සති හතකට ආසන්න කාලයක් දේශපාලන සිහිවිකලත්වයේ අතරමං වී තිබුණු ලංකාවේ දේශපාලනය දැන් තරමක් හෝ දුරට දේශපාලන සිහිබුද්ධියේ (Political Sanity) අවධියකට පා තබා තිබේ. මෙම පරිවර්තනයේ කර්තෘකයා වී ඇත්තේ අධිකරණයයි. පසුගිය බ්‍රහස්පතින්දා හා සිකුරාදා ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය දුන් තීන්දු දෙක, අධිකරණයේ එම සාධනීය මැදිහත්වීමේ මාධ්‍යයයි.
මේ සතියේ සිට ලංකාවේ දිගහැරෙන දේශපාලන නාටකයේ අලුත් අවධිය ගැන විචාරණයක ආරම්භය විය යුත්තේ, ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ මෙම මැදිහත්වීමේ ඇති බැරෑරුම් අර්ථය විදහා දැක්වීමයි. මගේ තේරුම් ගැනීමට අනුව එහි පහත සඳහන් අර්ථ තිබේ.
- 2015 ජනවාරි මස සිදුවූ ආණ්ඩු වෙනසින් ආරම්භ වූ සහ 19 වැනි සංශෝධනයෙන් ඉදිරියට ගිය, මෙරට ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය ප්‍රතිස්ථාපනය කිරීමේ පුරවැසි සටනේ ප්‍රධාන අරමුණක් වූ ‘ස්වාධීන අධිකරණය’ යන අදහස ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ විනිශ්චයකාරවරුන්ගේ ස්වයං-අවබෝධයේත්, සාමූහික සහ ආයතනික විඥානයේත් දැන් මුල් බැසගෙන තිබේ.
- ඕනෑම රටක අධිකාරවාදී දේශපාලන පරිහාණියේ මූලික ප්‍රවණතාවක් වන්නේ, අධිකරණය විධායකයේ ග්‍රහණයට ගැනීමත්, විනිශ්චයකාරවරුන්, විධායකයේ ප්‍රධානියා ඉදිරිපිට දණින් වැටීමත්ය. ගිය සතියේ සිදුවූයේ ලංකාවේ ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයත්, එහි විනිශ්චයකාවරුත්, මේ ප්‍රවණතාව පැහැදිලිවම පරාජය කිරීමයි.
- අප රටේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය සහ පුරවැසි නිදහස දේශපාලන බලයේ සිටින පාලකයන්ගේ හිතුවක්කාර ප්‍රහාරයට පත්වූ විට, ඒවා ආරක්ෂා කරගැනීමට කැපවූ පුරවැසියන්ට, අප රටේ ස්වාධීන සහ නිර්භීත අධිකරණයක් තිබෙන්නේය යන විශ්වාසයෙන් යුතුව ජීවත් විය හැකිය, සටන් කළ හැකිය.
පාර්ලිමේන්තුව විසිරවීම පිළිබඳ මූලික අයිතිවාසිකම් නඩුවේ තීන්දුව ලියා ඇත්තේ අග්‍රවිනිශ්චයකාරතුමාය. අනෙක් විනිසුරුවරුන් හයදෙනාම, එම තීන්දුවට එකඟ වී ඇත. නඩුවේ විසඳිය යුතු ප්‍රධානතම විවාදාත්මක කරුණ වූයේ, ජනාධිපති සිරිසේන මහතා කළ පාර්ලිමේන්තුව විසිරවීම, ව්‍යවස්ථානුකූලද නැද්ද යන්නයි. එම ක්‍රියාව ව්‍යවස්ථානුකූලයැයි කියමින් නීතිපතිතුමාද, මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාගේ නියෝජිතයන් වෙනුවෙන් අප රටේ ඉහළපෙළේ ජනාධිපති නීතිඥයන්ද ඉදිරිපත් කළ තර්ක, මෙම නඩු තීන්දුවේ සාරාංශ කර තිබේ. ඒවා කියවන කෙනෙකුට පැහැදිලිව පෙනෙන කාරණා දෙකක් තිබේ. පළමුවැන්න, ඒ තර්ක සියල්ලම පාහේ, කෙනෙකුට සිතා ගැනීමටත් බැරි තරමේ වැරදි තර්ක වීමයි. නීතිපතිතුමා පවා මේ තරම් වැරදි තර්ක ඉදිරිපත් කෙළේ, ජනාධිපතිතුමාගේ ක්‍රියාව ව්‍යවස්ථාව අමුඅමුවේ උල්ලංඝනය කිරීමක් බව දැන දැනම, තම ‘ස්වාමියා’ වෙනුවෙන් කරන්නට වෙන විකල්පයක් එතුමාට නොමැති වූ නිසාද යන අදහස කෙනෙකුගේ සිතේ ඇතිවීම වැළැක්විය නොහැකිය.
