ටෙලිනාට්‍ය හරහා ජනප‍්‍රිය වෙන්න කලින් ජීවිතය සහ ඊට පසුව කලණගේ ජීවිතයේ වෙනසක් සිද්ධවුණාද?
කූඹියෝ නිසා මාව වෙනස් වුණා කියලා මම හිතන්නෙ නැහැ. මම හිටපු විදියටමයි ඉන්නෙ. ඒත් මිනිස්සුන්ගෙ ජීවිත එක වගේම පවතින්නෙ නැහැ. අපේ් වෙලා. සමහර අය අහනවානේ කලින් මාර කට්ටක් කෑවා නේද කියලා. ඒත් මං හිතන්නෑ අපි කට්ටක් කෑවා කියලා. ජීවිතයේ ඒ කාලයට විවිධාකාර නම් දෙන්න පුළුවන්. රස්තියාදුවක් කියන්න පුළුවන්. හැබැයි මොකක් වුණත් ඒ කාලය අපි වින්දා. අපි වේදිකා නාට්‍යවලට සෙට් වුණා. ලංකාවේ නාට්‍ය කරපු හැඩය ඒක. දැන් ඉන්න මහා නළුවො ගොඩක් අය වේදිකාවෙන් ආ අය. එයාලා ගතකළේත් එවැනි කාලයක්. අපි කූඹියෝ කළා. කූඹියෝ ජනප‍්‍රිය වුණා. ඉන් පස්සෙ එළියෙදී හමුවෙන කෙනෙක් සෙල්ෆියක් ගහන්න කැමතියි. මාත් සෙල්ෆියකට පෙනී ඉන්නවා. එච්චරයි.
කලණ කලා වැඩවලට ආවෙ සමාජය යහපත් තැනක් කරන්නද?
ඔය සමාජය යහපත් කරන කතා බොරු නේද. මට මේක පොඩි ඇබ්බැහියක්. කරන්නෙ ඇයි කියලා ඇහුවාම උත්තරයක් නැහැ. මත්ද්‍රව්‍යවලට වගේ අපි කලාවට ඇබ්බැහි වෙලා. ඒකෙන් සමාජය යහපත් හෝ අයහපත් වෙනවාද කියලා මම දන්නෙ නැහැ. ඒක වෙනම වෙන වැඩක්.
නාට්‍යවලට කලණ යොමුවුණේ ඇයි? කලාකෘති දැකලා ආස හිතුණ හින්දාද?
අපි ඉස්කෝලෙ ඉගෙනගන්න කම්මැලිකමට නාට්‍ය කළා වගේ එකක් තමයි වුණේ. ඉස්කෝලෙ යන කාලෙ ඉඳන් අපි එක එක දේවල් කළා. ඉස්කෝලෙ කාලේ එළියේ නාට්‍යත් කළා. රඟපෑවා විතරක් නෙවෙයි. විවිධ දේවල්. ලංකාවේ එක කෙනෙකුට ගොඩක් දේවල් කරන්න නිදහසක් තියෙනවා. විෂයන් මහා විශාල නැහැ. මම කවි පොතකුත් ලිව්වානේ. ලංකාවේ සාමාන්‍යයෙන් ඔහොම තමයි. සිංදු කියන කෙනා චිත‍්‍ර අඳිනවා. ලියන කෙනා රඟපානවා. රඟපාන කෙනා ලියනවා. මම ඉතින් කලාව ඇතුළේ ගොඩක් දේවල් කර කර හිටියා.
ප‍්‍රියන්ත මහඋල්පතගම චරිතය ඉතාම තදින් සමාජයට දැනුණා. ඒත් ඒ චරිතයෙහි ලක්ෂණ ටික සලකලා බැලූ‍වොත්, කලණ ගුණසේකර කියන්නෙ ඒ චරිතයට නොග ැළපෙනම පුද්ගලයෙක්. අතිසරල උදාහරණයක් කිව්වොත් ප‍්‍රියන්ත ගැමියෙක්. කලණ නාගරිකයෙක්.
කලණ ඇතුළෙන් ප‍්‍රියන්ත මතුවුණේ කොහොමද?
