ජාතික හෙළ උරුමයේ ලේකම්
පාඨලී චම්පික රණවක
එක්සත් ජාතික පෙරමුණේ සාමාජික පක්ෂ අතර නව සන්ධානයක් ගොඩනැඟීම ගැන සාකච්ඡාවක් තිබුණා. ඒ සාකච්ඡාවේ තත්ත්වය කොහො මද?
සන්ධානයක් පිළිබඳව සාකච්ඡාවක් තිබිලා, සියලුදෙනා අතරේම එකඟතාවයක් ආවා. හැමෝම දන්නවා තමන්ට තනියෙන් තරග කරන්න බැහැ කියලා. පසුගිය පළාත් පාලන මැතිවරණයේ ප්‍රතිඵල මත පේන්න තියෙන දෙයක් තමයි පොදුජන පෙරමුණට ඡන්ද ලක්ෂ 50ක් තිබුණා. ඒක ප්‍රතිශතයක් හැටියට 39% ක්. එක්සත් ජාතික පක්ෂයට ඡන්ද ලක්ෂ 36ක් තිබුණා ඒක ප්‍රතිශතයක් හැටියට 29% යි. එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානයට ඡන්ද 14 ක් තිබුණා. ඒක ප්‍රතිශතයක් හැටියට 12% යි. දෙමළ සන්ධානය, ජවිපෙ වගේ පක්ෂත් තියෙනවා. අපි දන්නවා ජනාධිපතිවරණයක් ආවොත් ඒක ජයග්‍රහණය කරන්න 50%ක් ඡන්ද ගන්න ඕනෑ. ඒක ජනාධිපතිවරණයේදී ලබාදෙන ඡන්ද ප්‍රතිශතයත් එක්ක තීරණය වෙන දෙයක්. එළැඹෙන මැතිවරණයේදි ලක්ෂ 140ක් විතර වලංගු ඡන්ද වැටෙයි කියලා හිතුවොත් ලක්ෂ 70ක් විතර ඡන්ද ලබාගන්න ඕනෑ 50%ක් ඉක්මවන්නට. ඒක පොහොට්ටුවටත් නෑ. එජාපයටත් නෑ. ඒක හැමෝම අවබෝධ කරන්න ඕනෑ දෙයක්. අනෙක පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයකදී ආසන 113ක් ගනනායක මැතිනියට 48% අරගෙනත් බැරිවුණා. ඒ නිසා පාර්ලිමේන්තුවේ ආසන කිහිපයක අඩුවක් තියෙනවා. සන්ධාන දේශපාලනයක අවශ්‍යතාවය යථාර්ථවාදී අයට පේන දෙයක්. රාජ්‍ය බලය බලාපොරොත්තුවනවා නම් දෙපැත්තෙන් කොයි පැත්තට වුණත් සන්ධාන දේශපාලනය අත්‍යවශ්‍යයි.
ඒත් දැන් සන්ධානය පිළිබඳ සාකච්ඡා අඩපණ වෙලා තියෙන බවයි අහන්න ලැබෙන්නේ..
සන්ධානය වෙනුවෙන් ව්‍යවස්ථා කෙටුම්පතක් සකස් කළා. පක්ෂ සියල්ලම පාහේ ඒකට එකතුවුණා. නායකත්ව මණ්ඩලයකින් කරගෙන යන්න තමයි ඒකෙන් යෝජනා වුණේ. දේශපාලන පක්ෂ නොවන සිවිල් සංවිධානවලටත් මේක විවෘත කළා. ඒ වගේම පුද්ගලයින්ටත් සාමාජිකත්වය ගන්න පුළුවන් ක්‍රමවේදයක් ඇතිකළා. එවැනි විවෘතභාවයකින් යුතු සන්ධානයක් ඇතිකරන්නයි හිතුවෙ. ඒ වගේම පොදු ලකුණක් යෝජනා වුණා. ඒත් දැනට තිබුණා තාක්ෂණික ගැටලු‍වක්. ඇල්පිටිය ප්‍රාදේශීය සභා ඡන්දය පවත්වලා නැති නිසා අලුත් දේශපාලන පක්ෂයක් ලියාපදිංචි කරන්න බැහැ. ඒ නිසා තියෙන දේශපාලන පක්ෂයක නම වෙනස් කරලා මේ සන්ධානය බවට පරිවර්තනය කරන්න ඕනෑ. ඒ තාක්ෂණික කටයුත්තත් අපි නිරාකරණය කරගෙනයි තියෙන්නෙ. අපි තේරුම් ගන්න ඕනෑ අද රටේ 50%ක කැමැත්ත තනියෙන් ගන්න පුළුවන් කිසිම දේශපාලන පක්ෂයක් ලංකාවේ නැති බව.