අපට නිරීක්‍ෂණය කළ හැකි දෙවැනි කරුණ ඊට වඩා භයානක එකකි. එනම් ජනාධිපති සිරිසේන සහ මහින්ද රාජපක්ෂ යන දෙගොල්ලන්ම වෙනුවෙන් ඉදිරිපත් කර ඇති සියලුම තර්කවල මූලික හරය වන්නේ, 19 වැනි සංශෝධනයේ අරමුණ, අර්ථය සහ අධිෂ්ඨානය නොසලකා හරිමින්, 18 වැනි සංශෝධනය පදනම් කොට ගෙන, 19 වැනි සංශෝධනය අර්ථකථනය කිරීමයි. මහින්ද රාජපක්ෂ පාර්ශ්වයේ නීතිඥයන් මෙම ස්ථාවරය ගන්නට හේතු දෙකක් තිබෙන්නට ඇත. ඉන් පළමුවැන්න, තම සේවාදායකයන් 19 වැනි සංශෝධනයට විරුද්ධ වූත්, 18 වැනි සංශෝධනයේ නිර්මාපකයනුත් වීමයි. දෙවැන්න, 19 වැනි සංශෝධනයේ ජනාධිපතිවරයාට නැති බලතල, ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයකින් නොව, අධිකරණ තීන්දුවකින් හෝ නැවත ලබාගැනීම, රාජපක්ෂ ව්‍යාපෘතිය සාර්ථක කර ගැනීමට, අවශ්‍ය වූ නිසාය. එබැවින් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය කෙළේ, 18 වැනි සංශෝධනය හොරෙන් පස්සා දොරින් ආපසු ගෙන ඒමේ සිරිසේන-රාජපක්ෂ උප්පරවැට්ටිය සහ නෛතික ප්‍රතිවිප්ලවවාදී ප්‍රයත්නය පරාජය කිරීමක් ලෙස අපට දැකිය හැකිය.
මේ අතර ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ නඩු තීන්දුව කියවන විට කෙනෙකුට කළ හැකි තුන්වැනි නිරීක්‍ෂණයක්ද තිබේ. එය නම්, තීන්දුව වනාහි, ‘ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවක් යනු කුමක්ද?, ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවක වගන්ති අර්ථකථනය කිරීමේ මූලධර්ම මොනවාද?’ යන මුලික කාරණා දෙක පිළිබඳව, නීතිපතිතුමාටත්, නඩුවේ අතරමැදි පෙත්සම්කරුවෙකු වූ ජී.එල්. පීරිස් මහතාටත් දී ඇති පාඩමකට සමානය යන්නයි. එබැවින්, ඉහත කී මාතෘකා දෙකම පිළිබඳවත්, 19 වැනි සංශෝධනයත් පිළිබඳව විශාල මහජන උනන්දුවක් ඇති මේ අවස්ථාවේදී, කළ යුතු දෙයක් වන්නේ, මෙම ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ තීන්දුව සරල සිංහල සහ දෙමළ භාෂාවට පරිවර්තනය කර හෝ සාරංශයක් හෝ අඩු මුදලකට මිලදී ගැනීමට අප රටේ පුරවැසියන්ට අවස්ථාව ලබාදීමයි. ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය පිළිබඳ පුරවැසියන්ගේ දේශපාලන විඥානය ඉතා ඉහළ ගොස් ඇති අවස්ථාවක, පුරවැසි දේශපාලන අධ්‍යාපනය සඳහා මෙම ඉතා වැදගත් සේවයක්ද වනු ඇත.