ලක්මාල් ධර්මරත්න හොඳ අධ්‍යක්ෂවරයෙක්. ඇත්තටම ලක්මාල් තමයි ප‍්‍රියන්ත මහඋල්පතගම. ලක්මාල්ට හොඳට රඟපාන්න පුළුවන්. එයා ගමත් දන්නවා නගරෙත් දන්නවා. එයා මාව තෝරාගන්න ඇත්තෙ මම මහා නළුවෙක් නිසා නෙවෙයි. එයා දන්නවා එයාට අවශ්‍ය දේ මං ලව්වා කරවාගන්න පුළුවන් නිසා කියලා. මටත් ඒ නිසා මාර ලේසි වුණා. එයා කියන එක මට තේරුණා. මම ප‍්‍රියන්තගෙ ගමන එහෙම ගෙවල් පැත්තෙ එකෙක්ගෙන් අරගෙන ආවා. අනෙක් දේවල් ලක්මාල් මට පැහැදිළි කළා. රංගන ශිල්පියෙක් විදියට මම විශ්වාස කරන දෙයක් තියෙනවා. අධ්‍යක්ෂවරයෙක්ට පුළුවන් වෙන්න ඕනෑ අපෙන් වැඩක් ගන්න. අපට කලින් පරම්පරාවේත් දක්ෂ නළුවො හිටියා. ඒත් එයාලාගෙන් හරියටම වැඩගත්තෙ නැහැ කියලා මට හිතෙනවා. බොහෝවිට මීට කලින් තිබුණු කාලය සිනමාව කඩාවැටුණ කාලයක්. නළුවො විදියට අපට වෙනස් වෙනස් අධ්‍යක්ෂවරුන්ගෙන් වෙනස් වෙනස් වැඩ එනවා නම් මම කැමතියි. රැුවුල කපන්න, කොණ්ඩෙ කපන්න වගෙ ඕනෑ විදියකට වෙනස් වෙන්න කැමතියි.
කූඹියෝ ජනප‍්‍රියත්වයෙන් පස්සෙ කලණට විවිධාකාර චරිත සඳහා ආරාධනා ලැබෙනවා ඇති. කලණ ජනප‍්‍රිය වැඩවලට සම්බන්ධ වෙන්නෙ නැත්තෙ ඇයි? එවැනි නිර්මාණවලට නොයන හින්දා ආර්ථික ප‍්‍රශ්න එන්නෙ නැද්ද?
මට දැනටත් එහෙම ජනප‍්‍රිය නිර්මාණයක් ලැබිලා නැහැ. කරපු වැඩක් ජනප‍්‍රිය වුණොත් තමයි. වෙලාවට කූඹියෝ ජනප‍්‍රිය වුණා. ලංකාවෙ ජනප‍්‍රිය වැඩ කියලා එකක් නැහැ. ජනප‍්‍රිය වැඩ කියන නමෙන් හඳුන්වන්නෙ මෙගා ටෙලිනාට්‍යනේ. ඒවා ලොකු මුදලක් යටකරපු වැඩ මිසක් ජනප‍්‍රිය වැඩ නෙවෙයි. ජන-ප‍්‍රිය කියන්නෙ වෙන එකක්. මම දැනට මෙගාවලට යන්නෙ නැහැ. අපට ඉතින් ආර්ථික ප‍්‍රශ්නයක් නැහැ ඉතින්. ඔන්නොහෙ ඉන්නවා. ණයයි, ඒත් ණයකාරයෝ කරදර කරන්නෙ නැහැ.
මම කූඹියෝ කළාට පස්සෙ ටෙලිනාට්‍ය කිහිපයකට කතාකළා. ඒත් ගොඩක් ඒවා දැනුණෙ නැහැ. ඒත් උදාර පල්ලියගුරුගේ ක‍්‍රයිම් සීන් කියලා නිර්මාණයක පිටපත ලැබුණා. මම ඒකට කැමති වුණා. ඒක කූඹියෝ එකේ ප‍්‍රියන්ත මහඋල්පතට වඩා වෙනස්, ඇක්ෂන්වලට බරවුණ චරිතයක්. මම කැමතියි විවිධාකාර චරිත කරන්න. චරිතයක් අභියෝගයක් විදියට බාරගන්න. සමහර චරිත අමාරු වෙන්න පුළුවන්. ප‍්‍රියන්ත මහඋල්පතට වඩා වෙනස් චරිතයක් ලැබුණොත් මම කරනවා.
කලණගෙ දුරකථනයෙ කෝල් අ ටියුන් එක ජනප‍්‍රිය දෙමළ චිත‍්‍රපටි ගීයක්. කලණ දකුණු සිනමාවට කැමති ඇති කියලා අනුමාන කරන්න පුළුවන්. දකුණු ඉන්දියාව මේ වෙද්දී සාම්ප‍්‍රදායික සිනමා වීරයන් වෙනුවට කලණ වගේ සාමාන්‍ය පෙනුමක් හා රඟපෑමේ හැකියාවක් තියෙන සිනමා වීරයන්ව සොයායනවා. කලණට එවැනි නිර්මාණ සඳහා ආරාධනා ලැබිලා නැද්ද?
