මහේන්ද්‍රට ගාමිණී ෆොන්සේකාගේ අධ්‍යක්ෂණය ගැන තියෙන අදහස මොකක්ද?
මහේන්ද්‍ර – ඔහු හරිම පිළිවෙලයි. හැමදේම පිළිවෙලට තියෙන්න ඕනෑ. වෙලාවටම වැඩ කරනවා. පිටපත, නළු නිලියන්ව තෝරාගැනීම ආදිය පවා තිතට කරන්න ඕනෑ. එක වෙලාවක හම්බන්තොට කැලයේ දර්ශනයක් රූගත කරද්දී නිෂ්පාදකවරයා එන්න ප‍්‍රමාද වුණ නිසා නිෂ්පාදකට ගහන්නත් උත්සාහ කළා. ඒ තරම් නීට් එකට වැඩ කළා.
ගාමිණී ෆොන්සේකා නළුවාව තෝරාගන්න විදිහ අපූරුයි. ඔහුට හරිම හොඳ ඉවක් තියෙනවා. කොටි වළිඟය කරන කාලේ දෙමළ තරුණයෙකුගේ චරිතයකට කෙනෙක්ව හොයනවා. අපි හම්බන්තොට පැත්තේ ගමනක් යද්දී කඩයක් ඉස්සරහා කොල්ලෙක් හිටියා. කාර් එක නවත්වන්න කිව්වා. මෙයා දිහා බලාගෙන ඉඳලා කිව්වා මට මෙයාව හදාගන්න පුලූ‍වන් කියලා. ඔහු කිව්වා වගේම අර චරිතය ඒ කෙනා කළා. මම හිතන්නෙ අපව තෝරාග ැනීම පවා ඔහු ඉවෙන් කළ දෙයක්. ගාමිණී ෆොන්සේකා චරිතයක් යථාර්තවාදී විදියට තමයි බලාපොරොත්තු වුණේ. සමහර චරිත ගැඹුරට විස්තර කරනවා. ඒත් සමහර චරිතයක් ඔහු කෙටියෙන් කියනවා. අපි වැඬේ කළාම ඕකේ. කියලා කියනවා. වැරැුද්දක් වුණොත් විස්තර කරනවා.
ධර්මසේන පතිරාජ ජයසිරිගෙ සමීප මිත‍්‍රයෙක්නෙ. පතීව ආශ‍්‍රයේදී සහ දර්ශන තලයේදී මොනවගේ කෙනෙක්ද? රංගන ශිල්පියෙකුගෙන් චරිතයක් ගත්තේ කොහොමද?
ජයසිරි – පතී මැරෙනකොට අපි දෙන්නාගේ යාලූ‍කමට අවුරුදු 50ක් වෙනවා. ඒත් වැඩ කරද්දී අනෙක් අය එක්ක වගේම මාත් එක්ක ගණුදෙනු කළා. යාලූ‍කම නිසා විශේෂ සැලකිල්ලක් තිබුණෙ නැහැ. අපි රූපගත කරපු පළවැනි දර්ශනය කඩුල්ල ටෙලිනාට්‍යයේ දර්ශනයක්.මම පතීගෙන් ඇහුවා මචං මොකක්ද මේ චරිතෙ, කොහොමද වැඬේ වෙන්න ඕනෑ කියලා. පතී කිව්වා ‘උඹ චණ්ඩියෙක්. වැඩි කතාවක් නැහැ. බොහොම හීන් නූලෙන් වැඩ දෙන කෙනෙක් කියලා.’ එච්චරයි. මේක මගේ මුල්ම හෝ දෙවැනි රූපවාහිනී රඟපෑම. පතී කිව්වාම කූල් චණ්ඩියෙක් කියලා, මම කල්පනා කළා කොහොමද මේක ගන්නෙ කියලා. මගේ ඔලූ‍වට ආවේ බඹරු ඇවිත් චිත‍්‍රපටියේ ජෝ අබේවික‍්‍රමගේ චරිතය. මම මගේ ඇඟ ඇතුළට ජෝව දාගෙන මාගේ විදියට චරිතය නිර්මාණය කරගත්තා. පළවැනි ෂොට් එකේදී විතරයි ආදර්ශ රූපයක් ඕනෑ වුණේ. එතැනින් පස්සේ ඒ චරිතය මගේ ඔලූ‍වෙ හැදුණා. එතැනින් පස්සේ පතී මට චරිතය ගැන අලූ‍ත් විස්තරයක් කිව්වෙ නැහැ. පිටපත අනුව වැඬේ කළා. මොකද පතී මා ගැන මටත් වඩා හොඳින් දැනගෙන හිටියා. මගේ දුර්වලතා සහ ප‍්‍රබලතා දැනගෙන හිටියා. පතී මට චරිත ගැන කිව්වෙ බොහොම අඩුවෙන්.
