ජන බලය කොළඹට මෙහෙයුමෙන් පසුව මෛත්රීපාල සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා නිවිතිගල ශ්රීලනිප බලමණ්ඩල රැුස්වීමක් අමතමින් 19 වැනි ව්යවස්ථා සංශෝධනය ප්රකාර ඉදිරි පාර්ලිමේන්තුවක අගමැතිවරයා බලවත් වන නිසා දුෂණය, වංචාව, සොරකම නැති අයෙකු අගමැති ලෙස පත්කර ගත යුතු බව කියාසිටියේය. අගමැති බලතල වැඩි වුවද ඉදිරි ජනාධිපතිවරයා විලියම් ගොපල්ලව තාලයේ නාමමාත්ර අයෙකු නොවන අතර කෙලින්ම ජනතා ඡුන්දයකින් පත්වන විධායක රාජ්ය නායකයාය.
එම රැුස්වීමේදීම ඔහු දෙපැත්තටම වදින්නට එක ගලක් ගසන්නා සේ එක්සත් ජාතික පක්ෂයත් ශ්රී ලංකා පොදු ජන පෙරමුණත් යන දෙපක්ෂයම තම ජන පදනම පිළිබඳව අධිතක්සේරුවක සිටින බව පවසා ඇත. එමෙන්ම පසුගිය පෙබරවාරියේ ලක්ෂ 15ක්වූ ශ්රීලනිප ඡුන්ද පදනම මේ වන විට ලක්ෂ 20 දක්වා වැඩි කරගෙන ඇති බවද පවසා ඇත. එම ප්රකාශය අනුව දැන් තෙවැනි බලවේගය ශ්රීලනිපයි. එනිසා ශ්රීලනිප කණ්ඩායම නොමැතිව දෙපිරිසෙන් කිසිවෙකුටත් ආණ්ඩු සෑදිය නොහැකි බව ඉන් කියැවෙන අතර ඒ කවුරුන් සමඟ හෝ සන්ධාන ගතවීමට ඇති කැමැත්තද ඒ හරහාම ප්රකාශිතය. පැරණි ශ්රී ලංකා නිදහස් පක්ෂ ජන පදනමේ බහුතරය අද මෙන් ඉදිරියේදීද රාජපක්ෂලා වෙතම වන බව එතුමා ද පිළිගෙන ඇති බව පෙනේ.
එක්සත් ජාතික පක්ෂ 72 වැනි සංවත්සර උත්සවයේදී අගමැති රනිල් වික්රමසිංහ 2030දී නායකත්වය භාරගැනීමට දෙවැනි පෙළ තරුණ නායකයන් සූදානම් විය යුතු බව ප්රකාශ කළේය. (දෙවැනි පෙළ සිටින කීප දෙනාම ඒ වන විට වයස 60 ඉක්මවනු ඇත.) ඒ අනුව බලන විට පෙනීයන්නේ එතුමා ඉදිරි ජනාධිපතිවරණය තරග කරන්නට සූදානමින් සිටින බවයි.
පසුගිය ජනාධිපතිවරණයේදී යහපාලන කණ්ඩායම ලබාගත් ඡන්ද හැටදෙලක්ෂය පක්ෂ අනුව විච්ෙඡ්දනය කර බැලීමට හැකියාවක් ඇතොත් එතුළ 80%ක් පමණම ඇත්තේ දැනට එක්සත් ජාතික පෙරමුණ ලෙස සන්ධානගතව සිටින පක්ෂවල ඡුන්ද බව පෙනීයනු ඇත. පාවෙන හා ශ්රීලනිපයෙන් කැඞී ආ ඡුන්ද ප්රමාණය ඉතිරිය විය හැකිය. එනිසා නැවත වරක් ජනාධිපති මෛත්රීපාල සිරිසේන එජාප ප්රමුඛ සන්ධානයකින් ජනාධිපති අපේක්ෂකයා ලෙස ඉදිරිපත් කරතැයි උපකල්පනය කළ නොහැකිය. සාපේක්ෂව අඩු ඡන්ද ප්රතිශතයක් අතැති සහ නැවතත් ජනාධිපතිවරණයකට ඉදිරිපත් නොවන්නට පොදු අපේක්ෂකයා ලෙස ජනතාවට ශපථ කර ඇති එතුමා එසේ කරන්නැයි ඉල්ලා සිටියහොත් එයද අසාධාරණය. ජනාධිපතිවරයා එහිදී ඉදිරිපත් කර ඇති ‘දුෂණය, වංචාව, සොරකම නැති පුද්ගලයෙකු අගමැති ධුරය දැරිය යුතුය.’ යන ප්රකාශය අනුව එකී පුද්ගලයා තමාම විය හැකි බවට ඉඟියක් දී ඇති සෙයක්ද පෙනේ. එය එජාපයද 2020 ජනාධිපතිවරණය සඳහා ඉදිරිපත් කර ඇතැයි කියවෙන විකල්පයයි.
