නෙවර්ලන්තය හැරයෑම

ජැක්සන්ගේ ලොවේ සිරවූ රොබ්සන් හා ජේම්ස්

හංසි මානවඩු

ප්‍රසිද්ධ ගායක ආර්. කෙලී විසින් ළමා කාලයේදී අපයෝජනයට ලක් කළ බව කියන තරුණියන් කිහිපදෙනෙකු ඉදිරියට පැමිණ වාර්තා වැඩසටහන් මාලාවකින් තම අත්දැකීම් හෙළිදරව් කර තිබුණා. ඔවුන්ගේ සාක්ෂි මත ළමා අපයෝජන චෝදනා මත ආර්. කෙලීව අත්අඩංගුවට ගත්තා. මේ වෙද්දී ඇප ලබා නිදහස්ව සිටින ආර්. කෙලීව ප්‍රවීණ මාධ්‍යවේදිනී ගේල් කින්ග් විසින් සම්මුඛ සාකච්ඡාවට ලක් කර තිබුණා. එහිදී ප්‍රශ්ණවලට පිළිතුරු දිය නොහැකිව කෝපයෙන් මුසපත්වූ ආර්. කෙලී පුටුවෙන් නැඟිට කෑගසන අන්දම මුළු පොප් ලෝකයේම කතාබහට ලක්වෙන්නට පටන් අරගෙන.
මේ අතර මයිකල් ජැක්සන්ගෙන් අපයෝජනයට ලක්වූ බව කියන වේඞ් රොබ්සන් හා ජේම්ස් සේෆ්චක්ගේ කතාන්දර දෙක රැගත් ‘ලීවින් නෙවර්ලෑන්ඞ්‘ හෙවත් නෙවර්ලන්තය හැරයෑම නම් කොටස් දෙකකින් යුත් වාර්තා චිත්‍රපටිය මාර්තු මාසය ආරම්භයේදී එච්.බී.ඕ. නාලිකාවේ විකාශය වුණා. ලොවපුරා වෙසෙන මිලියන ගණනක ජනතාව මේ වාර්තා චිත්‍රපටිය නරඹා තිබුණා. අප මේ කතාවට තේමා කරගන්නේ ආර්. කෙලී පිළිබඳ වාර්තා චිත්‍රපටියටත් වඩා මයිකල් ජැක්සන් පිළිබඳ වාර්තා චිත්‍රපටියයි. ළමා අපයෝජන සිදුවීමක් යනු කෙතරම් සංවේදී මාතෘකාවක්දැයි වඩාත් පැහැදිළි වෙන්නේ මයිකල් ජැක්සන්ට එරෙහි චෝදනා වලිනුයි.

මේ වාර්තා චිත්‍රපටියේදී මෙන්ම, මේ වාර්තා චිත්‍රපටිය ඇසුරෙන් මේ සටහන ලියද්දීත් අප විසින් පැහැදිළිව සටහන් කර තැබිය යුත්තේ මයිකල් ජැක්සන් ජීවත්ව සිටියදී තමන්ට තිබුණු චෝදනා පැහැදිළිව ප්‍රතික්ෂේප කර තිබෙන බව. එමෙන්ම ජැක්සන්ට එරෙහි චෝදනා දෙවතාවක් අධිකරණය ඉදිරියේ විභාග වී, ඒවා ඔප්පු කරගත නොහැකි වූ බව. එම නඩු විභාගයේදී ජැක්සන් සමඟ සමීපව ආශ්‍රය කළ දරුවන් කිහිපදෙනෙක්ම ඉදිරියට පැමිණ ජැක්සන් විසින් තමන්ව ලිංගික අපයෝජනයට ලක් නොකළ බවට සාක්ෂි දී තිබුණා. අදත්, ජැක්සන් සමඟ ළමා කාලයේදී ආශ්‍රය කළ කිහිපදෙනෙක්ම තමන් අපයෝජනයට ලක් නොවූ බව ප්‍රසිද්ධියේ කියනවා. ඒ නිසා මේ කතාව රොබ්සන් හා සේෆ්චක්ගේ පාර්ශ්වයෙන් පමණක් කියන්නට සිද්ධවෙනවා. කෙසේ වෙතත් අපයෝජන වින්දිතයෙකුගේ කතාවක් ඒකපාර්ශ්විකව වාර්තා කළ හැකි බව ලොවපුරා මාධ්‍ය විසින් ආචාරධාර්මිකව පිළිගන්නවා. එයට එකම එක හේතුවක් තියෙනවා. යම් කෙනෙක් කෙතරම් මුදලක් හා ප්‍රසිද්ධියක් ලැබුණත් තමන්ව අපයෝජනයට ලක්වූ බව ප්‍රසිද්ධියේ ලෙහෙසියෙන් නොපවසන නිසායි.