මම අදත් රඟපානකොට මොනිටර් එකෙන් දර්ශනය නැවත බලන්නෙ නැහැ. සාමාන්‍යයෙන් රංගන ශිල්පීන් දර්ශනය කොහොමද කියලා මොනිටර් එකෙන් බලනවා. ඒත් මම කඩුල්ල කරද්දී, මුල්ම වතාවේ පතී ඉස්සරහා මොනිටරයෙන් බැලූ‍වා. පතී ඒ වෙලාවෙ ඇහුවා උඹ මොකටද මොනිටරෙන් බලන්නෙ? ඒක මමයි බලන්නෙ, උඹ වැරැද්දක් කළානම් මම ආපහු ගන්නවා කියලා. පතී එහෙම කීවාට පස්සෙ අද වෙනතෙක් කිසිම දර්ශණ තලයකදී මම මොනිටරය බලන්නෙ නැහැ.
හැබැයි මට මතකයි පතී ජැක්සන්ව අධ්‍යක්ෂණය කළ වෙලාව. ජැක්සන්ගෙ චරිතය මැනුවෙල්ගේ ගෝලයා. මැනුවෙල් කංකානම්ගෙ පුතා. ජැක්සන්ගේ චරිතය ඇවිල්ලා කංකානමගේ බැල මෙහෙවර කරන බැලයෙක්. ඒත් මැනුවෙල් එක්ක හැප්පෙනවා. පතී කිව්වා උඹ දැන් මැනුවෙල්ගේ ගෝලයා. ඒත් මැනුවෙල්ට පෙන්වන්න ඕනෑ උඹ චණ්ඩියෙක් කියලා. කොහොමද ඒක පෙන්වන්නෙ කියන එක තමයි දර්ශණයෙ තියෙන්නෙ. ජැක්සන්ගේ ඉණේ හැමවිටම පිහියක් තියෙනවා. ජැක්සන් පිහිය ඇඳලා ගත්තා. එතකොට පතී කිව්වා පිහිය අදින්න බැහැ. ජැක්සන්ගේ චරිතය මැනුවෙල්ගේ සේවකයෙක්. පිහිය අදින්නෙ නැතිව, ඉනේ පිහියක් තියෙන බව ඇඟවීමෙන් චණ්ඩිකම පෙන්වන්න ඕනෑ. ඇතැම් නළුවෙක්ට ඒ වගේ විස්තරයක් කරපු වෙලාවල් තිබුණා.
සත්‍යජිත් මාඉටිපේගේ බොරදිය පොකුණේ කෞෂල්‍යා කරපු චරිතය මිනිසුන්ගෙ මතකයේ රැුඳෙන චරිතයක්. මේ චරිතය නිර්මාණය වුණේ කොහොමද?
