ශ්‍රී ලංකා මුස්ලිම් කොංග්‍රසයේ නායක රවුෆ් හකීම්
ත්‍රස්තවාදී ප්‍රහාරයෙන් පසුව ලංකාවේ අනෙකුත් ජනවර්ග මුස්ලිම් සමාජය දෙස සැකයෙන් බලන්න ඉඩ තියෙනවාය කියන කටුක සත්‍යය පිළිගන්න වෙනවා නේද?
මෙවැනි අන්තවාදී සංකල්පයක් අපේ සමාජය තුළ ඇති කරන්නට මේ කුඩා කල්ලිය උත්සාහ කළත් මේකට අතිබහුතරය ආකර්ශණය නොවෙන බව අපි විශ්වාසයි. විශේෂයෙන්ම මෙවැනි ත්‍රස්තවාදී ක්‍රියාවක් සිදුවීමෙන් පසුව. මෙවැනි ද්වේෂසහගත කතා පදනම් කරගෙන ආගමක් අදහනවායැයි කියන එක අපේ සමාජය තුළ පිළිගන්නේ නැහැ. එවැනි මතයකට අපේ සමාජයේ පැවැත්මක් නෑ. මේක මුලිනුපුටා දාන්න පුලුවන්. මේ අයව අත්අඩංගුවට ගන්න කියලා මෙතෙක් දුරට අපේ සමාජයෙන්ම ලබාදුන්න තොරතුරු පිළිබඳව සැලකිලිමත් නොවීම අපේ බුද්ධි අංශයේ හෝ නීතිය ක්‍රියාත්මක කළ යුතු පාර්ශ්වයන්ගේ විශාල පසුබැස්මක් හා පරාජයක් බව කියන්න පුලුවන්. එල්.ටී.ටී.ඊ. ත්‍රස්තවාදයට විශාල දේශපාලන වටපිටාවක් තිබුණා. ඒ වටේට විශාල ආධාරකරුවන් පිරිසක් එකතුවුණා. ජේවීපීය විශාල සටනක් කරද්දී ජනතා විමුක්ති පෙරමුණේ සංකල්පවලට යම් ආකර්ශණයක් තිබුණා.
ඒත් මෙවැනි සංකල්පයකට එවැනි ආකර්ශණයක් දශමයකින්වත් ලබාගන්න බැරිවේවි. ඒ තුළ තමයි අපට විශ්වාසය තියෙන්නේ. එකිනෙකාට ඇඟිලි දිගු කරගන්නේ නැතිව සියලුදෙනාම එකතුවෙලා මේකට විරුද්ධව එක හිතින් කටයුතු කළොත් මේ ප්‍රශ්නය විසඳාගන්න පුලුවන්. මුස්ලිම් සමාජය මෙතෙක් මෙවැනි පුද්ගලයන් ගැන අනතුරු හඟවා තිබුණු බව ඇත්ත. එහෙත් මෙතරම් ධනයක් හා අපරාධකාරී බලයක් එක්වරම ලබාගනිවී කියලා හිතුවේ නැති බව ඇත්තක්. අපිත් මේ ප්‍රශ්නය නිවී හැනහිල්ලේ විසඳාගත හැකි ප්‍රශ්නයක් විදියට මුලින් සැහැල්ලුවට ගත්තා විය හැකියි. ඒත් මේ මහා අපරාධය නිසා අපි හැමෝගේම ඇස් දැන් විවෘත වෙලා තියෙනවා. අපි පිළිගන්න ඕනෑ මේ ප්‍රශ්නය බරපතල ලෙස නොදැකීම ගැන රජයේ ඉහළම තලයේ සිට පහළ මට්ටමේ සාමාන්‍ය මනුස්සයා දක්වා සියලුදෙනාම තම තමන්ගේ මට්ටම්වලින් වගකිව යුතු බව.
මුස්ලිම් සමාජයේ බහුතරයේ සහයෝගයක් නැතිනම්, මේ තරම් දරුණු පිපිරීමක් කරන්නේ කොහොමද කියන ප්‍රශ්නය ඇතැම් අය අහනවා. එහෙත් මේ වෙද්දී ලෝකයේ තියෙන දියුණු තාක්ෂණය නිසා කිහිපදෙනෙක්ට වුව මහා විනාශයක් සැලසුම් කළ හැකිවීම, සුළුතරයකට බහුතරයක් ලෙස පෙනී සිටීමට අවස්ථාවක් වෙලා නේද?
