මහින්ද රාජපක්ෂ මංත්‍රීවරයා ඇතුළු මංත්‍රී පිරිසක් අග්‍රාමාත්‍ය හා ඇමති මණ්ඩලය ලෙස දිවුරුම් දීමෙන් ඇති කරන ලද අර්බුදය කථානායකවරයාගේ සෘජු ක්‍රියා කලාපයත්, අධිකරණයේ මැදිහත් වීමත්, ඉදිරි දැක්මක් ඇති සත්‍යවශයෙන්ම දේශප්‍රේමී දේශපාලකයන් හා ක්‍රිකාරිකයන්ගේ මැදිහත් වීම් හා ක්‍රියාකලාපයන් හරහාත් විසඳා ගැනීමට හැකි වනු ඇත. දෙසැම්බර් පළමුවැනිදා එසේ කටයුතු කිරීම අත්හිටුවමින් දුන් අතුරු තහනම් නියෝගයෙන් ඔවුන් අපේක්ෂා භංගත්වයට පත් වූ අතර මේ දිනවල අධිකරණයට එරෙහිව ජනතාව කුපිත කරවීමේ උත්සාහයක ද නිරත වන බවක් පෙනෙන්නට තබේ. උසාවි වටලන්නට උත්සාහ කරමින් සිටින බවට තොරතුරු ද ඇත.
පවුලේ අය පමණක් එකතුව කුස්සි කැබිනට්වල රටේ තීන්දු තීරණ ගත් නමට පමණක් නීති සම්පාදකයන් සිටි ඔවුන්ගේ පාලන සමය සිහිපත් කරවමින් තමන් වෙත ගැති බහුතරයක් සිටින පාර්ලිමේන්තුවක් ද නැවත සකස් කර ගැනීමට ගත් උත්සාහය ව්‍යර්ථ විය. ඉන් පසුව ඔවුන් සමඟ සිටින එවැනි සුළුතරය පාර්ලිමේන්තුව තුළ කථානායකවරයාට අපහාස කරමින් යකා නටන්නටත් පාර්ලිමේන්තු කටයුතුවලට හා කථානායකවරයාට එරෙහිව ජනතාව උසිගන්වන්නට පටන් ගත්හ.
හඳපානේ කළ ආණ්ඩු මංකොල්ලයෙන් පසුව මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා පෞද්ගලිකවම දෙමළ ජාතික සණ්ධානය මුණ ගැසී ඔවුන්ගේ සහයෝගය ඉල්ලා සිටියේය. මුස්ලිම් නායකයන්වද මුණ ගැසුණි. ඔවුන් රාජපක්ෂලා හා සිරිසේනලා සමඟ එකඟ නොවූ නිසා දෙමළ මුස්ලිම් ජනතාවට එරෙහිව බහුතර සිංහල ජනයා උසිගැන්වෙන ආකාරයෙන් කටයුතු කරන්නට පටන් ගත්හ.
තමුන්ම හෝ බලපෑම් කළ හැකි චරිත හරහා විවිධ ආගම්වල නායක කාරක ආදීන් හමු වූහ. පණිවිඩ යැවූහ. ඉන්පසුව තමුන් හා එකඟ නොවූ අයට එරෙහිව ජනතාව උසිගන්වන්නටත් මඩ ගසන්නටත් පටන් ගත්හ.
ජන කණ්ඩායමක් තවත් ජන කණ්ඩායමකට එරෙහිව ප්‍රචණ්ඩත්වය මුදා හැර ඇති අවස්ථාවන් දෙස බැලීමේදී පෙනී යන්නේ බොහෝ විට ඒ පිටුපස කිසියම් දේශපාලනික හස්තයක් හෝ සෘජු මෙහෙයවීමක් ඇති බවයි.
