දැන් මාස ගාණක ඉඳලා Paolo Sorrentino නැමැති ඉතාලි ජාතික අධ්‍යක්ෂවරයා විසින් ලියා අධ්‍යක්ෂණය කරන The New Pope ටෙලි කතා මාලාව ඉතාලියේ රෝම නගරයේ රූගත කෙරෙනවා. The New Pope කියන්නේ රෝමානු කතෝලික පල්ලියේ මූලස්ථානය වන වතිකානුව ඇතුළේ පාප් වහන්සේ ඇතුළු කාදිනල්වරුන් සහ අනෙක් තනතුරු හොබවන පූජකවරුන්ගේ ජීවිත සහ ඔවුන්ගේ ක්‍රියාකලාපයන් අළලා නිර්මාණය වුණු ටෙලි කතා මාලාවක්. එය වතිකානුව ඇතුළත සිද්ද වෙනවා යැයි පිටපත් රචකයා විසින් පරිකල්පනය කරන ලද ඉතාමත් විවාදසම්පන්න සිදුවීම්වලින් පිරුණු නිර්මාණයක්. පාප් වහන්සේ ඇතුළු අනෙක් පූජකවරුන්ගේ ජීවිතවල සැගවුණු පරස්පර විරෝධතාවන්, සුඛෝපභෝගී පැවතුම්, රෝමානු කතෝලික පල්ලියේ මූල්‍යමය ගනුදෙනු, දේශපාලන උප්පරවැට්ටි, බලපොරය ආදි බොහෝ දේ සමග ඈඳුණු සිදුවීම් සහ අවස්ථා මේ නිර්මාණයට යොදාගෙන තිබෙනවා.
රූගත කිරීම් සිදුවෙන්නේ වතිකානුවට ඉතාම ආසන්නයෙන්, විවිධාකාර දර්ශනතලවල.
කිසිදු බාධාවක් නැහැ. දර්ශනතලවලට පාදිලිවරුන් කඩාපනින්නේ හෝ, පොලීසියෙන් පැමිණ ප්‍රශ්න කරන්නේ නැහැ. කතෝලික භක්තිකයන් රංචු පිටින් සංවිධානය කරගෙන ඇවිත් දර්ශන තල ඉදිරියේ කෑ මොර දෙන කිසිවෙකුත් නැහැ.
වතිකානුව ඇතුළත පාප් වහන්සේගේ කාමර, කාදිනල්වරුන්ගේ නිදන කාමර, පුස්තකාල, පල්ලියේ ගබඩාව, උද්‍යාන, රහස් කවුළු, හදිසි හමුවීම් ස්ථාන, නාන කාමර ආදි ස්ථාන පිළිබද පිටපතේ ලියා ඇති සවිස්තරාත්මක කාරණා එසේ ලියන්නට නම් රචකයා/අධ්‍යක්ෂවරයා වතිකානුව අභ්‍යන්තරය ගැන ඉතා ගැඹුරු අධ්‍යයනයක නිරත විය යුතුමයි. ඒ ගැන මා සල්ලාපයක යෙදී ඉන්නා අතරතුර (මාත් මේ නිර්මාණයේ චරිතයක් රඟපාන්නට ආ බැවින් තොරතුරු සොයා ගන්නට පුළුවන් වුණා) සහාය අධ්‍යක්ෂවරියකගෙන් විමසුවා. පිටපත ලියන්නට පෙර, තමන්ට වතිකානුව ඇතුළත සංචාරයක් කරන්නට අවසර දෙන්නැ’යි පල්ලියේ අදාළ ආයතනවලින් අධ්‍යක්ෂවරයා ඉල්ලීමක් කළ බවත්, ඔහුට ඒ අවසරය ලැබුණු බවත්, ඒ අනුව, ඔහුත්, පළවෙනි සහාය අධ්‍යක්ෂවරයාත්, කලා අධ්‍යක්ෂවරයාත් වතිකානුව ඇතුළත සෑම අස්සක මුල්ලකම දීර්ඝ සංචාරයක් කරමින් සියල්ල අධ්‍යයනය කළ බවත් ඇය මට පැහැදිලි කළා. ඒ සංචාරයේදී සාමාන්‍ය මිනිසුන්ට දකින්නට නොලැබෙන බොහෝ තැන් අධ්‍යක්ෂවරයාට දැක බලා ගන්නට ලැබුණු බවත් ඇය කියා සිටියා. ඒ සහය ඔහුට ලබා දී ඇත්තේ වතිකානුව විසින්මයි!
මට ඉතිං අපේ රට මතක් වුණා!! අපේ රටේ ගොඩක් ඒවා මතක් වුණා. !!
මේ නිර්මාණයේ අධ්‍යක්ෂවරයා ජිවත් වෙන්නෙත් රෝම නගරයේමයි. කවුරුවත් ඔහුගේ ගෙදරට ගල් ගහන්නේ නැහැ. මෙහි පාප් වහන්සේට රඟන නළුවාට මරණ තරජන එල්ල කරන්නට කෙනෙකුත් නැහැ.
පල්ලිය තියෙනවා. ආණ්ඩුව තියෙනවා. කලාව වෙනම ස්වාධීනව පවතිනවා. කලාකරුවන් නිදහසේ නිර්මාණවල යෙදෙනවා. තමන්ට කියන්නට ඇති දේ ඉතා නිදහසේ කියනවා. පූජකවරු තමන්ගේ වැඩක් කරගෙන ඉන්නවා. පුළුවන් දෙයක් තියෙනවා නං සහයෝගයත් දෙනවා. නිර්මාණය ගැන තමන්ට විවේචනයක්, අදහසක් පළ කරන්න තියෙනවා නං ඒකත් බොහොම ගෞරවනීයව කරනවා. ඒවාට බය වෙලා ඒවා නිසා වතිකානුව විනාස වෙනවා කියා කලබල වෙන්නේ නැහැ. දේශපාලන විගඩංකාරයො රට ගිනි තිය තියා, වාරණ නියෝග ඉල්ලගෙන යන්නෙත් නැහැ.
(අතීතයේ තත්ත්වය මීට වඩා බොහෝම වෙනස්. ඒක අපි කවුරුත් දන්නා කාරණයක්. නමුත් අද වෙනකොට මේ සමාජ ප්‍රගතිශීලී දිසාවට ගොඩාක් දුර ඇවිල්ලා. )
මට ඉතිං අපේ රට මතක් වුණා!!
නදී කම්මැල්ලවීර
(නදී කම්මැල්ලවීරගේ මුහුණු පොතෙනි.)
