පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී මුජිබුර් රහුමාන්
පාස්කු ඉරිදා ත්‍රස්ත ප්‍රහාරය කලින්ම නැවැත්වීමට අවස්ථාවක් තිබුණු බව කියනවා නේද?
විදේශීය ඔත්තු සේවාවලින් කලින්ම මේ ගැන තොරතුරු කියලා තිබුණා. ඒ තොරතුරු තියෙද්දීත් මේ විනාශය අවම කරගන්නවත් උත්සාහයක් නොගැනීම ප්‍රශ්නයක්. ජාතික ආරක්ෂක කවුන්සිලය රැස්වුණාද, එතැනදි මේවා සාකච්ඡා කළාද කියලා අපි දන්නේ නැහැ. සාකච්ඡාවට ලක්වුණේ නැත්නම් එහෙම වුණේ ඇයිදැයි අපි දන්නේ නැහැ. සාකච්ඡාවට ලක්වුණානම් නිසි පියවර ගන්න උපදෙස් දුන්නාද නැද්ද කියලා දන්නේ නැහැ. උපදෙස් දුන්නානම් ඒ අනුව ක්‍රියා නොකළේ ඇයිදැයි අපි දන්නේ නැහැ. ඒවා ගැන හොයන්න වෙනවා. යම් වගකීමක් තියෙනවානම්, ඒ අය වගකීම බාරගන්න ඕනෑ. නිශ්ශබ්දව ඉඳීම විසඳුමක් නෙවෙයි. මේක සෙල්ලමක් නෙවෙයි. රටම ගිනිගත්ත අපරාධයක්. අපි අමාරුවෙන් හදන්න උත්සාහ කරන රට සම්පූර්ණයෙන්ම ආපසු හරවලා විනාශ කරලා දැම්මා. ඉතාම සුලු කාලයක් තුළදී. එහෙම වෙන්න ඉඩ හැදුණෙ කොහොමද කියලා හොයන්න ඕනෑ. ඒ ගැන සමාලෝචනයක් කරන්න කාටත් අයිතිය තියෙනවා. ඒක දෝෂාරෝපණය කිරීමක් නෙවෙයි. කවුරුහරි වගකීම පැහැර හැරියානම්, ඒ කෙනා ගැන තීරණයක් ගත යුතුයි.
ඔබ හිතන්නේ මේ මඟහැරීම දේශපාලන වුවමනා නිසා වුණ දෙයක් කියලාද?
මම හිතන්නෙ නැහැ. මෙතැන අකාර්යක්ෂමතාවය හා ඒ පිලිබඳ සංවේදීතාවයක් නොතීබීම මේ අර්බුදයට හේතුවුණා කියලයි මම හිතන්නෙ. තමන්ගෙ වගකීම ඉටු කිරීමට තියෙන අවශ්‍යතාවයක් නොමැතිවීම මේකේ ප්‍රධාන හේතුව හැටියට අපි දකිනවා. එහෙම නැතිව වෙනත් කාරණාවක් මම දකින්නේ නැහැ. හිතාමතා මේක මඟහැරියාද කියලා දන්නේ නැහැ. එහෙත් මිනිස් ජීවිත බිලිදීලා දේශපාලන අරමුණු ඉටු කරගන්නේ කොහොමද කියලා මම දන්නේ නැහැ. කොතැනක හෝ පැහැරහැරීමක් තියෙනවා.
මේ සමාජය ආධ්‍යාත්මික වශයෙන් ලංකාවේ මුස්ලිම් සමාජයටත් එරෙහිව එල්ලකරපු ප්‍රහාරයක් නේද?