මැතිවරණය
ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ නඩු තීන්දුවේ ඇති තවත් වැදගත් තේමාවක් ගැන කෙටියෙන් හෝ කිව යුතුය. එනම්, පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයක් සඳහා මහින්ද රාජපක්ෂ කඳවුරේ තිබූ ප්‍රධාන ඉල්ලීම පිළිබඳව ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයට දැක්වූ ප්‍රතිචාරයයි. එම ප්‍රතිචාරය සාරංශ කරන්නේ නම් මෙසේය. ව්‍යවස්ථාවෙන් දක්වා ඇති ප්‍රතිපාදන නොසලකා හැර, ඒවාට අනනුකූලව සිදුකරන පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැරීමත්, මහමැතිවරණයක් පැවැත්වීමත්, මහජන පරමාධිපත්‍යය ආරක්ෂා කිරීමක් නොව උල්ලංඝනය කිරීමකි. මහමැතිවරණයක් පූර්ව කොන්දේසි වන පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැරීම හෝ එහි ධුර කාලය අවසන් වීම හෝ සිදුකළ හෝ සිදුවිය යුත්තේ, ව්‍යවස්ථාවේ ඇති විධිවිධානවලටත්, නීතියේ ආධිපත්‍යයේ මූලධර්මවලටත් අනුව මිස, ජනාධිපතිවරයාගේ හෝ වෙනත් අයගේ හිතුමතයටවත්, හිතුවක්කාර සිතැඟිවලටවත් අනුව නොවේ. නීතියේ ආධිපත්‍යය අපගේ ව්‍යවස්ථාවේ ඇති අතිමූලික හරයාත්මක මූලධර්මයයි. එය නොතකා මැතිවරණ පැවැත්වීම, මහජන පරමාධිපත්‍යය ආරක්ෂා කිරීමක් නොව උල්ලංඝනය කිරීමකි.
දේශපාලන අර්බුදය
මේ අතර, පසුගිය ඉරිදා වන විට අවසන් වූයේ ලංකාවේ වර්තමාන දේශපාලන අර්බුදයේ ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාමය පැත්ත පමණි. එම අර්බුදයම අලුත් මුහුණුවරකින් නැවත මතුවීමටත්, දේශපාලන අර්බුදයද නොවිසඳී තියුණු වෙමින් යළි මතුවීමටත් හොඳටම ඉඩකඩ තිබෙන බව ඉරිදා සිට සිදුවන්නා වූ දේවල් දෙස බලා සිටින විට අපට හොඳින්ම පෙනේ. ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ මැදිහත්වීමෙන් විසඳුණු ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා අර්බුදයට, දේශපාලන බල අරගලය විසඳීමටද හැකිවනු ඇත්තේ, ජනාධිපති සිරිසේන මහතා, පියවර කිහිපයක්ම පස්සට ගෙන, ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ තිබෙන විධිවිධානවලට අනුව, නව අගමැති රනිල් වික්‍රමසිංහට කැබිනට් මණ්ඩලයක් සාදාගෙන, ආණ්ඩුවක්ද පිහිටුවා සාමාන්‍ය පරිදි ආණ්ඩුව ගෙනයාමට අවකාශ දෙන්නේ නම් පමණි.
එහෙත් ඒ සඳහා ජනාධිපතිතුමා තවමත් සූදානම් නැති බවට සාක්‍ෂි සෑම අලුත් දිනයකට ලැබෙමින් පවතී. තමන් ජනාධිපතිවරයා ලෙස ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ ප්‍රධාන වගන්තියක් උල්ලංඝනය කළ බවට ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය පසුගි ය බ්‍රහස්පතින්දා ඉදිරිපත් කළ විනිශ්චයේ බැරෑරුම්කම සිරිසේන මහතාගේ සිතේ තවමත් කිඳාබැස ඇති බවත් නොපෙනේ. එතුමාගේ චර්යාවෙන් පෙනෙන්නේ, ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය එසේ තීන්දු කළත්, තමන් ව්‍යවස්ථාව උල්ලංඝනය කර නැත යන විශ්වාසය මත එතුමා තවමත් සිතන බවයි.
