නීතිඥ ජාවිඞ් යූසුෆ්
ගෙවුණු වර්ෂය මුල සිට අග දක්වා දකින්න ලැබුණු තත්ත් වය තමයි යහපාලන ආණ්ඩුවේ කඩාවැටීම. පාර්ශ්ව දෙකේ සමඟිය බිඳීගියා..
ඒක ඇත්ත. ගිය අවුරුද්ද යහපාලන ගමනේ පසුබෑමක්. විශේෂයෙන් ජනාධිපතිතුමාත් එජාපයත් අතර ගැටුම් ඇතිවුණා. ඒක වැඩිවුණේ පළාත් පාලන මැතිවරණ සමයේදී. ජනාධිපතිතුමාම මැතිවරණ වේදිකාවල එජාපයට විවේචන එල්ල කළා. එහෙත් යහපාලන ආණ්ඩුව පටන්ගත් දවසේ ඉඳන්ම එජාපය පැත්තෙන් ජනාධිපතිතුමාට ලැබිය යුතු ගෞරවය ලබාදුන්නා. එයාලා තමන්ගේ නායකයන් දෙපළ විදියට ජනාධිපතිතුමාව සහ අගමැතිතුමාව සැලකුවා. අගමැතිතුමාගේ ඉඳන් මන්ත්‍රීවරුන් දක්වා ඒ ගෞරවය තිබුණා. එහෙත් ශ්‍රීලනිපයේ හිටපු මන්ත්‍රීවරුන් එහෙම කළේ නැහැ. පළාත් පාලන මැතිවරණයේදී ජනාධිපතිතුමාම එජාපයට පහර දෙනකොට සමහර එජාප මන්ත්‍රීවරුන් ජනාධිපතිතුමා විවේචනය කරන්න පටන්ගත්තා. ඒත් අගමැතිතුමා ඒකට විරුද්ධ වෙලා තිබුණා. ජනාධිපතිතුමාට පිළිතුරු නොදෙන්න කියලා පසුපෙළ මන්ත්‍රීවරුන්ට උපදෙස් දුන්නා. අද වුණත් එහෙමයි. ජනාධිපතිතුමාගේ චෝදනාවලට අගමැතිතුමාගේ පැත්තෙන් ප්‍රතිචෝදනා එන්නේ නැහැ. තමන්ගේ කණ්ඩායමටත් උපදෙස් දීලා තියෙනවා ජනාධිපතිතුමාව දැන් විවේචනය කරන්න එපා කියලා.
ඇත්තටම ඔක්තෝබර් 26 සිද්ධිය කවුරුවත් බලාපොරොත්තු නොවුණ දෙයක්. මාස දෙකක් විවිධ දේවල් සිද්ධවුණා. ඒත් අන්තිමේදී අධිකරණ තීන්දුව නිසා අගමැති ලෙස යළිත් රනිල් වික්‍රමසිංහව පත් කරන්න සිද්ධවුණා. එහෙත් අගමැතිතුමා දිවුරුම් දුන් අවස්ථාවේ කළ කතාව ඇත්තටම අවාසනාවන්තයි. ඒක ආණ්ඩුවේ එකිනෙකා අතර සම්බන්ධතා හරිගස්සාගන්නට තිබුණු අවස්ථාවක්. හැබැයි ඒ කතාවෙන් ඒ සම්බන්ධතාව ඇතිකරගැනීමට තවත් බාධාවක් වුණා. ඒ විවේචනය ප්‍රසිද්ධියේ කළ නිසා, එය අගමැතිතුමාව ප්‍රසිද්ධියේ නින්දාවට පත් කිරීමක් වුණා. එකට වැඩකටයුතු කිරීමේ උත්සාහයක් ජනාධිපතිතුමාගේ පැත්තෙන් ගත්තේ නැහැ.
සමස්තයක් ලෙස යහපාලන ආණ්ඩුවේ ගෙවුණු වසර තුනේ ප්‍රගතියක් තිබුණාද?