එහෙත් දැන් ඉදිරියට පැමිණ තමන් ජැක්සන් අතින් අපයෝජනය වූ බව පවසන වේඞ් රොබ්සන් නඩු විභාගවලදී ඉදිරියෙන්ම සිට සාක්ෂි දුන් කෙනෙක්. වේඞ් රොබ්සන්ට වයස අවුරුදු 11 දී සහ 21 දී එම නඩු විභාගයන් පවත්වා තිබුණා. රොබ්සන් ජැක්සන්ට එරෙහිව මුලින්ම චෝදනාව එල්ලකළේ 2013 දී. ඉන් ටික කාලයකට පසුව සේෆ්චක් විසින් චෝදනා එල්ලකර තිබුණා. ‘ලීවින් නෙවර්ලෑන්ඞ්‘ චිත්‍රපටියේදී කතාකරන්නේ එදා ජැක්සන්ට එරෙහි චෝදනා ප්‍රතික්ෂේප කළ රොබ්සන් හා සේෆ්චක් විසින් අද ජැක්සන්ට චෝදනා කරන්නට හේතුව කුමක්ද යන්නයි.
නඩු විභාගයේදී අනෙකුත් දරුවන් හා මාපියන්ද පැහැදිළිවම පිළිගත් කාරණා කිහිපයක් තියෙනවා. මයිකල් ජැක්සන් බොහෝවිට ඔහුගේ රසිකයන් වන දරුවන් හා එම දරුවන්ගේ පවුල්වල අයට තම නිවසට ආරාධනා කරනවා. දරුවන්ව සිය ප්‍රසංගවලට යොදාගන්නා ජැක්සන්, එම පවුල්වල මාපියන්ට නෙවර්ලන්තයේ සුපිරි ජීවිතයක් ගත කිරීමට අවස්ථාව සලසනවා. ඒ අතර මේ ලාබාල දරුවන් සමඟ කුඩා දරුවෙක් මෙන් මිතුරු ආශ්‍රයක් ජැක්සන් පවත්වනවා. ඒ මිත්‍රත්වය, රාත්‍රියට ජැක්සන්ගේ නිදන කාමරයට යන්නට ඕනෑ බව කියමින් දරුවා මාපියන්ගෙන් අවසර ඉල්ලන තැනටම දියුණු වෙනවා. ඒ ජැක්සන් සමඟ නිදාගැනීමේ අහිංසක ළමා ආශාව නිසායි. ඉන්පසුව එම කාමරයේදී ළමයින්ව අපයෝජනය වුණාද නැද්ද යන්න පිළිබඳව තමයි දැඩි විවාදයක් තිබෙන්නේ.

නෙවර්ලන්තය යනු මයිකල් ජැක්සන්ගේ පෞද්ගලික නිවස. නිවසක් යැයි කීවාට එය වතිකානුව හා මොනාකෝ වැනි කුඩා රාජ්‍යයන්ටත් වඩා විශාලයි. අක්කර 2000කට වඩා විශාල නෙවර්ලන්තයෙහි, සියළු පහසුකම් තිබුණු බව අමුතුවෙන් කිවයුතු නැහැ. සාමාන්‍ය පවුලකට නෙවර්ලන්තයට ගොස් මයිකල් සමඟ දිනක් ගතකිරීම කියන්නේත් දරාගත නොහැකි තරම් දැවැන්ත සිහිනයක්. ඒ නිසාම මාපියන් විසින් ජැක්සන් හා දරුවන් අතර තිබුණු අසාමාන්‍ය මිත්‍රත්වය ගැනවත් ජැක්සන් සමඟ දරුවන් රාත්‍රිය ගතකිරීම ගැනවත් සැක කළේ නැහැ.