එය එසේ නම් කැබිනට් මණ්ඩලය පත්කිරීම පිළිබඳව ජනාධිපතිවරයා, අගමැතිවරයාගේ උපදෙස් අනුව ක්‍රියා කළ යුතුයැයි කියන 43 (2) වගන්තිය නොසලකා හැර, 43 (1) වගන්තියේ තමන්ට හිතුමනාපයේ ඒ කාර්යය කිරීමට බලය ලබාදෙන සිදුරක් (ලූප්හෝල් එකක්) ඇතැයි විශ්වාස කරමින්, කටයුතු කිරීමටද හොඳටම ඉඩකඩ තිබේ. එසේ කළහොත් සිරිසේන මහතා තවත් දෙයක්ද කරනු ඇත. එනම් එතුමාට විරුද්ධව දෝෂාභියෝගයක් ගෙන ආ යුතුයැයි එජාපය ඇතුළේ මතුවී තිබෙන තර්කය ශක්තිමත් කිරීමයි.
ගැටුම අවසන් නැත
ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා අර්බුදය ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ මැදිහත්වීමෙන් අවසන් වීම ගැන මෙරට පුරවැසියන් මහත් සතුටට පත්විය යුතු වුවද, දේශපාලන ගැටුම අවසන් වී ඇත යන වැරදි නිගමනයට බැසීමට එම සතුට හේතුවක් කරගත යුතු නැති බවද මෙහිදී කිව යුතුව තිබේ. ඇත්තටම සිදුවී තිබෙන්නේ, එම බල අරගල ප්‍රතිවිරෝධතාව තවත් තියුණු වීමයි. සිරිසේන-රාජපක්ෂ සන්ධානයට, ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ තීන්දුව වෙතින් ඇතිවූ පසුබෑම මැදහත් සිතින් පිළිගැනීමේ සූදානමක් ඇතැයි තවමත් ප්‍රදර්ශනය වී නැතිවා පමණක් නොව, තියුණු වූ පසමිතුරුතාවෙන් මෙහෙයවනු ලබන එම පාර්ශ්වය, රනිල්ගේ ආණ්ඩුවට ආණ්ඩු කළ නොහැකි තත්ත්වයක් දිගින් දිගටම නිර්මාණය කිරීමේ න්‍යාය පත්‍රයට ප්‍රමුඛත්වය දෙන්නටද පුළුවන.
සිංහල පාලක පන්තියේ පසුගිය කාලයේ මේරූ සහ ධ්‍රැවීකරණය වූ ගැටුම කළමනාකරණය කිරීමට අවශ්‍ය වාස්තවික තත්ත්වයක් දැනට නැති බවද අප සටහන් කළ යුතු තවත් කරුණකි. පළාත් සභා මැතිවරණය ඉක්මණින් පවත්වා එයින් ජයගෙන ඉන්පසුව ජනාධිපති සහ පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණවලින් ජයගැනීමට එජාපය ප්‍රමුඛ බල කඳවුරත්, මහින්ද-සිරිසේන නායකත්වය දෙන අනෙක් බල කඳවුරත් තම ප්‍රමුඛ ව්‍යාපෘතිය ලෙඩ ඉදිරිකාලයේදී සලකනු ඇත. මෙය වනාහි බල කඳවුරු දෙක අතර තරගය තව තවත් තියුණු කිරීමට මිස අඩුකිරීමට තුඩු දෙන සාධකයක් නොවේ.
මේ අතර සිරිසේන මහතා ජනාධිපතිවරයා ලෙස ක්‍රියාකරනු ඇත්තේ රාජපක්ෂ පාර්ශ්වයේ නියෝජිතයා ලෙසය. මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා අගමැති ධුරයෙන් අස් වී කළ කථාවෙන් ඒ බවට පැහැදිලි ඉඟි ඉදිරිපත් කර තිබේ. මෙපරිදි සිරිසේන-රාජපක්ෂ සන්ධානයේ හදිසි කාර්යයක් වී තිබෙන්නේ රනිල්ගේ අලුත් ආණ්ඩුවට පාර්ලිමේන්තු බහුතරය ලබාගැනීම වැළැක්වීමයි. ශ්‍රීලනිප මන්ත්‍රීවරුන්, එජාපෙ ආණ්ඩුවට සම්බන්ධ වීම වැළැක්වීමට ජනාධිපති සිරිසේන මහතා කළ හැකි සෑම දෙයක්ම මේ දිනවල කරන බවද පෙනේ.