කෞෂල්‍යා – සත්‍යජිත් මාඉටිපේ නළුවාට මුල් තැන දෙනවා. රංගන ශිල්පියෙකුගෙන් තමන්ට අවශ්‍ය රූපය ගැන වගේම ඒ රංගන ශිල්පියාගේ ඇතුලාන්තය ගැන බොහොම සැලකිලිමත් වෙනවා. ඔහු බොරදිය පොකුණේ චරිතය ගැන අවුරුද්දක් විතර තිස්සේ මා එක්ක වරින් වර කතාකළා. අදාළ ප‍්‍රදේශ සහ මිනිස්සුන්ව බලන්න ගියා. පුහුණුවීම් කළා. ඔහුට ඕනෑ වුණා ඔහු කියන හැඟීම හරියාකාරවම නළුවාව තේරුම් ගන්න. නළුවාව ආශ‍්‍රය කරන්න ඔහු කැමතියි. සත්‍යජිත් චරිතය අපට විස්තර කරනවාටත් වඩා අපව ප‍්‍රශ්න කරනවා කියලා හිතෙනවා. ඒ ආශ‍්‍රයෙන් පස්සෙ එයා දන්නවා මගේ මුහුණෙ හැඩය. මගේ මුහුණ යම් පැත්තකට හැරෙව්වොත් පෙනෙන හැඟීම ඔහු දන්නවා. සමහර වෙලාවට ඔහු කියන්නෙ මේ විදියට උඩ බලන්න කියලා විතරයි. එතකොට මගේ මුහුණෙන් අවශ්‍ය හැඟීම මතුවෙනවා.
අශෝක හඳගම එක්ක කෞෂල්‍යා නිර්මාණ කිහිපයකදීම හමුවුණා නේද?
කෞෂල්‍යා – මාව ඉස්සෙල්ලාම කැමරාවට හඳුන්වලා දුන්නෙ හඳගම. සිනමාවට හඳුන්වා දුන්නේත් හඳගම. හඳගමගේ පිටපත් ලියලා තිබුණු හැටියට නැවත අහන්න දේවල් නොතිබුණු තරම්. නළුවන්ව අධ්‍යක්ෂණය කරද්දී ඔහු මුලින්ම පාවිච්චි කරපු ශෛලිය පසුකාලීනව වෙනස් කළා කියලා මට හිතෙනවා. සඳ දඩයම චිත‍්‍රපටියේදී හඳගම අපව නාට්‍යයකට පුහුණු කරනවා වගේ පුහුණු කළා. රංගන ශිල්පීන් සමග ගණුදෙනුවක් කළා. පසු කාලය වෙද්දී ඔහු රංගන ශිල්පියාව පාවිච්චි කළේ ඔහුගේ සම්පූර්ණ රූපයේ ඉන්න තවත් එක් මෙවලමක් විදියට. ඒ ශෛලිය අනුව ඔහු, අහවල් තැන තියෙන පොල් ගහ, නිවස සහ රංගන ශිල්පියාව එකතු කරලා එක් සම්පූර්ණ රූපයක් නිර්මාණය කරනවා.
හඳගම සහ ජයසිරිගේ එකතුවෙන් නිර්මාණය වූ චරිත බොහෝයි. ජයසිරි සහ හඳගම වැඩ කරද්දී හැදුණ සම්බන්ධය කෙබඳුද?
ජයසිරි – පතී වගේම හඳගමත් මාව දන්නවා. ඒ නිසා දෙදෙනා අතරේ සංවාද කිරීම පහසු වුණා. ඒත් අවසානයට කරපු අසන්ධිමිත්තා චිත‍්‍රපටියේදී හඳගම මා ළඟට ඇවිත් දේවල් කතාකළා. අහවල් කොටස ඒ විදියට නැතිව වෙන විදියකට කරන්න කියලා කිව්වා. කරන්න ඕනෑ විදියට කිව්වෙ නෑ. ඒත් වෙන විදියකට කරන්න කිව්වා. හඳගම කියන්නෙ ගණිතඥයානෙ. එයා නළුවන්ව අධ්‍යක්ෂණය කරද්දී ගණිතය වගේ වැඩ කරනවා කියලා මට හිතෙනවා.
