ලංකාවේ රාජ්යය අපරාධ දහස් ගණනක චූදිතයෙක්. වරද පිළිනොගත්, වරද පිළිගැනීමට සූදානම් බව නොපෙන්වන චූදිතයෙක්. රාජ්යයේ ඉහළම තනතුරේ සිට වෙනත් බොහෝ තනතුරුවලට යළි යළිත් පත්වෙන්නේ ඒ වැරදි පිළිනොගන්නා අය. බලහත්කාරයෙන් පුද්ගලයන් අතුරුදහන් කරවීම ලංකාවේ රාජ්යය විසින් නූතන ඉතිහාසයේදී සිදුකර ඇති බරපතළ වරදක්. විවිධ ජාතීන්ට, විවිධ වයස් සීමාවන්ට, විවිධ අනන්යතාවන්ට අයත් පුද්ගලයන් අතුරුදහන්කරවීම්වලට මුහුණදී තිබෙනවා. ඉතිහාසයේ ඇති එවැනි වැරදි පිළිබඳව සොයාබැලිය යුත්තේ රාජ්යය විසින් තම වැරදි හඳුනාගැනීමත්, වැරදි පිළිගැනීමත් ඉදිරියේදී එවැනි වැරදි සිදුනොකිරීම සඳහා තබන පළමු පියවර. අතුරුදහන්වූ තැනැත්තන් පිළිබඳ කාර්යාලය පිහිටුවීම ඒ පළමු පියවර තබන්නට සූදානම් වීමක්.
අගෝස්තු 31 වැනිදාට යෙදී තිබුණු අතුරුදහන්වූ තැනැත්තන් පිළිබඳ ජාත්යන්තර දිනය නිමිති කරගනිමින් ජනාධිපතිවරයාට ඉදිරිපත් කරනු පිණිස සකස් කර තිබුණු, අතුරුදහන්වූ තැනැත්තන්ගේ කාර්යාලයේ අතුරු වාර්තාවෙහි සඳහන් කරුණුවලත් පෙනෙන්නට ඇත්තේ රාජ්යය තුළ ඇති අපරාධකාරීත්වයමයි.
වින්දිත පවුල්වලට හිංසා
දේශීය යාන්ත්රණය අතුරුදන්කරවීම් ගැන සැහැල්ලූවෙන්, ඒවා පිළිබඳව නොතකා හරිද්දී වින්දිතයන්ගේ පවුල්වල උදවිය තව තවත් පීඩාවට පත්වෙනවා. තමන්ගේ ආදරණීයයෙකුට සිදුවූ දෙයක් පිළිබඳ විස්තරයක් නැතිවීම බරපතළ වේදනාවක්. අහිමිවීම වේදනාවක්. අතුරුදන් වූ පුද්ගලයා සොයාගෙන රාජ්ය ආයතනයකට යන පුද්ගලයෙකුට මුහුණදෙන්නට සිදුවෙන්නේ තවත් එවැනිම අත්දැකීම්වලට. ‘කොහේ හෝ ඇති.’ ‘හැංගිලා ඇති’ ‘වෙනත් විවාහයක් කරගෙන ඇති.’ වැනි ප්රතිචාර දක්වමින් නොසැලකිල්ල ප්රකාශ කළ අවස්ථා අපට අසන්නට ලැබී තිබෙනවා. අතුරුදහන්වූ තැනැත්තන් පිළිබඳ කාර්යාලය සිය වාර්තාවෙන් මේ පීඩනයෙහි වඩාත් භයානක ස්වරූපය පෙන්වාදෙනවා.
වාර්තාවෙහි සඳහන් කරන්නේ වින්දිතයන්ගේ පවුල්වල සාමාජිකාවන්ට ලිංගික අඩත්තේට්ටම්වලට සහ විවිධාකාර ලිංගික අල්ලස් ඉල්ලා සිටීම්වලට පවා මුහුණදෙන්නට සිදුව ඇතැයි සාක්ෂි ලැබී ඇති බව. ඇතැම් සාමාජිකාවන්ට අතුරුදහන්වූවන් සම්බන්ධයෙන් තොරතුරු ලබාදීමට හෝ යම් පරිපාලනමය කාරණා ඉටුකර දීම සඳහා ලිංගික අල්ලස් ඉල්ලා සිටි අවස්ථා වාර්තා වී ඇතැයි එහි සඳහන් වෙනවා. තමන්ගේ සමීපතමයෙක් අතුරුදන් වූ පසුව ඒ පුද්ගලයා සොයාගන්නට ඕනෑම දෙයක් කරන්නට සූදානම් පුද්ගලයෙකුගෙන් අයුතු වාසි ලබාගැනීමට උත්සාහ කිරීම කෙතරම් නින්දිත අපරාධයක්ද?
අතුරුදහන්කරවීම් පිළිබඳ සාක්ෂිකරුවන්, පැමිණිලිකරුවන්, විමර්ශන නිලධාරීන්, පවුල්වල සාමාජිකයන් සහ නීතිඥවරුන්ට බියවැද්දීම් සහ ප්රහාරයන් ඇතුළු බාධාවලට මුහුණදෙන්නට සිදුව ඇතැයි එම වාර්තාවෙහි වැඩිදුරටත් සඳහන් කරනවා.
