ඇමෙරිකාවේ වැඩිම පිරිසක්, වැඩිම කාලයක් තිස්සේ සතිපතා නරඹන විනෝදාත්මක වැඩසටහන තමයි ප්‍රොෆෙෂනල් රෙස්ලින් කියන්නේ. ඇමෙරිකාවේ දීර්ඝතම කාලයක් සතිපතා විකාශය වූ විනෝදාත්මක වැඩසටහන වෙන්නේ ඩබ්ලිව්.ඩබ්ලිව්.ඊ. ආයතනයේ ‘සඳුදා රාත්‍රි රෝ’ නම් වැඩසටහන.
එරික් බිෂොප් කියන්නේ ඩබ්ලිව්.සී.ඩබ්ලිව්. නම් රෙස්ලින් ප්‍රවර්ධක ආයතනයේ හිටපු හිමිකරුවා. එක කලෙක ඇමෙරිකානු මල්ලවපොර රසිකයන් අතර ඩබ්ලිව්.ඩබ්ලිව්.ඊ. ආයතනයටත් වඩා එරික් බිෂොප්ගේ ඩබ්ලිව්.සී.ඩබ්ලිව්. ආයතනය ජනප්‍රිය වී තිබුනා. ඔහු රෙස්ලින් ව්‍යාපාරය උඩු යටිකුරු කළ අයෙක්. එරික් බිෂොප් 2018 නොවැම්බර් 30 වැනිදා ටෙඞ් එක්ස් ටෝක්ස් වැඩසටහනකට සහභාගී වුණේ අමෙරිකාවේ නැපර්විල්හිදී. ඔහුගේ මාතෘකාව වී තිබුණේ ප්‍රවෘත්ති මාධ්‍ය විසින් ඇමෙරිකානු රෙස්ලින් උපක්‍රම පාවිච්චි කරන්නේ කෙසේද කියන එක. ඔහුගේ අදහස් දැක්වීම ලංකාවේ අපටත් ඉතාම වැදගත් වේවි. ඇමෙරිකානු දේශපාලනය හා මාධ්‍ය වෙනුවට ලංකාවේ මාධ්‍ය ආදේශ කරගැනීමෙන් මේ කතාව ලංකාවටත් කෙතරම් අදාළදැයි වටහාගත හැකියි. පහත සඳහන් වෙන්නේ එරික් බිෂොප් කී කතාව.
නිවේදකයා විසින් එරික්ව හඳුන්වාදුන් පසුව ප්‍රේක්ෂකාගාරය විසින් ඔහුට පුංචි ඔල්වරසන් නාදයක් ලබාදුන්නා. ඉන්පසුව ඔහුගේ කතාව මේ විදියට ආරම්භ වුණා.
‘ඇත්තටම මම කණගාටු වෙනවා. ( ප්‍රේක්ෂකාගාරය හිනාවෙයි.) හිනාවෙන්න එපා. ඒක විහිළුවක් නෙවෙයි. මම මුළු දවසක්ම මහන්සි වුණා මෙතැනට එන්න. ඒකට මට දෙන්නෙ මේ පැව්ලෝවියන් බල්ලන්ගෙ වර්ගයේ ප්‍රතිචාරයක්ද? (ඉන්පසුව නැවතත් ඔල්වරසන් නාදයක් ඇසෙයි.) නෑ, ඔය දෙන අත්පුඩිය ඊටත් වඩා අවුල්. හිනාවෙන්න එපා. මේක විහිළුවක් නෙවෙයි. මේ වේදිකාවේ ඔබ දකින වැදගත්ම පුද්ගලයෙක් මම. හොඳම පෙනුම තියෙන කෙනාත් මම. (නැවතත් ප්‍රේක්ෂකාගාරය සිනාසෙයි. ) ඒකත් විහිළුවක් නෙවෙයි. මේ ඔයා, මොකටද හිනාවෙන්නෙ. ඒයි, ඔයා මොකද ඔරවගෙන? වේදිකාවට ඇවිල්ලා මාව ඇදලා දාන්න ඕනෑද? පුලු‍වන්නම් කරන්න.