‘මට අනුව මයිකල් කරපු හැම දෙයක්ම හරි. ඒ නිසා ඔහුගේත් මගේත් අතර සිද්ධවුණ දේවල්වල කිසිම වැරැද්දක් මම දැක්කෙ නැහැ. අපයෝජනය කියන සංකල්පය ගැනවත් මම මුල්ම කාලයේදී දැන සිටියේ නැහැ. අවුරුදු 22 දී දෙවැනි නඩු විභාගය එනකොට මට අපයෝජනය ගැන වැටහුණා. ඒත් ජැක්සන්ව හිරේ යවන්නට මට වුවමනාවක් තිබුණේ නැහැ.‘ වේඞ් රොබ්සන් විසින් ජැක්සන්ට පක්ෂව සාක්ෂි දීමට හේතුව දීර්ඝ ලෙස විස්තර කරනවා. ඉහතින් උපුටා දැක්වුවේ ඉතාම පුංචි කොටසක් පමණයි.
‘මයිකල් මට කරපු දේවල් ආදරය නිසා කළා කියලා එයා කිව්වා. අපි දෙන්නාව එකතු කළේ දෙවියන් බව කීව්වා. මම පොඩි ළමයෙක්. ඕස්ටේ‍රලියාවෙන් ආව. ඒ කාලයෙ මයිකල් කියන්නේ මට දෙවියෙක්. එහෙම කෙනෙක් කියද්දී මට ආදරෙයි කියලා මට ඒවා දිව්‍ය වාක්‍ය වුණා.‘ රොබ්සන් විසින් පැහැදිළි කරන්නට උත්සාහ කරන්නේ ලෝක ඉතිහාසයේ කිසිම තරුවකට නොතිබුණු තරම් දීප්තියක් තිබුණු මහා පොප් තරුව විසින් කළ දේවල් අභියෝගයට ලක් කිරීම පුංචි දරුවෙක්ට කෙතරම් අසීරු කටයුත්තක් වුණාද යන්නයි.

රොබ්සන් හා සේෆ්චක් යන දෙදෙනාම ජැක්සන්ට තිබුණු ආදරය හා ජැක්සන්ගේ දීප්තිය නිසාම ළමා කාලයේ හෙළි නොකළ තම අත්දැකීම තරුණ කාලයේදී හෙළි කරන්නේ එක් නිශ්චිත අත්දැකීමකින් පසුවයි. ඒ තමයි තමන් පියෙක් බවට පත්වීමේ අත්දැකීම. ‘ඊට පස්සෙ සියල්ල වෙනස් වුණා. මට විඳින්න ලැබුණු අත්දැකීම් සියල්ල මට දැනුණේ මගේ දරුවෙක්ට සිද්ධවුණ දේවල් වගෙයි. ඒ නිසා තවදුරටත් නිහඬව ඉන්න මට බැරිවුණා.‘ රොබ්සන් එසේ කියනවා.
ඒ වනතෙක්ම අත්හැර යා නොහැකි තරම් ජැක්සන්ගේ නෙවර්ලන්තය දීප්තිමත්ව තිබුණා. රොබ්සන් හා සේෆ්චක් අසීරුවෙන් නෙවර්ලන්තයෙන් පළාවිත් තිබුණා. ජැක්සන්ගේ නෙවර්ලන්තය තරම් දීප්තිමත් නොවුණත්, අපයෝජනයට ලක්වෙන බොහෝ දරුවන්ට අත්හැර යා නොහැකි තරම් දීප්තිමත් ලොවක් අත්දකින්නට සිදුවෙනවා. ළමා කාලය අවසාන වී වැඩිහිටියෙක් වෙන තෙක්ම ඒ අත්දැකීමට එරෙහිව මානසිකව සටන් කරන්නට ඒ දරුවන්ට හැකියාවක් ලැබෙන්නේ නැහැ. නෙවර්ලන්තය හැරයෑම වාර්තා චිත්‍රපටියේදී අධ්‍යක්ෂවරයා නෙවර්ලන්තය සංකේතයක් ලෙස පාවිච්චි කරන්නේ ඒ අත්හැර යා නොහැකි ලෝකය.