රාජපක්ෂ කණ්ඩායමට එතුමාද සම්බන්ධ කරගත හැකි නම් ප්රායෝගික විකල්පයක් තිබේ. එනම් පොහොට්ටු, ශ්රීලනිප හා වෙනත් පක්ෂ හා කණ්ඩායම්ද එකතු කරගත් පුළුල් සන්ධානයක් ගොඩනගා ගතහොත් එයට නායකත්වය දෙමින් මෛත්රීපාල සිරිසේන මහතාට නැවත ජනාධිපති අපේක්ෂකයා විය හැක. එවැනි සන්ධානයක් ජයග්රහණය කළහොත් පාරිශූද්ධබව හඟවන විශේෂණ පද එතුමාට අමතක කරන්නට සිදුවනු ඇත. එවිට මහින්ද මහතාට හෝ වෙනත් ඕනෑම අයෙකුට පාර්ලිමේන්තු බහුතරය ලද පමණින් අගමැති විය හැකිය. මොන දේ සිදු වුවද රාජපක්ෂ කල්ලියේ බලය, බලය සඳහා වන න්යාය පත්රවලින් පරබාහිරව යමක් කරන්නට එවැනි සන්ධානයක ශක්රයාගේ පුතා වයිමා සිටියත් බැරිය. එහෙත් මෙම දෙවැනි විකල්පය ක්රියාත්මක කළහොත් රාජපක්ෂලා දෙකඩ කළ ශ්රීලනිප නැවත පැරණි පක්ෂ ලාංඡුනය යටතේ එකතු කළ හැකි වනු ඇත. ජනාධිපතිවරණය ජයග්රහණය කළා හෝ නොකළා වුවද එම එකතුව ජයග්රහණයකි.
විවිධ පුද්ගලයන්ද ඉදිරි ජනාධිපතිවරණය සඳහා ඉදිරිපත් වීමට සූදානම් වෙමින් සිටින වග පෙනේ. එසේ වුවහොත් එවැනි අපේක්ෂකයන්ට ඡුන්ද කැඩෙන නිසා ප්රධාන අපේක්ෂකයෙකුට 50%ක් නොලැබුණොත් ජනාධිපති තෝරාගැනීමට දෙවැනි තෙවැනි මනාප ගණනය කිරීමටද සිදුවිය හැක. තීන්දුවක් ගැනීමේදී මෛත්රීපාල සිරිසේන මහතා එම කරුණද සැලකිල්ලට ගත යුතුය. කෙසේ හෝ එතුමා පළමු විකල්පය තෝරා ගැනීමට අදහස් කරන්නේ නම් ජයග්රහණය සඳහා ජනතාව පෙළගැස්වීම පහසු කරනු වස් ශ්රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණට බලය හිමි පළාත් පාලන ආයතනවල බලය තම වාසියට හරවා ගැනීමට උත්සාහ කළ යුතු බව හැෙඟ්. එසේනම් එවැන්නකටද ඉඩ සැලසෙන පරිදි අණ පනත්වලට සංශෝධනද ගෙනආ යුතුය.