ඔබ පසුගිය දවසක කීවා ලංකාවෙ දේශපාලනය ගැන කලකිරිලා ඉන්නෙ කියලා….
ලංකාව නිදහසෙන් පස්සේ පාලනය කළ සියලූ නායකයන් සහ පක්ෂ ලංකාවේ දැන් ඇතිවෙලා තියෙන තත්ත්වයට වගකියන්න ඕනෑ. ලංකාවේ ඉතාම හොඳ මානව සම්පතක්, හොඳ පිහිටීමක්, දේශගුණයක් තිබුණාට ඒවායින් ප‍්‍රයෝජන නොගෙන ටිකෙන් ටික කඩාවැටෙන රටක් බවට පත්වෙලා තියෙන්නේ. වත්මන් ආණ්ඩුව වුණත් ලංකාව ඒ තත්ත්වයෙන් ගොඩ ගන්න උපරිමය කරලා නැහැ. ලංකාවේ සමාජය විසින් ජාති, ආගම්, කුල සහ පක්ෂ විදියට බෙදිලා රට ආපස්සට ගෙනයන්න කටයුතු කරලා තියෙනවා. දැන් ලංකාව තියෙන්නේ පැකින් පිට. තාම පැකින් කඩලා පාවිච්චි කරලා නැහැ. දැන් රාජ්‍ය සේවය කඩාවැටිලා. දේශපාලනඥයන් දූෂණ චෝදනා ලැබීම මේ මොහොත වෙන තෙක්ම නැවතිලා නැහැ. දූෂිත දේශපාලනඥයන්ට නීතිය ක‍්‍රියාත්මක නොවෙන අවස්ථා බොහෝයි. දේශපාලනය එක්ක ජාවාරම්කරුවන්, මංකොල්ලකරුවන්, දූෂිතයන් ගැටගැහිලා. මට කලකිරීම තියෙන්නෙ, අපට 2015දී ජනවරමක් දුන්නේ යහපාලනය කියන බීජය රෝපණය කරලා උඩින් කිව්ව සංස්කෘතිය නවත්වන්න. දූෂණය නවත්වලා ඒකේ ඵලය රටේ ජනතාවට නෙලාගන්න පුළුවන් පරිසරයක් නිර්මාණය කරන්න. රටේ ජනතාව අතර දැඩි විශ්වාසයක් තිබුණා. ඒත් අද රටේ ජනතාව තුළ අප කෙරෙහි තිබුණු විශ්වාසය පළුදු වෙලාදෝ කියලා සාධාරණ සැකයක් තියෙනවා. ඒකට හේතුව, මේ ආණ්ඩුවේත් හොරු ඉන්නවාය, මේ සමහර කණ්ඩායම් ආරක්ෂා කරනවාය කියන මතය රට තුළත් රටේ ජනතාව තුළත් ඇතිවෙලා තියෙනවා. ඒ හරහා රටේ ජනතාවගේ විශ්වාසය කඩවෙනවා. රටේ ජනතාවගේ පරමාධිපත්‍යය පාවිච්චි කරලා හොරකමට සම්බන්ධ මහින්ද රාජපක්ෂ ආණ්ඩුවට විරුද්ධව ඡන්දය දීලා යහපාලන ආණ්ඩුව පත් කළා. ඒත් අද ඇතිවෙලා තියෙන තත්වයත් එක්ක සහ මට අත්විඳින්න වෙලා තියෙන අත්දැකීම් එක්ක කලකිරීමක් තියෙනවා.
ඔබේ අත්දැකීම කියලා කියන්නේ, රොයිස් ප‍්‍රනාන්දු මන්ත‍්‍රීවරයා විසින් ඔබ විවෘත කරන්න හිටපු ඉදිකිරීම් විවෘත කළ නිසා නේද? මේක ඔබේ පෞද්ගලික ප‍්‍රශ්නයක් අල්ලාගෙන කරන කෑගැසීමක් නෙවෙයිද?