අපේ කතාව

අනුරංග ජයසිංහ / හංසි මානවඩු

නෙවර්ලන්තය හැරයෑම නම් චිත්‍රපටිය නැරඹීමෙන් පසුව අප විසින් අපේ ළමා කාලයේ සමීපම මිතුරන් හා මිතුරියන් කිහිපදෙනෙක්ව සොයා යන්නට තීරණය කළා. ඒ අප යන්තමින් දැන සිටි කතා කිහිපයකට යළි ඇහුම්කන් දෙන්නට. ළමා කාලයේදී භයානක හෝ බරපතල සිදුවීම් ලෙස නොදුටු ඒ කතාන්දර දෙස අද හැරී බලද්දී අතිශය භයානක සිදුවීම් බව වැටහී යනවා.

අප විසින් මෙතැන් පටන් අකුරු කරන කතා කිහිපය ලංකාවේදී සිදුවූ ලිංගික අපයෝජන පිළිබඳ කතාන්දර. ගම්වල පුංචි වෙනස්කම් තිබෙනවා. ඇතැම් කාරණා පවසද්දී භාෂාමය උපක්‍රම පාවිච්චි කොට තිබෙනවා. එසේ වුව මෙවැනි කතා කියවද්දී සිහිතබාගත යුත්තේ මේවා සියල්ලෙහි එක් කෙළවරක කිසිවක් නොදන්නා පුංචි දරුවෙක් සිටින බව. එක්වරක් හෝ අපයෝජනයට ලක්වූ දරුවෙකුගේ මනසෙහි යළි කිසිදා මකාලිය නොහැකි තුවාල ඇතිවන බව. දරුවා පිරිමි දරුවෙක් වුව, ගැහැණු දරුවෙක් වුව, කුමන වයසේ පසු වුව අපයෝජනයෙහි බරපතලකම කිසිසේත් වෙනස් නොවන බව. එයට සංවේදී වෙන ලෙස අපි ඉල්ලනවා.

ලෝකය විකෘති වීම

‘මට අවුරුදු 12ක් වෙද්දී මගේම අයියාට අවුරුදු 24ක් විතර ඇති. මගේ ලොකු අම්මාගේ පුතාට වයස අවුරුදු 30ක් විතර. එයාගේ බිරිඳ තමයි නිශාධි අක්කා. ඇය ටිකක් මහතයි. එහෙත් හරිම ලස්සනයි. පවුලේ හැමෝම අක්කාට ආදරේ කළා. අයියාගේ විවාහයේ දෙවැනි දවස අපේ ගෙදර තිබුණේ. ඒකට ලෑස්තිවෙන්න ලොකු අම්මාගෙ පවුලෙ අයත් ගෙදර ඇවිත් හිටියා. එහෙම දවසක වැඩ ඉවරවෙලා පවුලේ අය ඔක්කෝම නිදාගත්තේ ලොකු පැදුරක. මම නින්දේ ඉන්නකොට දැනුණා අක්කා මාව ඉඹිනවා. ඒ විදියට තමයි ඒක පටන්ගත්තෙ.‘

ඔහුව එතැන් පටන් කිහිප වතාවක්ම අපයෝජනයට ලක්ව තිබුණි. ‘පොඩි කාලෙ මට නිශාධි අක්කා එක්ක තිබුණු සම්බන්ධය ගැන කතාව ආභරණයක් වුණා. මම අක්කා එක්ක වුණ හැම සිද්ධියක්ම එකින් එක පන්තියෙ යාළුවන්ට කිව්වා. අලුතින්ම වුණ දේවල් අහන්න යාළුවො මගේ මේසය වටේට වටවුණා. මම හරිම ජනප්‍රිය කොල්ලෙක් වුණා. මම හිතාගෙන හිටියෙ උසස්පෙළ ඉවරවුණ ගමන් අක්කා එක්ක කොහේහරි ගිහින් ජීවත්වෙන්න. මොකද අක්කා කිව්වෙ එයා මට ගොඩක් ආදරේ කරන බව. අවුරුදු කිහිපයක්ම ඒ සම්බන්ධය තිබුණා. ඒ අතරෙ මම අවුරුදු 15 දී දැනගත්තා අක්කා මං නිසා ගැබ් අරන් කියලා. ඒ සිද්ධියෙන් මම ගොඩක් බයවුණා.‘

