වර්තමාන ආණ්ඩුවේ වරදින් පසුගිය කාලයේ අතාත්වික ජවයක් අත්කරගත් ශ‍්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණේ දේශපාලන ක‍්‍රියාකාරිත්වය එන්න එන්නම දුර්වල වෙමින් දියාරු වෙමින් තිබෙන බව පෙනෙන්නට තිබේ.
එක පැත්තකින් එයට පොදු සමාජයේ මහජන අනුමැතියක් තවමත් හිමිවී නැත. ඒ අනුමැතිය ලබාගන්නට තරම් වන, කිසිම දේශපාලන ක‍්‍රියාකාරිත්වයක් ඔවුන් පෙන්වාද නැත. මනුවර්ණ එයින් අදහස් කරන්නේ, තමන්ගේ පාලන කාලයේ සිදුවුණු අත්‍යන්ත දුෂණ හා වෙනත් අපරාධ ගැන කිසිම පාපෝච්චාරණයක්, ස්වයං විවේචනයක්, වරද පිළිගැනීමක් කරන්නට තවමත් ඔවුන්ට නොහැකි වීම ගැන පමණක් නොවේ. හෙටානිද්දා තමන් ගන්නවායැ’යි කියන ආණ්ඩු බලය කෙලෙස පාවිච්චි කරන්නේදැ’යි යන්න ගැන මහජනයාට සිතාගන්නට හැකිවන පරිදි, කිසිම වැඩපිළිවෙළක්වත් ඉදිරියට දමන්නට ඔවුන්ට තවමත් නොහැකිවී තිබීමයි. වාසුදේව නානායක්කාර වැනි පරණ පන්නයේ දේශපාලනඥයන් පෙරමුණ ඇතුළතදීත් පිටතදීත් මේ ප‍්‍රශ්නය විවෘතව කතාකරනවා පමණක් දක්නට ලැබේ. එවැනි දේවලට යහපත් ප‍්‍රතිචාරයක් දක්වනවා වෙනුවට ඒකාබද්ධ විපක්‍ෂය කරන්නේ, තමන්ගේ පරණ අනීතික, විනාශකාරී අතීතය ඉතා හොඳයැ’යි පාරම්බාමින් ඒ බිහිසුණු අඳුරෙහිම ගිලී සිටින්නට වෑයම් කිරීමයි. මහින්ද රාජපක්‍ෂ තමන්ගේ ආණ්ඩුවෙන් සිදුවුණු සියලූ වැරදි දැන දැන දිගටම ක‍්‍රියාත්මක කළා පමණක් නොව, ඒවා කරන්නවුන්ට නීතියේ රැුකවරණයද නොමඳව සැපයුවේය. කීත් නොයර් පැහැරගෙන යෑම වැනි අවස්ථාවලදී, ඔහු ඒ සිදුවීම් ගැන පෞද්ගලිකවම දැන සිටි බවට දැන් තොරතුරු හෙළිවී තිබේ. සමස්තයක් ලෙස ගත්කල ඒ ආණ්ඩුව ලොකු-පොඩි හොරුන්ගේ රාජධානියකි. එහෙත්, අදත් ඔවුන්ට ඒ කිසිවක් ගැන කම්පාවක්, පසුතැවිල්ලක්, වරද පිළිගැනීමක් තිබෙන බවක් පෙනෙන්ට නැත. ඒ හොරකම් ගැන කෙරෙන සොයාබැලීම් පවා පළිගැනීම් හැටියට දමා ගසනවා හැරෙන්නට ඒවාට සාධනීය පිළිතුරක් දෙන්නටවත් ඔවුන්ට නොහැකිය.