මේ විමර්ශන කටයුතුවල නිරත වෙන බුද්ධි අංශයේ අය, ත්‍රස්ත විමර්ශන ඒකකයේ ප්‍රධානීන් වැනි අය කතා කරද්දී කීවේ, කවදාවත් මෙවැනි තාක්ෂණික දැනුමක් මේ රටේදී ලබාගන්න බැරි බව. මේක ඉතාම සැලසුම් කළ ප්‍රහාරයක්. පුපුරනද්‍රව්‍ය මොනවාද, පාවිච්චි කළ යුතු ප්‍රමාණය ආදිය මෙන්ම ඒ ප්‍රහාර එල්ලකරපු තැන්වල උපරිම මිනිස් ඝාතන සිදුකිරීම සඳහා කුරිරු සැලසුම් ඔවුන්ට තිබිලා තියෙනවා. මේකට පුහුණුව ලබාදීම හොඳ දැනුමක් තියෙන විදේශික ත්‍රස්තවාදීන් කර ඇති බව පැහැදිළියි. අනෙක් අතට මෙතරම් සංවිධානාත්මක ප්‍රහාරයක් මාසයකින් දෙකකින් කළ හැක්කක් නෙවෙයි. ත්‍රස්තවාදීන්ව දිරිමත් නොකළ යුතු නිසා මම ඒ විස්තර වැඩි වශයෙන් කියන්නේ නැහැ. එහෙත් ඉතාම කුරිරු හා අමානුෂික ලෙස ඔවුන් සැලසුම් සහගත වී තිබෙන බව පේනවා. ඔවුන් හැකි තරම් මිනිස් ඝාතන සිදුකරලා, ඒකේ ම්ලේච්ඡභාවයම ජාත්‍යන්තරයට පණිවුඩයක් ලෙස යවන්න උත්සාහ කරලා තියෙන බව පේනවා.
මොකද වෙනත් කිසිදු අරමුණක් ඔවුන් ප්‍රසිද්ධ කරලා නැහැ. රුවන් විජේවර්ධන රාජ්‍ය ආරක්ෂක අමාත්‍යවරයා පාර්ලිමේන්තුවේදී කියා තිබුණා නවසීලන්තයේ ක්‍රයිස්ට්චර්ච් ප්‍රහාරයට පළිගැනීමක් විදියට මේ ප්‍රහාරය එල්ලකළ බව. ඒක ත්‍රස්තවාදීන්ගේ අරමුණ අනුමාන කරමින් කී දෙයක් පමණයි. අයි.එස්. සංවිධානය හෝ වෙන සංවිධානයක් එහෙම දෙයක් කියලා නැහැ. ඒ කියන්නේ මිනිස් ඝාතන කිරීමේ හුදු වුවමනාව පමණයි ත්‍රස්තවාදීන්ට තිබිලා තියෙන්නේ.
මාවනැල්ලේ බුදුපිළිම කැඩීමේ අපරාධය සිදුවූ අවස්ථාවේදීත් අපි දැඩිව කැළඹුනා. එතැන් පටන් මුස්ලිම් සමාජයේ වෛරී අදහස් තුරන් කළ යුතු බවට සංවාදයක් ඇතිවෙලා තිබුණා. ඉස්ලාම් ධර්මයේ හැටියට යුද්ධයකදී වුණත් දරුවන්ව, කාන්තාවන්ව, වැඩිහිටියන්ව මරන්න බැහැ. අඩු තරමේ තණකොල ගස් පවා මරන්නේ නැතිව රැකගන්න කියලයි ඉස්ලාම් ධර්මයේ තියෙන්නේ. එවැනි ධර්මයක් මිනීමරු සංස්කෘතියකට හරවන්න උත්සාහ කරන ත්‍රස්තවාදීන් ඉන්නවා. ඔවුන් ඉස්ලාම් භක්තිකයන් නෙවෙයි. මේ අදහස්වලට සැබෑ ඉස්ලාම් භක්තිකයෝ ඇබ්බැහි වෙන්නෙ නැහැ.