නේපර්විල්. මං අහල තියෙනවා සමහරු කියලා තියෙනවා මේක බිස්නස් කරන්න හොඳම නගරයක් කියලා. මේ නගරය මහා එපා කරපු එකක්. නේපර්විල් හොඳ නගරයක් කියලා හිතන්නෙ වෙන නගරවලට නොගිය අය. මේ බිල්ඩිම ගැන කියලා මට ආරාධනා කරපු කෙනා කිව්වෙ නියම බිල්ඩිමක් කියලා. මොන විකාරයක්ද? මම මීට වඩා හොඳ බිල්ඩින්වල සෙල්ලම් කරලා තියෙනවා. මොකද නෝනා මගේ දිහා බලාගෙන ඉන්නෙ? මං දන්නවා ඔයා හිතන දේ. අද බැහැ, මම බිසී.
(මොහොතක් නිහඬවම ගතවෙයි. ඉන්පසුව එරික් මහ හඬින් සිනහසෙයි.)
අම්මෝ, ඒ කොටස ඉවරවුණ එක ගැන මම සතුටු වෙනවා. ඇත්තටම කිව්වොත් මම මේක ලොකු කාලයක් තිස්සේ කරනවා. මට වෛර කරන්නට මිනිස්සුන්ව පොළඹවාගැනීම මට කිසිම අපහසුතාවයක් තියෙන දෙයක් නෙවෙයි. වෙනසකට තියෙන්නේ මම මේ වගේ නිහඬ වේදිකාවක මේ වැඬේ කර නොතිබීම. මම මේක කරලා තියෙන්නෙ කලහකාරී වේදිකාවල. මෙතැන ඉන්න බොහෝ අයට ඕනෑ වෙන්න ඇති මාව වේදිකාවෙන් ඇදලා එළියට දාන්න. මොහොතකට හිතන්න මම ප්‍රේක්ෂකාගාරයට අපහාස කරමින් දිගටම හිටියා කියලා. අන්තිමේදී ආරක්ෂකයන් ඇවිල්ලා මාව එළියට ඇදලා දැම්මා කියලා. ඒ සිදුවීමෙන් පස්සේ එන, ඊළඟ සුහදශිලී පුද්ගලයාට ලේසියෙන්ම ඔබේ ආදරය දිනාගන්න හැකිවෙනවා. එහෙම වෙද්දී මම මගේ කොටස ඉටු කළා වෙනවා.
මේ වැඩසටහනට ආරාධනා කළ කෙනා මට කීවා මෙහෙම දෙයක්. ඔහු කිව්වා ඔහුට ඕනෑ මිනිස්සුන්ව හිතන්න පොළඹවන්නට නෙවෙයි. මිනිස්සුන්ට දැනෙන්න සලස්වන්න කියලා. මම අවුරුදු තිහක් තිස්සේ කළේ ඒක.
මිනිස්සු දන්නේ නැහැ ඇමෙරිකානු මල්ලවපොර අපේ සංස්කෘතිය එක්ක මොන තරම් ගැටගැහිලා තියෙනවාද කියලා. මිනියාපොලිස් වල හිටපු රෙස්ලින් ප්‍රවර්ධකයෙක්. වර්න් ගාන්යෙ. ඔහුව ඇතැම් අය දන්නවා ඇති. ඔහු චිකාගෙ ා්වල ගොඩක් වැඩ කළා. ගොඩක් හොඳ මල්ලවපොර තරග සංවිධානය කළා. මම මුලින්ම ඉගෙනගතත දෙයක් තියෙනවා. මල්ලවපොර වැඩසටහනක ඉන්න චරිතයකට ප්‍රේක්ෂකයා ආදරය කරනවාද නැද්ද කියන එක කිසිසේත් වැදගත් නැහැ. කුමන හෝ ක්‍රමයකට ප්‍රේක්ෂකයා බැදෙනවා නම් ව්‍යාපාරය සාර්ථකයි. ඇමෙරිකානු රෙස්ලින් කියන්නේ ඕනෑම ආකාරයකට වැඩිම පිරිසක් නැරඹූ විනෝදාත්මක වැඩසටහන් වර්ගය.
මේ වෙද්දී ඩිජිටල් යුගය ඇවිල්ලා. ඒත් අද වෙද්දී ඩබ්ලිව්.ඩබ්ලිව්.ඊ. ආයතනයට ලෝකය වටේට මිලියන 25ක ප්‍රේක්ෂකයන් ප්‍රමාණයක් ඉන්නවා. ඔවුන්ට ඇමෙරිකන් ඩොලර් බිලියන හයක වෙළෙඳපොළක් තියෙනවා. මේක මේ තරම් දැවැන්ත වුණේ කොහොමද. උත්තරය සරලයි. ඔවුන් ඔබව හිතන්න පොලඹවන්නේ නැහැ. ඔබට දැනෙන්න සලස්වනවා.