අපි කරන ඕනෑම දෙයක් පසුපස පෞද්ගලික හේතු සහ පොදු හේතු තියෙනවා. මම මෙහෙම පැහැදිලි කරන්නම්. ජනතාව විසින් ගම්පහ දිස්ත‍්‍රික්කයෙන් මාව දෙවැනි ස්ථානයට පත්කරන්නට හේතුව තමයි මගේ දේශපාලන භාවිතාව. අපි චණ්ඩිකම මත පදනම් වෙච්ච දේශපාලනඥයන් නෙවෙයි. මැරකම් මත පදනම් වුණ දේශපාලනඥයන් නෙවෙයි. මම විදේශගත වෙලා ඉඳලා ලංකාවට එද්දී ප‍්‍රදේශයේ සංවර්ධන කටයුතු වෙනුවෙන් මට ලැබුණු ප‍්‍රතිපාදන මත නිර්මාණය කළ මාර්ග ඇතුළු ඉදිකිරීම් රොයිස් ප‍්‍රනාන්දු කියන අපේ පක්ෂයේ මීගමුව නගර සභා මන්ත‍්‍රීවරයෙක් විසින් විවෘත කරලා තිබුණා. ඔහු තමන්ගේ නම තියෙන බෝඞ් ඒවායේ ගහලා තිබුණා. රොයිස් ප‍්‍රනාන්දු කියන මන්ත‍්‍රීවරයා රන් භාණ්ඩ වෙළඳසැලක් මංකොල්ලකෑම සම්බන්ධයෙන් චෝදනා ලබලා අදටත් ඇප මත සිටින කෙනෙක්. ඒ පමණක් නොවෙයි, මේ මන්ත‍්‍රීවරයාට චෝදනා රැුසක් තියෙනවා. එවැනි දෙයක් ගැන කතාකිරීම බොළඳ දෙයක් කියලා කෙනෙක්ට හිතන්න පුළුවන්. ඒත් පක්ෂ දේශපාලනය ඇතුළේ මෙවැනි විවෘත කිරීම් කියන්නෙ ලොකු බලපෑමක් තියෙන දෙයක්. ඔහු උත්සාහ කරන්නෙ බලහත්කාරයෙන් විවෘත කිරීම්වලට සහභාගි වෙලා මිනිස්සුන්ව රවට්ටන්න. මම කියන්නෙ මේ වගේ හොරුන්ව ආරක්ෂා කළ යුතු නැහැ. මේ වගේ හොරුන්ව අපේ පක්ෂයේ නායකයන් ආරක්ෂා කරනවා නම් ඒ නායකයන්ව ආරක්ෂා කරන්න අපි සූදානම් වෙන්නේත් නැහැ. හොරුන්ව රකින පක්ෂයක් ආරක්ෂා කරන්න අපට බැහැ. මේවාට විරුද්ධව ඕනෑම බලවේගයක් එක්ක එකතුවෙන්න අපි සූදානම්. මේ කතාව කියන්නේ මේ විවෘත කිරීම් නිසාම නෙවෙයි. මේක හුදෙකලා සිදුවීමක් නෙවෙයි. කාලයක් තිස්සේ මේ වගේ සිදුවීම් රැුසක් ගැන අපි සැලකිල්ලෙන් හිටියා. මේවාට විරුද්ධව මන්ත්රීවරුන් කණ්ඩායමක් විදියට අපි සාකච්ඡුා කරමින් ඉන්නවා. ඉදිරියේදී අපි තරුණ මන්ත‍්‍රීවරු හැටියට මෙවැනි ක‍්‍රියාවලට විරුද්ධව කටයුතු කරනවා.
ප‍්‍රාදේශීය මැරයන් දේශපාලනයෙහි නිරතවීමත්, ඒ අයට පක්ෂවල ඉහළ නායකයන් අනුග‍්‍රහය දැක්වීමත් ලංකාවෙ දේශපාලනය ඇතුළේ සාමාන්‍ය තත්වයක් නේද?
