. මේ ආණ්ඩුව නෙවෙයි හිටපු ආණ්ඩුවත් වගකියන්න ඕනෑ. මේක අද ඊයේ වෙච්ච දෙයක් නෙවෙයි. 2005 පමණ කාලයේ ඉඳලා ආරම්භ වුණ දෙයක්. 2012 පමණ සිට වර්ධනය වූ ප‍්‍රවණතාවයක් නිසා සිද්ධවුණ දෙයක්. මේ අනතුර ගැන කලින් පියවර ගන්න පුලූවන්කම තිබුණා. මේක පාලනය කරගෙන වළක්වාගන්න බැරිවීම ගැන දැන් පාර්ලිමේන්තුවේ ඉන්න 225 දෙනාම හා ජනාධිපතිතුමා වගකියන්න ඕනෑ. තමන් වගකීමෙන් ඈත්වෙලා අනෙකාට ඇඟිල්ල දිගුකරන්න උත්සාහ කිරීමෙන් ප‍්‍රයෝජනයක් නැහැ. මේ වගේ දෙයක් දැනටමත් සිද්ධවුණා. නැවතත් මෙහෙම දෙයක් නොවෙන්නට වැඩපිළිවෙලක් හදාගන්න ඕනෑ.

එහෙත් බුද්ධි තොරතුරු තිබියදී ඒවා සම්බන්ධයෙන් ක‍්‍රියාත්මක නොවීම කියන්නේ ඍජුවම චෝදනා එල්ලවෙන අන්දමේ ප‍්‍රශ්නයක් නේද?

එහෙම අසමත් බවක් තියෙන බව ඇත්ත. ඒක පැහැදිළිව පිළිගන්න ඕනෑ. ආණ්ඩුවේ පක්ෂ දෙකක් අතර තියෙන බලතුලනයත් මේකට බලපාන්න ඇති කියලා මම හිතනවා. ඒවා බැහැර කරන්න පුලූවන්කමක් නෑ. අනෙක් පැත්තෙන් ආරක්ෂක අංශවලටත් වගකීමක් තියෙනවා. මේ වගේ වෙලාවක බුද්ධි අංශ කටයුතු කළ යුතු කාර්යභාරයක් තියෙනවා. පොලිස්පතිවරයා ක‍්‍රියාත්මක විය යුතු ආකාරයක් තියෙනවා. ආරක්ෂක ලේකම්වරයාට වගකීමක් තියෙනවා. දේශපාලඥයා අණ දෙනතුරු ඉන්න ඕනෑ නැහැ. මේ වගේ තත්වයක් වළක්වාගන්න නම් දේශපාලඥයාට දැනුම් දුන්නත් නැතත්, නිලධාරීන් ක‍්‍රියාත්මක වෙන්න ඕනෑ. ඔවුන්ටත් වගකීමක් තියෙනවා. ලෝකයේ මෙවැනි ප‍්‍රහාර නවත්වලා තියෙන්නේ ආරක්ෂක නිලධාරීන් තැනට සුදුසු විදියට ක්ෂණික තීන්දු ගත් නිසායි. දේශපාලඥයන්ට ඇඟිලි දිගුකිරීම ගැන මට ප‍්‍රශ්නයක් නැහැ. ඇත්තෙන්ම දේශපාලඥයන්ගේම වැරදි තමයි ඒකට හේතුවුණේ. ඒත් සමාජයක් විදියට හැම දේකටම දේශපාලඥයන් දෙස ඇඟිල්ල දිගු කිරීමෙන් වැඩක් නැහැ.

කොහොම වෙතත් මේ වෙද්දී සාමාන්‍ය ජනතාව දේශපාලන නායකයන්ගේ අකාර්යක්ෂමතාවය ගැන දැඩි වේදනාවකින් ඉන්නවා නේද?