මහේන්ද්‍රට හඳගමව දැනුණෙ කොහොමද?
මහේන්ද්‍ර – හඳගම ලියන ඒවා හරිම බැ?රුම්. එයා කියන එක සියුම් විදියට අල්ලගන්න මහන්සි වෙන්න වෙනවා. මම දියකැට පහනේ ඇක්ට් කරපු චරිතයේ සමහර කොටස් කරන්න හරි අමාරුයි. හඳගම කියන සමහර දේවල් හරි සියුම්. ඔහු තෝරාගන්න මාතෘකා, චරිත අපට හරි අලූ‍ත්.
ප‍්‍රසන්න විතානගේ සමඟ ආකාස කුසුම් චිත‍්‍රපටියේ පුංචි චරිතයක් රඟපාන්න ලැබුණානේ. කෞෂල්‍යාට ඒ අත්දැකීම මොනවගේද?
කෞෂල්‍යා – ඇක්ටර්ස් ඩිරෙක්ටර් කියලා පිරිසක් ඉන්නවා. ප‍්‍රසන්න විතානගේ, සත්‍යජිත් මාඉටිපේ, මලිත් හෑගොඩ වගේ අධ්‍යක්ෂවරු රංගන ශිල්පීන්ගේ අධ්‍යක්ෂවරුන් විදියට හඳුන්වන්න පුලූ‍වන්. ප‍්‍රසන්න රංගන ශිල්පීන්ගේ කටයුත්තට ඉහළම තැනක් දෙනවා. ප‍්‍රසන්න විතානගේ ගත්තොත් ඔහු රංගන ශිල්පියාගේ පහසුව ගැන අතිශය ඉහළින් හිතනවා. නළුවාව කලබලයට පත් නොකර, විවේකීව තියන්න උත්සාහ කරනවා.
මහේන්ද්‍රට ප‍්‍රසන්නගේ චරිත දැනුණේ මොනවගේද?
මහේන්ද්‍ර – ප‍්‍රසන්න චරිතයක් විස්තර කරනවා ගොඩක්. එහෙම නොවෙද්දී ෂූටින් පැක් කරලා හරි යනවා. එක් රංගන ශිල්පියෙක්ට ප‍්‍රසන්නට ඕනෑ දර්ශනයක් කරන්න බැරිවුණා. එතැන තිබුණේ දෙබස් කියන අතරේ කාමරයක බඩු අස් කරන දර්ශණයක්. එයාට බඩු අස් කිරීම සහ දෙබස් කිරීම හරියටම කරන්න බැරිවුණා. ඒ චරිතය ප‍්‍රසන්නට අවශ්‍ය විදියට ආපු නැති නිසා ඔහු පැකප් කළා. පස්සෙ වෙලාවක තමයි වැඬේ ඉවර කළේ. ප‍්‍රසන්න ප‍්‍රී ප‍්‍රඩක්ෂන් වලට ලොකු කාලයක් ගත කරන කෙනෙක්. මම පවුරු වළලූ චිත‍්‍රපටියෙ කලා අධ්‍යක්ෂණය කළා. කලා අධ්‍යක්ෂණය පටන්ගත්තෙ චිත‍්‍රපටිය කරන්න මාස හයකටත් කලින්. එතැනදී නළු නිළියන්ට අන්දන ඇඳුම්, ආභරණ පිළිබඳව පවා සියුම් විදියට සැලසුම් කළා.
විමුක්ති ජයසුන්දර චරිත ගැන ගොඩක් විස්තර කරනවාද?
