හැටන් ප්රදේශයේ කටුවල, රූටල, වටවල, සිල්වර් කැන්ඩි, ලීඩර්ස් ටේල්, වලපනේ සහ හපුතලේ ප්රදේශවල දෙමළ සිසුන් අධ්යාපනය ලබන පාසල් රැුසක සිසුන්ව සාමාන්යපෙළ විභාගයට ඉදිරිපත් නොකර සිටීමේ සම්ප්රදායක් ඇත. මේ කාරණය අදාල ප්රදේශවල ප්රසිද්ධ කාරණයකි. ලංකා ගුරු සංගමය ඇතුලූ සංවිධාන විසින්ද ඒ පිළිබඳව කරුණු පෙන්වා තිබුණි.
අනිද්දා සමග අදහස් දැක්වූ ප්රදේශයේ සිසුන් සහ මාපියන් පවසන ආකාරයට 2018 වර්ෂයේද සිසුන් පිරිසකට විභාගයට ඉදිරිපත් නොවෙන ලෙස පාසැල් වෙතින් දන්වා ඇත. සාමාන්යපෙළ විභාගය පැවැත්වීමට පෙර පාසල විසින් විභාගයක් පවත්වනු ලබන අතර එම විභාගයෙන් ලකුණු 40ට අඩුවෙන් ගන්නා සිසුන්ව විභාගයට ඉදිරිපත් නොකර සිටීමට ගුරුවරුන් විසින් උපදෙස් ලබාදෙයි. එවැනි සිසුන්ගේ මාපියන්ව පාසැල්වලට කැඳවා දරුවා විභාගයකට ඉදිරිපත් වුවහොත් අසමත් වෙන නිසා විභාගයට ඉදිරිපත් නොවෙන ලෙස උපදෙස් ලබාදෙයි. මේ වසරේ වෙනුවට ලබන වසරේ විභාගයට ඉදිරිපත් වෙන්නැයි සිසුන්ට උපදෙස් ලැබෙයි. විභාගයට ඉදිරිපත් වෙන්නේ නම් පාසැලෙන් අයදුම්පත් ඉදිරිපත් නොකර පෞද්ගලිකව අයදුම්පත් ඉදිරිපත් කරන ලෙස දැනුම් දෙයි. මෙවැනි සම්ප්රදායන් ඇතිවෙන්නේ පාසැලේ නිල ප්රතිඵලවල සමත් සිසුන්ගේ ප්රතිශතය වැඩි කරගැනීමේ වුවමනාව පාසල්වල ගුරුවරුන්ට තිබෙන නිසාය. ඒ වුවමනාව ගුරුවරුන්ට ඇතිවෙන්නේ සාමාන්ය පෙළ, උසස්පෙළ ආදී විභාගවලින් ඉහළම ප්රතිඵල ලැබීම අධ්යාපනයේ මූලික අරමුණයැයි ගුරුවරුන් විසින් විශ්වාස කරන නිසාය.
මෑත කාලයේදී සිසුන්ගේ විභාග ප්රතිඵල නැංවීමේ අරමුණෙන් ලංකාවේ පාසල් විසින් පාසලේ කාලපරිච්ෙඡ්දවලට එහා ගොස් ක්රියාත්මක කරන ව්යාපෘති රැුසක් වෙයි. අමතර පන්ති පැවැත්වීම, සිසුන්ගේ නිවෙස්වලට ගුරුවරුන් පැමිණ පාඩම් කටයුතු කරනවාදැයි පරීක්ෂා කිරීම ඇතුලූ විවිධ කටයුතු විභාග ප්රතිඵල නැංවීමේ බලාපොරොත්තුවෙන් ක්රියාත්මක වෙයි. උදාහරණයක් ලෙස කොළඹ ආරක්ෂක සේවා විද්යාලයේ සිසුන්ට රාත්රී 11 දක්වා අමතර පංති පැවැත්වෙයි. තවත් පාසැල්වල පාන්දර පංති පැවැත්වෙයි.
ගුරුවරුන් තමාට ලැබෙන රාජකාරි කාලසීමාවෙන් එහා ගොස් සිසුන්ට ඉහළ අධ්යාපනයක් ලබාදීමට කැපවීම යහපත් කාරණාවකි. මෙවැනි අතිරේක වැඩකටයුතුවලට සහභාගී වෙන්නේ වැඩ කිරීමේ වුවමනාවක් තිබෙන ගුරුවරුන් විය හැකිය. ඇත්තෙන්ම අපට පාසල් කාලයට අමතරව කාලය යොදවා සිසුන් වෙනුවෙන් කටයුතු කිරීම පිළිබඳව කිසිදු විවේචනයක් නැත. එහෙත් ගැටලූව වන්නේ පාසැල් සිසුන්ව අනුකම්පා විරහිත තරඟයකට සූදානම් කරමින්, විභාගයේ ඉහළ ප්රතිඵල ලැබීම පාසල් අධ්යාපනයේ ඉහළම අරමුණයැයි සිසුන්ගේ හිස්වලට කාවැද්දීමයි. අධ්යාපනය නැති පුළුල් සංවාදයක් නැති ලංකාව වැනි සමාජයක මේ අනුකම්පා විරහිත තරඟය විසින් සිසුන්ට කරන හානිය සුළුපටු නොවේ.