මෑතක් වනතුරුම මේ සිදුවීම් ගැන දැන සිටියද, ඔහුව අපයෝජනයට ලක්වූ බව අපට හැඟී නැහැ. ඔහු පිරිමි දරුවෙක් වීමත්, අපයෝජකයා කාන්තාවක් වීමත් නිසා එසේ හැගෙන්නට ඇති. එහෙත් අද ඒ සිදුවීම් දෙස හැරී බලද්දී ඔහුගේ ළමා කාලයටත් ඔහුගේ සමීප මිතුරන්ගේ ළමා කාලයටත් ඒ සිදුවීමෙන් ඇතිවූ බලපෑම අතිශය බරපතල එකක් බව පැහැදිළියි.

‘මට අද වෙනතුරු ප්‍රේම සම්බන්ධයක් හරියට පවත්වගෙන යන්න බැහැ. ගැහැණු ළමයින්ව ආශ්‍රය කරන්න බැහැ. මගේ ඥාතීන්ව, යෙහෙළියන්ව සාමාන්‍ය විදියට ආශ්‍රය කරන්න බැහැ. මම මොනවා කළත් ඒ මතකයන් මතුවෙලා ඇවිත් මට කරදර කරනවා. දැන් ඒ හැම දෙයක්ම යක්ෂයෙක් වගේ.‘

මේ සම්බන්ධය ඔහුගේ ළමා කාලය විකෘති කිරීමට සමත් වී තිබුණා. ලිංගිකත්වය ගැන අවබෝධය විකෘති කරන්නට සමත්වී තිබුණා. බොහෝ දරුවන් වැඩිහිටි වෙබ් අඩවි නරඹමින් විකෘති ලිංගික අධ්‍යාපනයක් ලබනවා. එහෙත් එයිනුදු එහා ගොස්, ඔහුට දරාගත නොහැකි සම්බන්ධයක් නිසා ඔහුගේ ලෝකය උඩුයටිකුරු වී තිබුණා. එතැනිනුත් එහා ගොස් ඔහු තමන්ගේ පන්තිවල මිතුරන් සමඟත් ඒ කතාව කියා තිබීම නිසා මිතුරන්ගේ ලෝකයේ සමබරතාවයත් බිඳී ගොස් තිබුණා. තම ඥාතීන් හා අසල්වැසියන් සමඟ සම්බන්ධතා පවත්වද්දී මිතුරන්ගේ ජීවිතයටත් මේ සිදුවීමේ බලපෑම් එල්ලවී තිබුණා.

පිවිතුරුභාවය

ඇය තමන්ගේ ඥාති පුත්‍රයා අතින් අපයෝජනයට ලක්වෙන්නට පටන්ගත් මොහොත ඇයට නිශ්චිතවම මතක නැහැ.

‘මට සමහර අවස්ථා මතක වීඩියෝ වගේ. සිදුවීම් වුණ විදිය වීඩියෝ එකක් වගේ හිතේ ප්ලේ වෙනවා. ඒත් මේවා පටන්ගත්ත හැටි මතකයේ තියෙන්නෙ ෆොටෝස් වගේ. ඒවා සිද්ධවුණ විදිය පිළිවෙලට මතක නැහැ. ඒත් මට වයස අවුරුදු තුනේදී විතර තමයි අයියා මාව අපයෝජනය කරන්න පටන් අරගෙන තිබුණෙ. අයියා කියලා කිව්වත් එයාට වයස අවුරුදු 35ක් විතර ඇති. මගේ වයස අවුරුදු 13 විතර වෙනකල් එයා මාව අපයෝජනය කරලා තියෙනවා. බොහෝ විට ඔහු මාව ඇල්ලුවා. ඔහුව අල්ලන්න සැලැස්සුවා. දැන් ඒවා මතක් කරද්දී හරිම අප්‍රසන්නයි. ඒත් ඒ හැම භයානක සිද්ධියක්ම ඉවරවෙද්දී ඒ අයියා මට විවිධ රසවත් දේවල් දුන්නා. ඒ විතරක් නෙවෙයි, ඔහු මට ශාරීරිකව රිද්දන්නේ නැතිව ඉන්න පරෙස්සම් වුණා. ඒ නිසා කවදාවත් මම කරන දේ හරිද වැරදිද කියලා තේරුම් ගන්න මට ඕනෑ වුණේ නැහැ. ඔහු අපේ පවුලේ ඉන්න එකම රජයේ සේවකයා. විශ්වවිද්‍යාලයට ගිය කෙනා. ඉතින්, මුළු පවුලටම එයා වීරයෙක්. පවුලෙන්ම මටත් උපදෙස් ලැබුණෙ ඔහු වගේ තැනකට යන්න කියලා. ඉතින්, ඔහු කරපු දේවල් හරිද වැරදිද කියලා තේරුම් ගන්න මට පුළුවන් වුණේ නැහැ. ඒ නිසාම නැවත නැවතත් ඔහු මාව අපයෝජනය කරන්න මාව තනි කරගත්තා.‘