රටේ ජනතාවගේ මතය වෙලා තියෙන්නේ ඒකනේ. පාර්ලිමේන්තුවේ 225ම මරලා දැම්මානම් හොඳයි කියලා කියන තත්වයට අද රට පත්වෙලා තියෙනවානේ. මතකයිනේ, නිදහස් දිනයේත් සමහරු කිව්වේ ආචාර වෙඩි මුර මුහුද පැත්තට නැතිව පාර්ලිමේන්තුව පැත්තට තිබ්බානම් රට නිදහස් වෙනවා කියලයි. මේ ත‍්‍රස්තවාදය ගැන කියන්නේත් පාර්ලිමේන්තුව විනාශ කළානම් හොඳයි කියලා. ඒ හැඟීම මිනිස්සුන්ගේ ලේවලට කාවැදිලා ඉවරයි. දේශපාලඥයන් ගැන තියෙන අවිශ්වාසය ඉතිහාසයේ ඉහළම මට්ටමට ඇවිල්ලා තියෙනවා. ඒ ප‍්‍රවණතාවය ගැන දේශපාලඥයන් සැලකිලිමත් වෙන්න ඕනෑ. ගොඩක් මිනිස්සු එළිපිට දේශපාලඥයෙක් වෙනුවෙන් පෙනී ඉන්න බයයි. අහවල් දේශපාලඥයා හොඳයි කියලා කියන්න කවුරුත් ලෑස්ති නැහැ. පාර්ලිමේන්තුව හා ජනතා නියෝජිතයන් ගැන විශ්වාසයක් නොතිබීමම බරපතල ඛේදවාචකයක් නොවෙයිද.

දේශපාලඥයන් ගැන අවිශ්වාසය නිසාම නීතීඥයන්, ක‍්‍රීඩකයන්, ව්‍යාපාරිකයන්, හමුදා ප‍්‍රධානීන් වැනි වෙනත් ක්ෂේත‍්‍රවල පුද්ගලයන්ව ජනාධිපතිවරණයට ඉදිරිපත් කිරීම ගැන සංවාද මතුවෙලා තියෙනවා නේද?

දැන් ෆෙස්බුක්වල ඒවා තමයි කතාවෙන්නේ. ඒත් රටේ නායකත්වය ගැන අත්හදා බලන්න බැරි බව මතක තියාගන්න ඕනෑ. දේශපාලඥයන්ට යම් අත්දැකීම් තියෙනවා. යම් පළපුරුද්දක් තියෙනවා. නොදන්නා කෙනෙක්ව මෙතැනට ගෙනැල්ලා හොඳ පැත්තට හැරුණොත් හොඳයි. නරක පැත්තට හැරුණොත් මොනවා වේවිද කියලා හිතාගන්න බැහැනේ.

මහින්ද රාජපක්ෂ ජනාධිපතිවරයාව පරාජය කිරීමෙන් පස්සේ 2015 දී බිහිවුණු ආණ්ඩුවේ ඔබත් කොටස්කරුවෙක්. ඒ ආණ්ඩුව රටේ අභිවෘද්ධිය ගැන පොරොන්දු රැුසක් දුන්නා. ඒ ආණ්ඩුව අසාර්ථක බව ඔබ හිතනවාද?

මම ඒ විශ්වාසයේ ඉන්නවා. ඇත්තටම මේ ආණ්ඩුව විතරක් නෙවෙයි. අවුරුදු හැත්තෑඑකක් තිස්සේ අපි මාරුවෙන් මාරුවට ආණ්ඩු කළානේ. ඔක්කෝම අසාර්ථකයි. අද ඉතිරිවෙලා තියෙන්නේ මහා ණය කන්දක් විතරයි. රටේ ආදායමටත් වඩා ණය කන්ද වැඩි නිසා ණය ගෙවන්නත් ණය ගන්න වෙලා. ¥ෂණය, වංචාව, කොමිස් ගැහිලි නිරත්නරයෙන් සිද්ධ වෙනවා. මේ ආණ්ඩුව ගැන අපි තවත් කණගාටු වෙන්න ඕනෑ. මොකද අපේ ආණ්ඩුව බලයට ආවේ වංචාවට ¥ෂණයට විරුද්ධවයි. එතකොට මේ ආණ්ඩුව රට දියුණු කිරීමේ කටයුත්තෙහි අසමත් වීම ගැන අපි හැමෝම කණගාටු වෙන්න ඕනෑ. පසුතැවිලි වෙන්න ඕනෑ. මම අදහස් කළේ මමත් ආණ්ඩුවේ හිටපු කෙනෙක් විදියට ඒ ගැන වගකියන්න ඕනෑ. අපි මේ රට අගාධයට ගෙනිච්චා. අද ඒක පුද්ගල ණය ප‍්‍රමාණය ලක්ෂ හතරට වඩා වැඩියි.

ඔබ හිතන්නේ ඒ ආණ්ඩුවට නොගිහින් ශ‍්‍රීලනිපය විපක්ෂයේ හිටියා නම් හොඳ බවද?