ආයතන ශක්තිමත් වෙලා තියෙනවා. අධිකරණය විතරක් නෙවෙයි, පොලිසිය පවා ශක්තිමත් වුණා. ඔක්තෝබර් 26 වැනිදා ඉඳන් පොලීසිය ස්වාධීනත්වය පවත්වාගෙන ගියා. රවීන්ද්‍ර විජේගුණරත්න අත්අඩංගුවට ගත්තේත් මේ කාලසීමාවේදී. නිශාන්ත සිල්වා මාරු කරන්නට උත්සාහ කරද්දී එයට එරෙහිව පොලිස් නිලධාරීන් කතාකළා. අනෙක් පැත්තෙන් අධිකරණයේ ස්වාධීනත්වය පෙනෙන්නට තිබුණා. ඇත්තටම රාජපක්ෂ මහත්තයාගේ කාලයේ ඉඳන්ම ඇතැම් විනිසුරුවරුන් එඩිතර තීන්දු ලබාදුන්නා. ඒත් යහපාලන ආණ්ඩුව සමයේදී රාජ්‍යය පැත්තෙනුත් අධිකරණයේ ස්වාධීනත්වයට පසුබිම සැලසුවා. එක පැත්තකින් සුළු ජාතිකයන්ට තිබුණු බාධා ඉවත් වුණා. 2012න් පස්සේ මුස්ලිම් ජනතාවට තර්ජන එල්ලවුණා. ඒත් යහපාලන ආණ්ඩුව ආවාට පස්සේ පොලීසිය ජාතිවාදීන්ට එරෙහිව ක්‍රියාකළා. යහපාලන ආණ්ඩුව සමයේ තිබුණු නිදහස ජාතිවාදීන් ප්‍රයෝජනයට ගත් බව ඇත්ත.
එහෙත් යහපාලන ආණ්ඩුව කඩාවැටුණා නේද?
ගැටලු‍ව වුණේ ජනාධිපතිතුමාත් එජාපයත් අතර වැඩ කරන්න රාමුවක් තනාගත්තේ නැති එක. අනෙක් පැත්තෙන් යහපාලනයට විරුද්ධව වැඩ කළ අයත් ජනාධිපතිතුමා ළඟට ඇවිත් ඔහුගේ අදහස් වෙනස් කළා. කොහොම වුණත් මේ අත්දැකීමෙන් ලබන්න පුළුවන් ලොකුම පාඩමක් තියෙනවා. ඒක තවමත් මිනිස්සුන්ට තේරෙන්නේ නැහැ. ඒ තමයි විධායක ජනාධිපති ක්‍රමයේ තියෙන භයානකකම. මොන පුද්ගලයෙක් ඒ පුටුවේ ඉඳගත්තත් ඒ පුද්ගලයාගේ ඇස් බලයෙන් අන්ධ වෙන්න පුළුවන්. ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මේ අසුනේ ඉඳගත්ත අවස්ථාවේදී ඔහු තමන්ගේ බලතල අඩු කරන්නට හැකි තරම් උත්සාහ ගත්ත කෙනෙක්. ඔහු තමන්ගේ ධුර කාලය අවුරුදු හතරකට අඩු කරවාගන්නයි උත්සාහ කළේ. අගමැතිතුමා ඇතුළු වෙනත් අය තමයි අවුරුදු පහක් කරන්න කියලා කිව්වේ. ඒත් කල් යද්දී නොයෙකුත් බලපෑම් නිසා ඔහු වෙනස් වුණා. කෙසේ වෙතත් පහුගිය අවුරුදු තුනේ සිද්ධවෙච්ච හොඳ දේවල් බොහොමයක් අපි ආරක්ෂා කරගන්නයි ඕනෑ. ඒ හොඳ දේවල් ටිකත් නැති කරගන්න බැහැ.
මේ වෙද්දී පෙනෙන්න තියෙන තත්වයක් තමයි ජාතිවාදී අදහස් මත ඉදිරි කාලයේ දේශපාලනය හැඩගැහෙන බව. ජාතිවාදය ඉදිරි කාලයේ දේශපාලනයේ තීරණාත්මක කාර්යභ ාරයක් ඉටු කරන්න ඉඩ තියෙනවා නේද?
