ආරක්‍ෂක මාණ්ඩලික ප‍්‍රධානී අද්මිරාල් රවි විජේගුණරත්න, සැප්තැම්බර් 10වැනිදා, අලූයම 3.30ට කටුනායක ගුවන් තොටුපොළෙන් කටාර් එයාර්වේස් ගුවන් යානයක නැගී සිංගප්පූරුවට පිටත්ව ගියේය. ඔහුගේ කාර්යාලය නිල වශයෙන් කියන අන්දමට, ඔහු ගොස් ඇත්තේ මෙක්සිකෝවේ 208වැනි නිදහස් දින උළෙලට සහභාගිවීමට ලත් නිල ආරාධනයක් මතය. මෙක්සිකෝව වැනි ඈත, ලංකාව සමග කිසිම සම්බන්ධයක් නැති, මත්ද්‍රව්‍ය ජාවාරම් ගැන කුප‍්‍රකට, ඒ ජාවාරම්කාරයන් සමග අත්වැල් බැඳගත් දේශපාලකයන් විසින් ඒ ජාවාරම ආරක්‍ෂා කරන හැබිචෝල්කාර රටක නිදහස් සංවත්සරයකට ලංකාව වැනි රටකට ආරාධනා ලැබීම විහිළුවක්ද, අඬන්නට හේතුවක්ද කියා පැහැදිලි නැති නමුත්, ආරක්‍ෂක මාණ්ඩලික ප‍්‍රධානියා ගොස් ඇතැයි කියන්නේ ඒ රටටය. මීට පෙර කවදාවත්, මෙක්සිකෝවේ මෙවැනි උත්සවයකට රටේ ආරක්‍ෂක මාණ්ඩලික ප‍්‍රධානියා ගිය බවක්ද වාර්තා වී නැත.
එහෙත්, මෙක්සිකෝවේ ජාතික දිනය උත්සවය පැවැත්වෙන්නේ සැප්තැම්බර් 16 වැනිදාය. හෙවත් මේ ඉරිදාය. විජේගුණරත්න මහතා යන්නට ලංකාවෙන් පිටත් වුණේ එම ජාතික උත්සව දිනයට සතියකට කලින්ය. ලෝකයේ ඕනෑම කොණක තිබෙන රටකට යන්නට පැය 24කට වඩා ගුවන් ගමනක් අවශ්‍ය නැති මේ කාලයේ සතියකට කලින් ආරක්‍ෂක මාණ්ඩලික ප‍්‍රධානියා රටින් පිටවීමේ රහස කුමක්ද?
රහස නම්, ඔහු රටින් පිටව ගියදා උදේ 9.30ට, ප‍්‍රකාශයක් සටහන් කරගැනීම සඳහා අපරාධ පරීක්‍ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවට හෙවත් සීඅයිඞීයට ඔහු කැඳවා තිබීමයි. ඊට පෙර සතියේ ‘ඉරිදා දිවයින’ සිය මුල් පුවතින් වාර්තා කර තිබුණේ ආරක්‍ෂක මාණ්ඩලික ප‍්‍රධානියා අත්අඩංගුවට ගන්නට නියමිත බවය. රවි විජේගුණරත්න, 10වැනිදා අලූයම 3.30ට රටින් පිටව ගියේ මේ ආකාරයට අත්අඩංගුවට ගැනීමකින් වැළකෙන්නට බව දැන් ඉතා පැහැදිලිය.
මහජන මුදල්
එහෙත් සතියකට පෙර රටින් පිටව ගොස්, ඒ සතියක කාලය තුළ ඔහු රැුඳී සිටින්නේ කොහේද, යන්නේ එන්නේ කොහේද, ඒ සියල්ල සඳහා වියදම් කරනු ඇත්තේ, ඔහුගේ පෞද්ගලික ධනය නොව, මේ රටේ බදු ගෙවන මහජනතාවගේ මුදල්ය. වෙනත් විදියකට කිවහොත්, අපරාධයක් ගැන සොයනු ලබමින් සිටින ඔහු, අත්අඩංගුවට පත්වීමෙන් වැළකී පළායන්නට වියදම් කර ඇත්තේ මේ රටේ මහජනතාවගේම මුදල්ය.