අපට විරුද්ධව නම් කිසි කෙනෙක්ට ඇඟිලි දිගුකරන්න හැකියාවක් නැහැ. අපට ඡන්දය දුන්න කෙනෙකුට ලැජ්ජා වෙන්න කිසිම හේතුවකුත් නැහැ. පසුතැවිලි වෙන්න හේතුවකුත් නැහැ. ඒ නිසා අපි ඉදිරියේදී දේශපාලනික වශයෙන් දූෂණය, වංචාව, නාස්තියට එරෙහිව පියවර ගන්න කටයුතු කරනවා. මේ අය චණ්ඩිකමින් තමයි දේශපාලනය කරන්නෙ. බලහත්කාරය තමන්ගෙ විරුද්ධවාදීන්ට එරෙහිව පාවිච්චි කරනවා. ඒත් ලෝකය දැන් දියුණුයි. ඉස්සර ගෝත‍්‍රවාදය එක්ක තමයි ඇෙඟ් හයිය තියෙන කෙනා බලහත්කාරය මත පාලනය කරන්නෙ. ඒත් ප්රජාතන්ත්රවාදය දියුණු වෙද්දී මොළය පාවිච්චි කරන අයට තමයි පාලන බලය ලැබෙන්නෙ. ක‍්‍රමයෙන් මිනිස්සු මේ වගේ අයව ප‍්‍රතික්ෂේප කරමින් ඉන්නවා. ඇත්තටම රොයිස් ප‍්‍රනාන්දු කියන මන්ත‍්‍රීවරයා ගත්තත් ඔහු ඉතාම අසීරුවෙන් තමයි ජයග‍්‍රහණය කළේ. ඔහුට නගර සභාවේ බලය පිහිටුවන්නත් බැරිවුණා. කොහොම වුණත් අපි දේශපාලනය කරන්නෙ ජාති, කුලය, පක්ෂ භේද නැති අරමුණු සමඟ. අපේ දේශපාලනයට මේ වෙද්දී ශ‍්‍රීලනිපය, පොදුජන පෙරමුණ, ජ.වි.පෙ., එජාපය වගේ හැම පක්ෂයකම සහයෝගය ලැබෙනවා. සාමාන්‍යයෙන් ඔය හැම පක්ෂයකම ඡුන්දදායකයන් දැන් ටිකෙන් ටික හුරුවෙමින් ඉන්නවා මහත්මා දේශපාලනයක් කරන, චෝදනා නැති අයට ඡුන්දය දෙන්න. ඉස්සර කරපු සෙල්ලම් දැන් කරන්න බැරි බව පැහැදිලියි. මිනිස්සු පැහැරගෙන යෑම්, මිනීමැරීම්, පාතාලයන් ළඟ තබාගෙන කරන දේශපාලනය ප‍්‍රතික්ෂේප කරමින් ඉන්නවා. ඒ නිසා තමයි රාජපක්ෂ ආණ්ඩුවට විරුද්ධව මිනිස්සු ඡුන්දය දුන්නෙ. දැන් ජංගම දූරකථනයෙන් ඕනෑම දේශපාලනඥයෙකුගේ පැටිකිරිය ගැන විස්තර හොයාගන්න පුළුවන්. තාක්ෂණය දියුණු වෙනවා. ලෝකය පුංචි වෙනවා. සමාජය දැනුවත් වෙනවා. තොරතුරු සැරිසරනවා. ඒ නිසා නීතියෙන් පැන ගියත් සමාජයෙන් පැනයන්න ඔය දූෂිතයන්ට බැහැ. ප‍්‍රශ්නය තියෙන්නෙ දේශපාලන පක්ෂ විදියට අපි ඒ නව තත්වයට මුහුණදෙන්න සූදානම්ද කියන එක.
ඔබ අන්තිමට කී කතාව ගැන නැවත විමසුවොත්, ලංකාවේ දේශපාලන පක්ෂ තවමත් හැඩගැහිලා තියෙන්නෙ මැර දේශපාලන සංස්කෘතියට අනුව කටයුතු කරන්න නේද? ඒක වෙනස් වෙලා නැහැ නේද?