එවැනි තත්වයන්ට උදාහරණ ලෙස 83 ජූලි කලබල, 1990 උතුරෙන් මුස්ලිම් ජනයා පලවා හැරීම, 2018 අම්පාරෙන් පටන් ගෙන මහනුවර දක්වා පැතිරී ගිය කළ කෝලාහල, මිනීමැරුම් යනාදිය ගත හැක. මේවා පිටුපස සිටියේ දේශපාලන පක්ෂ, කොටි සංවිධානය, බොදු බල සේනා, සිංහල රාවය, ඉස්ලාමීය අන්තවාදී කණ්ඩායම් වැනි ඒවාය. ආගමික මුහුණුවර ඇති සංවිධාන පිටුපස දේශපාලකයෝ සිටිති. ජනතාව උසිගන්වා ප්‍රචණ්ඩත්වය මුදා හරින විට හමුදා පොලිසිවලට ඒවා මර්දනය නොකරන්නට හෝ වැඩි වන්නට ඉඩ ලැබෙන ආකාරයෙන් කටයුතු කරන්නට උපදෙස් දුන් අවස්ථා ගණනාවකි. අධිකරණයටද 2015ට පෙර බලපෑම් කළ අතර යහපාලනයෙන් පසුව එය එතරම් පහසු නැත. එහෙත් දඬුවම් ලද විට අධිකරණයට අපහාස වන ලෙස කටයුතු කරන්නට ජනතාව උසිගැන්වීම තවමත් සිදු වේ.
පසුගිය ඔතෝබර් 26 වැනි දිනෙන් පසුව රට තුළ දේශපාලනය, දේශපාලකයාගේ හැසිරීම ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව යනාදිය පිළිබඳව සාමාන්‍ය ජනතාව අතර පුළුල් සංවාදයක් ඇති විය. එයට අවශ්‍ය පෝෂණය සමාජ මාධ්‍ය හරහාත්, තරමක් දුරකට විද්‍යුත් හා මුද්‍රිත මාධ්‍ය හරහාත්, විවිධ සාකච්ඡා සම්මන්ත්‍රණ හා රැස්වීම් හරහාත් ලැබුණි. එසේ ජනතාව ලද දැනුම නිසා දේශපාලකයා දෙස විචාරශීලීව බැලීමට ඔවුන් පුරුදු පුහුණු වූහ. විශේෂයෙන් තරුණ පරපුරට ගැතිභාවයෙන් මිදෙන්නට අවස්ථාව ලැබුණි. මෙම කාලසීමාව තුළ රටම දේශපාලන විද්‍යාපීඨයක් බවට පත් වූ ආකාරයක් විද්‍යමාන වේ. ත්‍රිරෝද රථ රියදුරන් ගෘහිනියන් වැනි අය පවා ව්‍යවස්ථා විරෝධී කුමන්ත්‍රණය ගැන කථා කිරීම, තරුණ කලාකරුවන් උදය ගම්මන්පිල මංත්‍රි වරයාගෙන් සම්මාන ගැනීම ප්‍රතික්ෂේප කිරීම, හෝටල් ක්ෂේත්‍රයේ සම්මාන ප්‍රදානයට ප්‍රධාන අමුත්තා ලෙස අසමත් ජනපති ගෙන්වීමට විරෝධය පෑම යනාදිය ගත හැක.
මේ දිනවල නැති ත්‍රස්ත භීතිකාවක් හා ජාතිවාදී වියරුවක්, අධිකරණ තීන්දු හා ක්‍රියාමාර්ගවලට ජනතා විරෝධයක් ඇති කිරීමට ආණ්ඩු මංකොල්ලකරුවන් ගන්නා උත්සාහය සාර්ථක නොවන බවක් පෙනේ. විධායකයට ඕනෑ පරිදි හිතුණ හිතුණ විට ව්‍යවස්ථාදායකයට බලපෑම් කිරීමට, ඡන්ද පැවැත්වීමට හැකි බවට මතයක් සාදා 19 වැනි සංශෝධනයේ හරය බිඳීමටද ඔවුන් උත්සාහ දරන බව පෙනේ. රාජපක්ෂලා බලයට පත් වුවහොත් 19 වැනි සංශෝධනය ඉවත් කිරීමේ අවදානමක්ද ඇත. රටේ ජනතාව මේ මොහොතේ දැනුවත්වත් ලෙස හැසිරුණද ඔවුන්ට ඉක්මනින් අමතක වන නිසා දිගින් දිගටම දැනුවත් කිරීම සිදු විය යුතුය.■
ප්‍රියදර්ශනි ආරියරත්න
