අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව හිටපු ජනාධිපතිවරයාගේ නිවෙසට ගියේ විහිළුවට වාගේ නොවේ. රටේ වුණු බිහිසුණු අපරාධයක් ගැන ප්රකාශයක් ගන්නට ය. එය, එක් අපරාධයක් පමණක් නොවේ. එදවස සිදුවුණු එවැනි අපරාධ රැල්ලක එක් පුරුකකි.
ඒ ප්රකාශය දුන් පසු, මාධ්ය ඉදිරියේ මේ හිටපු ජනාධිපතිවරයා කළ විහිළුවලින් පිළිබිඹු වන්නේ කුමක් ද? මිනිස් ජීවිතයක ඇති වටිනාකම ගැන තුට්ටුවකට නොසැලකූ අඳුරු යුගයක පැවැති අහංකාර පාලනයේ නොනැසී පවතින අවශේෂයන් නොවේ ද?
හිටපු ජනාධිපතිවරයා කීවේ, කවුරු දුරකථන ඇමතුමක් දුන්නා ද කියා තමාට මතක නැති බව ය. කොහොම හරි කීත් නොයර් නිදහස් කිරීම වරදක්දැ’යි ද ඔහු ඇසී ය. අවට සිටි ඔහුගේ අනුගාමිකයෝ හිටපු ජනාධිපතිවරයාගේ මේ වහසිබස්වලට සතුටින් සිනාසුණාහ.
එහෙත් මෙවැනි සිල්ලර ගණයේ විහිළුවකින් වසාලන්නට බැරි භයානක ඇත්තක් තිබේ. ඒ, හමුදාවේ නිලධාරීන් කණ්ඩායමක් ජනමාධ්යවේදියකු බලහත්කාරයෙන් පැහැර ගෙන ගොස්, වධකාගාරයක දමා වධ දුන් බවත්, ඒ අතර ඉහළින් ලැබුණු ¥රකථන ඇමතුමක් හේතුවෙන්, ඉදිරි කටයුතු නවතා, නැවත ඔහු නිවෙස අසළට ගෙනැවිත් දමා ගිය බවත් ය. ඒ තොරතුරු මේ වන විට අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව හෙළිදරව් කර ගෙන අවසන් ය.
ඒ අවස්ථාවේ වුණු දුරකථන දාම කතාබහවලින් ඇඳෙන චිත්රය කුමක් ද?
2008 මැයි 22 වැනිදා එවකට ‘ද නේෂන්’ පුවත්පතේ නියෝජ්ය කර්තෘ කීත් නොයර් රාත්රී 10.20ට පමණ දෙහිවල ඔහුගේ නිවෙස අසලින් පැහැර ගන්නා ලදි. ඔහු පැහැර ගත් බව දැන ගත් එවකට එජාප මන්ත්රී කරු ජයසූරිය, මහින්ද රාජපක්ෂ හිටපු ජනාධිපතිවරයාට කතා කොට මේ බව දැන්වීය. ජනාධිපති රාජපක්ෂ ඒ වහා ම සිය සහෝදර ගෝඨාභය රාජපක්ෂට දැන්වී ය. ගෝඨාභය රාජපක්ෂ, ජාතික බුද්ධි අංශයේ ප්රධානී කපිල හෙන්දාවිතාරණ ඇමතී ය. හෙන්දාවිතාරණ, යුද හමුදා බුද්ධි ඒකකයේ ප්රධානි බි්රගේඩියර් අමල් කරුණාසේකර ඇමතී ය. අමල් කරුණාසේකර, ඒ වන විට දොම්පේ, බදුවත්ත වලව්ව නම් යුද හමුදා ආරක්ෂක නිවස්නයේ සිටි මේජර් බුලත්වත්ත ඇමතී ය. ඒ අතර, ජ්යෙෂ්ඨ පොලිස් අධිකාරී අනුර සේනානායක කීත් නොයර්ගේ නිවෙසට ගොස් එහි සිටියවුන්ට, නොයර් පැය දෙකක් ඇතුළත නිවෙසට එන බවට සහතික විය.
කීත් නොයර් යළි ආවේ ය.
මේජර් බුලත්වත්තට ලැබුණු අවසාන දුරකථන ඇමතුමෙන් පසු, ඒ වන විටත් වධයට පාත්ර වී සිටි නොයර් නැවතත් වාහනයේ නංවා ගෙනැවිත් අත හැර දමා යන ලදි.
ඇමතුම මුලින් ම ලැබුණේ ජනාධිපතිවරයාට හෙයින් එතැනින් පහළට දුරකථන ඇමතුම් දාමය ගලා ගොස්, නොයර්ට යළිත් ජීවත් වන්නට ඉඩ ලැබුණි. එසේ නොවිණි නම්, කීත් නොයර් යළි පණපිටින් දකින්නට ලැබෙන්නේ නැත.
එසේ පහළට ආ දුරකථන සංවාද දාමය, පහළින් ඉහළට ගමන් කළේ නම්, ඉහළින් ම සිටියෝ කවුරු ද? රටේ ජනාධිපතිවරයාත්, ඔහුගේ මල්ලිත් ය.
දැන්, ‘මතක නැතැ’යි සරදම් කරමින් හිටපු ජනාධිපතිවරයා සිල්ලර ගණයට දමන්නට හදන්නේ මේ බිහිසුණු සිදුවීම් දාමය නොවේ ද? ඔහු මතක නැති බව කියන්නේ, මේ දාමයේ ඉහළින් ම සිටියෝ, තමාත් සහෝදරයාත් බව නොවේ ද?
හිටපු ජනාධිපතිවරයාට එය වැදගැම්මකට නැති විහිළුවක් වාගේ පෙනෙයි. එහෙත්, එය කීත් නොයර්ගේ ජීවිතයයි.