ඒක තමයි මමත් කියන්න උත්සාහ ගන්නෙ. තවම පක්ෂවලින් ගණන් හදන්නෙ ප‍්‍රතිශතවලින්. මෙච්චර ප‍්‍රතිශතයක් සිංහල ඡුන්ද තියෙනවා. දෙමළ ඡුන්ද මෙච්චරක් තියෙනවා. අහවල් පක්ෂෙන් මෙච්චර ප‍්‍රතිශතයක් එනවා. අහවල් කුලය නියෝජනය කරලා මෙච්චර ඡුන්ද එනවා කියලා තමයි ගණන් හදන්නෙ. ඒත් දැන් ඡුන්ද පවතින්නෙ ඒ විදියට නෙවෙයි. අපි දැන් කතාකරන්නෙ අර ප‍්‍රතිශත ඉලක්ක කරලා නෙවෙයි. පොදුවෙ හොඳ නරක ගැන කල්පනා කරලා. දේශපාලන පක්ෂ කැමති වුණත් අකැමති වුණත් නව දේශපාලන සංස්කෘතියක් ඇතිවෙමින් පවතිනවා. ඒත් දේශපාලන පක්ෂවල නායකයන් මේ තත්වය තේරුම් අරගෙන නැහැ. ඒක අනාගතයේදී ලොකු ප‍්‍රශ්නයක් බවට පත්වේවි. වර්තමාන දේශපාලන ක‍්‍රමවේදය තුළ ඇතිවෙලා තියෙන අලූ‍ත් දේශපාලන විපර්යාස ඇතැම් දේශපාලනඥයන් තේරුම් අරන් තියෙනවා. ඒ අය සාර්ථක දේශපාලනයක නියැලෙනවා.
හැබැයි එජාපය පවා මැරයන්ට පක්ෂයේ දොරටු විවෘත කරලා තියෙනවා නේද?
ඒක තමයි. අපි බහුතරයක් හැටියට ගත්තොත් එජාපයේ අල්ප ප‍්‍රමාණයක් ඒ වගේ අය ඉන්නවා. කොහොම වුණත් අපි මේ වගේ අයට විරුද්ධ වෙන්න ඕනෑ පක්ෂ විදියට බෙදිලා නෙවෙයි. මොන පක්ෂෙ හිටියත් මේ අය අයිති එක සංස්කෘතියකට. මේ අය තමයි ගුරුවරු දණ ගැස්සුවෙ. ස්ත‍්‍රී දූෂණ සීයක් කළා කියලා පාටි දැම්මෙ. විදේශ කාන්තාවන් දූෂණය කළේ. මේ එකම වර්ගයේ දේශපාලනඥයන්. එකම සංස්කෘතිය නියෝජනය කරන අය. මේ හැමෝමට ඉතිහාසයක් තියෙනවා. ඔවුන්ට දේශපාලන පක්ෂවල දොරටු විවෘත වෙන්නෙ ඒ ඉතිහාසය නොදැන නෙවෙයි. මේ අය දේශපාලනය කරන්නේත් ඔවුන්ගේ දේශපාලන මගඩි, ජාවාරම් ආදියට දේශපාලන ආරක්ෂාව ගන්න. තමන්ගෙ හෙංචයියන්ව පොලීසියේ ඕඅයිසීට බලපෑම් කරලා නිදහස් කරගන්න. සමෘද්ධි සහනාධාර ටික බෙදන එකට බලපෑම් කරන්න. ගුරුවරුන්ට බලපෑම් කරලා ළමයින්ව ඉස්කෝලෙට දාන්න. ටෙන්ඩර් ටික බෙදලා කොමිස් ගන්න. පාර හදන එකෙන් ගසාකන්න. ඒත් කාවින්ද ජයවර්ධන, ඞී.