කොළඹ අගරදගුරු මැල්කම් රංජිත් කාදිනල්වරයා, මේ අවුරුද්දේ නොබෙල් සාම ත්‍යාගයටත් ගැළපෙන්නේ යැ’යි සමහරු කියති.
ඇත්ත. ඒ පසුගිය පාස්කු ඉරිදා ත‍්‍රස්තවාදී ප‍්‍රහාරයෙන් පසු, රටේ ඇතිවන්නට ගිය බලවත් නොසන්සුන්තාව පාලනය කරන්නට ඔහුගේ මැදිහත් වීම ඉතාම ගෞරවාන්විත නිසා ය. කිසි ම ප‍්‍රාණියකු, කිසි ම හේතුවක් නිසා නොමැරිය යුතු යැ’යි කියා දෙන අහිංසාවාදී බුදුදහම දේශනා කරන්නට සිටින බහුතර භික්‍ෂූන්, මිනිසුන් මැරීම බුදුදහමෙන් අනුමත කර තිබෙන්නේ යැ’යි කියමින්, ඝාතකයන්ගේ අත්වල පිරිත් නූල් බඳින තරමට සිය ශාස්තෘ දහම පාවා දී ඇති මෙවැනි කාලයක, කාදිනල්වරයා වරින් වර කිතුදහමේ එන අහිංසාවාදය ගැන ඒ මොහොතේ කළ අදහස් දැක්වීම් ඉතා ම වැදගත් ය. මෙවැනි ගිනි ගත් කාලයක ඉන් මිදීමට සමාජයට එවැනි මඟ පෙන්වීමක් ආගමකින් සිදුවීම ද අගය කළ යුතු ය.
එහෙත්, අපේ‍්‍රල් 21 ප‍්‍රහාරයෙන් සති තුනකට වැඩි කාලයක් ගත වන අද දවස වන විට නම්, මැල්කම් රංජිත් කාදිනල්වරයා තමාගේ ‘ආගමික නායක’ සීමාව ඉක්මවා යමින් සිටියි. 21 වැනි දා සිට තමාට ලැබුණු ගරු බුහුමන් හා, නොබෙල් සාම ත්‍යාගය දක්වා ඔසොවා තැබීම වැනි දෙයින් මහත් ආහ්ලාදයට පත් වූ ඔහු, එයින් ගිනිකණ වැටී එසේ කරනවා ද, නැතිනම් කිසියම් සැලසුම් සහගත න්‍යාය පත‍්‍රයකට අනුව යමින් එසේ කරනවා ද යන සාධාරණ ප‍්‍රශ්න, අපට පමණක් නොවේ, සාධාරණ, යුක්ති සහගත, එමෙන් ම භක්තිමත් කතෝලිකයන්ට ද ඇති වී තිබේ.
කෙටියෙන් කිවහොත්, පාස්කු ඉරිදා ප‍්‍රහාරයෙන් පසු වහා ම රට සන්සුන් කරන්නට එහිමියන් කළ මැදිහත් වීම, අද වන විට, රට මේ නොසන්සුන් තත්වයේ තවදුරටත් පවත්වාගෙන යෑමට කරන මැදිහත්වීමක් දක්වා රූපාන්තරණය වී තිබේ. ඇත්ත වශයෙන් ම නම්, පාස්කු ඉරිදාට පසු ඔහු හැසිරුණේ, වතිකානුවේ ඉගැන්නුම් අනුව බවත්, දැන් ඔහු හැසිරෙන්නේ වෙනත් කාගේ හෝ දේශපාලන ඉගැන්නුම් අනුව බවත් සිතෙන පිළිවෙතකි, ඔහු අනුගමනය කරන්නේ.
පාස්කු ඉරිදාවෙන් පසු රටට තිබුණු බලවත් ම අභියෝගය නැවත යථා තත්ත්වයට පත්වීමයි. සැකයෙන් හා බියෙන් පෙළෙන ජනතාවක් සාමාන්‍ය තත්ත්වයට පත් කිරීම වූ කලි පහසු දෙයක් නොවේ. කවර දුර්වලතා සහිත ව වුව ද, රජය ඒ සඳහා බලවත් ලෙස උත්සාහ කෙළේ ය. රට සාමාන්‍ය තත්ත්වයට පත් වන බව මිනිය හැකි එක් දර්ශකයක් වුණේ රජයේ කාර්යාල හා පාසල් නැවත ආරම්භ කිරීම යි. මැයි 6 වැනි දා වන විට, සියලූ ආරක්‍ෂක විධිවිධාන සහිත ව පාසල් ආරම්භ කිරීමට අත්‍යන්තයෙන් ම සුදුසු වාතාවරණයක් ඇති වී තිබුණේ ය.
මීට වඩා අසීරු අවස්ථාවල දී රටේ පාසල් පද්ධතිය බිඳ නොවැටී පවත්වා ගෙන ගිය අතීතයක් අපට තිබේ. ඒ අනුව ම යමින්, දෙමාපියන් පවා පැය විසිහතර පුරා පාසල්වල ආරක්‍ෂාව සඳහා යොදවා, හැම අතින් ම ආරක්‍ෂිත පරිසරයක් පාසල් තුළ ගොඩ නංවා තිබියදීත්, කාදිනල්වරයා ගත් අත්තනෝමතික තීරණය කුමක් ද? කතෝලික පාසල් තවදුරටත් වසා තැබීම යි. රටේ එක් පාසල් වර්ගයක් වසා තිබිය දී, අනෙක් පාසල්වලට දරුවන් එන්නේ නැති බව අලූතෙන් පැහැදිලි කළ යුතු නැත.