එහෙම හිතන්නේ නැහැ. ඇත්තටම මහජනතාව දුන්නු ඡුන්ද ප‍්‍රතිඵලයේ තිබුණේ එක් පක්ෂයකට ආණ්ඩුව කරන්න එපා කියන පණිවුඩයයි. අපි හිතමු එජාපය තනියෙන් ආණ්ඩුවක් හැදුවා කියලා. එහෙම වුණත් මහබැංකු බැඳුම්කර වංචාව වගේ දේවල් සිද්ධ වෙනවානේ. ඒවා යටගිහින් තවත් දේවල් සිද්ධවේවි. ඇත්තෙන්ම සාපේක්ෂව ගත්තොත් සාර්ථක වෙන්න තිබුණු ක‍්‍රමය තමයි මේ ක‍්‍රියාත්මක වෙච්ච ක‍්‍රමය. ඒත් රටේ අවාසනාවට ඒකත් හරිගියේ නැහැ. කණ්ඩායම් දෙක අතර විශ්වාසය කැඞී ගියා.

ශ‍්‍රීලනිපය ඉදිරි ජනාධිපතිවරණය ගැන හිතන්නේ මොනවද?
අපි ඒ ගැන මොකුත් හිතලා නැහැ. අපි දන්නවා අපට තනියෙන්ම ආණ්ඩුවක් හදන්න බැරි බව. ඒත් මේ රටේ කිසිම පක්ෂයකට තනියෙන්ම ජනාධිපතිවරයෙක්ව පත් කරගන්න හයියක් නැහැ. එකට එකතු වෙන්න ඕනෑ. ශ‍්‍රීලනිපය මේ වෙලාවේ බලන්නේ රටට වඩාත් හිතකර, රට ගොඩනඟන්න පුලූවන් වැඩපිළිවෙලක් දිහා බලන්නයි. ඒ වැඩපිළිවෙල සුරංගනා ලෝක මවන එකක් වෙන්න බැහැ. යථාර්තවාදී වැඩපිළිවෙලක් ඕනෑ. ඇත්තටම මේ වෙලාවේ රටට ඕනෑ වීරයෙක් හෝ නායකයෙක් නෙවෙයි. වැඩපිළිවෙලක් තමයි ඕනෑ. වැඩපිළිවෙලක් තියෙන නායකයෙක් ඕනෑ.

ජනාධිපතිවරණ අපේක්ෂකයා විදියට ජනාධිපතිවරයාව ඉදිරිපත් කරනවාද? වෙනත් අයෙක්ට සහාය දෙනවාද?
අපට සැලැස්මක් තියෙනවා. ඒ ගැන අපි වැඩිදුර කතා කරගෙන යනවා. අපි දැන්ම ඒ ගැන කියන්නේ නැහැ. ඉදිරියේදී බලාගන්න පුලූවන් වේවි.

ඒකාබද්ධ විපක්ෂයත් එක්ක සන්ධානයක් ගොඩනැඟීමේ උත්සාහය අසාර්ථකද?
ඒ පිළිබඳව ශ‍්‍රීලනිපයත් පොදුජන පෙරමුණත් අතර සාකච්ඡුාවක් යනවානේ. දැන් ඒ සාකච්ඡුාව ඉදිරියට යනවා. ඒත් අපි තවත් පක්ෂයක වල්ගයක් වෙන්නේ නැහැ. අපේ පක්ෂයේ අනන්‍යතාවය පිළි අරගෙන, අපේ පක්ෂයේ වැදගත්කම පිළි අරගෙන කරන කටයුත්තකට පමණයි අපි දායක වෙන්නේ.

පොදුජන පෙරමුණ එක්ක ඉන්න ඇතැම් කණ්ඩායම් සුළුතර ජනවර්ගවලට හානියක් වෙන අන්දමේ අදහස් ප‍්‍රකාශ කරන අන්දම පෙනෙන්නට තියෙනවා. ඔවුන්ගේ ජාතිකවාදී ප‍්‍රවේශය එක්ක ශ‍්‍රීලනිපය ගණුදෙනු කරන්නේ කොහොමද?
අපට ජාතිකවාදය ගැන ප‍්‍රශ්නයක් නැහැ. ජාතිවාදය ගැනයි ප‍්‍රශ්නය තියෙන්නේ. අපි සාකච්ඡුා කරද්දී ඒ තත්වයන් ගැන සැලකිල්ලට ගන්නවා. අපේ අනන්‍යතාවය ආරක්ෂා කරගෙන තමයි තීන්දු ගන්නේ. අපේ පක්ෂයට පදනමක් තියෙනවා. ශ‍්‍රීලනිපය කියන්නේ ජාතිවාදී පක්ෂයක් නෙවෙයිනේ.