අද ප්‍රවෘත්තිවලින් කරන්නේ මොකක්ද. අද අපි ප්‍රවෘත්ති බලන එකට ඇබ්බැහි වෙලා තියෙනවා. ඒත් අපි ටිකක් ඈත් වෙලා ඉන්නවා. මොකද ඒකෙන් අපේ ඔලු‍ව අවුල් කරනවා. අප්සෙට් කරවනවා. මම විශ්‍රාම ගත්තාට පස්සේ ගොඩක් ප්‍රවෘත්ති බලන්න හුරුවුණා. දේශපාලනය ගැන උනන්දු වුණා. එතකොට මට වැටහෙන්න ගත්තා ප්‍රවෘත්ති සහ රෙස්ලින් පාවිච්චි කරන්නෙ එකම උපක්‍රමය කියලා. ඔවුන් ඔබව හිතන්න පොළඹවන්නේ නැහැ. දැනෙන්න සලස්වනවා.
මම කලින් කීවේ මොකක්ද. ප්‍රේක්ෂකයාට හොඳින් හෝ නරකින් දැනෙන්න සලස්වනවා නම් බිස්නස් එක ගොඩ. දැන් ප්‍රවෘත්ති වලට බිස්නස් හොඳයි. දේශපාලනයටත් බිස්නස් හොඳයි. උපරිමයි.
මොකක්ද වුණේ. ඉස්සර මේක මෙහෙම නැහැ. මට වයස අවුරුදු 63 යි. මම හැමදාම දේශපාලනය ගැන යම් උනන්දුවක් දැක්වුවා. මම දන්නවා. එදා ඉඳන්ම මේ තත්ත්වය මෙහෙම නැහැ. එක කාලයක ප්‍රවෘත්ති වලින් ඔබව හිතන්න පෙළඹවුවා. අඩු තරමේ ඔබව හිතන්න පොළඹවන බව පෙන්වන්න උත්සාහ කළා. ඔවුන් ප්‍රවෘත්තියක දෙපැත්තම කිව්වා. ප්‍රේක්ෂකාගාරයට තීරණයක් ගන්න ඉඩ තැබුවා. ඒක නැතිවෙලා. ඒ ඇයි. එහෙම වුණේ මොකද. ඒක මේ තරම් දරුණු තත්ත්වයට පත්වුණේ පහුගිය අවුරුදු දහයේදී කියලයි මම හිතන්නේ.
දැන් ප්‍රවෘත්ති මාධ්‍යවලින් කරන්නේ ඔබව හිතන්න පොළඹවන එක නෙවෙයි. හැඟීම් අවුස්සන එක. දැනෙන්න සලස්වන එක. ඔබව කේන්ති ගස්සවන එක. ඒක තමයි ඔවුන්ට ඕනෑ. ඒකට රෙස්ලින් බිස්නස් එකේදී කියන්නේ බාල ඇවිස්සීමක් කියලා. මම කලින් ප්‍රේක්ෂකාගාරයේ සිටි කෙනෙක්ට අභියෝග කළා වගේ. බාල ඇවිස්සීමක්. ඒ වගේ දේකට මිනිස්සු ඉක්මනින් ප්‍රතිචාර දක්වනවා.
ටෙඞ් ටර්නර් විසින් සී.එන්.එන්. නාලිකාව පටන්ගත්තා. අන්තර්ජාතික ප්‍රවෘත්ති විකාශයක් ගෙනයෑම ටෙඞ්ගේ අරමුණ වුණා. ඒ හරහා ලෝකයේම ප්‍රවෘත්ති සමීප කරවීම ටෙඞ්ගේ අරමුණ වුණා. ඒත් මොකද වුණේ. ෆොක්ස් ටී.වී. ඒකම කළා. තවත් අය ඒකම කළා. පස්සේ තේරුම් ගත්ත එක තමයි ස්ටූඩියෝ එකට කිහිපදෙනෙක්ම දාලා ප්‍රවෘත්ති ගැන කතාකිරීම ප්‍රවෘත්තියක් ප්‍රචාරය කිරීමට වඩා ලාභ බව. ජනප්‍රිය බව. අද යම්කිසි ප්‍රවෘත්තියක් දැනගන්නට ප්‍රවෘත්ති බලන ඔබට දකින්න ලැබෙන්නේ දෙතුන්දෙනෙක් හෝ කිහිපදෙනෙක් ප්‍රවෘත්තියක් ගැන වාද විවාද කරගන්න හැටි. ඔවුන් කොහොමහරි වාද කරගන්න ක්‍රමයක් හොයාගන්නවා.