ඒත් එක්සත් ජාතික පක්ෂ මන්ත්‍රීවරුන් කියන්නේ, අලියා ලකුණත්, එජාප නායකත්වයත් නැතිව ඡන්දවලට යන්න බැහැ කියලයි…
එජාපයට ඒගොල්ලන්ගේ ඡන්ද පදනමට හිමි වටිනාකම ලැබෙන්න ඕනෑ. අදටත් පාර්ලිමේන්තුවේ ඉන්න එක්සත් ජාතික පෙරමුණේ මන්ත්‍රීවරුන් 106න් 80ක්ම ඉන්නෙ එජාපයට. ඒත් කවුරුත් දන්නවා 80න් හෝ 106 න් හෝ 113 හැදෙන්නෙ නැති බව. ඒ වගේම 29% ප්‍රතිශතයෙන් 50%ට යන්නෙ කොහොමද කියන එකයි බුද්ධිමත් එජාප පාක්ෂිකයන් කල්පනා කරන්න ඕනෑ.
පොහොට්ටුව හා එජාපය පැත්තෙන් සන්ධාන දෙකක් නිර්මාණය වෙනවා නම්, ජාතික හෙළ උරුමය යම් සන්ධානයකට සහාය දෙනවාද නැද්ද යන්න තීරණය කරන්නෙ කුමන කාරණා සලකලාද?
විවිධ කාලයන්හිදී අවශ්‍යතාවයන් වෙනස් වෙනවා. සමහර කාලවලදී මිනිස්සු ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී අයිතිවාසිකම් වැඩිදියුණු කිරීමේ අවශ්‍යතාවය ඉල්ලනවා. තවත් සමහර වෙලාවට මිනිස්සු ආර්ථික වුවමනා මුල් කරගන්නවා. තවත් සමහර වෙලාවට ත්‍රස්තවාදය, නව ව්‍යවස්ථාව වගේ සමාජයීය කාරණා මතුවෙනවා. මගේ හැඟීම නම් දැන් අපි කටයුතු කළ යුතු වන්නේ මනෝරාජික දේවල් වෙනුවෙන් නෙවෙයි. මහපොළොවේ යථාර්ථයක් වශයෙන් ක්‍රියාත්මක කරන්න බැරි සිහින මායාවල්වලින් අපි ඈත් වෙන්න ඕනෑ. මහ පොළොවේ කරන්න පුළුවන්, සංවර්ධනයට ඉතාමත් දැඩි ලෙස බලපාන කාරණා හඳුනාගන්න ඕනෑ. එහෙම බලද්දී අපට තියෙනවා උගුල් දෙකක්.
එකක් තමයි විඥානවාදී මනෝරාජික කතා. මෙවැනි කතා කිහිපයක් තියෙනවා. කොමියුනිස්ට් රාජ්‍යයක් හදන්න පුළුවන්ය කියන විශ්වාසය. තවත් එකක් තමයි තමිල් ඊළමක් හදන්න පුළුවන් කියන විශ්වාසය. මේ දෙකටම සෑහෙන ජීවිත පරිත්‍යාග කරලාත් තියෙනවා. ඒත් මේ දෙකම කරන්න බැහැ. ඒ වගේම තමයි සදා නිමකළ සුන්දර ව්‍යවස්ථාවක් නිර්මාණය කිරීම. ජනතාවට සම්පූර්ණයෙන්ම ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය, මානව නිදහස දෙනවා කියලා හිතාගෙන හදන මනෝරාජික ව්‍යවස්ථාවක්. මේ දේශපාලන බලවේග ඇතුළේ ඒවා එකක්වත් කරන්න බැහැ.
