මවුලවි ෆාසිල් ෆාරුක්-
සිලෝන් ජමෙයිතුල් උලමා සංවිධානයේ මාධ්‍ය ප්‍රකාශක
අප්‍රේල් 21 ත්‍රස්ත ප්‍රහාරයේ වින්දිතයන් අතරට මුස්ලිම් ජනතාවත් ඇතුළත් වෙන ආකාරය ගැන කතාකළොත්..
මූලික වශයෙන්ම මේ ප්‍රහාරයෙන් මුස්ලිම් කට්ටියත් මියගියා. හෝටල්වල වැඩකරපු අය, හෝටල්වල හිටපු අය, විදේශිකයන් ආදි ලෙස මුස්ලිම් අයත් ප්‍රහාරයට මුහුණදුන්නා. මේ ප්‍රහාරයෙන් අවුරුදු 1000කට වැඩි කාලයක් තිස්සේ තිබුණු සාමකාමී ඉතිහාසයට ලොකූ තුවාලයක් සිද්ධවුණා. අවුරුදු 1000ක් තිස්සේ මේ රට අල්ලන්න හෝ යුද්ධ කරන්න කිසිම අවශ්‍යතාවක් මුස්ලිම් සමාජයට තිබුණේ නැහැ. මේ රටට අපි ආවේ ව්‍යාපාරිකයන් හැටියට. එහෙම ඇවිල්ලා මේ රටේදී විවාහ කරගෙන අනෙකුත් ජනවර්ග සමඟ එකමුතුව ලංකාවේ ජීවත්වුණා. අද සිද්ධවෙලා තියෙන දේවල් ගැන අපට හරිම පුදුමයි. අද මුස්ලිම් ජනතාව දිහා අවිශ්වාසයෙන් බලන තත්වයට වැටිලා. අපිත් එහෙමද කියලා අපි දිහා වපරැහින් බලනවා. අපි අදත් ඉන්නේ මේ රටේ ත්‍රස්තවාදයට ඉඩ නොදෙන ස්ථාවරයක. මේ සිදුවීම්වලින් අපිත් පීඩා විඳිනවා. මෙතෙක් කාලෙකට හමුදාව අපේ ගෙවල්වලට ඇවිල්ලා සෝදිසි කරලා නැහැ. ගෙවල්වලට ඇවිත් කුරාණය ළඟ තබාගැනීම ගැන ප්‍රශ්න කරලා නැහැ. නබිතුමාගේ වදන් පෙන්වලා මේකේ තේරුම මොකක්ද කියලා අහලා නැහැ. ඉතින්, මේ අත්දැකීම්වලින් අපේ ජීවිත උඩුයටිකුරු වුණා.
අපේ විශ්වාසයේ හැටියට මේ ප්‍රහාර එල්ලකරපු අය මුස්ලිම් නෙවෙයි. අපි 2015 දී මාධ්‍ය සාකච්ඡාවක් කැඳවලා කීවා අයි.එස්. සංවිධානය අපි පිළිනොගන්නා බව. අපි ඒ අදහස නිල වශයෙන් ප්‍රකාශ කරලා තියෙනවා. මුස්ලිම් වියතුන්ගේ සංගමය හෙවත් සිලෝන් ජමෙයිතුල් උලමා සංවිධානය 2015 දී ආගමික වශයෙන්ම ශතුවා එකක් හෙවත් ආගමික දිවුරුමක් කරලා තියෙනවා අයි.එස්. සංවිධානයේ හැසිරීම් ඉස්ලාම් ධර්මයට විරුද්ධ බව කියමින්. ඒ අනුව අපි ඒ ක්‍රියා ප්‍රතික්ෂේප කළා. ප්‍රතික්ෂේප කරලා නිකන් හිටියේ නැහැ. අපට පුළුවන් හැමදේම අපි කළා. අපි හුඟක් දේශනා පැවැත්වුවා. පල්ලි පල්ලි ගානේ ඉවසීම වෙනුවෙන් අදහස් බෙදාගත්තා.
මුස්ලිම් ජනතාවගේ සාම්ප්‍රදායික ඇඳුම් පැළඳුම්වලටත්, බුර්කාව ආදි ඇඳුම් පැළඳුම්වලටත් එරෙහිව ත්‍රස්ත ප්‍රහාරයෙන් පසුව සංවාදයක් ඇතිවෙලා තියෙනවා නේද?