අනෙක් කරුණ, තමන්ගේ අතින් සිදුවුණු සියලූ වැරදි අනාගතයේ තමන්ගේම ආණ්ඩුවක් ආ විට නිවැරදි කරගන්නේ කෙසේද, එවැනි වැරදි යළිත් සිදු නොවන්නට යොදාගන්නා උපාය මාර්ග මොනවාද යන්නට කිසිම වැඩපිළිවළක්, සාකච්ඡුාවක් ඒ පෙරමුණ තුළ නැතිවීමයි. පෙරමුණේ ඉන්නා සියලූ බුද්ධිමතුන්ද රාජපක්‍ෂවරුන්ගේ ප‍්‍රවේණි දාසයන් වැනිව, ඊළඟ ආණ්ඩුවේ තමන්ට ලැබෙන්නේ කුමන තනතුරක්දැයි ගණන් හදමින් ඉන්නවා හැර තම දේශපාලන කණ්ඩායම තුළ මේ සංවාදය ඉදිරියට ගෙනඑනවා පෙනෙන්නට නැත. එයද අරුමයක් නොවන්නේ, මේ බුද්ධිමය දාසයන් ඒ ආණ්ඩුවේ විවිධ තනතුරු දැරූ කාලයේ කළ කී දේ ගැන ෆයිල් මහින්ද රාජපක්‍ෂ ළඟ තිබෙන නිසා, රාජපක්‍ෂවරුන් සිතන දේට වඩා වෙනත් දෙයක් යෝජනා කරන්නටවත් කොන්දක්, පිළිගැනීමක් ඔවුන්ට නැති නිසා විය හැකිය.
මේ තත්ත්වය නිසා, රාජපක්‍ෂ කඳවුරට තාමත් ඉන්නේ පරණ අනුගාමිකයන්මය. පරණ ඡුන්දදායකයන්මය. බස්වලින් ගෙන්වමින් ඔවුන් තැන තැන ප‍්‍රදර්ශනය කළාට, 2015 පරාජය වනවිට ඔවුන් වටා සිටි මහජනතාවගෙන් වුවද සැලකිය යුතු කොටසක් අද ඔවුන් සමග නැති බව පිළිගන්නට සිදුවෙයි. ඒ නිසා, හුදු මාධ්‍ය සංදර්ශන හැර ඔය කියන තරම් බිම් මට්ටමේ අනුමැතියක් මේ පරණ හොරුන් පිරිසට සමාජය තුළ නැත.
අනෙක් අතට, ජනාධිපතිවරණ අපේක්‍ෂක ප‍්‍රශ්නය තුළ ඒකාබද්ධයේ තවත් ගැටුමක් වර්ධනය වුණේය. ගෝඨාභය සියල්ලන්ටම පෙර ඡුන්ද තරගයට අවතීර්ණ වීමත්, ඉතිරි රාජපක්‍ෂවරුන්ගෙන් ඊට අනුමැතියක්, තල්ලූවක් නොලැබීමත් නිසා, අද ගෝඨාභයට සිදුවී තිබෙන්නේ, තනිවම සටනක් ගෙනයන්නටය. ඒ සඳහා ඔහු ළංකරගෙන සිටින විශ‍්‍රාමලත් හමුදාකාරයන් විසින් ගෝඨාභයගේ අපේක්‍ෂක ව්‍යාපෘතියට කරන්නේ සුළුපටු හානියක්, විනාශයක් නොවේ. ඒ සම්බන්ධයෙන් ඒකාබද්ධය තුළම විශාල නොරිස්සුමක් විවේචනයක් පැනනැගී ඇති අතර, කුමාර වෙල්ගම වැනි ශක්තිමත් ජන පදනමක් ඇත දේශපාලකයන් පවා ඒ අවුලට මැදිහත්වන තරමට තත්ත්වය දුරදිග ගියේය. වාර්තා වන පරිදි, බැසිල් රාජපක්‍ෂ විසින් මේ පරණ හමුදාකාරයන්ට නෙළුම් මාවතේ පක්‍ෂ කාර්යාලයට ගොඩවැදීමද තහනම් කරනු ලැබ තිබේ. සමහර විට තමන්ගේ සහෝදරයා වුණත්, පුනරුත්ථාපනය නොවුණු හමුදා මනසකින් යුක්තවූවකු දේශපාලනයේ ඉඩ අල්ලාගත් විට විය හැකි විනාශය බැසිල් වැන්නන්ගේ දේශපාලන ඉවට දැනෙන නිසා විය හැකිය.