දෙවැනි ප්‍රවණතාවය තමයි බාල ජනකාන්තවාදය. මේක නිසා තමයි රට අද බරපතළ ණය උගුලක හිරවෙලා ඉන්නෙ. මොකක්ද බාල ජනකාන්තවාදය කියන්නෙ. අරවා දෙනවා, මේවා දෙනවා කියන එක. කිසිම දෙයක් ගැන හිතන්නෙ නැතිව පඩි වැඩි කරනවා, විශ්‍රාම වැටුප් වැඩි කරනවා, නොමිලේ නිවාස දෙනවා, නොමිලේ බෙහෙත්, නොමිලේ පොහොර දෙනවා. එතැනිනුත් ඔබ්බට ගිහින් අනුග්‍රහවාදයකුත් දේශපාලන නායකයන් විසින් හදාගෙන තියෙනවා. දිස්ත්‍රික්කයට කරනවා, ගමට කරනවා කියන එක. ගමට අධිවේගී මාර්ගයක්, ගුවන් තොටුපොලක්, වරායක්, නිදහස් වෙළඳ කලාපයක් ගේන බව කියනවා. කිසිම විද්‍යාත්මකභාවයක් නැතිව. එතැනිනුත් එහාට පවුල්වාදයකුත් දැන් ඇවිල්ලා. පවුලට දේවල් කරනවා. ජනාධිපති ධුරය පවා පවුලට දෙන හැටි ගැන කතාකරන්නෙ. මේක ජනකාන්තවාදී ප්‍රවණතාවය. ජනකාන්තවාදය නිසා රට විශාල ණය උගුලක හිරවුණා. රටේ ඒක පුද්ගල ආදායම වැඩිවුණා වගේ තුන් ගුණයක විතර වේගයකින් ඒක පුද්ගල ණයගැතිභාවය වැඩිවෙලා තියෙනවා. පොත්වල මොනවා තිබුණත් 2019 අවුරුද්ද තුළ ආණ්ඩුවේ සංවර්ධන කටයුතු වෙනුවෙන් ප්‍රාග්ධන වියදම බිලියන 700ක් විතර. ණය ගෙවන්න තියෙනවා බිලියන 2200ක් විතර. ඒ කියන්නෙ ප්‍රාග්ධන වියදම වගේ තුන්ගුණයක්. රාජපක්ෂලා දැන් මොනවා කිව්වත්, මේ ගෙවන ණයවලින් 80%ක්ම රාජපක්ෂලා ගන්න ණය. අද අපි ගන්න ණයවලින් 75%ක් යන්නෙ පරණ ණය ගෙවන්නට. 25%යි සංවර්ධනය කරන්නට වියදම් කරන්නෙ. ඒ 25% බුද්ධිමත් විදියට ආයෝජනය නොකළොත් විශාල අර්බුදයක් ඇතිවේවි.
මේ ණය චක්‍රය තවත් වැඩි කරන එක තමයි බාල ජනකාන්තවාදයෙන් යෝජනා කරන්නෙ. කිසිම කෙනෙක් යෝජනා කරන්නෙ නැහැ ආදායම් උපදවන්නට. මේ බාල ජනකාන්තවාදය ස්ථිරසාරව පරාජය කරන්න ඕනෑ. නැත්නම් මේක බංකොලොත් වෙනවා. වැඩි කාලයක් යන්නෙ නැහැ. ඊළඟ අවුරුදු තුනේ බංකොලොත් වෙනවා. මේ වගේ අර්බුදයක් කිසිම කාලයක ලංකාවට මුහුණදෙන්න වෙලා නැහැ.
