රවීන්ද්‍ර විජේගුණරත්න සහ යුක්තිය පිළිබඳ අපේක්ෂා

පුද්ගලයින් 11 දෙනෙකු (ඇත්ත ටමනම් 28 දෙනෙකු) පැහැරගෙන ගොස් වධ හිංසා පමුණුවා කප්පම් ලබාගෙන පසුව ඝාතනය කරනු ලදැයි කියන සිද්ධියයේ ප්‍රධාන සැකකරු ලු‍තිනන් කොමදෝරු චන්දන ප්‍රසන්න හෙට්ටිආරච්චි නැමැත්තාට රැකවරණය සැපයීම, ඔහුව ආරක්ෂිතව රටින් පිටමං කිරීම ආදී සිද්ධීන් ගණනාවකට සැකකරුවෙකු වූ එහෙත් ජනාධිපති සිරිසේනගේ සහායෙන්, පොලීසියෙන් කට්ටි පනිමින් සිටි ත්‍රිවිද හමුදා මාණ්ඩලික ප්‍රධානී අද්මිරාල් රවීන්ද්‍ර විජයගුණරත්න පසුගි ය නොවැම්බර් 28 වැනිදා කොළඹ කොටුව අධිකරණයට බාර වන්නේය. ඒ අනුව ඔහු පසුගිය දෙසැම්බර් 5 වෙනිදා දක්වා රක්ෂිත බන්ධනාගාරයට යැවෙන්නේ චෝදනා බරපතළ බැවින් ය. ඊට අමතරව ඔහුට විරුද්ධව තවත් අමතර චෝදනාවන් රැසක් ද පොලීසිය විසින් එල්ලකරන්නේ ඔහුට ඇප ලබාදෙනවාට විරුද්ධව කරුණු කියමින්‍ ය. මේ තත්ත්වය තුළ හමුදාවේ ඉහළම නිළධාරියාට ඇප නොලැබෙන්නේය. අපි ගියවර අනිද්දා තුළින් මේ පිළිබඳව සත්‍ය තත්ත්වය රටට කීවෙමු. එම බරපතළ චෝදනා අතර මේ හමුදා ලොක්කාට සාක්ෂිකරුවන්ට තර්ජනය කිරීම, පැහැරගැනීමට උත්සාහ දැරීම සහ පරීක්ෂකයින්ට සෘජුව බාධා පැමිණවීම් යන චෝදනා එහිදී එළ්ලවිය. නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුව සහ ජනධිපති ලේකම්වරයා මොහුට ඇප ලබාගන්නට විශාල මෙහෙයුමක් කරමින් සිටින තත්ත්වයක් තුළ ඔහුට ඇප ලබා ගැනීමට නොහැකි ලෙස ශක්තිමත් පදනමකින් පොලීසිය චෝදනා ගොනුකිරීම මෙන්ම ඔහු මෙම සිද්ධියේ දෙවන සැකකරු ලෙස නම්කිරීමද මෙහිදී කැපී පෙනුණි. එහෙත් පසුගි ය 5 වෙනිදා මෙතරම් බරපතළ චෝදනා තිබෙන, සැකකරුවන් පැහැරගන්නට උත්සාහ කළ මේ හමුදා නිළධාරියාට ඇප ලැබීම මෙන්ම, එයට අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව විරුද්ධ නොවීම යන කාරනා යුක්තිය දෙස දෑස් දල්වාගෙන සිටින වින්දිතයින්ගේත් පුර වැසියන්ගේත් එම බලාපොරොත්තු සුන් කරන තත්ත්වයක් බව කිවයුතුය. මෙම තත්ත්වය අතුරුදන්වූවන්ගේ ඥාතීන් දකින්නේ කෙසේද? අපි සොයා ගියෙමු. ඇය ජමල්ඩීන් ජෙනිෆා වීරසිංහය. අතුරුදන්වූ ජමල්ඩීන් දිලාන්ගේ ප්‍රිය මව ඇයයි.

පුතා ඉන්නවා විස්වාසයි..
‘මට විශ්වාසයි මෙගේ පුතා ඉන්නවා කියලා. එයාලට මගේ පුතා නිදහස් කරන්න බැරුවයි ඉන්නේ. මගේ පුතා නිදහස් කරන්න මම මේ නඩු සේරම අයින් කරගන්නවා. වැරදිකරුවන්ට ඕනිම වෙලාවක සමාව දෙන්න මම සුදානම්. මට ඕනී මගේ පුතා විතරයි.’ එලෙස ඇය කතාව ආරම්භ කරන්නීය.