මේකට මූලිකත්වය ගත් සහරාන් කියන මනුස්සයා කාන්තන්කුඩියේ ප්‍රධාන පෙළේ අරාබි මද්රසාවක සිටි කෙනෙක්. ඔහු අන්තවාදී හා හිංසනමය ස්වභාවය කාන්තන්කුඩියේදීම පැහැදිළි වුණා. ඔහු එක්වතාවක් තවත් මවුලවිවරයෙක්ට පුංචි කාරණයක් ගැන ප්‍රසිද්ධ විවාදයකට කතාකරලා තිබුණා. එයාම වේදිකාවක් හදලා. ඒ විවාදය පදනම් කරගෙන තමයි එයා මුලින් ප්‍රසිද්ධ වුණේ. ඒ විවාදයේදී තර්ක නොකර ඔහු ඒ මවුලවිවරයාව කඩුවෙන් කපලා විවාදය දිනන්න උත්සාහ කරලා තිබුණා. ඒ සිදුවීමෙන් පස්සේ ඔහුගේ වෛරී අදහස් හින්දා කාන්තන්කුඩිවලින් එළවලා තිබුණා. ඔහු කාලයක් හැංගිලාත් හිටියා. ඉන්පස්සේ තමයි මතුවුණේ. ඒ වෙලාවේ කවුරුත් හිතුවේ නැහැ ඔහුගේ පිටිපස්සේ පිරිසක් එකතුවේවි කියලා. ඒත් ඔහු ගැන අනතුරු හැගෙව්වා.
එහෙම බලද්දී මේ කණ්ඩායම් සිංහල සමාජයේත් ඉන්න විදියේ අන්තවාදී අදහස් තියෙන, ආයුධ අතර අරගෙන මිනිස්සුන්ව බයකරන්න උත්සාහ කරන අය. ඒ අයට ජාත්‍යන්තර ත්‍රස්තවාදීන් ආගමික විෂ පොවලා, භයානක ආයුධ දීලා වඩා දැවැන්ත විනාශයකට යොමු කිරීම තමයි වෙනසකට තියෙන්නේ….
මටත් හිතාගන්න බැහැ අයි.එස්.අයි.එස්. ජාත්‍යන්තර ත්‍රස්තවාදී සංවිධානයකට මේ අය යොමුවුණේ කොහොමද කියලා. මම හිතන්නේ මේ වගේ අය ප්‍රාදේශීය මට්ටමෙන් මැරයන් වගේ හැසිරෙනකොට, නිරීක්ෂණය කරලා මෙයාලාව අල්ලන්න ඇති. ඉන්පස්සේ ආගම කියන්නේ මේක තමයි කියලා හිතලා ත්‍රස්තවාදී ක්‍රියාවලට සම්බන්ධ කරගන්න ඇති. අනිවාර්යයෙන්ම මේ කණ්ඩායම එක්ක හිටපු තවත් අය ඇති. මේ ලින්ක් එක ඔස්සේ ගිහින් සියලුදෙනාම වහා අල්ලාගන්න ඕනෑ. මේක මුලිනුපුටා දාන්න ඕනෑ.
මුස්ලිම් ජනතාව අතර වෙනසක් ගැන සංවාදයක් පහුගිය කාලයේ ඇතිවෙලා තිබුණා. ඒ සංවාදය ඉදිරියට ගෙනගොස් අඳින පළඳින විදිය ඇතුලු ඇතැම් සංස්කෘතික පුරුදු වෙනස් කරගැනීමේ ඉඩක් මුස්ලිම් ජනතාවට තියෙනවා නේද?
අවශ්‍ය විදියට එවැනි වෙනස්කම් ආ යුතුමයි. ආගමේ නිශ්චිත වශයෙන් නොකියන දේවල් තමන්ගේ ආගම හැටියට පිළිගත යුතු නැහැ. සහෝදර ජනතාව අපි දිහා බලන්නේ කොහොමද කියන එක ගැන නැවත සලකා බලන්න ඕනෑ. ඒත් ඒක අපේ සමාජය ඇතුලෙන්ම එන්න ඕනෑ කියලයි මම හිතන්නේ. කාන්තාවන්ගේ ඇඳුම් පැළඳුම් ගැන පවා විවේචන තියෙනවානේ. ඒත් අපේ ආගමේ නැති දේවල් පිළිපදින අය ඉන්නවා. ඒ අතින් අන්තයකට ගිහින් අර්ථ නිරූපණය කරන අය ඉන්නවා. ඒත් ආගමේ ඇඳුම් ගැන ඒ තරම් නිශ්චිතව කියලා නැහැ. ඒත් ඔය වෙන රටක සංස්කෘතිවලින් ලබපු ආභාෂයන්. වෙන රටක සංස්කෘතියක් ආගමක් වෙන්න බෑ. රටක සංස්කෘතිය ආගමේ වුවමනාවක් විදියට පරිවර්තනය කරගත් අයත් ඉන්නවා. ඒ ගැන කතාකරද්දී මේ තමයි අපේ අනන්‍යතාවය, අපේ සංස්කෘතිය කියලා කෑ කෝ ගහන කට්ටියකුත් හිටියා.