පුංචිම කාලයේදී ඇය විඳි අත්දැකීම් ඇය කළ සියළු දේවලට බලපා තිබුණා. එහෙත් ‘ඔහු‘ව අනුගමනය කරන්නට ඇයට ලැබුණු උපදෙස් නිසා කාලයක් යනතුරු ඇය පාසැලේ ‘හොඳ‘ ලකුණු ගත් දැරියක වී සිටියා. අපයෝජකයා විසින් ඇයව තනි කරගෙන තිබුණේත් ‘පාඩම් කියාදීමේ‘ මුවාවෙන්.

ඇය තරුණ වයසට එද්දී කාන්තාවන්ගේ ‘පිවිතුරුභාවය‘ පිළිබඳ සමාජ මිත්‍යාව ඇගේ හිසට ඇතුළුවී තිබුණා. ළමා කාලයේදී වීරයෙක් ලෙස සැලකූ අපයෝජකයා විසින් ඇයට ලබාදුන් අමිහිරි අත්දැකීම් විසින් ඇයගේ ‘පිවිතුරුභාවය‘ නැතිවීදැයි ඇයට දැඩි බියක් ඇතිව තිබුණා. ඒ නිසාම මුලින් ‘දක්ෂ‘ දැරියකයැයි සැලකුණු ඇය පාසැලේ දුර්වලම දැරියක බවට පත්වුණා. ඇය නිහඬ දැරියක් බවට පත්ව තිබුණා. ඇය තමන්ගේ සමීපම මිතුරියන් සමඟ තමන් මුහුණදී සිටින අර්බුදය ගැන විස්තර කර තිබුණා. ඇය සහකාරයෙක් සොයාගත නොහැකිවේයැයි බියෙන් වෙළුණා. ඒ නිසාම ඇය තරුණයන් රැසක් සමඟ එකදිගට ප්‍රේම සම්බන්ධතා හා ලිංගික සම්බන්ධතා පැවැත්වුවා.

වින්දිතයා අපයෝජකයෙක් වීම

ඔහු මේ වෙද්දී ඉංජිනේරු පීඨයක අධ්‍යාපනය ලබන තරුණයෙක්. මේ වෙද්දී තමන් ලැබූ අත්දැකීම් පසුපසින් තබන්නට හැකිව තිබෙනවා. ‘මාව අපයෝජනයට ලක්වුණේ කුමාර මාමා අතින්. එයා මගේ පුංචි අම්මාගේ මහත්තයා. පුංචි කාලෙ මම ක්‍රිකට් පිස්සෙක්. ඇත්තටම මට ක්‍රිකට් පිස්සුව හැදුණෙත් කුමාර මාමා නිසා.