ලොකුම ගැටලු‍ව තමයි ජාතිවාදයට විරුද්ධ කොටස් විසින් ජාතිවාදයට පිළිතුරු දක්වන ආකාරය හරිම දුර්වල වීම. යහපාලන හිතවාදී කණ්ඩායම පුළුල් විදියට ජාතිවාදී අදහස්වලට පිළිතුරු දෙන්න ඕනෑ. එහෙත් සිංහල ජනතාව ළඟට පණිවුඩය අරගෙන යන්න ඔවුන් සූදානම් නැහැ. මේ ව්‍යවස්ථාව හදනකොට දෙමළ ජාතික සන්ධානයයි ආර්. සම්බන්ධනුයි පැහැදිලිව කිව්ව දෙයක් තියෙනවා. ඒ තමයි ඔවුන් ෆෙඩරල් ක්‍රමයට කැමතියි, ඒත් ප්‍රධාන පක්ෂ දෙක මධ්‍යස්ථ විසඳුමකට ආවොත් ෆෙඩරල් ක්‍රමය අත්හරින්නට කැමති බව. ඒ වගේම ඔවුන් කීවා බලය බෙදීමේ විසඳුම රට නොබෙදිය හැකි, ඒකීය එකක් වෙන්න ඕනෑ බව. ඒ වගේම ඒ විසඳුම එක් ජනකොටසක් සෑහීමට පත්වෙන ක්‍රමයක් නොවන බව. මේ පණිවුඩය හරියට සමාජගත වෙන්නේ නැහැ. මොකද විමල් වීරවංශලා හැමදාම කියනවා දෙමළ ජාතික සන්ධානය රට බෙදන බව. අනෙක සම්බන්ධන් මහත්තයා පාර්ලිමේන්තුවේදී කීවා දෙමළ ජනතාව ලොකු වරදක් කළ බව. ආයුධ සන්නද්ධ අරගලය වැරදීමක්, දේශපාලන වශයෙන් ක්‍රියා කළා නම් වඩා ඵලදායී වෙන්න තිබුණු බව ඔහු කීවා. නැවත ආයුධ සන්නද්ධ අරගලයකට රට නොයා යුතු බව ඔවුන් කීවා. මේක හොඳ ප්‍රගතියක්. ඒත් මේ පණිවුඩය සමාජයට අරගෙන යන්න බැරිවෙලා තියෙනවා.
ඒ නිසා තමයි, මම හිතන්නේ ඒ කාලය තුළදී ව්‍යවස්ථාවකට යන එකට වඩා විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි කරන්නට සංශෝධනයක් ගෙනෙන එක හොඳ බව. මේ වෙලාවේ ජාතික ප්‍රශ්නයට විසඳුමක් දෙන්න නම් සමාජයට ලොකු දැනුමක් ලබාදෙන්න සිද්ධවෙනවා. ඇත්තටම ගත්තොත් සම්බන්ධන් මහතා ජීවතුන් අතර සිටියදී තමයි බලය බෙදීම ගැන එකඟතාවක් ඇතිකරගන්නට පුළුවන් වෙන්නේ. පිළිගත හැකි විසඳුමක් ලබාදෙන්නට මේක හොඳ අවස්ථාවක්. ඒත් මේ වෙලාවේ ඒ විසඳුම පිළිබඳ පණිවුඩය ජනතාව අතරට ගෙනියන්න පුළුවන්ද කියන එක ප්‍රශ්නයක්. ඒ නිසා මේ වෙලාවේ විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි කිරීම තමයි වැදගත්ම දේ. ඒ සඳහා ජනතා අනුමැතිය ලබාගැනීම අසීරු දෙයක් නොවෙයි.
එසේ වුණත්, විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි කිරීම රනිල් වික්‍රමසිංහට වාසිදායක නිසා මේ මොහොතේ එයට එකඟ විය නොහැකි බව වාසුදේව නානායක්කාර වැනි අය කියනවා නේද?
විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි කළාම රනිල් වික්‍රමසිංහට විතරක් නෙවෙයි හැමෝටම වාසියි. මහින්ද රාජපක්ෂට හා චන්ද්‍රිකා කුමාරතුංගට රටේ නායකයා වෙන්න පුළුවන්. මෛත්‍රීපාල සිරිසේනටත් අගමැති වෙන්න පුළුවන්. විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි කළ ගමන් රනිල් වික්‍රමසිංහට අගමැතිධුරය ලැබෙන්නේ නැහැනේ. ඡන්දයකින් පසුව තමයි අගමැතිවරයෙක් පත්වෙන්නේ.
එහෙත් විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි කරලා පවත් වන පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයකදී අගමැති ධුරයේ රනිල් වික්‍රමසිංහ ඉඳීම නිසා එයට එකඟ විය නොහැකි බව කියනවා.