කෞෂල්‍යා – විමුක්ති ගොඩක් කතාබහ කරලා තමයි මා කළ චරිතය මට හඳුන්වලා දුන්නෙ. හැබැයි විමුක්ති දෙවැනි චිත‍්‍රපටියේ චරිතයක් කරපු තුසිත ලක්නාත්ට කලින් පිටපත දීලා තිබුණෙත් නැහැ. එයාට කියලා තිබුණෙ ස්විමින් ඉගෙනගන්න වගේ දේවල්. ඒ ගැන තුසිත ටිකක් අවුල් වෙලාත් තිබුණා. පිටපත ලැබෙන්නෙ නැහැ කියලා. අපි පුරුදු වෙලා තියෙන්නෙ පිටපත බලලා චරිතයට සූදානම් වෙන්නනෙ. හඳගමට වගේම විමුක්තිටත් චරිතය කියන්නෙ සම්පූර්ණ රූපයේ එක කොටසක් පමණයි.
ජයන්ත චන්ද්‍රසිරිගේ චිත‍්‍රපටිවල සහ ටෙලිනාට්‍යවල හමුවෙන චරිත ටිකක් වේදිකා නාට්‍යවල ලක්ෂණ සහිත බව කියනවා. අධිතාත්වික ස්වභාවයක් තියෙන බව කියනවා. ජයන්ත එක්ක වැඩ කරද්දී ජයසිරිට එහෙම දෙයක් දැනුණාද?
ජයසිරි – ජයන්ත කියන්නෙ ගොඩක් කෑගහන කෙනෙක්. ඒ කිව්වෙ සද්දෙට සහ වේගයෙන් කතාකළා. ඔහු මගේ රඟපෑම් පිළිබඳව නම් බොහොම ප‍්‍රසාදයකින් කතාකළා. ජයන්තට ඕනෑ බොහොම නාට්‍යමය විදියට වැඬේ කරන්න. ඒත් රඟපෑම කියන්නේම නාට්‍යමය වැඩක්. ඒක තවත් නාට්‍යමය විදියට කරන්නෙ කොහොමද කියලලා මට තේරෙන්නෙ නැහැ. අපි කොහොම කළත් චරිතයක් රඟපෑමයි කරන්නෙ. ඒ වුණත් ජයන්ත එක්ක වැඩ කරලා තියෙන ජැක්සන්, ශ‍්‍රියන්ත වගේ රංගන ශිල්පීන්ගෙ රංගන ස්වභාවය යම් චරිතයකට අධික අවධානයක් දිනාගන්නා අන්දමේ රඟපෑමක්.
මහේන්ද්‍රට ජයන්ත චන්ද්‍රසිරිගේ අධිතාත්වික දර්ශන දැනෙන්නෙ කොහොමද?
මහේන්ද්‍ර – මෙහෙමයි. ජයන්ත රියැලිටි එකේ ඉන්නවා. හිටපු ගමන් ඒක පන්නලා දර්ශනය අධිතාත්වික තැනකට ගන්නවා. වේදිකා නාට්‍යවල ලක්ෂණයක් කියලා කියන්නත් පුලූ‍වන්. ජයන්ත අපට චරිතයක් විස්තර කරන්නෙ විහිළු කරනවා වගේ. සාමාන්‍ය භාෂාවෙන්. සීරියස් විදියට විස්තර කරන්නේ නෑ. එදිනෙදා කතාකරනවා වගේ.
රෝයි ද සිල්වා කියන්නෙ බොහෝම ජනප‍්‍රිය නිර්මාණ කරන්න උත්සාහ කරපු, අධ්‍යක්ෂවරයෙක්නෙ. ඔහු එක්ක ජයසිරි වැඩ කළා නේද?