එවක නාවික හමුදාපති වසන්ත කරන්නාගොඩ 2009 මැයි මස 28 වැනි දින කොළඹ දිසාව භාර නියෝජ්‍ය පොලිස්පති අනුර සේනානායකට පැමිණිලි කරන්නේ තමන්ගේ ශරීර අරක්ෂකයා වන ලු‍තිනන් කොමදෝරු සම්පත් මුණසිංහ එල්.ටී.ටී.ඊ යට සම්බන්ධ දැයි සැකබවය. එම පැමිණිල්ලෙන් ඔහු කියා තිබුණේ නාවික හමුදාවේ වින්‍යාරක්ෂකාධිපතිවරයා විසින් සම්පත් මුණසිංහගේ කාමරය පරීක්ෂා කළ විට විවිධ වර්ගයේ පිස්තෝල, ජීව උණ්ඩ, බැංකු පොත්, සිවිල් පුද්ගලයින්ගේ ජාතික හැඳුනුම්පත්, විදේශ ගමන් බලපත්‍ර ආදී භාණ්ඩ 21 ක් හමුවී ඇති බවය. එවක නාවික හමුදාපති වසන්ත කරන්නාගොඩ තමන්ගේ ශරීර ආරක්ෂකයා පිළිබඳව මෙසේ පැමිණිලි කරන්නේ තමන්ගේ පුද්ගලයික ජීවිතයේ අතිසමීප ප්‍රශ්නයක් නිසාය. නැතිනම් මේ සියළු සිදුවීම් වැළලෙන්නට තිබුණි. ඒ කෙසේ වුණත් මේ සියළු දෑ නාවික හමුදාපති ලෙස ඔහු ටක්කයටම දැන සිට ඇත. මේ පැමිණිල්ල පොලිස්පතිවරයාගේ නියමයයෙන් රහස් පොලිසියට යොමුවන අතර එහිදී කෙරෙන විමර්ෂන අවසානයේ වසන්ත කරන්නාගොඩටද, එම පරීක්‍ෂණ ඔහුගේ ගෝලබාලයන්ටද පාරා වළල්ලක් වන්නේය.
මෙම පරීක්ෂණ පිළිබඳව දැනගෙන පරීක්ෂණවල සියළු බී වාර්තා ලබාගෙන අතුරුදන් වූවන්ගේ පැත්තෙන් මෙම නඩුවට මුලින්ම සම්බන්ධ වන්නේ ජමාල්ඩීන් ජෙනිෆා වීරසිංහය. ඒ 24 හැවිරිදි වියේ පසුවූ තමන්ගේ පුතාට සිද්ධවූයේ කුමක්දැයි දැනගැනීම සඳහාය. අපි නැවත ඇය වෙත යමු..
‘මම තමයි අතුරුදන්වූවන්ගේ පාර්ශවයෙන් මුලින්ම මේ නඩුවට සම්බන්ධ වුණේ. දැන් අවුරුදු 9ක් නොකඩවා මම මේ නඩුවට එනවා. මට දැන් අවුරුදු 58ක්. අපේ ශරීර දැන් හොඳටම දුර්වයි. මට හොඳටම ලෙඩ. ඒත් මට මගේ දරුවාව හොයා ගන්න ඕනී. රජීව් ගේ අම්මා, තිලකේෂ්වරන්ගේ තාත්තා, ප්‍රදීප්ගේ තාත්තා, සාජින්ගේ අම්මා මේ හැවෝම නඩුවට නොකඩවා එනවා. ලියෝන්ගේ අම්මාට ගොඩාක් අසනීපයි. තවත් අම්මා කෙනෙක් ආවා දැන් එයා නැතිවෙලා. දැන් ඒ දරුවාගේ මාමා එනවා. එන්නේ මන්නාරමේ ඉදලා. දවසකට කලින් කොළඹ ඇවිත් කොළඹ නැවතිලා තමයි එයා මේ නඩුවට සහභාගී වෙන්නේ. මේ හැවෝම එන්නේ තමන්ගේ දරුවාට මොකද වුණේ කියලා හොයාගන්න..”
2008 සැප් 17 වැනි දින ජමල්ඩීන් දිලාන් අතුරුදන් වන්නේ උසස් අධ්‍යාපනයට එංගලන්තයට යාමට බලාපොරොත්තුවෙන් සිටි සිය මිතුරෙකුගේ ප්‍රිය සාදයක් සඳහා සහභාගී වීමට ගොස් සිටියදී දෙහිවල ප්‍රදේශයේදීය. ඔහු සමග එදින එහි සිටි රජීව් නාගනාදන්, ප්‍රදීප් විශ්වනාදන්, තිලකේෂ්වරන් රාමලිංගම්, සහ මොහොමඞ් සාජින් යන සියල්ලෝම නාවික හමුදාවේ කප්පම් කල්ලිය විසින් එදින පැහැරගෙන යන්නේය. එදින සිට තවමත් ඔවුන් ගෙදර පැමිණ නැත. මේ දෙමාපියන් පොළොව නුහූලන දුක් කන්දක් උහුලමින් නඩුහබවල පැටලෙමින් තමන්ගේ දරුවන්ට සිදුවුණේ කුමක්දැයි සොයමින් සිටින්නෝය.