කොළඹදී තරුණ ශිෂ්‍යයන් පස්දෙනකු ඇතුළු පුද්ගලයන් 11 දෙනකු පැහැරගෙන ගොස්, කොළඹ චෛත්‍ය පාරේ නාවික හමුදා කඳවුරෙහි හා ත‍්‍රිකුණාමලය නැගෙනහිර විධානයට අයත් ගන්සයිඞ් කඳවුරේ ඔවුන් රඳවා තබාගෙන, ඔවුන්ගේ දෙමාපියන්ගෙන් ලක්‍ෂ ගණනින් කප්පම් ඉල්ලා, පසුව ඔවුන් මරාදැමූ නාවික හමුදා නිලධාරී කණ්ඩායමට අයත් නේවි සම්පත් හෙවත් චන්දන ප‍්‍රසාද් හෙට්ටිආරච්චිට පොලිසියෙන් සැඟවී සිටීමට නාවික හමුදා මූලස්ථානය තුළ වාසස්ථාන සැපයීම, ඔහුට රටින් පිටවීමට සැලසුම් සකසා දීම හා මුදලින් ආධාර කිරීම යන චෝදනා රවි විජේගුණරත්නට එරෙහිව නැගී තිබේ. සීඅයිඞීය කියන විදියට, මේ චෝදනා සම්බන්ධයෙන් අවශ්‍ය තරම් විශ්වාසවන්ත තොරතුරු ඔවුන් සතුව තිබේ. ඒ බව ඔවුන් මේ නඩුව විභාග වන කොළඹ කොටුවේ මහේස්ත‍්‍රාත් ලංකා ජයරත්න මෙනෙවියට වාර්තා කොට තිබේ.
අපරාධකරුවකුට සැඟවී සිටින්නට නවාතැන් පහසුකම් සැපයීම, රජයේ සේවකයකු ලෙස සිටිමින් සැපයිය යුතු තොරතුරක් සැපයීම පැහැර හැරීම, නිල කටයුත්තක නිරතව සිටින රජයේ නිලධාරියකුට බාධා කිරීම යන චෝදනා ඇතුළත්් දණ්ඩ නීති සංග‍්‍රහයේ 209, 174, 183 වගන්ති යටතේ ආරක්‍ෂක මාණ්ඩලික ප‍්‍රධානියාට එරෙහිව නිශ්චිත තොරතුරු ඇති බැවින් ඔහු අත්අඩංගුවට ගන්නා බව අගෝස්තු 29වැනිදා, විවෘත අධිකරණයේදී සීඅයිඞීය කොටුව මහේස්ත‍්‍රාත්වරියට දැනුම් දුන්නේය. ඒ සම්බන්ධයෙන් වහාම අවශ්‍ය පියවර ගන්නා ලෙස මහේස්ත‍්‍රාත්වරිය සීඅයිඞීයට නියෝග කර තිබුණි. මේ බව ඊට පසුදා මාධ්‍ය විසින් වාර්තා කරන ලද අතර, ඒ නිසා රවි විජේගුණරත්න අත්අඩංගුවට පත්වීමට නියමිතය යන්න හැමෝම දන්නා කරුණකි. හැම දේම පත්තරවලින් දැනගන්නා ජනාධිපතිවරයාද ඒ අනුව මේ තත්ත්වය හොඳින් දැනසිටියා විය යුතුය. හැරත්, ඒ සඳහා මහේස්ත‍්‍රාත් අධිකරණ නියමයක් තිබේ.