මේ පසුබිම තුළ ලංකාවේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය පත්වී ඇති අනතුර තවම අවසන් වී නැත. පසුගිය සති හත තුළ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය සහ නිදහස වෙනුවෙන් සටන් කිරීමට ඉදිරියට පැමිණි පුරවැසි ප්‍රජාවන්ට කරන්නට සිදුවන්නේ තම දේශපාලන විමසිලිමත්භාවය ලිහිල් කරගන්නේ නැතිව, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය රැකගැනීමේ සටන්වල නව අවධිවලටද සූදානම් වීමයි.■
දින 51 ක් බලපොරුත්තුවෙ හිරුඑලියෙන් සතුටට පත්වූ ජනතාව දෙසැම්බර 13 වනදා විනාශයට ඇද දැමුවාට වගකියන්නේකවුද ?
චාර්ල්ස් එස් පෙරේරා විසින්
සමහරක් ඇන් ජී ඕ කාරයොයි ජනතාවිමුක්ති පෙරමුනේ ගොයියෝයි එක අච්චුවේ වක්කරපු රුකඩ වගේ. උන් ඔක්කොම දැන් කතාකරනවා ඔක්තෝබර් 26වැනිදායින් ආරම්භ වී දෙසැම්බර් 16 වැනිදා දක්වා දින 51ක කාලය අඳුරේ විනාශයක් බවත් ඒ යුගයට වග කිව යුත්තන් සොයා ඒ අයට විරුද්ධව නීතිමය කටයුතුතු කලයුතුබව.
ඇන් ජී ඕ කාරයොයි ජනතාවිමුක්ති පෙරමුනේවිනාශකාරී මාර්කස් වාදියෝයි හිතාගෙන ඉන්නේ ස්වාධීන කියාගන්න අභියාචනාධිකරණයෙ හා ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයෙ නඩුකාරයෝ උන් ගෙනයන විනාශකාරී දේශපාලනයේ සහකරයෝ හැටියටයි. ජනාධිපති සිරිසෙන මැතිතුමාට හෝ මහින්ද රාජපක්ෂ මැතිතුමාට විරුද්ධව නඩු පැවරුවොත් ඒ නඩුකාර මඩුලු අනුමානයක් නැතිව ඔවුන්ට විරුද්ධව නීතිමය ක්‍රියාවක් ගැනීමට සුදානම්යයි ඇන් ජී ඕ කාරයොයි ජනතාවිමුක්ති පෙරමුනේවිනාශකාරී මාර්කස් වාදියෝයි හිතා සිටිනවා.
ඇන් ජී ඕ හා ජනතාවිමුක්ති පෙරමුනේ රුකඩයෝ කියන්නේ මේ 51 දවසක කාලයේ සිදුවුයේ සම්පූර්ණයෙන්ම ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේන නිර්මාණය කල අර්බුදයක් කියල. අපි මේ ලිපියට ගත්තේ කේ ඩබ්ලියු ජනරංජන කියන ඇන් ජී ඕ රූකඩයෙක් ඔවුන්ගේ පත්තරයකට ලියපු ලිපියක්.
ඇත්ත වශයෙන්ම ලංකාවේ අධිකරණය දෙශීය නීතියත් ජනතාවත් අතර ඇති සම්භන්ධය අවභෝධකරනොගත් නීතියේ අකුරුවල හැංගිලා ඉන්න නීතියේ මානුෂික දර්ශනය ගැන හොයාබලන්න නොදන්නා සමාජයෙන් ඈත්වුනු මිනුස්සු කොටසක්.
මෙය ලියන මා එංගලන්තයේ ලින්කන්ස් ඉන් නමැති නීති සමාජයේ බැරිස්ටර් වරයෙක්කමි. එහිදී නීති ශිෂ්ෂයන් වශයෙන් අපි වින්ඩ්සර් පාර්ක්හි පිහිටා තියෙන චේම්බර් ලොජ් හි සමහරක් සති අන්තවල හමුවෙනවා. එහිදී එංගලන්තයේ ප්‍රසිද්ධ ලෝර්ඩ් ඩේනින් ලෝර්ඩ් රස්සෙල් වැනි විනිෂචයකාරවරුන් අපට නීතිමය දේශනා පවත්වනවා.