නිශ්ඵල නීතිය
අතුරුදහන් කරවීම දැන් අපරාධ වරදක්. ඒ සම්බන්ධයෙන් නීති ක්රියාත්මක වෙනවා. එහෙත් තවමත් ඒ නීති ක්රියාත්මක කිරීමට රාජ්යය සූදානම් වී නැහැ. මෙම නීතියේ අඩුපාඩු පිළිබඳවත් අතුරුදහන් තැනැත්තන් පිළිබඳ කාර්යාලයේ අතුරු වාර්තාවේ සඳහන්. විශේෂයෙන්ම අතුරුදහන් කරවීම නම් අපරාධය හඳුනාගත යුතු ආකාරය ගැන වාර්තාවෙන් පෙන්වාදෙනවා. කෙසේ වෙතත් එම වාර්තාවේ පෙන්වන බරපතළම ප්රශ්නය වන්නේ දැනට පවතින නීතියවත් ක්රියාත්මක නොවීමයි. ඒ නීතිය පාවිච්චි කරමින් පරීක්ෂණ සිදුකිරීම, නඩු පැවරීම තවමත් නිසියාකාරයෙන් සිදුව නැහැ.
ඇතැම් සිදුවීම් පිළිබඳව ව්යාජ පැමිණිලි වාර්තා කිරීම, වැදගත් තොරතුරු වසන් කිරීම වැනි ක්රියා සිදුව ඇති බවත්, විශ්වසනීය සාක්ෂි තිබියදී පරීක්ෂණ පැවැත්වීම් සහ නඩු පැවරීම් සිදු කර නොමැති බවත් අතුරු වාර්තාවෙහි සඳහන්. ඉහත කී විදියට රාජ්යය ඇතුළේ තවමත් සැඟවී තිබෙන අපරාධකාරී අංග විසින් මේ පරීක්ෂණ තවමත් නවත්වනවා. අපරාධකාරී අංග ලෙසින් හැඳින්විය හැක්කේ පුද්ගලයන්.
විශේෂයෙන්ම අතුරුදහන්කරවීම්වලට සම්බන්ධ දේශපාලන නායකයන්. අනාගතයේදී අපරාධ කරන්නට බලාපොරොත්තු වන දේශපාලන නායකයන්. එමෙන්ම මෙවැනි අපරාධ පිළිබඳ පරීක්ෂණ කිරීමෙන් ජාතිකවාදී ඡුන්ද අහිමිවේයැයි බියෙන් පසුවන දේශපාලන නායකයන්.
නිලධාරීන්
බලහත්කාරයෙන් අතුරුදහන්කිරීම් සම්බන්ධයෙන් චෝදනා ලද ඇතැම් පුද්ගලයන් බලවත් තනතුරුවල රැුඳී සිටීම පිළිබඳවත් මෙම වාර්තාවෙන් සිහිපත් කරනවා. විශේෂයෙන් ත්රිවිධ හමුදා සහ පොලීසියෙහි එවැනි නිලධාරීන් සිටින බව කියනවා. අතුරුදහන්කිරීම් සම්බන්ධයෙන් තොරතුරු දැක්වීමට කැමති වූ නිලධාරීන් හිංසනයට ලක් වූ අවස්ථා වාර්තා වී තිබෙන බව එම වාර්තාවෙහි සඳහන් කරනවා.
පැහැරගෙන යාමට සහ අතුරුදහන්කිරීමට අදාළව දැනටමත් අධිකරණයේ විභාගවන නඩුවක චුදිත නිලධාරියෙක්ට අඛණ්ඩව සේවයේ නිරතවීමට අවස්ථාව සලසා ඇති බවත් තවත් එවැනි නිලධාරියෙකුට උසස්වීම් ලබාදුන් අවස්ථාවක් පිළිබඳ වාර්තා වී ඇති බව සඳහන් කරනවා. එවැනි නිලධාරීන්ගේ සේවය අත්හිටුවීම සහ අදාළ නිල තත්ත්වයන්ගේ කටයුතු කිරීමෙන් ඉවත් කරවීම අපේක්ෂා කරන බව වාර්තාවෙහි කියනවා.
එම කාරණය නම් ඍජුවම ජනාධිපති මෛත්රීපාල සිරිසේන මහතාත් වගඋත්තරකරුවෙක් වන චෝදනාවක් බව පෙන්වාදිය යුතුයි. ඔහු ඇතැම් චුදිත නිලධාරීන්ගේ සේවා කාලය දීර්ඝ කිරීම්, උසස්වීම් ලබාදීම් කළ දේශපාලන නායකයෙක්. මේ වාර්තාවෙන් පසුව හෝ ඒ තත්වය වෙනස් වේයැයි අපේක්ෂා කළ නොහැකියි.