මම කිව්වොත් ඔබ පිළිගන්නවාද, මේ කාමරයේ ඉන්න බොහෝ දෙනෙක් ඉදිරියේදී ඇමෙරිකානු රෙස්ලින් කරන කෙනෙකුට ඊළඟ ජනාධිපතිවරයා වෙන්න ඡන්දය ලබාදේවි කියලා. ඔබ විශ්වාස කරන එකක් නැහැ. ඔබ දැනටමත් දීලා ඉවරයි. ඩොනල්ඞ් ට්‍රම්ප් ඩබ්ලිව්.ඩබ්ලිව්.ඊ. ආයතනයේ හෝල් ඔෆ් ෆෙම්හි ඉන්නවා. ඔහු රෙස්ලින් ක්‍රීඩකයෙක් නෙවෙයි. ඒත් රෙස්ලින් කියන්නේ ක්‍රීඩකයන් පමණක් නෙවෙයි. එය ඊට වඩා වෙනස් චරිත අවශ්‍යයි. ඔහුගේ කැබිනෙට්ටුවේ ඉන්න ලින්ඩා මික්මෑන් කියන්නේ ඩබ්ලිව්.ඩබ්ලිව්.ඊ. ආයතනයේ හිටපු ප්‍රධාන විධායක නිලධාරිනිය. ඔබට වැටහෙනවා ඇති. මේවා එකිනෙකට ඉතාම ලඟින් තියෙන දේවල්.
මගේ ඉලක්කය වෙන්නෙ ඔබට රෙස්ලින් ගැන දැනුම ලබාදීම නෙවෙයි. මගේ ඉලක්කය මේකයි. ඊළඟ වතාවේ ප්‍රවෘත්ති බැලු‍වාට පස්සෙ ඔබට කේන්ති ගියොත්, මෙන්න මේ කාරණය තේරුම් ගන්න. හරියටම ඔබේ හිතට ඒ හැඟීම ඇතුලු කරන්න තමයි ප්‍රවෘත්ති ආයතනයට කරන්න ඕනෑ. ඔබව හිතන එක වළක්වන්නයි ඔවුන්ට ඕනෑ. ඔබට දැනෙන්න සලස්වන්නයි ඕනෑ. ඒක තමයි මම අවුරුදු තිහක් කළේ. ඩබ්ලිව්.ඩබ්ලිව්.ඊ. හිමිකරු වින්සන්ට් මික්මෑන් අවුරුදු ගණනාවක් තිස්සෙ කරන්නේ. ඒකම තමයි ඩොනල්ඞ් ට්‍රම්ප් කරන්නේත්.
මම හැමවෙලාවෙම උත්සාහ කරනවා ඔවුන්ට මාව කේන්ති ගැස්සවීමට තියෙන අවස්ථාව අඩු කරන්න. මම කේන්ති ගත්තාට පසුව එලැඹෙන පළමු විනාඩියේදී මම හිතන එක නවත්වනවා.
කොහොම වුණත් ඔබ හෙට රෙස්ලින් ක්‍රීඩකයෙක්ව මීළඟ ජනාධිපතිවරයා බවට පත් කරන්න ඡන්දය දීම ගැන මම කී කතාව නිවැරදිනම් ඒක අලුත් දෙයක් නොවේවි. ඒක ඉතිහාසය නැවත හමුවීමක් වෙවි. ඒ වගේම ඒක නරක දෙයක් නොවෙන්නත් ඉඩ තියෙනවා. මොකද ඉතිහාසයේ ශ්‍රේෂ්ඨතම ජනාධිපතිවරයෙක් වූ ඒබ්‍රහම් ලින්කන්, ජනාධිපතිධූරයට පත්වෙන්න කලින් වෘත්තිමය රෙස්ලින් ක්‍රීඩකයෙක් වෙලා හිටියා. ඒක වෙන්න පුලු‍වන්. සුභ දවසක්.”■
■ අනුරංග ජයසිංහ