එක්සත් ජාතික පෙරමුණ 2015 මැතිවරණ දෙකේදීම මහත් උනන්දුවෙන් ආර්ථික පෙරළියක් ගැන කතාකළා. ගෙවුණු අවුරුදු හතරේදී ඒ පෙරළිය සිද්ධවුණාද?
මම නම් ආර්ථිකය පැත්ත ගැන කිසිම සෑහීමකට පත්වෙන්නෙ නැහැ. ඒත් මම ආඩම්බරයෙන් කියනවා මම මේ රට ණය කරලා නැහැ. මම හිටපු අමාත්‍යාංශ හැම එකකම පෙන්වපු විශේෂ ලකුණක් තියෙනවා. මම හිටපු තැන්වල ආයතන හැදුවා. නාගරික සංවර්ධන අධිකාරිය බිලියන 36ක ණය එක්ක බාරගත්තේ. අද ආයෝජනය කරලා තියෙනවා බිලියන 23ක්. මම අද රුපියල් ත්‍රිලියන පහක ව්‍යාපෘති කරනවා. ඒ එකක්වත් මට මේ ආණ්ඩුව දීපුවා නෙවෙයි. කරගන්න බැරිව අත්හැරපුවා. අපි හැමෝගෙම දේවල්වලට ඇහුම්කන් දුන්නා. ධීවර විරෝධතා, උපවාස තිබුණා. අපි කඳුළුගෑස් ගැස්සෙව්වෙ නැහැ. මම ඉන්නෙ චීනුන්ගෙ පැත්තෙ නෙවෙයි, අපේ ජනතාව පැත්තෙ. විරෝධතාවලට ඉඩ දුන්නා. ඊළඟට කරගන්නම දෙයක් නැතිව තිබුණු කොළඹ කුණු ප්‍රශ්නය මට කඩාවැටුණා. තව ටික දවසක් යද්දී මුළු ලංකාවේම කුණු ප්‍රශ්නයට විසඳුම් දෙන විද්‍යාත්මක කසල රඳවනය ලෑස්තියි. ඒක මම කළේ ගෝඨාභය වගේ හිස් ඉඩම් හොයලා කුණු කඳු හදලා නෙවෙයි.
විදුලි දුම්රිය ව්‍යාපෘතියක් කරනවා. බස් ප්‍රමුඛතා මංතීරු, තාක්ෂණ නගරය, නිවාස ව්‍යාපෘති කළා. මමත් කොළඹ පැල්පත්වාසීන්ව ඉවත් කළා. ගෙවල් විසිදාහක් හැදුවා. මම ඒක කළේ ආරක්ෂක හමුදා දාලා නෙවෙයි. ඒ වගේම ගෝඨාභයට මිනිස්සුන්ව උස්සන්න පුළුවන් වුණා. ඒත් මිනිස්සු තමන්ගෙ නිවාස කැඩීමට විරුද්ධව උද්ඝෝෂණය කළා. අද එක මිනිහෙක් උද්ඝෝෂණය කරලා තියෙනවාද. සමහර තැන්වල මිනිස්සු තමයි තමන්ගෙම ගෙවල් කැඩුවේ. මිනිස්සුන්ට කඳුළු ගෑස් ගහන්නෙ නැතිව මේවා කරන්න පුළුවන්.
ගෝඨාභය රාජපක්ෂ සිංගප්පූරු මොඩලය ලංකාවේ ක්‍රියාත්මක කරන බව ප්‍රකාශ කිරිම ගැන, සිංගප්පුරුව පිළිබඳව උද්යෝගයෙන් කතාකළ දේශප ාලනඥයෙක් වන ඔබේ අදහස මොකක්ද?