ඔවුන් අපට නිතර කිවූ දෙයක් තමා නීතිය හැදෑරුවායින් පසු නීතියට අදාල පසුබිම සෙවිය යුත්තේ නීතිය අදාලවෙන මිනිසුන්ගෙන්, ඔවුන් ජීවත්වන පරිසරයෙන් කියලා, කෙනෙක් වරදකරුවෙක් වශයෙන් උසාවියට ඉදිර්පත්කලාම ඔහු වරදකාරයෙක් හැටියට බලන්න එපා. ඔහු ඒ වරද කිරීමට පෙලම්බවුන හේතු හොයන්ට කියල ඔහු හැදුණු පරිසරය බලන්න කියලා. නීතියේ අකුරට යටනොවී එයින් පැනනගින මානුෂික ප්‍රශ්න මොනවාද හොයන්න ඕනේ.
අපේ අධිකරණය එතරම් උසස් ව හිතලද තීන්දු ගන්නේ? එතරම් විශිෂ්ට නීතිමය තීරණ ගැනීමේ දක්ෂතාවයක් බවක් මෑතක අභියාචනාධිකරණයෙ හා ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයෙ විනිසුරු මඩුලු ජනාධිපතිතුමා පාරලිමේන්තුව විසුරුවීම පිළිබඳව හා පාරලිමේන්තුව නාඩගමක්කරගෙන පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරු 122 ඉදිරිපත් කල විශ්වාෂභන්ග යෝජනාව පිළිගෙන කරපු නීති විපර්යාශයෙන් එහෙම අධිකරන දක්ෂතාවක් දුටුවෙ නෑ.
නඩුතීන්දුවක් විවේචනය කිරීමේ හෝ ප්‍රෂනකිරීමේ අයිතියක් හැම කෙනේකුටම තියනවා. 2018 දෙසැම්බර 13 වනදා ශ්‍රීලංකා ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයෙ නව දෙනෙකුගෙන් යුත් විනසුරු මඩුල්ල දුන් නඩුතීන්දුව මුලුලොකයේම ව්‍යවස්ථාව පිළිබඳව දුන් නඩුතීන්දුවල ඉතාමත් අපැහැදිලි ජනතාවගේ ප්‍රජාතන්ත්‍ර අය්තිවාසිකම් උදුරාදැමු ලකා ඉතිහාසයේ කළු අකුරෙන් ලියවෙන නඩුතීන්දුවකි.
ශ්‍රී ලංකා ව්‍යවස්ථාවේ 19වන සංශෝධනය නිසා ව්‍යවස්ථාවේ පෙරතුබු වගන්ති අවලන්ගුවී නොමැත. එබැවින් අලුතින් එක්කරනලද සංශෝධනයක් පරික්ශාකිරිමෙදි අවශ්‍යයෙන්ම ව්‍යවස්ථාවේ අනිත් වගන්ති කොතරම්දුරට සංශෝධනවලට බලපානවාදැයි බැලීමට මොලයක් ඇති ඕනෑම නීතීඥ වරයෙකු දැන සිටිය යුතුය.
19වන සංසෝධනයේ 70වන වගන්තිය සම්පුර්ණයෙන්ම අපි දන්නා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයට පටහැනිය. සම්පුර්ණ 19වන සංශෝධනය සකසා තිබෙන්නේ රනිල් වික්‍රමසිංහ සහ ඔහුගේ අනුගාමිකයන් විසින් රාජපක්ස පවුලට දේශපාලනයට නැවත පැමිණීමේ දොරටු වසාදමා එක්සත්ජාතිකපක්ෂයේ ආඥාදායකත්වයක් ස්ඨාපීත කිරීම සඳහාය.
එහි එන 19වන සංශෝධනය අවුරුදු හතරහමාරක් යනතුරු මැතිවරණයක් පැවතිවිය නොහැකිය යන 70 වන වගන්තිය ලෝකයේ කොයි රටකවත් නැති ප්‍රජාචන්ද්‍රවාදයට පටහැනි වගන්තියක්.
එයින් මිදී අපි දන්න ප්‍රජාතන්ත්‍ර වාදය නැවත ජනතාවට ලබාදීමට තුබු 70 වන වගන්තියෙන් වාරනයකළ නොහැකි 33වන වගන්තිය ජනාධිපතිතුමන්ට දේශපාලන අර්භුධයකදී ජනතාවගේ ස්වාධිපත්‍යයට ඉඩදී මැතිවරණයකට යාමේ එකම බලය පවත්නේ මේ 33වන වගන්තියේය.