ඇත්තටම ලාංකික මුස්ලිම් ජනතාවගෙන් සීයට අනූනවයයි දශම නවයක් මේ අදහස් එක්ක එකඟ නැති බව මම දන්නවා. මේ ත්‍රස්තවාදයට සම්පුර්ණයෙන් විරුද්ධ මතයක බහුතර මුස්ලිම් ජනතාව ඉන්න බව මම දන්නවා. ඔවුන් සම්පූර්ණයෙන්ම ඊට විරුද්ධ මතයේ ඉන්නවා. එල්.ටී.ටී.ඊ. සංවිධානයේ ප්‍රහාරවලට ලක්වෙද්දී පවා මුස්ලිම් ජනතාව ආයුධයක් අතට ගත්තේ නැහැ. දකුණේ ප්‍රහාර එල්ලවෙද්දීවත් ඔවුන් ආයුධ අතට ගත්තේ නැහැ. ඒ නිසා මේක ලංකාවේ මුස්ලිම් ජනතාවට එල්ලකරපු ප්‍රහාරයක් නොවෙන බව පැහැදිළියි. මේක ජාත්‍යන්තර ත්‍රස්ත සංවිධානවල වුවමනාව ඉටු කිරීමක් බව පැහැදිළියි. මේක ලංකාවේ සුළු පිරිසක් එකතුවෙලා කරපු විශාල විනාශයක්. එක්කෙනෙක් වුනත් මරාගෙන මැරෙන බෝම්බයක් එල්ලකළොත් මහා විනාශයක් කරන්න පුලුවන්. අද තියෙන තාක්ෂණය එක්ක සිය ගාණක් එකතුවෙන්න බැහැ. කිහිපදෙනෙක් එකතුවුණත් මහා විනාශයක් කරන්න පුලුවන්. අද වුණෙත් එහෙමයි. පොඩි කණ්ඩායමක් එකතුවෙලා සිය ගාණක් මැරුවා. අද ජාත්‍යන්තර ත්‍රස්තවාදීන් ලංකාවේ තරුණ කොටස් අල්ලාගන්න සැලසුමක් දාලා තියෙන බව පේනවා. මේ වගේ තත්වයන් ගැන කලිනුත් තොරතුරු තිබුණා. ඒත් ඒවා ගැන ක්‍රියාත්මක නොවුණේ ඇයිද කියන ප්‍රශ්නය තමයි තියෙන්නේ.
මුස්ලිම් සමාජය අන්තවාදී තැනකට ගමන් කරමින් සිටින බව හිතනවාද?
ලංකාවේ මුස්ලිම් සමාජය අන්තයකට ගමන් කරන උදවිය නෙවෙයි. ඔවුන් දන්නවා අන්තවාදීව ගමන් කරලා ලංකාවේ ජීවත් වෙන්න බැරි බව. ඒක තමයි යථාර්තය. නැගෙනහිර දෙමළ ජනතාව එක්කත්, දකුණේ සිංහල ජනතාව එක්කත් අපි එක්ක ඉන්නවා. කොහේවත් මුස්ලිම් පළාත් නැහැනේ. හැමතැනම මුස්ලිම් ගම්මාන තියෙන්නේ සිංහල හා දෙමළ ජනතාව එක්ක මැදිවෙලා. ඒ නිසා මොන ප්‍රශ්න ආවත් අන්තවාදයට ගමන් කරන අන්දමේ මනෝභාවයක් මුස්ලිම් සමාජයට නැහැ. මෑත ඉතිහාසයේදී මුස්ලිම් ජනතාවට ප්‍රහාර එල්ලවූ අවස්ථා වැඩියි. ඒත් ඒවාට එරෙහිව මුස්ලිම් ජනතාව ආයුධ අතට ගත්තේ නැහැ. මේ වෙච්ච දෙයින් පෙනුණේ ජාත්‍යන්තර ත්‍රස්තවාදීන්ගේ වුවමනාවන්ට පොඩි තරුණ පිරිසක් ආකර්ශණය වෙලා තියෙන බවයි. පැහැදිළිවම මේක ත්‍රස්තවාදීන්ගේ ව්‍යාපෘතියක්. කලින් ඉඳන්ම මෙහෙම තත්වයක් පිළිබඳ ඉව වැටුණු හින්දා මුස්ලිම් නායකයන් ආරක්ෂක අංශවලට තොරතුරු දුන්නා. ඒවා ගැන ක්‍රියාත්මක නොවීමයි ප්‍රශ්නය.
