තුසිත රංගන ශිල්පියෙකි. ධර්මසේන පතිරාජගේ සක්කාරං චිත‍්‍රපටියේ උපප‍්‍රධාන චරිතයක් සහ ස්වරූප චිත‍්‍රපටියේ ප‍්‍රධාන චරිතය ඔහු රඟපෑවේය. විමුක්ති ජයසුන්දරගේ සුළඟ ගිනි අරන් චිත‍්‍රපටියෙන්ද ඔහු මුණගැසුණි. වේදිකාවේදී තරුණ වේදිකා නාට්‍ය ශිල්පියෙකු ලෙස ඔහු විශේෂ සලකුණක් තබා තිබුණි. දෙවැනි ඉනිම ටෙලිනාට්‍යයෙහි ගුණේ නම් චරිතයෙන්ද ඔහු සමාජයේ විශේෂ අවධානයක් දිනාගෙන තිබේ.
කලාවේ මුල්ම කාලය සිහිපත් කළොත්…
මම කොළඹ. උසස්පෙළ කළේ 2002දී. පස්සෙ ටවර්හෝල් නාට්‍ය පාසලට සම්බන්ධ වුණා. වේදිකා නාට්‍ය කළා. 2006 විතර වෙද්දී රාජ්‍ය නාට්‍ය උළෙලේ හොඳම නළුවා ඇතුළු සම්මාන කිහිපයක් දින්නා. 2007දී ආයෙමත් මම උසස්පෙළ කළා, කුරුණෑගල ගිහින්. ඒකෙන් සෞන්දර්ය විශ්වවිද්‍යාලයට සුදුසුකම් ලැබුවා.
ලංකාවේ අධ්‍යාපන ක‍්‍රමය තුළ මහලොකු ජයග‍්‍රහණ නැති බව දැනදැනම, මැද හරියේදී උසස්පෙළ කළේ ඇයි?
පේ‍්‍රමවන්තිය නිසා. දැන් බිරිඳ. එයාගේ ගෙදර අයට අනුව එයා හොඳට ඉගෙනගෙන තිබුණේ. මම රස්තියාදුකාරයෙක් වගේ. ඇය මාව දිරිමත් කළා වැඩ කරන්න කියලා. නාට්‍ය ෆීල්ඞ් එකේ ඉස්සරහට එන්න අධ්‍යාපනයක් ලොකුවට අවශ්‍ය නැහැ. ඒත් එකපාරටම කරපු නාට්‍ය තුනෙන්ම රාජ්‍ය සම්මාන ලැබුණා. ප‍්‍රවීණයන් ළඟ වැඩකරලා අත්දැකීම් තිබුණා. මට නාට්‍යවල කරන්න ලොකු දෙයක් නැහැ වගේ හිතුණා. මට ඉදිරියට යන්න ඕනෑ වුණා. එක් පැත්තකින් ජනප‍්‍රිය වෙන්න පුළුවන්කම තිබුණා. එතකොට සිරසෙන් කතාකළා එයාලා කළ පළවැනි මෙගා නාට්‍යයේ ප‍්‍රධාන චරිතයකට. ඒ අස්සේ බි‍්‍රතාන්‍යයේ විලියම් ස්කොට් කියලා රාජකීය ඇකඩමියේ ශිෂ්‍යත්වයක් මටත්, හිරාන් අබේසේකරටත් යෝජනා වුණා. හැබැයි මට ශිෂ්‍යත්වය ලැබුණේ නැහැ. එතකොට මට අධ්‍යාපන පසුබිමක් තිබුණේ නැහැ. ඒ සියල්ල සමඟ මට උසස්පෙළ කරන්න හිතුණා.
සිරසෙන් කළ යෝජනාව ගන්න හිතුණේ නැද්ද?
මට හිතිලා තිබුණේ. ඒකෙන් දැවැන්ත සැලසුම් මං වෙනුවෙන් තිබුණා. මට සමීපව හිටපු අය කිව්වා පිස්සුද, උඹ ඒලෙවල් කරපන් කියලා. ඉතින් මම ඒලෙවල් කළා. එයාලා නැතිව මම තීරණය ගත්තා නම් මම හිටියේ මෙගා එකට යන්න.
ජගත් මනුවර්ණ, කලණ ගුණසේකර, ඔබ ඇතුළු මිතුරු කණ්ඩායමක් කාලයක් තිස්සේ කලා අවකාශයේ සැරිසැරීමෙන් පස්සේ අද ප‍්‍රධාන ධාරාවේ අමතක නොවන මුහුණු බවට පත්වෙලා තියෙනවා..