වී. චානක, ෂෙහාන් සේමසිංහ, චමින්ද විජේසිරි, නාලක කොලොන්නේ වැනි දේශපාලනඥයන් එහෙම වැඩ කරන අය නෙවෙයි. අපි පක්ෂ පාට භේදයකින් තොරව අර සංස්කෘතිය නවත්වලා, නව දේශපාලන සංස්කෘතියක් නිර්මාණය කරන්න උත්සාහ ගන්නවා. මම කියන්නේ ජනතාවත් අපි එක්ක ඉන්නවා. අපට ඡුන්දය ලැබෙනවා. අපට විශ්වාසයි රටේ ජනතාව 2020 වෙද්දී ඒ සංස්කෘතිය තවත් ඉදිරියට ගෙනයනවා. සුදුසුම පුද්ගලයන්ට පාලන බලය ලබාදේවි කියලා විශ්වාස කරනවා. රටේ ජනතාව හොඳ නායකයන්ට රට බාරදීම සඳහා ලොකු පිපාසයකින් ඉන්නවා. රට දියුණු කරන්න පුළුවන්, සමාජය ගොඩනගන්න පුළුවන් නායකයන්ට රට බාරදීමේ දැඩි වුවමනාවකින් ජනතාව ඉන්නවා. ඒ නිසා තමයි ජනතාව ජංගම දූරකථනයෙන්, පත්තරවල වාර්තාවලින් දැනුම රැස් කරමින්, සාකච්ඡුා කරමින් ඉන්නෙ රටේ ඊළඟ නායකයා කවුද කියලා. ඒ සාකච්ඡාව ගැන හරියට උනන්දු වුණොත් එක්සත් ජාතික පක්ෂයට වුණත් හොඳ නායකයෙක්ව බිහි කරගන්නත් පුළුවන්.
ඕනෑම බලවේගයක් එක්ක එකතුවෙලා වැඩ කරන්න සූදානම් බව ඔබ කීවා. ඒ කතාවෙන් හරියටම අදහස් කළේ මොකක්ද? විපක්ෂය සමඟ එකතුවීමද?
අපි මන්ත්රීවරුන් සමග සාකච්ඡුා කරමින් ඉන්නවා. අපි පක්ෂය ආරක්ෂා කරමින්, නායකත්වය ආරක්ෂා කරන්න කටයුතු කරනවා. ඒ තමයි අපි යෙදෙන පක්ෂ දේශපාලනය. ඒ වුණාට ඒ අතරේ අපි උත්සාහ කරනවා වඩා හොඳ පාලන ක‍්‍රමයක් ඇතිකිරීම සඳහා සටන් කරන්න. දූෂණය, නාස්තිය නතර කළොත් රට ගොඩගන්න පුළුවන්. මේ රටේ ආර්ථිකය කඩාවැටෙන්නට ණය උගුලකට රට හිිරවීම හේතුවුණ බව අපි දන්නවා. මේ රට ගොඩනගන්න මේ රටේ අපනයන ආර්ථිකයක් ඇති කරන්න ඕනෑ බව අපි දන්නවා. රටේ මානව සම්පතෙන් ප‍්‍රයෝජනයක් අරගන්න ඕනෑ බව අපි දන්නවා. අපි හැමදේම දන්නවා. ඒත් රටේ හොරකම, වංචාව, දූෂණය, අක‍්‍රමිකතා, නාස්තිය නතර නොකළොත් රට දියුණු කරන්න කොහෙත්ම බැහැ. අද නාස්තිය නිසා රටට සිද්ධවෙන අලාභය ඉතාමත් වැඩියි. අපි ඒ ප‍්‍රශ්නවලට ඍජු පිළිතුරු දෙන්න වෙනවා. ඒ වෙනුවෙන් අපට වෛද්‍යවරු එක්ක එකතුවෙන්න වේවි. ඉංංජිනේරුවන් එක්ක එකතුවෙන්න සිදුවේවි. අපට ප‍්‍රතිවිරුද්ධ අදහස් තියෙන අය එක්ක එකතුවෙන්න සිදුවේවි. ඉස්සෙල්ලාම රටට අවශ්‍ය කණ්ඩායම් එකතු කරගෙන රට ඇතුළේ කරන්න පුළුවන් දේ කරන්න අපි උත්සාහ කරනවා. ඉදිරියේදී කළ යුත්තේ මොකක්ද කියලා පුළුල් අධ්‍යයනයක් හා අවබෝධයක් ඇති කරගන්න ඕනෑ. ඒ සඳහා පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රීවරු, පළාත් සභා මන්ත‍්‍රීවරු සාකච්ඡුා කරනවා. අපි දැක්මක් එක්ක කටයුතු කරනවා. කරන්නේ මොකක්ද කියන එක ඉදිරියේදී තීරණය කළ හැකියි.