මෙය දුටු නීති දෙපාරතමේන්තුවේ නීතිවේදීන් ජනාධිතුමා පාරලිමේන්තුව විසුරුවාහැරීමට ගත් තීරණයට විරුද්ධව ගොනුකළ විරෝධතා අහකදැමිය යුතුය යන නිර්දේශය ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයට ඉදිරිපත්කලේය. නමුත් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයෙ විනුසුරුමන්ඩලයට එය අවභෝධකරගැනීමට අපහසු බවයි ඔවුන් දෙසමබර 13වනදා ඒ විනිශ්චය විනසූරු මඩුල්ලේ එක බාධක මොලයක් අවුරුදු හතරහමාරකට විසුරුවන්නට බැරියයි මහා හයියෙන් කීයන අතරමගම ප්‍රකාශයට පත්කළේ .
මේ විනිසුරු මන්ඩලය හිතන්න ඇති ඒ නඩු තීන්දුව පරාජයකලේ ජනාධිපති සිරිසේනගෙයි මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාගේයි බලාපොරොත්තු යයි කියා වෙන්න ඇති. නමුත් එයින් පරාජයට පත්වුයේ අර නඩුකාරයන් වැඩිය හිතන්නේනැති ලන්කාවේ වැඩියක් සිටින අවුරුදු තුනහමාරක යහපාලනය නිසා අගහිගකමින් මිරිකී දුකින් සිටි දුප්පත් ජනතාවගේ බලාපොරෝත්තු බව ඒ නඩුකර හාමුදුරුගොල්ල නොදත්තෝය.
මේ ඇන් ජී ඕ හා ජනතාවිමුක්ති පෙරමුනේ රුකඩයනට රට දැය ආගම ගැන හැගීමක් හෝ අවුරුදු තුනහමාරක යහපාලනය නිසා අගහිගකමින් මිරිකී දුකින් සිටි දුප්පත් ජනතාව ගැන සොයාබැලීමට උවමනාවක් නැත.
ඇන් ජී ඕ රුකඩයන්ට නම් මහජනතාව ගැන කැක්කුමක් ඇත්තේම නැ. උන්ට උවමනා විදේශිකයන්ට හා දේමළ දයස්පොරාවට කත් ඇදීමයි. ජනතාවිමුක්ති පෙරමුනේ මාර්කස් වාදියෝ උන්ට බලයට එන්ට කදීම අවස්තාවක් පහලවෙලා තියෙනවායයි සිතාගෙන බලලෝභයෙන් අන්ධවෙලා 20 වන සංසෝධනයක් කරපින්නගෙන දෙමල සන්ධානයයි එක්සත් ජාතික පක්ෂයයි එක්ක කරන බලය තහවුරු කර ගැනීමේ වැඩපිළිවෙල නිසා පීඩාවිඳින ජනතාව ගැන සොයාබැලීමට වෙලාවක් නැ.
මේ අධමයන්ට රටේ ජනතාවගේ හිතුම් පැතුම් ගැන අබමල් රෙනුවකතරම් වත් දැනීමක් නැ. ඒ නිසයි මුන් කියන්නේ ඔක්තොම්බර 26වනදා පටන් ගෙන දෙසැම්බර 13වනදා අවසන්උන දවස් 51 අඳුරේ විනාශ උන කාලයක් කියන්නේ.
අවුරුදු තුනහමාරක් තිස්සේ මේ රට අගාදියට ඇද දමමින් බැංකු මංකොල්ල කාගෙන ජනතාවට බදුබර පටෝලා,රටේ ආදායම් මාර්ග විකුනල, රටේ ආරක්ෂක හමුදාව යුදාපරධකාරයෝ හැටියට ඇමෙරිකාවට පාවාදීල,සින්ගප්පුරුවත් එක්ක වෙළඳ ගිවිසුමකින් අපේ රට ලෝකයේ කුණුකසල ගොඩබාන දුපතක් බවට පත් කරලා, රටේ ෆෙදෙරල් ව්‍යවස්ථාවකට පාරකපල, බුද්ධාගම නැතිකරලා, රට අදුරුයුගයකට ඈදදාළ කරගෙන ගිය වැඩපිළිවෙල නවත්වන්න ඔක්තොම්බර 26වනැ දා ගත් පියවර පෙරලා අධිකරණයත් නොමග යවාගෙ රට විනාශයට පත් කරන එකද ඇන් ජී ඕ හා ජනතාවිමුක්ති පෙරමුනේ රුකඩයෝ රනිල් වික්‍රමසිංහගේ නැවත අගමැති වීමෙන් ලැබුවා කියන ඔවුන්ගේ ප්‍රජාතන්ත්‍ර වාදී නිදහස ?