මරාගෙන මැරුණු සියලුදෙනාම ටී ෂර්ට්, කලිසම්, ඩෙනිම් ඇඳගෙන තමයි ඒවා කළේ. මෙයාලාට මුස්ලිම් සමාජය සමඟ කිසි බැඳීමක් නැහැ. අපේ සභාවේ සභාපතිතුමා ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශ ලේකම්තුමාට ජනවාරි මාසයේදී සී.ඩී. එකක් අරගෙන ගිහින් ඔවුන් ගැන තොරතුරු බාරදුන්නා. බුද්ධි අංශයත් අපව මුණගැහුණා. ඔවුන් ළඟ ෆයිල් තිබුණා. අපටත් පෙන්වුවා මෙහෙම කණ්ඩායමක් ගැන තොරතුරු තිබෙන බව. විශාල පිරිසක් අයි.එස්. පුහුණුව ලැබූ බව කියද්දී කම්පනයට පත්වෙච්ච අපි, දැඩිව ඉල්ලුවා වහාම නීතිය ක්‍රියාත්මක කරන්න කියලා. අවුරුදු ගණනාවක් තිස්සේ අපට හැකි හැම තොරතුරක්ම ආරක්ෂක අංශවලට ලබාදුන්නා. අපි මේවා නවත්වන්නට හැකි උපරිම මැදිහත්වීම් කළ බව ඇත්ත. ඒත් අපේ සමාජයට නීතිය ක්‍රියාත්මක කිරීමේ හැකියාවක් නැහැ. ඒක කරන්න ඕනෑ රජය. අපට කරන්න පුළුවන් තොරතුරු ලබාදීම සහ ඉල්ලීම් සිදුකිරීම විතරයි. අපේ සමාජයට මේ අදහස් පිළිගන්න එපා කියලා දේශනා පැවැත්වීම පමණයි. අපි ඒක කළා. ඒත් ඒවා ගැන තොරතුරු නොදන්නාකමින් බහුතර ජනතාව හිතන්නේ අපිත් මේවාට සම්බන්ධයි කියලා.
ලෝකයේ පුළුල් පිළිගැනීමට ලක්වූ ඉස්ලාම් වියතුන් සිව්දෙනෙක් ඉඳලා තියෙනවා. මේ සිව්දෙනා අතර නිකාබය ගැන අදහස් පළවෙලා තියෙනවා. එක් පාර්ශ්වයක් මුහුණ වැසීම අනිවාර්ය බව කියනවා. තවත් පාර්ශ්වයක් මුහුණ වැසීම අනිවාර්ය නැති බව කියනවා. ඊට පස්සේ හිටපු වියතුන්ගෙන් ඇතැමුන් එහෙම කිසිම දෙයක් නැතත් වැහුවා නම් හොඳයි කියලා කියනවා. කුරාණයේ විවිධාකාර වැකි අරගෙන ඒවා අර්ථකථනය කරනවා. ලංකාවේ සමාජයේත් එක් පාර්ශ්වයක් මුහුණ වැසීම අනිවාර්ය බව පිළිගන්නවා. තවත් පිරිසක් හිජාබය පමණක් ඇති බව පිළිගන්නවා. තවත් පාර්ශ්වයක් එහෙම කිසිම දෙයක් අනවශ්‍ය බව පිළිගන්නවා. මම හිතන්නේ ඕනෑ සමාජයකට තමන් කැමති දේවල් පිළිපැදීමේ හැකියාව තියෙනවා. මුහුණ වැසීම පටන්ගත්තේ අවුරුදු දහසකට වඩා කලිනුයි. ඒත් වහාබ්වාදය පටන්ගත්තේ අවුරුදු දෙසිය ගණනකට කලිනුයි. මුහුණ වැසීම හා වහාබ්වාදය අතර ඍජු සම්බන්ධයක් නැහැ. මුහුණ වැසූ පමණින් වහාබ් මතවාදය පිළිගත් බව කියන්න බැහැ. මුහුණ වැසීම පිළිගන්නා අයත්, පිළිනොගන්නා අයත් අද ඉන්නවා. ඒත් අපේ රටේ කිසිවෙක් වහාබ්වාදය පිළිගන්නේ නැහැ.