ඔබ කලින් ඞී.වී. චානක වගේ ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ මන්ත්රීවරුන් ගැනත් සිහිපත් කළා. ඔබ කියන මේ සාකච්ඡාව ඒ පක්ෂවල මන්ත්රීවරුන් එක්කත් එකතුවෙලා කරන සාකච්ඡාවක්ද?
මම ඒ වෙලාවේ උදාහරණයකට කීවේ. මම කිව්වෙ හැම පක්ෂයකම තරුණයන් විදියට නව දේශපාලන සංස්කෘතියක් ඇතිවෙමින් පවතින බව. අපි එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ මන්ත්රීවරුන් විදියට තමයි මේ ගැන සාකච්ඡා කරන්නෙ. ඒත් ඇතැම්විට ඉදිරියේදී ඔවුන් සමඟ කටයුතු කරන්නට ඉඩ තියෙනවා. මොකද මම කලිනුත් කිහිප වතාවක් කිව්වා වගේ දේශපාලන පක්ෂ තියෙන්නෙ ආණ්ඩු බලය ලබාගැනීමේ දේශපාලනය වෙනුවෙන් පමණයි. රට දියුණු කරන්න නම් පක්ෂ විදියට බෙදෙන්න අවශ්‍ය නැහැ. අද වකු ගඩු රෝගීන් දුක්විඳිනවා. පිළිකා රෝගීන් දුක්විඳිනවා. ගොවීන් දුක්විඳිනවා. ධීවරයන් දුක්විඳිනවා. ඒ මිනිස්සු වෙනුවෙන් ප‍්‍රමාණවත් විදියට රාජ්‍යය ක‍්‍රියාත්මක වෙන්නෙ නැහැ. ප‍්‍රතිලාභයක් ලැබෙන්නෙ නැහැ. ඔවුන් වෙනුවෙන් රාජ්‍යය ක‍්‍රියාශීලී විදියට කටයුතු කළ යුතුයි. මම කියන්නෙ තරුණයො විදියට අපට ඇතිවෙන සරල හැඟීමක් ගැන. අපි නිකන්ම සිටිය යුතු නැහැ. අපි යමක් කළ යුතුයි. අපට තියෙන තරුණ ජවය පාවිච්චි කළ යුතුයි. මම කියන්නෙ ඒ හැඟීම සහ ජවය රටේ යහපත වෙනුවෙන් පාවිච්චි කිරීම පිළිබඳව. අපි යම් දේශපාලන පක්ෂයකට එක්වෙන්නෙ යම්කිසි දේශපාලන විශ්වාසයක්, දැක්මක් එක්කනෙ. අපි දේශපාලන පක්ෂයක දේශපාලනය කරන්නෙ ඒ විශ්වාසය එක්ක. අපි ඒ දේශපාලනය කරගෙන යනවා වගේම අපි එක්ක එකතුකරගන්න පුළුවන් කණ්ඩායම් එක්ක එකතුවෙන්න ඕනෑ. මම කියන්නෙ ඒක ගැන. මම කීවෙ පක්ෂ මාරු කරන කතාවක් නෙවෙයි. මම කියන්නෙ විරුද්ධ දේශපාලන බලවේග සමඟ වුණත් එකට වැඩ කළ හැකිනම් එවැනි මොහොතක වැඩකරන්නට අපි සූදානම් බව.