එතකොට මට අවුරුදු 11 යි. මම ක්‍රිකට් වලට ගොඩක් ආසයි. ඒ 2007 ක්‍රිකට් වර්ල්ඞ් කප් එක අවසාන තරඟය දවසෙදී. තරඟ තිබුණේ ලංකාවේ වෙලාවෙන් මහ රෑට. මට ගෙදර ඉඳගෙන මැච් බලන්න බැහැ. ඒ නිසයි කුමාර මාමාගේ ගෙදර ගියේ. මුල්ම මැච් ටික බලද්දී කිසිම වෙනස් දෙයක් සිද්ධවුණේ නැහැ. ඒත් දෙවැනි වටයේ එංගලන්තය එක්ක තිබුණු මැච් එක දවසේ කුමාර මාමා බොහොම ආදරයෙන් මාව ඔහුගෙ සැටියේ ඉන්දවාගත්තෙ මට හැම පිරිමි ළමයෙක්ම කරන අලුත් දෙයක් උගන්වන බව කියලා. මම බැට් කරන විදිය, බෝල් කරන විදිය ඉගෙනගත්තෙ කුමාර මාමාගෙන්. මාමාගෙන් මම ගොඩක් දේවල් ඉගෙනගත් නිසා ඔහු නරක දෙයක් උගන්වයි කියලා මම හිතුවෙ නැහැ. එතැනින් පසුව මාව සෑහෙන කාලයක් යනතුරු ඔහු අපයෝජනය කළා. ගොඩක් වෙලාවට නිවාඩු කාලයට ගමේ ගියාම රෑට ෆිල්ම් බලන්න ඔහු කතාකළා. අපේ ගෙදර ඩී.වී.ඩී. ප්ලේයර් එකක් තිබුණෙ නැහැ. ඔහු ළඟ තිබුණා. ඉතින්, ෆිල්ම් බලන්න තිබුණු ආසාවට මම නිතර ඔහු ළඟට ගියා.‘

ඒ සිදුවීමෙන් පසුව සැලකිය යුතු කාලයක් යනතුරු ඔහුව අපයෝජනයට ලක්ව තිබුණා. ඔහු නේවාසිකාගාරයකට සිටි දරුවෙකි. නිවාඩු කාලයට මාමා අතින් අපයෝජනයට ලක්වූ ඔහු, නිවාඩුව අවසන් වීමෙන් පසුව පාසැල් නේවාසිකාගාරයේදී සහෝදර සිසුන් දෙතුන්දෙනෙක් සමඟ තමන් ලැබූ අත්දැකීම් අත්හදා බලන්නට උත්සාහ කර තිබුණා. ඔහුට වයස අවුරුදු 16 පමණ වෙද්දී නේවාසිකාගාරයේ සිටි ළාබාලම සිසුන් වන වයස අවුරුදු 11 සහ 12 වයසේ සිසුන් සමඟ ඔහු සමීප ඇසුරක් පැවැත්වුවා. ඔහු ළමා කාලයේදීම තවත් මිතුරන්ගේ ජීවිතවලට අපයෝජකයෙකු ලෙස බලපෑම් කරන තත්වයට පත්ව තිබුණා. නේවාසිකාගාරයේ සිටි නව යොවුන් සිසුන්ගේ ලිංගික කුතුහලය සමඟ ඔහුට එරෙහිව සිදුවූ අපයෝජන සිදුවීම මුසුවෙද්දී ඔහුට අසීරු කාලයක් පසු කරන්නට සිදුවී තිබුණා.

‘දැන් හැරිලා බලද්දී ඒ කාලයේ මගේ ඔලුවේ මොකෙක්හරි යක්ෂයෙක් හිටියා. ඒවා කළේ මම නෙවෙයි. මම උපතින් සමකාමී කෙනෙක් නොවෙයි. ඒත් මගේ ඔලුවෙ හැමවෙලාවෙම මගේම යාළුවන්ව ලිංගික වස්තූන් විදියට පෙනුණු අවස්ථා තිබුණා.‘ ඔහු එසේ කියනවා. ඔහුගේ හිසේ සිටියේ ඇත්තෙන්ම ඔහු නොවන බවත්, අපයෝජකයා බවත් දැන් ඔහුගේ අත්දැකීම් දෙස හැරී බලද්දි වැටහෙනවා.