ආරක්‍ෂාව පිළිබඳ ඒ තීරණය ගැනීමට කාදිනල්වරයා අතේ තිබුණු ‘අමුතු මීටරය’ කුමක් ද? ඒ මීටරයට අනුව, රටේ පාසල්වල ආරක්‍ෂාව තහවුරු වන්නේ කවදා ද? එසේ වීමට සැපිරිය යුතු යැ’යි, කාදිනල්වරයා බලාපොරොත්තු වන වුවමනාකම්වල ලැයිස්තුවක් ඔහු වෙත තිබේ ද? මේ කිසිවක් නැත. එහෙත්, අදත් ඔහු කතෝලික පාසල් වසා ගෙන සිටියි. එයින් ඇති කරන ව්‍යාජ බිය හා සැකය නිසා, අනෙක් පාසල්වලට ළමුන් එන්නේ ද නැත. වසරක අධ්‍යාපන වැඩසටහන්වලින් මාසයකට ආසන්න ප‍්‍රමාණයක් මේ වන විටත් මග හැරී ගොසිනි. ඒවා පූරණය කිරීමේදී යළිත් පීඩාවට පත්වන්නෝ මේ ළමෝ ම මිස අන් කවරහු ද?
අවාසනාවකට මේ අසමත් ආණ්ඩුවේ කොන්ද කෙළින් තිබෙන, දුර දකින්නට හැකි අධ්‍යාපන ඇමතිවරයකු වත්, අගමැතිවරයකු වත් නැත. එසේ සිටියා නම්, රජයේ සියලූ ම පාසල්වල ආරක්‍ෂාව සහතික කර තිබිය දී, කතෝලික පාසල්වලට ද ඒ ආරක්‍ෂාව ම සහතික කළ හැකි ව තිබිය දී, හුදෙක් එක් ලෝගුධාරියකුට මුළු රටේ ම අධ්‍යාපන පද්ධතිය කඩා ඉහිර වීමට ඉඩ නොතබනු ඇත. අධ්‍යාපනය ලබා දීම රජයේ විෂයක් ව තිබිය දී, එක් පුද්ගලයකුට වුවමනා විදියට පාසල් පද්ධතිය වසා ගෙන සිටිය හැකි ද? කිසි ම සාධාරණ හේතුවක් නැති ව?
දැන් කාදිනල්වරයා කතා කරන්නේ, රටේ ආරක්‍ෂාව තහවුරු කරන්නට රජයට බැරි වන විට මිනිසුන් පාරට බැස්සවීම ගැනය. ආරක්‍ෂාව සලසන්නට අසමත් වන දේශපාලන නායකයන් පරදවා ගෙදර යැවීම ගැන ය. සමහර විට එසේ පන්නා යැවීමෙන් පසු ව, තමා කැමති, තමාට හිතවත්, තමා සේවය කරන නායකයකු බලයට පත් වේ යැ’යි ඔහු සිහින දකිනවා වෙන්නට පුළුවන් බව කාදිනල්ගේ හැසිරීමෙන් පෙනේ.
කාදිනල්වරයකුට මෙන් ම ඕනෑ ම ආගමක පූජ්‍ය-පූජකවරයකුට තමා කැමති ඕනෑ ම දේශපාලන පක්‍ෂයකට හිතමිතුරු විය හැකි ය. එහෙත්, ඒ දේශපාලන වුවමනාවන් සඳහා රටක්, සමාජයක් දිගින් දිගට ම නොසන්සුන් තත්ත්වයේ තබා ගෙන, එය අරාජිකත්වයක් කරා වර්ධනය වන්නට ඉඩ තැබිය යුතු නැත. එනිසා, තමාගේ මුවෙන් කතා කරන්නට එන ජුදාස්ලාට ඊට ඉඩ නොතබන බවට කාදිනල්වරයා වග බලා ගත යුතු ය.x
“ආරක්‍ෂාව පිළිබඳ ඒ තීරණය ගැනීමට කාදිනල්වරයා අතේ තිබුණු ‘අමුතු මීටරය’ කුමක් ද? ඒ මීටරයට අනුව, රටේ පාසල්වල ආරක්‍ෂාව තහවුරු වන්නේ කවදා ද? එසේ වීමට සැපිරිය යුතු යැ’යි, කාදිනල්වරයා බලාපොරොත්තු වන වුවමනාකම්වල ලැයිස්තුවක් ඔහු වෙත තිබේ ද? මේ කිසිවක් නැත. එහෙත්, අදත් ඔහු කතෝලික පාසල් වසා ගෙන සිටියි. එයින් ඇති කරන ව්‍යාජ බිය හා සැකය නිසා, අනෙක් පාසල්වලට ළමුන් එන්නේ ද නැත.”
මෙය වැරදියිනෙ. අද සියලු පාසල් ආරම්භකර, සියලු ලමුන් පාසල යනවා. මෙවැනි අසත්‍ය ලිවීම “අනිද්දා” නොකල යුතුයි. මා මේ පුවත් පත කියවන්න ගත්තා එය පක්ෂ භේදයකින් තොරව එක පක්ෂයකටවත් කඩේ නොයන එකක් කියා සිතාගෙන.
එහෙත්, දැන් ටික ටික තෙරුම් ගැනීමකට එනවා, මෙය හුදෙක්ම කාගේ හෝ කඩේ යාමක සිදුකරන තවත් බෙලහීන මාධ්‍ය කරනයක්ද කියා…