ඒ අනුව, සැප්තැම්බර් 7වැනිදා, සිකුරාදා, සීඅයිඞීයේ සමූහ මංකොල්ල අංශයේ ස්ථානාධිපති පොලිස් පරීක්‍ෂක නිශාන්ත ද සිල්වා ඇතුළු පොලිස් කණ්ඩායමක් කොළඹ බණ්ඩාරනායක සම්මන්ත‍්‍රණ ශාලා සංකීර්ණයේ පිහිටි ආරක්‍ෂක මාණ්ඩලික ප‍්‍රධානී කාර්යාලයට ගොස් අද්මිරාල් විජේගුණරත්න හමුවී, 10වැනිදා, එනම් පසුගිය සඳුදා උදේ 9.30ට ප‍්‍රකාශයක් ලබාදීම සඳහා සීඅයිඞී මූලස්ථානයට පැමිණෙන ලෙස සඳහන් ලිපියක් භාරදුන්නෝය. නියමිත දිනයේ සීඅයිඞීයට තමා පැමිණෙන බව විජේගුණරත්න එහිදී පොලිස් නිලධාරීන්ට දැනුම්දුන් බව වාර්තා වන අතර, මෙක්සිකෝවේ නිදහස් දින උත්සවයකට තමාට යන්නට තිබෙන බවක් එහිදී ඔහු කියා නැත. එවැනි රාජ්‍ය තාන්ත‍්‍රික ආරාධනයක් ලැබෙන්නේ මාස ගණනකට කලින් බැවින්, එවැනි ආරාධනයක් තමාට ඇතැ’යි විජේගුණරත්නට සිය දිනපොත පෙරළා බලා ඒ මොහොතේම දැනගන්නට හොඳටම ඉඩ තිබිණි.
එහෙත්, 10වැනිදා අලූයම හදිසියේම ඔහු සිංගප්පූරුවට ගියේය. සිංගප්පූරුවට යෑමට වීසා අවශ්‍ය නැත. ඒ අනුව පෙනෙන්නේ ඔහුට හදිසියේම රටින් පිටව යන්නට වුවමනාව තිබුණු බවයි.
10වැනිදා, සඳුදා උදේ 11ට පමණ, ආරක්‍ෂක මාණ්ඩලික ප‍්‍රධානි කාර්යාලයේ නියෝජිතයකු පැමිණ සීඅයිඞීයට ලිපියක් බාරදී ඇති අතර, අද්මිරාල් රවි විජේගුණරත්න, මෙක්සිකෝවේ නිදහස් දිනයට ලද ආරාධනාවක් අනුව පිටත්ව ගොස් ඇති බැවින් ඔහුට සීඅයිඞීයට පැමිණීමට සැප්තැම්බර් 19වැනිදාට පසු දිනයක් ලබාදෙන ලෙසත්, ප‍්‍රකාශය සටහන් කරගැනීම සඳහා ඔහුගේ කාර්යාලයට එන ලෙසත් එම ලිපියේ සඳහන්ව තිබී ඇත.
වැදගත්ම කාරණය එය නොවේ. අද්මිරාල් රවි විජේගුණරත්න, සීඅයිඞීයට එන්නට කියා තිබියදී රටින් පිටව යන බව ජනාධිපතිවරයාද දැනසිටීමයි. ආරක්‍ෂක මාණ්ඩලික ප‍්‍රධානි යනු සේනාධිනායක වශයෙන් ජනාධිපතිවරයා ඍජුව පත්කරන තනතුරක් වන අතර, ඔහු යටතේ ක‍්‍රියාත්මක වන, ඔහුට ඍජුව වගකියන තනතුරකි. ආරක්‍ෂක මාණ්ඩලික ප‍්‍රධානියකු රටින් පිටව යා යුත්තේ, සේනාධිනායකයා වන ජනාධිපතිවරයාගේ අවසරය මත පමණකි. තමන් හිතූ හැටියට රටින් බැහැරව යන්නට ඔහුට නොහැකිය.