සිංගප්පූරුවෙන් අපට ආදර්ශ තියෙනවා. භූගෝලීය පිහිටීම රටේ දියුණුවට පාවිච්චි කිරීම වගේ ආදර්ශ. ජනතාවගේ අයිතිවාසිකම්, නිදහස කඩා බිඳ දැම්මාට ජනතාව ආර්ථික වශයෙන් ශක්තිමත් කළා. ගෝඨාභය රාජපක්ෂව ලී ක්වාන් යූට සංසන්දනය කරන්න උත්සාහ කරද්දී මට කියන්න තියෙන්නෙ උදාහරණ කිහිපයක්. ගෝඨාභය බලයෙ ඉන්නකොට මොනවද කළේ. ලී ක්වාන් යූ හැදුවා සිංගප්පූර් එයාලයින් කියලා එකක්. ගෝඨාභය හැදුවා මිහින් ලංකා කියලා එකක්. ශ්‍රී ලංකන් එක පාලනය කළේත් ගෝඨාභය. මොකද වුණේ. ලී ක්වාන් යූ බල්ලො ගේන්න ප්ලේන් යැව්වේ නැහැ. තුට්ටු දෙකට ගිහිල්ලා, මේ රටේ ධනස්කන්ධයක් වියදම් කරලා ත්‍රීවීල් ගන්නවා වගේ ප්ලේන් ගත්තෙ නැහැ. මිග් යානා ගනුදෙනු කරලා, සල්ලි අකවුන්ට්වල දාගත්තේ නැහැ. නාවුක හමුදාවට ලැබෙන්න තිබුණු ආදායම ඇවන්ගාඞ් සමාගමට දවසට කෝටිය ගාණෙ ලැබෙන්න සැලැස්වුවෙ නැහැ.
කොහොම වුණත් ලී ක්වාන් යූ සිංගප්පුරුව ගොඩනඟන්නට ප්‍රජාතන්ත්‍ර වාදය දැඩිව සීමා කළ බව රහසක් නොවෙයි. ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය සීමා කරමින්, ආර්ථික සංවර්ධනයක් කිරිම ගැන අදහස මොකක්ද?
දැන් ඔය සිංගප්පූරුව, දකුණු කොරියාව, තායිවානය, හොංකොං වගේ රටවල් ගොඩනැඟු‍වේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය යටපත් කරපු පාලකයන් විසින්. ඒත් දැන් ඒ වගේ ගොඩක් රටවලට ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ක්‍රම හඳුන්වාදුන්නා. ඒත් ඒ වගේ රටවල ක්‍රියාත්මක කරපු ක්‍රමවේදය ලංකාව, ඉන්දියාව වගේ රටවලට ගැළපෙන්නෙ නැහැ. මොකද මේ රටවල පුරවැසියන් විසින් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයට ආර්ථිකය තරම්ම වැදගත්කමක් දෙනවා. ඒත් හුඟක් රටවල්වල පුරවැසියන් හිතන්නේ ආර්ථිකය තමයි මුලින් හදාගන්න ඕනෑ කියලා. ඒ නිසා සිංගප්පූරුවෙන්, කොරියාවෙන් යම් යම් ආදර්ශ ගන්න ඕනැ. ඒත් ඒ මගේ යන්න බැහැ. අපේ මිනිස්සු පුද්ගලික නිදහසට වැදගත් තත්වයක් ලබාදෙනවා.
ඔබ ජනාධිපතිවරණ අපේක්ෂකයා ලෙස ඉදිරිපත් වෙන්න බලාපොරොත්තු වෙනවාද?
මම කලින් කිව්වානේ. ජනාධිපතිවරණය දිනන්න 50%කුත් තව එක ඡන්දයක් ඕනෑ. ඒ සඳහා දැන් ඉන්න දේශපාලන බල කඳවුරු දෙකෙන් එකක අපේක්ෂකත්වය ලැබෙන්න ඕනෑ. ඒවා නැතිව මම නම් අපේක්ෂක්තවය ගැන සිහින දකින්නෙ නැහැ.■