සවුදි අරාබියෙන් මෙරටට ආ කළුපැහැ බුර්කාව වැනි ඇඳුම් පැළඳුම් ලංකාවේ මුස්ලිම්වරුන්ව අනෙකුත් ජනවර්ගවලින් ඈත් කරන්නට බලපෑමක් තියෙන බව ඇතැමුන් කියනවා නේද?
සවුදි අරාබියට ගිහිල්ලා සවුදි අරාබියට අනුව වැඩ කරන්න ඕනෑ නැහැ. ඒත් ලංකාවේ උදවිය හජ් වන්දනා කරන්නට වතාවක් හෝ යනවා. එහෙම යන උදවිය සවුදි අරාබිවේ අඳින හිජාබ් විලාසිතාව ලෙහෙසියට ලංකාවට අරගෙන ආවා. එහේ අඩු මිලට ඒ ඇඳුම් ගන්න තියෙනවා. ඒවා ලෙහෙසියට ලංකාවට ගෙනාවා. අපි අවුරුදු ගණනාවකට පෙර සිටම කීවා කළු ඇඳීම අනිවාර්ය දෙයක් නොවන බව. මුහුණ වැසිය යුතු බව කවුරුහරි විශ්වාස කරනවා නම්, පුළුවන් තරම් කළු පාට වෙනුවට ලංකාවට සුදුසු වර්ණයක් ඇඳගන්න කියලා. ඇඳුමේ හැඩයත් අපේ රටට ගැළපෙන විදියට හැඩගස්වා ගන්න කියලා ඉල්ලුවා. එහෙම වුණා නම් සැකය වර්ධනය වෙන්නේ නැහැ. ඇත්තටම ලංකාවේ අපට සවුදි අරාබියවත්, පාකිස්තානයවත්, ඉන්දියාවවත් ඕනෑ නැහැ. ඇතැම් ඉස්ලාම් භක්තිකයන් පවා යම් පටු අදහස් විශ්වාස කරනවා. හැමෝටම ආගම ගැන ගැඹුරු දැනුමක් නැති නිසා. ඒත් අපි සමාජයක් විදියට ඒ පටු අදහස්වලට එරෙහිව කතාකරනවා.
ත්‍රස්තවාදී ක්‍රියාවලට සැකපිට අත්අඩංගුවේ සිටින අය කටඋත්තරවලදී කියා තිබෙන විදියට තෙල්දෙණිය, අම්පාර ආදි මුස්ලිම් විරෝධී ප්‍රහාරවලින් පසුව තමන්ගේ අන්තවාදී අදහස්වලට අනුගාමිකයන්ව එකතු කරගන්නට වඩා පහසු වූ බව..
මම දන්නා විදියට ආරක්ෂක අංශ පවා පිළිගන්නා කාරණයක් ඕක. අන්තර්ජාතික ත්‍රස්තවාදය වගේම දර්ගා නගරයේත්, තෙල්දෙණියේත් සිද්ධවුණ සිදුවීම්වලින් කුපිත වූ තරුණයන් අතර ත්‍රස්තවාදී අදහස් පැතිරිලා තියෙන බව. අපි කිසිම හේතුවක් මත ත්‍රස්තවාදය සාධාරණීකරණය කරන්නේ නැහැ. කුරාණයේ තියෙනවා සමාජයේ එක් පාර්ශ්වයක් අපරාධයක් කළා කියලා, ඔබ ඒ අයට එරෙහිව අපරාධයක් කිරීම නිවැරදි වෙන්නේ නැති බව. ඒ නිසා අපි කිසිම හේතුවක් මත මේ අමානුෂික ත්‍රස්තවාදී ක්‍රියාව සාධාරණීකරණය කරන්නේ නැහැ. ඒත් අමානුෂික අදහස් පතුරුවන්නට දර්ගා නගරයේ හා තෙල්දෙණියේ සිදුවෙච්ච අපරාධ පාවිච්චි කරන්න ඇති.