“මම මෙහෙම අවුරුදු 9ක් ලස්සනට ඇදගෙන පාරේ ගියාට මැරිලා වගේ තමයි ජීවත්වෙන්නෙ. මට තව ගෑනු දරුවෙක් ඉන්නවා. එයා වෙනුවෙන් තමයි අපි බොරුවට හරි මෙහෙම සතුටින් වගේ පෙන්නගෙන ජීවත්වෙන්නේ. නැත්තං ජීවත්වීමේ බලාපොරොත්තු දැන් අපෙන් ගිලිහිලා ගොඩාක් කල්. මගේ දරුවා අතුරුදන් වෙනකොට එයාට වයස 24 යි. දැන් හිටියනම් 34ක ගජ ඉළන්දාරියෙක්. අපි එහෙනම් කොච්චර සතුටුවෙනවද?.. ඕනිම කෙනෙකුට මේ කියන රණවිරුවන්ට වුණත් තමන්ගේ දරුවෝ තමයි ජීවිතය. ඒත් මේ රණවිරුවෝ හැසිරෙන විදිහ මටනම් අදහා ගන්න බෑ. මගේ මහත්තයාත් රණවිරුවෙක්. අපි කියන්නෙ නෑ රණවිරුවෝ සේරම මෙහෙමයි කියලා. සුළු පිරිසක් තමයි මේවගේ වැඩ කළේ. ඇයි ඔවුන් එළිදරව් කරලා ඔවුන්ට නීතිය ක්‍රියාත්මක කරන්න ආණ්ඩුවට බැරි. මට තියෙන ප්‍රශ්නය ඒකයි.’

යුක්තිය ඉටුවේයයි සැකයි
‘මාණ්ඩලික ප්‍රධානියා රවීන්ද්‍ර විජේගුණරත්න අත්අඩංගුවට ගන්න ඉන්නකොට පොලිසිය මොකද්ද කිව්වේ? පොලිසිය කිව්වෙ අවශ්‍ය සියළුම සාක්ෂි තිබෙනවා කියලා. ඊළඟට නොවැම්බර් 28 වෙනිදා පොලිසිය උසාවියේදි මොනවද කිව්වේ? කොච්චරනම් චෝදනා එල්ලකලාද? ඒත් පසුගි ය දෙසැම්බර් 5 වෙනිදා උසාවියේදි පොලිසිය මේ හමුදා නිළධාරියාට ඇප දෙන්න විරුද්ධ වුණේ නෑ. කොහොමද එහෙම වෙන්නේ?.. අපිට ලොකු ප්‍රශ්නයක්. අපිට පසුගි ය දෙසැම්බර්5 වෙනිදා හිතුණා මේක ඉවරයි කියලා. කොහොමහරි පොලිසියත් නම්මගෙන නේද කියලා. දැන්නම් මට මේ නඩුව ගැන අපිට සාධාරණය ඉටුවෙයි කියලා කිසිම විශ්වාසයක් නෑ.’
පසුගිය 5 වෙනිදා උසාවියේදී සිදුවූ සිදුවීම් මතක් කරමි ඇය කියන්නීය. හඬා වැටෙන්නීය.
‘අපිට මොකුත්ම ඕනී නෑ අපිට ඕනී අපේ දරුවෝ’ ඇය නැවත නැවත කියන්නීය. ඇයගේ සැමියාගේ වයස දැන් 68ක් ය. ඔහුගේ විශ්‍රාමික ජීවිතය නාවික හමුදා ඝාතකයෝ ඝාතනයකර දමා ඇත. මේ සිද්ධි පිළිබඳව මේවනවිට පරීක්ෂණ බොහෝ සිදුවී ඇත. සාක්ෂි බොහෝ ප්‍රමාණයක් පොලිසිය විසින් එකතුකරගෙන ඒවා විමර්ෂණය කර ඇත. යුක්තිය පසිඳිලීම පිළිබඳව වූ ලංකාවේ අධිකරණ ක්‍රියාවලියේ සහ පොලිස් පරීක්ෂණ ක්‍රියාවලි ඉතිහාසයේ මෙම පරීක්ෂණය ඉහළින්ම ලියවෙනු ඇත. එහෙත් ජනාධිපති සිරිසේනද, ඔහුගේ සහචර මහින්ද රාජපක්ෂ කල්ලියද මේ පරීක්ෂණ ගඟේ ඇරීම සඳහා පසුග ිය කාලයේ අඳුරේද, දැන් එළිපිටද බොහෝ වැඩ කරමින් සිටින්නෝය.