අපේ රට විනාශකරන්න විදෙශිකයින්ගෙ ඩොලර් සල්ලි වලට රටට ද්‍රෝහිකම් කරන ඇන් ජී ඕ හා ජනතාවිමුක්ති පෙරමුනේ රුකඩයෝ ඔක්තොම්බර 26 වනදා සිට ජනතාව ලද නිදහස බෙල්ල තදකරන මිනිහෙක් ඒ මිනීමරුවාගෙන් බෙරාගත්තාම ලබන නිදහසක් මරණ බියෙන් මිදීමෙන් ලබන සහනයක් හා සමාන සතුටක් ඒ ඔක්තොම්බර 26වනදා මහින්ද රාජපක්ස මැතිතුමා අගමැතිවෙලා එ විගසම ජනතාවට ලබා දුන්න සහන ගොඩ නිසා එදා ජනතාව ලැබුවා. ඒ සතුට ජනතාවට ඇති උනෙ ආයෙත් නිදහසේ සතුටින් ජීවත් වීමට සහනයක් ලැබුනාය යන බලාපොරොත්තුව ජනතාව තුල ඇතිවීමෙන්.
නමුත් මේ ඇන් ජී ඕ හා ජනතාවිමුක්ති පෙරමුනේ අධමයන්ට පෙනෙන්නේ ඔක්තොම්බර 26වනදා ලැබුවේ අඳුරු කාලයක් හැටියට. ඒ අදුරුකාලය ඇත්තෙන්ම ලැබුනේ ඇන් ජී ඕ හා ජනතාවිමුක්ති පෙරමුනේ උන්ටයි. උන්වගේම අධම අධිකරණයක් නිසා එදා අපේ රටේ ජනතාව ලැබූ සතුට කෙටිකාලකට සීමා උනා.
එදා ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයෙ නඩු තීන්දුව ජනතා පක්ෂපාතී තීන්දුවක් වුයේ නම් අද පවතින දෙශපාලන අර්භුධ හා වෙන්ටයන රටේ විනාශය ගැන කිසුදු බයක් නැතිව ජනතාවට අවශ්‍ය සහනාධාර ලබාදී රට යන දේශද්‍රෝහි, විනාශකාරී මග වෙනස්කර නැවතත් රටේ සාමය, ආරක්ෂාව ඇතිකර දියුණුවේ මාර්ගයෙ යනගමනක සළකුණු පිබිදෙන්නට ඉඩ ප්‍රස්තාවක් තිබුණි.
එක්සත් ජාතික පාක්ෂිකයෝ මහා හයියෙන් කියනවා උන් ලංකාව ලෝකයේ පිළිගත් රටක් කලාය ප්‍රජාතන්තන්ත්‍රවාදය ස්ථාපිත කලාය අධිකරණය ස්වාධිනකලාය කියල නමුත් ඔවුන් ප්‍රජාතන්තන්ත්‍රවාදය කෙලෙසුවා මෙන්ම අධිකරණයත් ඔවුන්ගේ මෙවලමක් කරගෙන ඇති බවනම් මුළුමහත් ජනතාවම දන්නවා.
පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවාහැරලා චන්දයකට ගියානම් එක්සත් ජාතික පක්ෂය පරදින බවත් රනිල් වීක්‍රමසිංහට නැවත අගමැතිවෙන්න බැරි නිසාත් එක්සත් ජාතික පාක්ෂිකයෝ කියන නිදහස් අධිකරණය පුංචි උපකාරයක් දුන්බවක් තමයි අපි දෙසැම්බර 13වනදා දුටුවේ. තවත් අභියාචනාධිකරණයෙන් නඩු තීන්දුවක්