ඒත් මේ ඛේදවාචකයෙන් පස්සේ නම් ඔවුන් එක්ක සංවාද කරන්න ඕනෑ. දැනටමත් එහෙම සංවාදයක් ආරම්භ වෙලා තියෙනවා. ඒත් රජයෙන් මේවාට බාධා ආවොත් වෙන ප්‍රතිචාරයක් තමයි ඇතිවෙන්නේ. ඕනෑ කෙනෙක් බලහත්කාරයෙන් තමන් ලවා යමක් කරවන්න යද්දී කලබල වෙනවා. ඒ වෙනුවට මිනිසුන්ගේ අභ්‍යන්තරයෙන්ම මේ සංවාදය හා හැඟීම මතුවෙන්න ඕනෑ. කාන්තාවන්ගේ නිදහස ගැනත් එහෙමයි. මුල් කාලයේදී කාන්තාවන්ට උපරිම නිදහස තිබුණා. එහෙත් කල් යද්දී සංස්කෘතියක් විදියට කාන්තාවන්ගේ නිදහස යටපත් කරන්නත් සමහරු බලනවා. ඒ ක්ෂේත්‍රවල වෙනසක් ඇතිවෙන්නත් ඕනෑ. මේ ඛේදවාචකය මුස්ලිම් සමාජයේ අභ්‍යන්තර වෙනසක් සඳහා හේතු කරගන්න ඕනෑ.
වනාතවිල්ලුවේ පුපුරනද්‍රව්‍ය ලැබීමෙන් පසුවවත් බුද්ධි අංශ මෙවැනි සිදුවීම් ගැන වැඩි සැලකිල්ලක් දැක්විය යුතුව තිබුණා නේද?
මම හිතන්නේ බුද්ධි අංශ තමන්ට ලැබුණ ලැයිස්තුව අනුව වැඩ කරගෙන ගිහින් තිබුණා. මම දන්න විදියට බුද්ධි අංශ වැඩ කළා. ඒත් මේ ගැන යම් මට්ටමකට සැහැල්ලුවෙන් ගත්තාදෝ කියලා මට හිතෙනවා. මාවනැල්ල බුදුපිළිම සිදුවීමෙන් පස්සේ සැකකරුවන් කිහිපදෙනෙක් පිළිබඳව විශාල සෝදිසි මෙහෙයුමක් තිබුණා. ඉන්පසුව ඔවුන් හොයාගත්තා එක්කෙනෙකුගේ ඥාතියෙක් එක්ක වනාතවිල්ලුවේ ගිය බව. ඒක හෙළිවුණේ ඒ ඥාති ළමයාගේ පෙම්වතියගෙන්. පෙම්වතියට වනාතවිල්ලුවේ යන බව පණිවුඩයක් යවලා තිබුණා. පෙම්වතියගේ මාර්ගයෙන් තමයි තොරතුරු හොයාගත්තේ. බුද්ධි අංශ එතරම් දක්ෂ වුණා. එතැනදී පුපුරනද්‍රව්‍ය තොගයක් හම්බවුණ නිසා බුද්ධි අංශ වඩා විමසිලිමත් වුණා. වැඩි අවධානයක් ඒකට යොමුකලා.
ඒත් ඔවුන් වනාතවිල්ලුවට අවධානය යොමු කරද්දී, කොළඹ සිටින දැවැන්ත ව්‍යාපාරිකයන්ගේ නිවෙස්වල මේ කටයුතු මෙහෙයවූවායැයි කියන එක පුදුමයට කාරණයක්. විශේෂයෙන්ම ඒ ව්‍යාපාරිකයා ලංකාවේ සමාජය තුළ ආගම් හා පක්ෂ භේදයක් නැතිව සම්බන්ධතා තිබුණු, ගෞරවයක් තිබුණු කෙනෙක්. මමත් ඔහු සමඟ කතාබහ කරලා තියෙනවා. ඔහුව ආශ්‍රය කළ බොහෝ දෙනෙක් කියන්නේ ඔහු මේ ගැන දැන නොසිට, ඔහුගේ පුතුන් මේ ක්‍රියාව කරගෙන යන්න ඇති කියලා. ඒක සැබෑවක් වුණත් නැතත්, එවැනි ව්‍යාපාරිකයෙකුගේ නිවසේ මේ කටයුතු සිදුවීමම අනුමාන නොකළ තත්වයක්.