ජයසිරි – රෝයි ද සිල්වා බොහෝවිට චිත‍්‍රපටිය කළේ හිටිවන දර්ශනවලින්. සිදුවීම් ඒ ඒ වෙලාවෙදී ගොඩනැඟු‍වා. සමහර වෙලාවට දර්ශනයෙන් දර්ශනයට යද්දී රෝයි පවා හිනාවෙනවා. ඒ වැඬේ කරද්දී හරිම ආසයි. ඔහු දෙබස් පාඩම් කරවලා, කලින් ලෑස්ති වෙන්නෙ නැහැ. කලින් ලියපු දෙබස් තිබුණාට ඒවාට අතින් පුංචි කොටසක් එකතු කරනවා. රෝයි ඉතාමත් හොඳ මනුස්සයෙක් බවත් කියන්න ඕනෑ.
උදයකාන්ත වර්ණසූරිය ඉතාම විස්තර ඇතිව පිටපත් ලියන බව කියනවා නේද?
මහේන්ද්‍ර – උදයකාන්ත චිත‍්‍රකතා කාරයෙක්නෙ. එයා හැම ෆේ‍්‍රම් එකක්ම ඔලූ‍වෙ චිත‍්‍රයක් ඇන්දා වගේ නිර්මාණය කරගන්නවා. ස්ක‍්‍රිප්ට් එක ලියද්දීම ෂොට්ස් ගැනත් ප්ලෑන් එකක් තියෙනවා. ඒ ප්ලෑන් එකට අනුවමයි වැඬේ කරන්නෙ. ඒ නිසා කලින් ප්ලෑන් කළ විදියටමයි වැඬේ ඩිලිවර් වෙන්නෙ. චරිත ගැන ගැඹුරු විස්තර නැහැ. ඒත් එයාගෙ ප්ලෑන් එකට අනුව වැඬේ ගන්නවා.
මහේන්ද්‍රගෙ අත්දැකීම් අතර බූඩි කීර්තිසේන එක්ක වැඩකිරීමේ අත්දැකීමුත් ඇති. අපි අහලා තියෙනවා බූඩිගෙ චිත‍්‍රපටියක් අවසාන වෙද්දී පිටපතට වඩා සෑහෙන වෙනස් කියලා…
මහේන්ද්‍ර – බූඩි සිහින දේශයෙන් අධ්‍යක්ෂණය කළා. ඒකෙ මම ද්විත්ව චරිතයක්. මම කරපු එක චරිතයක් තමයි මාරයාගේ චරිතය. කවුරුවත් මාරයාව දන්නෙ නැහැනෙ ඉතින්. බූඩි මා එක්ක නිර්මාණය කරපු චරිතය ටිකක් අපබ‍්‍රංශ චරිතයක්. බූඩි අපට චරිතය විස්තර කරන්නේ වැඩ කරන්න දිලා. රියර්සල් කරවනවා. ඒක මැද්දේ නවත්වමින් සිදුවීම් ගොඩනඟනවා. එයා යම් දර්ශනයකට ගියාම, දෙබස් ටික පෙන්වනවා. පෙන්නලා කියනවා දැන් ඔයාලා මේ පසුබිම පාවිච්චි කරලා අලූ‍ත් විදියට සිදුවීම ගොඩනඟන්න කියලා. අපි රියර්සල් එක කරන අතරේ ඔහු දර්ශණය නැවත ගොඩනංවනවා. බූඩි සමහර වෙලාවට අතින් දෙබස් දාගන්න කියලා අපට කියනවා. හැබැයි තේරුමක් නැති දෙබස් ඇතුළු කරනවාට කැමති නැහැ.
බූඩි ඇමෙරිකාවෙ ඉගෙනගත්තානෙ. එයා තාක්ෂණික පැත්ත ගැන විශාල දැනුමක් තියෙන කෙනෙක්. දර්ශණයක් කැමරාවට අල්ලාගන්නෙ කොහොමද කියන එයා හරියටම දන්නවා. සමහර වෙලාවට මගේ කකුල් දෙකට පහළින් කැමරාව තියෙනවා. බූඩි එක්ක තවත් වෙලාවක මම කැමරාව අතේ තියාගෙන මම ඇවිදගෙන යන දර්ශනයක් රඟපාලා තියෙනවා.