රවි විජේගුණරත්නට එරෙහිව මේ චෝදනා නැගී තිබෙන බවත්, ඔහුගෙන් ප‍්‍රකාශයක් සටහන් කරගැනීමට සීඅයිඞීයට අවශ්‍යව තිබෙන බවත් ජනාධිපතිවරයා හොඳින්ම දැනසිටියේය. මීට පෙර ඒ ගැන ඕනෑවටත් වඩා අනිද්දාද ඇතුළු පුවත්පත්වලින් කරුණු හෙළිදරව් කර තිබුණි. ඊට අමතරව, පසුගිය ඉරිදා, පොලිස්පතිට කතාකර රවි විජේගුණරත්න අත්අඩංගුවට ගන්නට යන්නේදැයි ජනාධිපතිවරයා විමසා තිබේ. ‘මොකක්ද මේ සීඞීඑස්ගේ ප‍්‍රශ්නේ? ඕගොල්ලො හදන්නේ මිනිහාව හිරේ දාන්නද? හෙට එයාට සීඅයිඞීයට එන්න කිව්වාද?’ කියා ජනාධිපතිවරයා පොලිස්පතිවරයාගෙන් විමසා තිබේ. එහිදි පොලිස්පතිවරයා කියා ඇත්තේ, ඔහුට එන්නට කියා ඇත්තේ අධිකරණයේ නියමයක් පිට බවයි.
ජනාධිපති දනියි
එහෙත්, ජනාධිපතිවරයා ඉරිදා වන විටත්, ඒ සියල්ල දැන දැන රවි විජේගුණරත්න ආරක්‍ෂා කරන පිළිවෙතක තදින් සිටියේය. රවි විජේගුණරත්න අත්අඩංගුවට නොගන්නා ලෙස සීඅයිඞීයට, පොලිස්පතිවරයාට ජනාධිපතිවරයා මීට පෙර තර්ජනය කර තිබුණු අවස්ථා කිහිපයක්ම තිබේ. එවැනි පසුබිමකදී නීතිය ඉදිරියට ඔහු කැඳවා තිබෙන විට, එය මඟහැර රටින් පිටව යන්නට ජනාධිපතිවරයා අවසර දුන්නේ කොහොමද? එය නීති විරෝධී අවසරයක් නොවන්නේද? අඩු ගණනේ මෙක්සිකෝ ගමන දිනයකින් කල් දමා, සීඅයිඞීයට ගොස් ප‍්‍රකාශය කොට, අධිකරණයට ඉදිරිපත් කෙරෙන්නේ නම්, ඉදිරිපත් වී, තමාට මෙක්සිකෝ යන්නට සිදුවී තිබෙන්නේයැයි කියා අධිකරණයෙන් අවසරයක් ලබාගන්නා ලෙස දේශපාලන වශයෙන් විශාල පළපුරුද්දක් ඇති ජනාධිපතිවරයා රවි විජේගුණරත්නට අවවාද නොකළේ ඇයි? නීතිගරුක ජනාධිපතිවරයකුගෙන් බලාපොරොත්තු විය හැක්කේ එවැනි හැසිරීමක් නොවේද?
රාජ්‍ය නිලධාරියකුට මෙවැනි අපරාධ චෝදනාවක් නැගුණු විට, එක්කෝ ඔහු ධුරයෙන් ඉවත් කළ යුතුය. නැතිනම් ඉල්ලා අස්වන ලෙස ඔහුට දැනුම් දිය යුතුය.
රවි විජේගුණරත්න අත්අඩංගුවට ගැනීමෙන් මේ තරම් කාලයක් පොලිසිය වැළකී සිටීමට එක් හේතුවක් වන්නේ, ඔහු හමුදා ස්තරායනයේ ඉහළම තනතුරක් දැරීමය. මීට පෙර යුද හමුදාවේ ඉහළ නිලධාරියකු වූ අමල් කරුණාසේකර කීත් නොයාර් පැහැරගෙන යෑම ඇතුළු අපරාධ කිහිපයක් සම්බන්ධයෙන් අත්අඩංගුවට ගන්නා ලදි. එවැනි තත්ත්වයක් යටතේ තවත් ආරක්‍ෂක ප‍්‍රධානියෙකු අත්අඩංගුවට ගැනීමෙන් සන්නද්ධ හමුදාවන්ට හා රටේ ප‍්‍රතිරූපයට සිදුවන හානි සලකා බැලූ සීඅයිඞීය, විජේගුණරත්න අත්අඩංගුවට ගැනීම කල් දමමින් සිටියේ, ජනාධිපතිවරයා එක්කෝ ඔහු ධුරයෙන් ඉවත්කරන තුරුය. නැතිනම් ඔහු ඉල්ලා අස්වන තුරුය. එහෙත්, මේ තොරතුරු හොඳින්ම දැනසිටි ජනාධිපතිවරයා මේ කිසිම පියවරක් නොගත්තේය. ඒ වෙනුවට ඔහු තවදුරටත් තනතුරේ තබාගනිමින්, තනතුරේ ආරක්‍ෂාව ඔහුට සැපයුවේය.