නීතිපතිගේ බැඳියාවන්
වසර දහයකට වැඩි කාලයක් තිස්සේ අතුරුදහන්වීම් පිළිබඳව විභාග වන නඩු ඇති බව සඳහන් කරන මේ වාර්තාව වැඩිදුරටත් පෙන්වාදෙන්නේ ඒ නඩු අතරින් බොහොමයක වින්දිතයන්ට සිදුවූ දෙයක් පිළිබඳව තොරතුරක් ලබාගැනීම දක්වා ඒ නඩු ගෙනයාමටවත් තවම හැකිව නැති බව. මෙවැනි නඩු අතර හබයාස් කෝපුස්, පැහැරගෙන යෑම් සහ මිනීමැරුම් නඩු ඇති බව කියනවා.
මේ නඩු අතරින් ඇතැම් නඩුවල නඩු පවරන්නා ලෙස ක්රියාකරන්නේ නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුව. තවත් තැන්වල හබයාස් කෝපුස් නඩුවල වගඋත්තරකරුවන් ලෙස ක්රියාකරන්නේ නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුව. මෙය බරපතළ ප්රශ්නයක් වෙන්නේ නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුව බරපතළ ලෙස බැඳියාවන් අතර ගැටුමකට මුහුණදෙන නිසා. අතුරුදන් කරවීම් ගැන නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුවට තිබෙන මතය කුමක්ද? එක් නඩුවක තීන්දුවක් ඔවුන් වගඋත්තරකරුවන් වෙනුවෙන් පෙනීසිටින නඩුවක තීන්දුවට බලපෑ හැකියි.
නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුව නොවන වෙනත් ස්වාධීන ආයතනයක් මානව හිමිකම් කඩවීම් සම්බන්ධ නඩු මෙහෙයවීම සඳහා ඇතිකළ යුතු බව අතුරුදහන්වූ තැනැත්තන් පිළිබඳ කාර්යාලය නිර්දේශ කරනවා.
නඩු ඉක්මන් කරවීම
අතුරුදහන්කරවීම්වලට අදාල නඩු පැවරීම් කඩිනමින් අවසන් කිරීමට සහ නඩු පවත්වාගෙන යෑමට මූලිකත්වය ලබාදීමේ වැදගත්කම මෙම වාර්තාවෙන් පෙන්වා දෙනවා. සියලූ ආකාර අයුතු අත්අඩංගුවට ගැනීම්, වධබන්ධනයට ලක්කිරීම් සහ අත්අඩංගුවේදී මියයෑම් සම්බන්ධයෙන් පරීක්ෂණ පැවැත්විය යුතු බව පෙන්වාදෙනවා.
සැමරීමේ අයිතිය
අතුරුදහන් වූ තැනැත්තන් පිළිබඳ කාර්යාලය සිය වාර්තාව අවසන් කරන්නේ ඉතාම වැදගත් කාරණයක් පෙන්වාදෙමින්. ඒ අතුරුදහන්වූවන් සැමරීම.
අතුරුදහන්වූවන් පිළිබඳ සැමරුම් දිනයක් නම් කිරීම, බත්තරමුල්ලේ පිහිටා තිබුණු අහිංසකයන්ගේ ආරාමය නම් සැමරුම් ස්මාරකය නැවත ස්ථාපිත කිරීම, කැණීම් කටයුතුවලින් අනතුරුව සමූහ මිනීවලවල් සිහිවටන ලෙස ආරක්ෂා කිරීම, අතුරුදහන් වූ තැනැත්තන් පිළිබඳ කාර්යාලය සිය වාර්තාවේ අවසන් නිර්දේශය ලෙස සඳහන් කරනවා.
අතුරු වාර්තාව සැප්තැම්බර් 05 වැනිදා ජනාධිපති මෛත්රිපාල සිරිසේන වෙත ලබාදුන්නා. එම වාර්තාවෙහි ඇති නිර්දේශ ක්රියාත්මක කිරීම පිළිබඳ අමාත්ය මණ්ඩල අනුකමිටුවක් පත්කරන බව ජනාධිපතිවරයා කියා තිබෙනවා. අතුරුදහන් වූ තැනැත්තන් පිළිබඳ මේ වැදගත් වාර්තාවත් අතුරුදන්ව යෑමේ වැඩි ඉඩක් තිබෙනවා. ජනාධිපතිවරයා පත් කරන බව කී ඇමති අනුකමිටුව මේ නිර්දේශ අතුරුදන් කරවීම සඳහා තැබූ පියවරක්දැයි සැක පහළවෙනවා. අතුරුදහන්කිරීම්වලින් පීඩාවට පත්වූ පුද්ගලයන්ගේ වේදනාව හඳුනන දේශපාලන නායකයෙක් නම් වහාම මේ නිර්දේශ ඉටු කළ යුතු බව සාධාරණත්වය, නීතියේ ආධිපත්යය හා යුක්තිය අගයන පුරවැසියන් නියෝජනය කරමින් අප මෙහි සටහන් කර තබනවා.
අනුරංග ජයසිංහ