කලාව තියෙන්නෙ මිනිස්සුන්ව එන්ටර්ටේන් කරන්න. දකුණු ඉන්දියාවේ වගේ හොඳ පිටපතක් තියෙන ෆිල්ම් එකක් කරන්න ආරාධනා කරනවා නම් මම හරිම කැමතියි. මම කියන්නෙ කොපි ගැන නෙවෙයි. දකුණු ඉන්දියාවෙන් ආභාසය ගත්ත ෆිල්ම් එකක්. ඩාන්ස් කරන්න පුළුවන් ෆයිට් කරන්න පුළුවන්. දැන් ඉස්සර වගේ ලස්සන කියන එක අධිනිශ්චය වෙලා නැහැ. දැන් ලස්සන කියන එක වෙනස් වෙලා. රැුවුල වුණත් තියෙන්න පුළුවන්. මං කියන්නෙ අපි වගේ උන්ව දාලා ලව් සීන් එහෙම කරන්න පුළුවන්. දැනට කවුරුත් අපෙන් හරි ලව් සීන් එක්ක කරවාගෙන නැහැ. ලංකාව ඒ වගේ ඒවාට අත දාලා බලන්න ඕනෑ. නැත්නම් ලංකාවෙ සිනමාව මෑතකදී කඩා වැටෙන්න නියමිතයි.
ලංකාවේ එවැනි නිර්මාණවලට සූදානම් පිරිසක් ඉන්නවා. සංගීතය, රඟපෑම, සටන් අධ්‍යක්ෂණය, නර්තනය වගේ තැන්වල විවිධ දේවල් කරන්න පුළුවන් සූදානම් පිරිසක් ඉන්නවා. ඒත් තවම ඔවුන්ට වැඩ කරන්න තරම් හැඩයක් හැදිලා නැහැ. කොටින්ම කිව්වොත් ප්‍රොඩියුසර් කෙනෙක් සල්ලි දාන්න බයයි මුන්ගෙ ෆිල්ම් දුවයිද නැද්ද කියලා බය නිසා. මම වැඩකරපු චිත‍්‍රපටිම සෑහෙන ප‍්‍රමාණයක් තියෙනවා අලූ‍ත්ම විදියට හදපු. බහුචිතවාදියා, ඉක්කා, නයිට් රයිඩර්, මුරුග සන්නිය වගේ චිත‍්‍රපටි තියෙනවා මම රඟපෑව ඒවා විතරක්. ඒත් මේවාට සමාජයෙ ඉල්ලූ‍මක් තියෙනවා. මිනිස්සුන්ට බඩු නැති නිසායි දැන් තියෙන ඒවා බලන්නෙ. ප්ලේන්ටි විතරක් නම් තියෙන්නෙ ප්ලේන්ටිය ගහලා සතුටින් ඉන්න එපැයි. ටී එකක් හරි, මිල්ක් ෂේක් එකක් හරි ආවොත් මිනිස්සු බොනවා.
මේක ආගම් ඉදිරියට දාලා කලාකෘති වාරණය කරන්න උත්සාහ කරන කාලයක්නෙ. කලණ ආගම සහ කලාව ගැන හිතන්නෙ මොකක්ද?
මට කියලා ආගමක් නැහැ. සමහර ආගම් ගැන මම හිතන දේවල් කිව්වොත් මාව ලංකාවෙන් පන්නලා දාන්න ඉඩ තියෙනවා. ඒත් මම ආගම්වලට කැමතියි. ආගම් විසින් කලාව හැඩගස්වනවා. ලංකාවේ කලාව බුද්ධාගම එක්ක මුසුවෙලා තියෙනවා. ඊට අමතරව මුස්ලිම්, හින්දු, කතෝලික ආගම් එක්ක මුහුවෙච්ච කලාවක් තියෙනවා. ඒ ඒ ආගම්වල දෙවිවරුන්ගේ හැඩරුව ඒ ඒ කලාවල තියෙනවා. ඒ ආගම් ටිකක් කලාත්මකව කියවන්න පුළුවන් නම් හොඳයි. ආගම කලාව විදියට කියවලා බලන්න. ඒක මාර ආතල්. ආගමෙන් නිවන් දකිනවා, ස්වර්ගයට යනවා වගේ එකක් බලාපොරොත්තු වුණොත් කිසි කෙනෙකුට වැඩක් නැහැ. එතකොට තමයි ජීසස්ගෙ කුරුසය පවා කලාත්මක විදියට දකින්න පුළුවන් වෙන්නෙ. බුදුන් වහන්සේගෙ රැුස් වළල්ල පවා කලාව විදියට පෙනෙනවා. එතකොට තමන්ට අවශ්‍ය විදියට ආගම කියවාගත හැකියි.
කලණගෙ ‘මූසිලය’ කවි පොත දේශපාලන යටිපෙළක් සමග ලීව හොඳ කවි පොතක්. තවත් පොත්පත් ලියන්න අදහසක් නැද්ද?
මං මූසිලය ලිව්වෙ අවුරුදු පහකට විතර කලින්. ඊයෙ පෙරේදා තමයි එළියට ආවෙ. මූසිලයෙන් පස්සෙ මම නවකතාවක් ලියමින් ඉන්නවා. ඒත් ඒක ඉවර කරගන්න පොඩි කම්මැලිකමක් ඇවිල්ලා තියෙනවා. සීයට අසූවක් ඉවරයි. ඉතිරි විස්ස ලියන්න වාඩිවෙන්න බැරිවුණා.