විභාගයට මුහුණදීමේ අවස්ථාව අහිමි කරන ලද පාසල් සිසුන් බොහෝවිට පාසල්වලදී අදක්ෂයන්යැයි ගුරුවරුන්ගේ දෝෂාරෝපණයට පමණක් නොව ශාපකිරීම්වලටද ලක්ව ඇත. විභාගවලදී අඩුවෙන් ලකුණු ගන්නා සිසුන්ව ‘කාලකණ්නි’ සිසුන් ලෙස වර්ගීකරණයට ලක්වෙයි. සිසුන්ව ඉහළ ලකුණු ලබාගැනීම සඳහා දිරිමත් කිරීමත්, විභාගවලින් ඉහළ ලකුණු ලබා නොගන්නා සිසුන්ව පීඩාවට පත්කිරීමත් යනු සංකල්ප දෙකකි. දෙවැනි සංකල්පය එක් ආකාරයකට සිසුන් වෙත පීඩාව එල්ලකිරීමකි.
ලංකාවේ අධ්යාපන ක්රමය විසින් ප්රවර්ධනය කළ යුත්තේ විභාග කේන්ද්ර කරගත් අධ්යාපන ක්රමයක් නොවන බව නැවත නැවතත් ලිවිය යුතු කාරණාවක් නොවේ. අධ්යාපන අමාත්ය අකිල විරාජ් කාරියවසම් විසින්ද පින්ලන්තයේ අධ්යාපන ක්රමය ලංකාවේ ඇති කිරීමේ වැදගත්කම කිහිප වතාවක් පැහැදිළි කර තිබුණි. විභාග සමත්වීමේ වුවමනාව හෝ ඒ වෙනුවෙන් වැඩකටයුතු කිරීම නැවැත්විය යුතු නැත. ගුරුවරුන් ඒ වෙනුවෙන් වෙහෙස වීමේ වැරැුද්දක් නැත. ඒ වෙනුවෙන් තම අමතර කාලය වැය කිරීම යහපත්ය. එහෙත් අධ්යාපනය යන පුළුල් මාතෘකාව විභාගවලට පටු කිරීම පටු සහ ව්යාජ අධ්යාපන සංකල්පයකි.
විධිමත්, නොවිධිමත් සහ අවිධිමත් අධ්යාපනය ලෙස කොටස් කිහිපයකට බෙදා වෙන් කර ඇත. ගුරුවරුන් වෙහෙසවිය යුත්තේ සිසුන්ට මේ තෙයාකාර අධ්යාපනය ලබාදීමය. ක්රීඩා අධ්යාපනය ලබාදීමය.
ගුරුවරුන්ටද ලබා දී තිබෙන ඉලක්කය වන්නේ හොඳින් හෝ නරකින් පාසලේ ප්රතිඵල ප්රතිශතය ඉහළ තබාගැනීමය. ඒ නිසා විභාගය අසමත් වීමේ ඉඩක් ඇතැයි ගුරුවරුන් විසින් අනුමාන කරන අන්දමේ සිසුන් විභාගයට පෙනී සිටීම කෘත්රිමව වළක්වනු ලබයි. එමඟින් පාසලේ ප්රතිඵල ප්රතිශතය ඉහළ මට්ටමක තබාගැනීමට උත්සාහ කරයි. ඒ නිසාම සිසුන්ව විභාගවලට ඉදිරිපත් නොකර සිටියි.
මේ වෙද්දි ලංකාවේ අධ්යාපන කලාප කාර්යාල 97 අතර තමන්ගේ කලාපයෙහි ප්රථිපල ඉහළ දමාගැනීමේ දැඩි තරඟයක් ඇතැයි අප සමග අදහස් දැක්වූ ඉහළ අධ්යාපන අමාත්යාංශ නිලධාරියෙකුගේ අදහස විය. ඉහළම ප්රතිඵල ප්රතිශතයක් ඇති කලාප කාර්යාලය බවට පත්වීම සියලූ කලාපවල වුවමනාවයි. ඒ වුවමනාව ලංකාවේ අධ්යාපන අවශ්යතා සමග සමපාත වන්නේද යන්න අධ්යාපන අමාත්යවරයා ප්රමුඛ ආණ්ඩුව මෙන්ම ගුරුවරුන්, මාපියන් ඇතුලූ එදිනෙදා සමාජයද විමසිල්ලෙන් සොයා බැලිය යුතුය.