ශ‍්‍රීලනිපය ත‍්‍රස්ත ප‍්‍රහාරයෙන් පස්සේ යෝජනා 11ක් ඉදිරිපත් කළා. ඒ යෝජනා ගැන විස්තර කළොත්..
ජනවාර්ගික ප‍්‍රශ්නවලින් රට මුදවාගන්නට නම් එක රටක් හා පොදු නීති මාලාවක් හදන්න ඕනෑ කියලා අපි විශ්වාස කරනවා. ඒ අනුව කරුණු 11ක් සම්බන්ධයෙන් අපි යෝජනා ඉදිරිපත් කළා. අපි එතැනින් නැවතුණේ නැහැ. ඒ යෝජනා ක‍්‍රියාත්මක කරන තැනට අපි යනවා. මේ වෙද්දී අපි ඒ යෝජනාවලට අදාල පනත්, නීතිරීති, රෙගුලාසි ආදිය සකස් කරමින් ඉන්නවා. අපි කණ්ඩායමක් විදියට නිදි මරාගෙන ඒ වැඬේ ක‍්‍රියාත්මක වෙනවා. අපි විරුද්ධ පක්ෂයේ හිටියාට කමක් නැහැ. කවුරු ගෞරවය ගත්තත් කමක් නැහැ. අපි විශේෂඥයන් එක්ක සාකච්ඡුා කරනවා. සාමාන්‍යයෙන් තියෙන්නේ ආණ්ඩුවේ ඉන්කොට වැඩ කරනවා. විපක්ෂයේ ඉන්නකොට උද්ඝෝෂණය කරනවා. අපි ඒ ශ‍්‍රීලනිපය මේ වෙලාවේ වෙනස් දෙයක් කරන්න බලාපොරොත්තු වෙනවා.

මෙහිදී අපි ආගම් හා ජාතීන්ගේ නමෙන් පක්ෂ ලියාපදිංචි කිරීම නවත්වන්න යෝජනා කරනවා. පාසැල් පද්ධතිය ජාති හා ආගම් විදියට බෙදන්නේ නැතිව එක පාසැල් පද්ධතියක් හදන්න යෝජනා කරනවා. මොකද අධ්‍යාපනයෙන්ම තමයි මේ ජාතින ප‍්‍රශ්නයට විසඳුම් ලබාදෙන්න ඕනෑ. ඊට අමතරව ආගම් විදියට බෙදන්නේ නැතිව එකම ආගමික කටයුතු අමාත්‍යාංශයක් ඇති කරන්න යෝජනා කරනවා. ඊළඟට රටේ පොදු නීතියක් ඇති කරන්න යෝජනා කරනවා. අපි එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානය සමඟ ගිවිසුමක් අත්සන් කරලා තියෙනවා. ඒකට අනුව රටේ වයස අවුරුදු 18ට අඩු සියලූම දෙනා ළමයි. ඒ අනුව ළමයින්ව කසාද බන්දවන්නට පහසුකම් සැලසෙන නීතිරීති තියෙන්න දෙන්න බැහැ. ඒ වගේම ජාතීන් අතර වෛරය ඇතිකරන වෛරී ප‍්‍රකාශ නවත්වන්නට වැඩපිළිවෙලක් හැදෙන්න ඕනෑ. ඒ වාගේම මේ රටට ගලාගෙන එන අරමුදල් පිළිබඳව සොයාබලන ක‍්‍රමවේදයක් ඇති කරන්න ඕනෑ. විවිධ පුද්ගලයන් කරන දේශනා ගැන අධීක්ෂණය කරන්න ඕනෑ. ඒවා පිළිබඳ සොයාබලන නීතිරීති සකස් කරන්න ඕනෑ.

පාර්ලිමේන්තුවේ ආංශික කාරක සභාව සතිපතා රැුස්වෙලා මේවා ගැන සාකච්ඡුා කරන්න එකඟ වෙලා තියෙනවා. අපි රාජ්‍යය විදියට ආගම් හා ජාතීන් බෙදා වෙන්කිරීම නවත්වන්න ඕනෑ. අපේ යෝජනාව උඩරට නීතිය පවා වෙනස් වෙන්න ඕනෑ බවයි. කිසිම ජාතියකට හෝ ආගමකට විශේෂත්වයක් නොකළ යුතු බවයි. සැමට සමාන හා සාධාරණ ලෙස ක‍්‍රියාත්මක වෙන, ජාතිවාදයට එරෙහි නීතිරීති නැති තාක් මේ ප‍්‍රශ්න විසඳාගන්න බැහැ. x