විවිධ අයට විවිධ කතා තියෙන්නේ. මම පහුගි ය අවුරුදු දාහතරක විතර කාලයක් තිස්සේ රඟපෑවා. චිත‍්‍රපටිවල රඟපෑවා. හැබැයි ඒ චිත‍්‍රපටි එන්න පටන්ගත්තේ මෑත කාලයක. මහින්ද රාජපක්ෂලාගෙ කාලේ අපි හිටපු නිර්මාණවලට තැනක් තිබුණේ නැහැ. අපි එක්ක හිටපු ජගා (ජගත් මණුවර්ණ) තමයි ඉස්සරහින් හිටියේ. එයා තමයි වෙඩි වදින මෙහෙයුම් කළේ. ජගත් අපේ ලොකු අයියා වගේ. මට කලින් ජගාට වැඩ ගොඩක් හම්බවුණා. අපට මුලින්ම ටෙලිනාට්‍ය සෙට් කළේ ජගා. අපව දිරිමත් කළේ ජගා. අපේ ගාණ හරියට ඉල්ලන හැටි කියලා දුන්නෙ ජගා. අපට හිමි අයිතීන් වෙනුවෙන් රණ්ඩු වුණේ ජගා. අපට වැහිලා තිබුණු දොරටු ඇරුණේ පස්සේ.
මේ කණ්ඩායම නිකන්ම රංගන ශිල්පීන් නෙවෙයි. හැමෝටම පුළුල් දැක්මක් තිබුණා….
අපට කලින් පරම්පරාව සෑහෙන අත්දැකීම්වලට මුහුණදුන් අය. පියල් කාරියවසම්, සෞම්‍ය ලියනගේ වගේ අය. සමහර අය බොන ගමන් අඬනවා. ඇතැම්විට එයාලා එක්ක හිටපු සහෘදයන් මැරුණාට පස්සෙ තමයි එයාලා මෙතෙක් ජීවත්වෙලා තියෙන්නේ. එයාලාගේ අත්දැකීම් අපව පෝෂණය කරනවා. එවැනි ඇතැම් හැඟීම් එක්ක අපි ජේවීපීයට සම්බන්ධ වුණා. හැබැයි ජේවීපීය රාජපක්ෂලා එක්ක සම්බන්ධ වුණා. ඒකෙන් අපි අතෑරුණා. අපි යුදවාදයට, ජාතිවාදයට විරුද්ධ වුණා. අපේ පසුබිමේ ජාතිවාදය තිබුණේ නැහැ. සිංහල බෞද්ධ කියන එක අපේ ඇෙඟ් වැඩ කළේ නැහැ.
ලංකාවේ තිබුණු මහා ගැටුම හරහා ජාතිවාදියෝ, රණකාමියෝ බිහිවුණා වගේම ඒ පසුබිමින් ජාතිවාදයට විරුද්ධ මිනිසුන් පිරිසක් බිහිවුණා නේද?
අනිවාර්යයෙන්ම. මම ඒ කාලයේ තමයි නාට්‍ය කරන්න පටන්ගත්තේ. මේ ආණ්ඩුව හොඳ නෑ. හැබැයි හිටපු ආණ්ඩුව ගියාම ඇතිවුණ මානසික නිදහස පට්ට. මීට වඩා ටෙන්ෂන් එකක් අපට ඒ කාලේ තිබුණා. මගේ වේදිකා නාට්‍ය ප‍්‍රැක්ටිස් එකට ඒක සෑහෙන උදව් වුණා. අපේ භාවිතාව ඇතුළේ ලංකාවෙ තිබුණු අර්බුදය නිරූපණය වෙනවා. ජගාව උදාහරණයට ගත්තොත් ඔහු සම්පූර්ණයෙන්ම වයලන්ට්. අපි යුද්ධයට විරුද්ධයි. හැබැයි ඒකට විරුද්ධත්වය ප‍්‍රකාශ කරන්න පුළුවන්කම තිබුණේ නැහැ. ඒක අපේ වැඩවලට පසුබිම් වුණා.
ධර්මසේන පතිරාජව මුණගැහුණේ කොහොමද?
පතී සර් මම ඉන්න නාට්‍ය කිහිපයක් බලන්න ඇවිත් තිබුණා. ඩබ්ලිව් ජයසිරි අයියා තමයි කියලා තිබුණේ කටුස්සෙක් වගේ මූණක් තියෙන එකෙක් ඉන්නවා කියලා. කෞශි අක්කාත් (කෞශල්‍යා ප‍්‍රනාන්දු) මාව රෙකමන්ඞ් කරලා තිබුණා.