අද ඒකාබද්ධය තුළ තිබෙන්නේ ජනාධිපති අපේක්‍ෂකයා කවුරුද යන්න තෝරාගැනීමටත් වඩා, එකිනෙකා අතර සිදුවන කුලල්කාගැනීම් පිළිබඳ ප‍්‍රශ්නයකි. මහින්දානන්ද අලූත්ගමගේ හා කුමාර වෙල්ගම අතර එක පැත්තකින් ප‍්‍රශ්නයක් පැනනැගුණු අතර අනෙක් පැත්තෙන් පවිත‍්‍රා වන්නිආරච්චි හා රංජිත් සොයිසා අතරද බල අරගලයක් පැනනැගී තිබේ. මෙතෙක් ආණ්ඩුවේ සිටි ශ‍්‍රීලනිප මන්ත්රීවරුන් 15 දෙනකු ඒකාබද්ධයට එකතු වීමත් සමග තත්ත්වය තවත් දරුණු විය හැකි බව පැහැදිලිය. ඔවුන් පිළිගැනීමට අකමැති පිරිසක් ඒකාබද්ධය තුළ ප‍්‍රකාශිතවම සිටිති. අනාගතයේ එකට වැඩකිරීමේදී මේ බෙදීම් තවදුරටත් පැහැදිලි වනවා ඇත.
ඒකාබද්ධයට හිතවත් මහජනතාවගේ සටන් ශක්තිය නොනැසී පවත්වාගන්නට පසුගිය කාලයේ විවිධ ව්‍යාපෘති දියත් කරන ලදි. ඒ යටතේ කොළඹ දක්වා පාගමන්, කොළඹ පැවැත්වු විවිධාකාර උද්ඝෝෂණද අඩුවක් නොවීය. ඒ හැම අවස්ථාවකදීම අනුගාමිකයන්ට පෙන්වන ලද්දේ, ඊළඟ පෝයට පෙර ආණ්ඩු බලය ලබාගන්නවා වැනි අදහසකි. වහාම මහින්ද රාජපක්‍ෂ අගමැති කරනවා වැනි අදහසකි. පෙබරවාරි 10 පළාත් පාලන මැතිවරණය දිනන්නට පාවිච්චි කළේ, එය ජයගෙන මහින්ද රාජපක්‍ෂ අගමැති කරන ආණ්ඩුවක් පිහිටුවනවා යන්නයි. එහෙත් එයද සිදුනොවීය. පළාත් පාලන ඡුන්දයෙන් බලාපොරොත්තු වුණු දේශපාලන පෙරළියද ඇතිවුණේ නැත. 15 දෙනාගේ කණ්ඩායම ඒකාබද්ධයට එකතුවීම එවැනි දේශපාලන පෙරළියක් නොවේ. ඔවුන් සැමදා සිටියේ මහින්ද රාජපක්‍ෂ සමගය. තනතුරු හා වෙනත් වරදානවලට ලෝබකමින් මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා සමග තාවකාලිකව එකතුව සිටියද, ඔවුන්ට වුවමනාවී තිබුණේ හැකි ඉක්මනින් රාජපක්‍ෂ තුරුලට යෑමයි. එය සිදුවීම කිසිම දේශපාලන පෙරළියක් නොවේ.
මේ වන විට ඒකාබද්ධය ලැබූ ආසන්නතම පරාජය වන්නේ පාර්ලිමේන්තුවේ විපක්‍ෂ නායකකම අහිමිවීමයි. විපක්‍ෂ නායකකම ලබාගැනීම සඳහා හොඳින් හෝ නරකින් උත්සාහ ගැනිණ. ලියුම් ඉදිරිපත් කිරීමේ සිට, සබාගැබේ මැදට පැමිණ කතානායකවරයාට කුණුහරුපෙන් බැනීම දක්වා ඒ වෑයම ක‍්‍රියාත්මක විය. එහෙත්, අවසානයේ ලැබුණේ ඔවුන් බලාපොරොත්තු නොවූ පිළිතුරයි.