කෙසේ වෙතත් කතෝලික පල්ලිවලට ප්‍රහාරයක් එල්ලවිය හැකි බවට පැහැදිළි තොරතුරු ලැබී තිබියදී වළක්වාගත නොහැකි වීම සමාව දිය නොහැකි තත්වයක් නේද?
ඒක තමයි මෙතැන තියෙන විශාලම ප්‍රශ්නයට තුඩුදෙන කාරණය. දැන් ඒ හේතුව නිසා තනතුරු ටිකකින් ඔලුගෙඩි ටිකක් අයින් කරයි. ඒත් එහෙම කරලා බේරෙන්න බැහැ. මේකට ආණ්ඩුව වගකිව යුතුය කියන හැඟීම ජනයා අතරට ඇවිල්ලා හමාරයි. දැන් අපි කරන්න තියෙන්නේ එක සිතින්ම, හැම කෙනාම එකතු කරගෙන දැඩි ලෙස අවතීර්ණ වෙලා මේක විමර්ශනය කරලා සම්පූර්ණයෙන්ම පරාජය කිරීමයි. ශ්‍රී ලංකාවට ජාත්‍යන්තර සහයෝගයත් ලැබේවි. ඒ සහායත් අරගෙන, එකමුතුව මේ ප්‍රශ්නය විසඳාගන්න ඕනෑ. අලුතෙන් කවුරුවත් මේකට එක්කෙනෙක්වත් එකතු නොවේවි කියලා හැඟීමක් මට තියෙනවා. ඒ නිසා මේ අයව තනිකරලා කොටු කරගන්න පුලුවන් වේවි කියලා මම හිතනවා.
මේ සිදුවීමෙන් පස්සේ එයට පිළිතුරු දීමටත් වඩා ආණ්ඩුවේ නායකයන් අතර අභ්‍යන්තර ගැටුම් ඉහළට පැමිණීම සාමාන්‍ය ජනතාව කේන්තියට පත්කළ තත්වයක්..
ඔක්තෝබර් සිද්ධියෙන් පස්සේ ආණ්ඩුවේ පරස්පරයන් හා අවිශ්වාසයන් පදනම් කරගත්ත මෙවැනි ක්‍රියාවන් දිගටම තිබුණා. ඒක මතුපිටින් කවුරුත් දැක්කේ නැහැ. මේකෙන් පස්සේ එළිපිට රණ්ඩු වෙන්න ගත්තා. මමත් අභ්‍යන්තර සාකච්ඡාවලදී කිව්වේ එළීයේදී දෝෂාරෝපණය කරගන්න පටන්ගත්තාම සමාජය අපි දිහා පිළිකුලෙන් බලාවි කියලා. අපි ඒ ගැන කතාකරද්දී කල්පනාවෙන් බලමු කියලා කිව්වා. ඒත් සමහරු කිව්වා එහෙම බැහැ, මෙතැන වෙච්ච දේ කියන්න ඕනෑ කියලා. ආරක්ෂක මණ්ඩලය රැස්වෙද්දී ඇතිවුණ ගැටලු, ඛේදවාචකයෙන් පස්සේ හමුදාපතිවරුන් නොපැමිණීම වගේ දේවල් ගැන කතාවුණා.
ඒ ගැන විවිධ විවේචන යනවා තමයි. මම නම් හිතන්නේ මෙවැනි වෙලාවක ආණ්ඩුව එක්සිත්ව දැඩි ක්‍රියාමාර්ග නොගැනීම ජනතාවගේ විශ්වාසය පළුදු කිරීමක් වෙනවා. එහෙම වෙලාවක ජනතාවගේ බිය හා අවිනිශ්චිතභාවය තවත් වර්ධනය වෙනවා. මේ ගැන සුළු ජන කොටස්වල නායකයන් තදින්ම කතාකළා. කුළල් කාගන්නේ නැතිව එකතුවෙලා මේ ප්‍රශ්නයට මුහුණදෙමු කියලා කිව්වා. මේක ජාතික ව්‍යවසනයක්. අපි හොයන්න ඕනෑ ඊළඟට කරන්නේ මොනවාද කියන එකයි. විපක්ෂයත් මේකට එකතු කරගන්න ඕනෑ, ඒ තුළින් තමයි මේක ජයගන්න ඕනෑ.