අප දන්නා විදියට පතිරාජට අවසාන කාලයේදී ඔබ ගැන සුවිශේෂ පැහැදීමක් තිබුණා…
ධර්මසේන පතිරාජ තවත් චිත‍්‍රපටි දෙකක් මා එක්ක කතාකරලා තිබුණා. අපි කරමු මචං කියලා කිව්වා. තරුණයන් එක්ක සම්බන්ධයක් පවත්වාගෙන යෑමේ හැකියාවක් පතී සර්ට තිබුණා. තරුණයන්ගේ උනන්දුවට පතී සර් ලව් කළා. පතී සර්ට පස්සේ පරම්පරාවල ප‍්‍රවීණ අධ්‍යක්ෂවරු එක්ක මම වැඩකරලා තියෙනවා. හැබැයි පතී සර් එක්ක හැදුණු සම්බන්ධය ඒ අය එක්ක හැදුණේ නැහැ. මම සර් කියන්නේ කට ඇරලා සර් කියන්න පුළුවන් නිසා. හැබැයි මට ඔහු මචං කියලා කතාකළා. මට ඒ මනුස්සයා මැජික් එකක්. අපි එච්චර අවංක නැහැ.
දෙවැනි ඉනිම මොනවගේ අත්දැකීමක්ද?
පැති ගණනාවක් තියෙනවා. ලක්ෂ පනහකට වඩා බලනවා ඒක. මිනිස්සු මාව දැනගත්තේ ඒකෙන්. මම කාලයක් නළුවෙක් විදියට ආසම වැඩ ලැබෙනකල් හිටියා. එහෙම බලාගෙන ඉද්දී මම පරිණාමනය වෙනවා. හැබැයි ඒ පරිණාමනයේ විවිධ අවධි දාන්න තැනක් නැහැ. මේක ඉන්ඩස්ටි‍්‍රයක්. මාව අමතක වෙලා යන්න බැහැ. කාලය ගෙවෙද්දී සමාජයත් එක්ක සම්බන්ධයක් තියාගන්න ඕනෑ. හැබැයි ඕනෑවට වඩා ජනප‍්‍රිය වැඩවලට යන්න බැහැ. ඒ ඒ වැඩ තියන්න ඕනෑ ඒ ඒ රාක්කයේ. ඒ වැඩ එකිනෙක බැලන්ස් කරන්න පුළුවන්කම මට තියෙන්න ඕනෑ. මම කියන්නේ නැහැ මම බැලන්ස් කරනවා කියලා. කොහොමත් දෙවැනි ඉනිමෙන් පස්සේ ඒ චරිතයම කරන්න මට කිහිපදෙනෙක් කතාකළා. හැබැයි මම බාරගත්තේ නෑ.
රඟපෑම එක්ක ජීවත්වීම දකින්නෙ මොන වගේද? සල්ලි මොනතරම් ඕනෑද?
මම හැම අවසාන තීරණයක්ම අරගෙන තියෙන්නෙ පෞද්ගලික ජීවිතය නඩත්තු කිරීම මත. මොන වැඬේ වුණත් මගේ ගාන කියන එක ගැන මම සැලකිලිමත් වෙනවා. හැබැයි සමහර චිත‍්‍රපටිවලට මම ගණන් කියලා නැහැ. චිත‍්‍රපටිවල රඟපෑමෙන් ආර්ථික තෘප්තියක් නැහැ කියලා මම දන්නවා. පතී සර්ට ගාණක් කියන්න මට බැහැනේ. සමහර තීන්දු මම ගන්නේ කාගෙන්වත් අහන්නේ නැතිව. ජීවත්වීමේදී මූලික අවශ්‍යතාවන් සපුරගන්න ඕනෑ. තෘප්ත වීමේ ආශාව තමයි අපි හැමෝටම තියෙන්නේ. හැබැයි උතුරා යන තරමට නැහැ. උදාහරණයක් විදියට පහුගි ය කාලයේ බයික් එක ෆිනෑන්ස් එකෙන් ඉස්සුවා. මම හිතාගෙන ඉන්නවා ආයෙමත් බයික් එකක් ගන්න. මූලිකම දේවල් ටික මම කරගන්නවා. මම ඇවිදින්න කැමතියි. මුදල් ටිකක් එකතුවුණාම මම ඇවිදිනවා.