ඒ අතර සීඅයිඞීය පසු නොබා සිය රාජකාරිය අකුරටම කරමින්, කොටුව මහේස්ත‍්‍රාත් අධිකරණයට මේ සම්බන්ධයෙන් දිගින් දිගටම කරුණු වාර්තා කළ අතර, ඔහු අත්අඩංගුවට ගැනීමේ අවසරය අධිකරණයෙන් ලැබෙන්නේ ඒ අනුවය. 10වැනිදා නියමිතව තිබුණේ, සැකකරුවකු හැටියට ඔහුගෙන් ප‍්‍රකාශයක් සටහන් කරගෙන ඔහු අධිකරණයට ඉදිරිපත් කිරීමයි. සමහර විට අධිකරණයෙන් ඔහුට ඇප ලැබෙන්නටද ඉඩ තිබුණි. තමා අත්අඩංගුවට ගැනීමට යන්නේයැ’යි දැනගත් වහාම, රවි විජේගුණරත්නට අවශ්‍ය නම් මහේස්ත‍්‍රාත් අධිකරණයෙන් අපේක්‍ෂිත ඇපයක් ලබාගන්නටද ඉඩ තිබුණි. එහෙත්, ඒ කිසිවක් නොකර, ඔහු කළේ නීතියේ ඇසට වැලි ගසමින් නියමිත මොහොතේ රටින් පිටව යෑමය. මහජනයාගේ මුදලින් නීතිය මගහැරීමය. රටේ ආරක්‍ෂක මාණ්ඩලික ප‍්‍රධානියා වැනි ඉහළ තනතුරක් දරන පුද්ගලයකුට, ආරක්‍ෂක වෘත්තිකයකුට කිසිසේත් නොගැළපෙන පහත් මට්ටමේ හැසිරීමකි ඔහු පෙන්වන්නේ.
පුදුමය නම්, ජනාධිපතිවරයා මේ සියල්ල දැනසිටිමින් රවි විජේගුණරත්න නමැති චුදිතයා ආරක්‍ෂා කිරීමය. ඔහු සිතන බව පෙනෙන්නේ, ආරක්‍ෂක මාණ්ඩලික ප‍්‍රධානියා අත්අඩංගුවට ගැනීමෙන් මහජනතාව නොසතුටු වී තමන්ට ලැබිය යුතු ඡුන්ද නොලැබී යාවියැයි කියාය. ඉදිරි ජනාධිපතිවරණයකදී තමාට ඡුන්ද ලැබෙන්නේයැයි ජනාධිපතිවරයා ගණන් හැදුවේ කොහොමදැයි යන්න හාස්‍යජනක ප‍්‍රශ්නයක් වන නමුත්, ඡුන්දය දෙස බලාගෙන නීතිය ඉදිරියට පැමිණවිය යුතු අපරාධකරුවන් ආරක්‍ෂා කිරීම නම් මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන වැනි නීතිය රකින්නට ආ ජනාධිපතිවරයකුට නොගැළපෙයි.
ආරක්‍ෂක අමාත්‍යාංශයේ ලේකම්
ආරක්‍ෂක අමාත්‍යාංශයේ ලේකම්වරයාද මේ අපකීර්තිමත් ක‍්‍රියාවලියේ කොටස්කරුවෙකි.