එහෙත් කතානායකවරයාගේ තීරණය පාර්ලිමේන්තු සම්ප‍්‍රදායට අනුකුල, නිවැරදි, පැහැදිලි මෙන්ම පරණ තතු මැනැවින් සොයාබලා ගත් එකකි. කතානායකවරයා එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානයෙන් අදහස් විමසුවේ, ස්වාධීන වීමට උත්සාහ කරන කණ්ඩායමේ දේශපාලන තත්ත්වය කුමක්ද යන්න දැනගැනීමටය. පාර්ලිමේන්තුවට තේරී පත්වන පක්‍ෂය තුළ හිඳිමින්ම, ඒ පක්‍ෂය ආණ්ඩුවේ සිටියදී වෙනත් කණ්ඩායමක් හැටියට කටයුතු කරන පිරිසකට විපක්‍ෂ නායකකම දීම වෙස්ට්මිනිස්ටර් පාර්ලිමේන්තු ක‍්‍රමය තුළ නොසිදුවන්නකි. මීට පෙර එවැනි දේ සිදුවි තිබේ නම් ඒවා වැරදි වන අතර, වැරදි දෙකක් එකතුවීමෙන් හරි ලකුණක් නොලැබෙන බව නැවතත් සිහිපත් කිරීම වටියි. ඒ නිසා දැන් මහින්ද රාජපක්‍ෂ විපක්‍ෂ නායක කිරීමේ අවස්ථාවද ඒකාබද්ධයෙන් ගිලිහී ගොස් තිබේ. එය අගමැති බලාපොරොත්තුවේ සිට ශීඝ‍්‍ර පසුබැසීමකි.
දැන් ඔවුන්ගේ කල්පනාව පාර්ලිමේන්තුව තුළ ස්වාධීනව කටයුතු කිරීමයි. එය එක්තරා ආකාරයකට මරාගෙන මැරෙන මෙහෙයුමකි. ස්වාධීනව කටයුතු කරනවා නම්, ඒ බව එක් එක් මන්ත‍්‍රීවරයා තම පක්‍ෂයට නිල වශයෙන් දැනුම් දිය යුතුයැයි ශ‍්‍රීලනිපයත්, එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානයත් කියයි. එහි තේරුම පැහැදිලිය. යම් හෙයකින්, තමන් ස්වාධීනව කටයුතු කරනවා කීවොත්, ඒ මන්ත‍්‍රීවරයා ධුරයෙන් ඉවත් කිරීමට බලයක් පක්‍ෂයට ලැබේ. ඔවුන් සියල්ල පාර්ලිමේන්තු මන්ත්රී පත්වීම් ලබා ඇත්තේ එම පක්‍ෂයෙන් නිසාය. පක්‍ෂ තීන්දුවෙන් පිට ස්වාධීන වීමට කිසිවකුට අවකාශයක් නැත. එවැන්නක් වුණොත් එහි ප‍්‍රතිඵලය වන්නේ ඔවුන්ගේ මන්ත‍්‍රීධුර අහිමිවීමයි. එය ඒකාබද්ධයට විශාල පහරක් විම වැළැක්විය නොහැක්කකි. පුළුවන් නම් ස්වාධීන වෙලා පෙන්වන්නයැයි ශ‍්‍රීලනිප මහලේකම්වරයා අභියෝග කරද්දී, ස්වාධීන වීමේ හොඳ නරක ගැන සොයාබැලීමට කමිටුවක් පත්කරන්නට ඒකාබද්ධයට සිදුවී ඇත්තේ එහෙයිනි. කටවල්වල සද්ද, ප‍්‍රායෝගික තලයේදී වැදගත් නොවන බව අලූතෙන් කිවයුතු නැත.
ඒ නිසා, අකලට මතුවුණා වුණත්, නෙළුම් පොහොට්ටුවේ පෙති එක එක ලිහෙන ස්වභාවයක් දැන් දිස්වෙයි.