අපේ ලෝයර් එයා එන් ජී ඕ නෙවෙයි
‘අපේ මේ නඩුවේ දෙමාපිය පාර්ශවයෙන් දැන් ඉදිරිපත් වෙන ලෝයර් තමයි අචලා මැඩම්. ඒ මැඩම් සල්ලි බලාගෙන නෙවෙයි මේක කතාකරන්නේ. සමහර දවස්වලට අපිට එයාට දෙන්න සල්ලි නෑ. එතකොට අපි කියනවා අනේ මැඩම් ඊළඟ සතියේ දෙන්නම් කියලා. එයා ඒත් ඉදිරිපත් වෙනවා. කලින් කතාකරපු ලෝයර් නම් එහෙම නෑ. සල්ලි නැත්තං එයා නඩුවට කතාකරන්නේ නෑ. ඒත් එදා දෙසැම්බර් 5 වෙනිදා උසාවියේදී අනික් පාර්ශවයේ ලෝයර් මහත්තයෙක් අච්ලා මැඩම් එන් ජී ඕ වලින් සල්ලි ගන්නවා කියලා චෝදනා කලා. හැබැයි පස්සේ උසාවියේදිම ඒකට සමාව ගන්න වුණා ඒ අයට. අපි මේකට කිසිම රාජ්‍ය නොවන සංවිධානයක් හෝ දේශපාලන පක්ෂයක් ගාවගන්න කැමති නෑ. අපි එහෙම කරන්නෙත් නෑ. එහෙම තියෙද්දි තමයි මේ අය මෙහෙම චෝදනා කරන්නේ. බලන්න දැන් මේ විමර්ෂනය කරන ප්‍රධාන නිළධාරියා මාරුකරන්න හැදුවා. ඊළඟට අපේ ලෝයර් මැඩම් අචලට මරණ තර්ජන තිබෙනවා. මේ මොකටද මේ රණවිරුවෝ කියාගෙන ඉන්න සුළු පිරිසක් වුණ අපරාධකාරයෝ ආරක්ෂා කරන්න.’
මෙලෙස මාධ්‍යට කතාකරන්නේ, උසාවි යමින් එමින් සක්‍රීයව යුක්තිය ඉටුකර ගැනීමේ ක්‍රියාවලියේ සිටින්නේ, දෙහිවල දී අතුරුදන් වූ තරුණයින් පස්දෙනාගේ සමීපතමයින් ය. දැනට පරීක්ෂණ කෙරෙන 11 දෙනා අතර සිංහල පුද්ගලයින් දෙදෙනෙකුද සිටින බව සැලකිය යුතුය. ඒ මේ අතුරුදන් සියල්ල කොටි යැයි සිංහල සමාජය මත අදහසක් ගොඩනගා තිබෙන බැවින් ය. එහෙත් ඇත්ත තත්ත්වය එය නොවේ. මෙම පැහැරගැනීම්වල අරමුණ කප්පන් ලබාගැනීමය. නැතිනම් කාගේ හරි තරහක් පිරිමහා ගැනීම සඳහා කුලියට පැහැරගැනීමය. එනිසා මේ සංවිධානත්මක අපරාධය කළ අපරාධකරුවන්ට දඩුවම් ලබා දිය යුතුය. එමගින් වින්දිතයින්ට යුක්තිය ඉටුකර දිය යුතුය.
‘මේ ජනාධිපති ගැන අපි ලැජ්ජා වෙනවා. මෙයා ජනාධිපතිවරණ වේදිකාවේ මොනවද කිව්වෙ?.. මෙයා අපේ කඳුළු විකුණලා තමයි ජනාධිපති වුණේ. අපේ ළමයි අතුරුදන් වුණ එක මෙයාට වාසියක් වුණා ජනාධිපති පුටුවට නගින්න. දැන් මෙයා මොකද කියන්නේ? දැන් මෙයා කියන්නෙ පරීක්ෂණවලට අවශ්‍ය තොරතුරු දෙන්න එපා කියලා. ඒ පරීක්ෂණ සියල්ලට මෙයා අකුල් හෙළනවා. එතකොට අපේ ඡන්දයෙන් අපේ දුක කඳුළුවලින් බලයට ආපු මේ මනුස්සයාට ලැජ්ජ නැද්ද මෙහෙම කරන්න?’
ජමාඩීන් ජෙනිෆා වීරසිංහගේ මේ හඬ අනෙකුත් අතුරුදන් වූවන්ගේ ඝාතනයට ලක්වූවන්ගේ දෙමාපිය නෑ හිතවතුන්ගේම අදහස බව කිව යුතුය.■