කෙසේ වෙතත් ත්‍රස්තවාදීන් මුස්ලිම් සමාජයේ සැඟවී සිටින්නට ඉඩ තියෙනවා නේද?
ඒකට විරුද්ධව මුස්ලිම් සමාජය හැඩගැහෙන්න ඕනෑ. ඔවුන් දන්නා අය හෙළිදරව් කරන්න ඕනෑ. ඔවුන්ව නීතියේ රැහැනට කොටු කරලා දෙන්න ඕනෑ. එහෙම නැතිව ජීවත් වෙන්න බැහැ. මුස්ලිම් ආගමික නායකයන්, සිවිල් සංවිධාන, දේශපාලන පක්ෂ මේකට විරුද්ධව නැගී හිටින්න ඕනෑ.
කෙසේ වෙතත් මෙතැනින් පස්සේ නැවත විශ්වාසය ගොඩනැඟීම අසීරු කටයුත්තක් වේවි..
පහුගිය කාලයේදී සිංහල මුස්ලිම් ගැටුම් ඇති කරන්න යම් සංවිධාන වැඩ කළා. ඒවා පරාජය කරන්න අවශ්‍ය වැඩපිළිවෙල ගනිමින් හිටියා. බොහොම අමාරුවෙන් සහජීවනය ගොඩනඟාගනිමින් හිටියේ.
බලාපොරොත්තුව හා අධිෂ්ඨානය තිබුණේ සංහිඳියාව වෙනුවෙන්. ඒ සියලු දේම විනාශ වුණා. මේවා මෙහෙයවූයේ කවුද කියන එක අපට ගැටලුවක්. ඒත් එකමුතු වෙලා සමඟිය ගොඩනඟන්නට අපි වැඩ කරන්න ඕනෑ. දැන් අවිශ්වාසය බලවත් වෙලා තියෙනවා. ඒක බලරහිත කරන්න කාලයක් ගතවේවි. එහෙත් අපි කරන්න ඕනෑ ඒක. එහෙම නැතිව ලංකාවට ගමනක් නෑ. නීතියෙනුත්, මානසික වශයෙනුත් විශාල වැඩ කොටසක් කරන්න වෙනවා. නැතිව අපට රටක් විදියට ඉදිරියට යන්න බෑ.
මුස්ලිම් සමාජයට මුහුණදෙන්නට සිදුවෙන්නේ ඉතා අසීරු කාලසීමාවකට..
අනිවාර්යයෙන්ම අමාරු කාලයකට මුහුණදෙන්න වෙනවා. නැවත විශ්වාසය ගොඩනඟන්න අමාරුයි. මුස්ලිම් ජනතාව දෙස සැකයෙන් බලන්න පුරුදුවෙයි. කාලයක් දෙමළ සමාජයට මුහුණදෙන්න සිදුවූ දුක් කම්කටොලුවලට මුහුණදෙන්න මුස්ලිම් සමාජයට සිදුවේවි.
මේ සිදුවීම ආණ්ඩුවට දේශපාලනික වශයෙන් බලපාන්නේ කොහොමද?
මේ සිදුවීම මේ මොහොතේ ආණ්ඩුවට ඉතාම අවාසිදායකයි. මේකෙන් ආණ්ඩුවට ලැබෙන වාසියක් නෑ. ආණ්ඩුවට ලොකුම පැල්ලමක් මේ සිදුවීම. ඉතින්, මේකෙදී ආණ්ඩුවට මෙහෙම වුණේ ඇයිද කියලාත් බලන්න ඕනෑ. වගකිවයුත්තෝ කාර්යභාරය ඉෂ්ඨ නොකළාම මෙවැනි සිදුවීම් වෙනවා. ඒවායින් ආණ්ඩුවට ප්‍රතිවිපාක ගෙවන්න වෙනවා.