නෙවර්ලන්තය

තමන්ව ලිංගික වශයෙන් අපයෝජනයට ලක්වෙද්දීත් කුඩා දරුවන් අපයෝජකයා ළඟට යන්නේ ඇයිද, අපයෝජකයා ගැන වැඩිහිටියන්ට නොපවසා අපයෝජකයාව ආරක්ෂා කරන්නේ ඇයිද යන්න පිළිබඳව නෙවර්ලන්තය හැරයෑම වාර්තා චිත්‍රපටියේදී මනාව පැහැදිළි කෙරෙනවා. එමෙන්ම මෙවැනි සිදුවීම්වලදීත් ඒ කාරණාව පැහැදිළි වෙනවා. අනෙක් අතට මේ සිදුවීම්වලින් පෙනෙන්නේ අපයෝජකයා ඉතාම සමාජශීලී, මිත්‍රශිලී අයෙක් විය හැකි බව. අප සමඟ අපයෝජකයන් ගැන කියද්දී ඔවුන් සාමාන්‍ය මනුෂ්‍යයන් විදියට කෙතරම් ‘හොඳ‘ මිනිසුන්දැයි අපයෝජනයට ලක්වූ අය විසින් පෙන්වුවා. ඒ නිසා වැඩිහිටියෙක්ට අපයෝජකයෙක්ව හඳුනාගැනීම පහසු කටයුත්තක් වෙන්නේ නැහැ.

අනෙක් අතට ජැක්සන්ගේ නෙවර්ලන්තය තරම්ම විශ්මයජනක ලෙස සුන්දර නොවුණත්, බොහෝ ළමා අපයෝජකයන් විසින් අපයෝජනයට ලක්වෙන කුඩා දරුවන් ඉදිරියේ තමන්ට හැකි උපරිම අයුරින් නෙවර්ලන්තය මවනවා. ඒ නෙවර්ලන්තය නිසාම දරුවන් අපයෝජකයා ළඟට යළි යළිත් එනවා. ඒ නෙවර්ලන්තය හැරයෑම පහසු නැහැ.

එහෙත් ක්‍රමයෙන් ළමයා වැඩිහිටි වියට එළැඹෙද්දී ඔවුන් උගුලක මෙන් නෙවර්ලන්තයේ හිරවෙනවා. එය බරපතල වරදකාරී හැඟීම්, මිහිරිද අමිහිරිද යන්න අවබෝධ කරගත නොහැකි මතකයන්, අප්‍රසන්න හැඟීම්, බිය, ලැජ්ජාව ආදී අයුරින් සංකීර්ණ වූ උගුලක්. කිසිදා පිටට ආ නොහැකි හැඟීම් දෝනාවක්. ඒ සිදුවීම්වලින් පසුව ගෙවෙන ජීවිතයේදී ඔබ කුමන දේ කළත්, නෙවර්ලන්තයේ මතකයන්ගෙන් ගැලවිය නොහැකියි. සෙවණැල්ලක් මෙන් ඒ අභූත හැඟීම් ඔබ පසුපස හමා එනවා.

බොහෝවිට ළමා අපයෝජනයක් ශාරීරික හිංසනයක් නොවීමේ ඉඩක් තිබෙනවා. එහෙත් මේ අපයෝජනය දරුවාට සිදු කරන්නේ බරපතල මානසික හිංසනයක්. දරුවාගේ ළමා කාලයට එල්ල කරන්නේ බරපතල බලපෑමක්.

මේ වෙද්දී ඇමෙරිකාවේ බලවත්ම මාධ්‍යවේදිනිය වන ඔප්රා වින්ෆ්‍රේ විසින් තමන්ගේ ජීවිත අත්දැකීම්ද සමඟ අපයෝජනයට ලක්වීමේ අත්දැකීම් ගැන මෙසේ කියනවා. ‘සෑහෙන කාලයක් තිස්සේ ලිංගික අපයෝජනයට ලක්වෙන බව ලක්වෙන දරුවන් දන්නේ නැහැ. වචනවලින් තේරෙන්නෙත් නැහැ ලිංගික අපයෝජනයට ලක්වීම කියන්නෙ මොකක්ද කියලා. තේරුම් කරන්නත් අමාරුයි. ඔබ ඉන්නේ උගුලක හිරවෙලා. ‘

කවුරුන් හෝ නෙවර්ලන්තයෙන් පිටතට පැමිණ, මේ සිදුවීම් ප්‍රසිද්ධියේ කියන්නට සූදානම් වෙනවානම් එයට අපි කැමතියි. එහෙත් ලංකාවේදී තමන් අපයෝජනයට ලක්වූ බව ප්‍රසිද්ධියේ කියන්නට සූදානම් අය නැති තරම්. අප සමඟ ඉහතින් කතාකළ මිතුරන්ද එසේ කිරීමට සූදානම් නැහැ.