එහෙම බයක් තිබුණා නම් ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයට වගන්ති කිහිපයක් එකතු කරන්න පුළුවන්. ඡන්දය පැවැත්වෙන කාලසීමාවේදී ආණ්ඩුව ජනාධිපතිවරයා යටතට පැවරෙන බවට වගන්ති එකතු කරන්න පුළුවන්. මෙතැන තියෙන්නේත් මම ජාතිවාදය ගැන කළින් කියපු ප්‍රශ්නය. ඇතැම් කොටස් ස්වභාවයෙන්ම ජාතිවාදීයි. ඒත් තව බහුතරයක් ජාතිවාදී නැහැ. සාමාන්‍ය සමාජයේ කතාබහට ලක්වෙන දේවල් නිසා තමයි ඔවුන් ජාතිවාදී අදහස් පිළිගන්නේ. එයාලාට සාධාරණ බියක් තියෙනවා. ඒ බිය දුරු කරන්න පුළුවන් නිවැරදි තොරතුරු සමාජගත වුණොත්. විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය ගැන තියෙන දුර්මත තුරන් කිරීමත් අසීරු දෙයක් නොවෙයි. දැන් මතයක් තියෙනවා විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය නිසා රට නවයකට බෙදෙන්න පුළුවන් බව. විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි කිරීම පිළිබඳ සාකච්ඡාවේදී සම්බන්ධන් මහත්තයා ඇතුළු කණ්ඩායමත් එකඟවෙලා තියෙනවා නාමික ජනාධිපතිවරයාට රාජ්‍යයේ නායකයා විදියට බලතල ලබාදෙන්න. යම්කිසි පළාතක් වෙන්වෙන්නට උත්සාහ කළොත් ඒකට විරුද්ධව කටයුතු කරන්න බලය දෙන්න එකඟවෙලා තියෙනවා. මිනිස්සු ඒවා දන්නේ නැහැ.
ලංකාවේ භික්ෂූන් වහන්සේලා සෑහෙන පිරිසක් ව්‍යවස්ථාවට විරුද්ධයි. භික්ෂූන් වහන්සේලා අතරින් සෑහෙන පිරිසකට බිය පොවලා තියෙනවා. අවුරුදු විස්සක් තිස්සේ මමත් සහභාගි වෙන සමුළුවක් තියෙනවා. බෞද්ධ හිමිවරුන් ඒකට සහභාගි වෙනවා. එක්තරා ගෞරවනීය බෞද්ධ හිමිනමක් සති දෙකකට පෙර පැවති සාකච්ඡාවකදී කීවා විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි කරලා රට බෙදන්නට ඉඩ නොදිය යුතු බව. මේ හිමිනම බොහොම පුළුල් මනසක් තියෙන ස්වාධීන හිමිනමක්. එතකොට මම ඒ හිමිනම සමග සාකච්ඡා කරලා, විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි කිරීමෙන් රට බෙදෙන්නේ නැති බව පැහැදිලි කළා. මට තේරුම් ගියා ඒ හිමිනමගේ මතයේ යම් වෙනසක් සිද්ධවුණ බව. එක පැත්තක අදහස් විතරක් සමාජගත වෙද්දී තමයි බිය සමාජගත වෙන්නේ.
වික්‍රමසිංහ අගමැතිවරයා ඇතුළු කණ්ඩායම ජාති වාදයට එරෙහිව සෘජුව පෙනීඉන්නට බියක් දක්වන වාද?
මෑත දවසක අපි දැක්කා උතුරු සංවර්ධනය පිළිබඳ විෂය ඔහු බාරගත් බව. ඒක හොඳයි. ඒකෙන් සංකේතවත් වෙනවා උතුරේ සංවර්ධනය ජාතික අවශ්‍යතාවක් බව. මම යෝජනා කරන්නේ නැගෙනහිර සංවර්ධනයත් අගමැතිවරයාට බාරගන්න කියලා. ඇත්තටම රනිල් වික්‍රමසිංහට බියක් නැහැ. එහෙත් ඔවුන්ගේ පණිවුඩය සමාජගත වෙන්නේ නැත්නම් කොච්චර නිර්භීත වුණත් වැඩක් නැහැ.
එසේ වුණත් එක්සත් ජාතික මණ්ඩලයේ අනාගත නායක යන් වන නවීන් දිසානායක, සජිත් ප්‍රේමදාස වගේ අය පවා යහපාලන අදහස් වෙනුවෙන් පෙනී ඉන්නෙ නැහැ නේද?
ඒ අය තීරණයක් අරගෙන නැති එක තමයි ප්‍රශ්නය. කොහොම වුණත් එජාප පසුපෙළ මන්ත්‍රීවරුන්ගේ කතාවක් ඇහුවත් පෙනෙන්නට තියෙන දේ තමයි ඔවුන් ජාතිවාදය පැත්තට නොයන බව. ඔවුන් ජාතිවාදයට එරෙහිව ප්‍රබල හඬක් නැඟු‍වේ නැතත්, ජාතිවාදී නොවීමම හොඳ දෙයක්. ඇත්තටම එජාපයේ ඉහළම නායකයන් කිහිපදෙනා විසින් හරි න්‍යාය පත්‍රයක් අරගෙන මන්ත්‍රීවරුන්ට කීවොත් මේ න්‍යාය පත්‍රය තමයි අපි සමාජගත කරන්න ඕනෑ කියලා, ඔවුන් ඒක කරයි.