මීට පෙර බි‍්‍රගේඩියර් අමල් කරුණාසේකරගෙන් ප‍්‍රකාශයක් සටහන් කර ගැනීමට සීඅයිඞීය බලාපොරොත්තුවෙන් සිටින විට, නියම කරන ලද දිනයන්වල කරුණාසේකර සීඅයිඞීයට නොයැවීමට හේතු වන ලෙස විවිධ වැඩසටහන්වලට ඔහු යොමුකළේ ආරක්‍ෂක අමාත්‍යාංශයේ ලේකම් කපිල වෛදරත්නය. පළමු අවස්ථාවේ සීඅයිඞීයට එවන්නට කී විට, කපිල වෛiරත්න කියා තිබුණේ, පළාත් පාලන ඡුන්දය නිසා පවතින දේශපාලන කැළඹිලි තත්ත්වය මත කරුණාසේකර එවිය නොහැකි බැවින් වෙනත් දිනයක් දෙන ලෙසය. ඊට පසු දිනයක් දුන් විට දිගන මුස්ලිම් ජනතාවට එරෙහි ප‍්‍රහාරයන්වලට අදාළ රාජකාරි සඳහා කරුණාසේකර යොදවා ඇති බැවින් එවන්නට නොහැකියැ’යි කීවේය. තුන්වැනි වරටද එවැනි හේතුවක් දක්වා, හතරවැනි වාරය වන විට, අධිකරණයට දන්වා තිබුණේ, ලංකාවේ තනන්නට යන ආරක්‍ෂක විද්‍යාලයකට අවශ්‍ය තොරතුරු බලාගැනීමට ඉන්දියාවේ ආරක්‍ෂක විද්‍යාලයකට ඔහු යවා ඇති බවයි. ආරක්‍ෂක අමාත්‍යාංශ ලේකම්වරයාගේ අවසරය නැතිව මෙවැන්නකට කරුණාසේකරට සහභාගි විය නොහැකිය.
ලසන්ත, එක්නැලිගොඩ ආදි ඝාතනවලට අදාළ තොරතුරු හමුදාවලින් ඉල්ලූ විට නොලැබෙන නිසා, ඒවා ලබාගැනීමට මැදිහත් වන ලෙස සීඅයිඞීය ආරක්‍ෂක අමාත්‍යාංශ ලේකම්ගෙන් ඉල්ලූ විට එම ලියුම ජනාධිපතිවරයාට පෙන්වා, රැුස්වීමක් කැඳවා පොලිසියට අවලාද නැගුවේද මේ ආරක්‍ෂක ලේකම්වරයාය. සැප්තැම්බර් 2වැනිදා අනිද්දා මුල් පුවතින් හෙළිකළ පරිදි, අධිකරණයට අවශ්‍ය කිසිම තොරතුරක් හමුදාවෙන් දෙන්නට එපායැයි ජනාධිපතිවරයා ගෝරනාඩු කළේ එම රැුස්වීමේදීය.
මේ සියල්ලෙන් පෙනෙන්නේ ආරක්‍ෂක ලේකම් කපිල වෛද්‍යරත්නද අපරාධකරුවන් ආරක්‍ෂා කිරීමේ මෙහෙයුමේ තදින් නියැලී සිටින බවය. ඔහු මේ තනතුරට පත්කළ අවස්ථාවේ ඔහු ගැන නීති ක්‍ෂෙත‍්‍රයේ තිබුණේ යහපත් හැඟීමකි. ඍජුව, නීත්‍යනුකූලව ඔහු කටයුතු කරාවියැයි බොහෝ දෙනෙක් බලාපොරොත්තු වූහ. එහෙත් දැන් ආරක්‍ෂක ලේකම්වරයා ඉන්නේ අපරාධකාරයන්ගේ පැත්තේය. රජයේ නිලධාරියකු වුවත්, ඔවුන් මේ තනතුරුවලට පත්කරඇත්තේ නීතියට අනුව කටයුතු කරන්නට වන මහජන න්‍යාය පත‍්‍රයකට අනුව මිස, නීතියෙන් සැඟවීමේ මං සොයන අපරාධකරුවන් ආරක්‍ෂා කිරීමට නොවේ.
අරුණ ජයවර්ධන