මේ වෙද්දී මුස්ලිම් ජනතාව හිංසාවට පත්කිරීමේ සිදුවීම් ගණනාවක් වාර්තා වෙලා තියෙනවා. ඒ අනුව මේ කාලසීමාව මුස්ලිම් ජනතාවට ඉතාම අසීරු කාලසීමාවක් නේද?
හුඟාක් සිදුවීම් වාර්තාවෙනවා. ශ්‍රී ලාංකික මුස්ලිම්වරු හැමදාම රටට ආදරය කළා. ඔවුන්ව කොන් කරද්දී අනිවාර්යයෙන්ම ඔවුන්ව මානසිකව වැටෙනවා. කිසිම පැත්තකින් ඔවුන්ට සහනයක් නැතිවෙනවා. එක් පැත්තකින් මේ ත්‍රස්තවාදීන් ඔවුන්ගේ යහපත් නාමය විනාශ කළා. අනෙක් පැත්තෙන් ඔවුන් දිහා වපරැහින් බලන්න පටන් අරගෙන. ඒක ඉතාම දැඩි පීඩනයක්. මේ අසීරු කාලයේදී අපි මුස්ලිම් ජනතාවගෙන් ඉල්ලුවා කාරණා දෙකක්. ආරක්ෂක අංශවලට හැකි උපරිම සහනය දෙන්න කියන එකත්, ඉවසීමෙන් කටයුතු කරන්න කියන එකත්. අපි මීට කලින් කවදාවත් මෙහෙම කාලයක් ගතකරලා නැහැ. අද බොහෝ අය නිවෙස්වලින් පිට යන්නේ නැහැ. දරුවන්ව පාසැල් යවන්නේ නැහැ. හැම කෙනෙක්ම මොනවා වේවිද කියන බියෙන් ඉන්නවා. පාරේ හිටගෙන හිටියත් පරීක්ෂා කරන තත්වයක් තියෙන්නේ. මේක දැවැන්ත අසරණභාවයක් බව ඇත්ත. ඒත් හැකි උපරිම ඉවසීමෙන් ඒ කාලය පහුකරන්න අපි සූදානම්.
මේ හැම කාලෙකම ත්‍රස්තවාදීන් ආගම්වල නම් හොරකම් කළා. හැසිරීම් හොරකම් කළා. මේ රටේ ඉතිහාසය බැලුවත් විවිධ ජනවර්ගවලට අයත් උදවිය ත්‍රස්තවාදී ක්‍රියාවල යෙදුණා. අහිංසක මිනිස්සුන්ව කල්ලි ගැහිලා ඝාතනය කරපු, දේපල ගිනි තියපු අය හිටියා. ලෝකයේ අද මොන තරම් යුද්ධ සිද්ධවෙනවාද. ඉතිහාසයේ මොන තරම් ජනතාව මරාදාලා තියෙනවාද. ක්‍රිස්තියානි ධර්මය පිළිපදින රටවල්වලත් සමූලඝාතන වුණා. හින්දු ආගම පිළිපදින උදවියත් එහෙම කරලා තියෙනවා. ඒත් ඒ කිසිම ත්‍රස්ත ක්‍රියාවකට ආගම් අනුබල දෙන්නේ නැහැ. මේ හැම ආගමකම මූලික හරය මිනිසුන් අතර මෛත්‍රීය, කරුණාව, සාමය, ප්‍රේමය, අවිහිංසාව වගේ සංකල්පවලින් ගැටගැහී තියෙනවා. ඒ නිසා අපි දිහා වපරැහින් බලන්න එපා කියලා ඉල්ලනවා. අවිශ්වාසය කියන්නේ බෝම්බයකට වඩා භයානක ආයුධයක්. මේ අවිශ්වාසයෙන් රටවල් නැතිවෙලා තියෙනවා. අවිශ්වාසයෙන් ලෝකයේ හුඟක් රටවල් විනාශ වෙලා තියෙනවා.
අපි ඉල්ලන්නේ මුස්ලිම් සමාජයට ළංවෙන්න කියලයි. සැඟවී සිටින ත්‍රස්තවාදීන්ව අල්ලා ගන්න උදව් කරන්න. අපි ඔක්කෝම එකතුවෙලා ත්‍රස්තවාදීන්ව මේ රටෙන් බැහැරකරමු කියන එකයි මගේ ඉල්ලීම. ■