කෙසේ වෙතත් විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි කිරීම වගේ වෙනසක් කරන්නට දැන් ප්‍රමාද වැඩි නැද්ද?
මුල ඉඳන්ම ආණ්ඩුවේ තිබුණු දුර්වලතාව තමයි කල් මැරීම. ව්‍යවස්ථාව විතරක් නෙවෙයි. දැන් දූෂණ වංචා පිළිබඳ නඩු දිහා බලන්න. විශේෂ අධිකරණ තුන ගෙනාවේ අවසන් මොහොතේ. ඒ උසාවි අතරිනුත් එක් උසාවියක් විතරයි පටන්ගත්තේ. ඒකත් හරිහැටි නඩු අහන්න පටන්ගෙන නැහැ. බොහෝ සිදුවීම් සම්බන්ධයෙන් නඩු පැවරීම පවා සිද්ධවෙලා නැහැ. යහපාලන ආණ්ඩුව පත්වූ විගස සජින් වාස් ගුණවර්ධනට තියෙන චෝදනා සම්බන්ධ පරීක්ෂණ පටන්ගත්තා. ඒ පටන්ගත් හැටියට මේ වෙද්දී නඩුව ඉවරවෙන්න ඕනෑ. ඒත් දැන් ඒ පරීක්ෂණය ගැන සද්දයක්වත් නැහැ. දැන් කියනවා ඒ සිදුවීම නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුවේ හිරවෙලා තියෙනවා කියලා. එහෙම බාධාවක් තියෙනවා නම් ඒක ඉවත් කිරීම ආණ්ඩුව පැත්තෙන් විය යුතු දෙයක්. අනෙක් පැත්තෙන් මම අද උදේ කල්පනා කරපු දෙයක් තමයි 2012 තමයි වැලිකඩ ඝාතන සිදුවුණේ. දැන් 2019 උදාවෙනවා. එහෙත් තවම යුක්තිය ඉටුවෙලා නැහැ. ඒක අසාධාරණයි. මේ ආණ්ඩුවත් ඒකට වගකියන්න ඕනෑ. මේවා ඉක්මනින් ඉටු කරන්නට තිබුණු බාධා ඉවත් කිරීම ආණ්ඩුවේ වගකීමක්ව තිබුණා.
මුස්ලිම් කොංග්‍රසය හා සමස්ත ලංකා මක්කල් කොංග්‍රසය වගේ පක්ෂ පවා පහුගිය කාලය තුළ ප්‍රගතිශීලී ස්ථා වරයක හිටියා නේද?
මගේ විවේචනයක් තිබුණා ඒ පක්ෂ දෙක ගැන. එක් පැත්තකින් එහෙම පක්ෂ අනවශ්‍ය බව මම හිතනවා. අනෙක් පැත්තෙන් ඔවුන්ගේ අවස්ථාවාදී දේශපාලනය ගැන මට විවේචනයක් තිබුණා. එහෙත් ඔක්තෝබර් 26 වැනිදා සිදුවීමෙන් පස්සේ ඔවුන් ප්‍රතිපත්ති තුළ හිටියා. මම ඇත්තටම පුදුම වුණා ඔක්තෝබර් 27 වැනිදා අරලියගහ මන්දිරයේ ඔවුන් හිටපු බව දැකලා. ඉන් පස්සේ මුස්ලිම් නායකයන් සහ සිවිල් සමාජය නිතර මුණගැහුණා. අපි ඔවුන්ට පැහැදිලි කළා ඔවුන් නිවැරදි දේ කළ යුතු බව. අපි කිව්වා මහින්ද රාජපක්ෂට වුණත් ඔබ එක්ක තරහා වෙන්න බැරි බව. මොකද ඔවුන් කරන්නේ පක්ෂපාතී වීමක් නෙවෙයි. ඔවුන් කරන්නේ හරි දේ. කොහොම වුණත් නායකයන්ට බියක් තිබුණා පක්ෂය නිල වශයෙන් නොගියාට මන්ත්‍රීවරුන් මහින්ද පිළ එක්ක එකතුවේවි කියලා. ඒ නිසා තමයි මන්ත්‍රීවරුන් රැගෙන මක්කම යන්න තීරණයක් ගත්තේ. සාමාන්‍යයෙන් හැම පැත්තම ෂේප් කරන්නට උත්සාහ කරන කණ්ඩායමක් විදියට ඔවුන් ප්‍රසිද්ධයි. ඒත් මේ අවස්ථාවේදී ඔවුන් කෙළින් හිටියා.■
