චයිනා හාබර් සමාගම මහින්ද රාජපක‍ෂ මහතාගේ මැතිවරණ ප්‍රචාරණයට දුන්නායැයි කියන ඩොලර් මිලියන 7.6ක මුදල ගැන කතා දැන් බොහෝ දුර ඇදී ගොස් තිබේ. නිව් යෝර්ක් ටයිම්ස් පුවත්පතට නඩු දානවා වෙනුවට, ලංකාවේ එම ලිපිය පළ කළ පුවත්පත්වලට හා අනෙකුත් මාධ්‍යවලට නඩු දමනවායැZයි පිරිසක් තර්ජනය කරමින් සිටිති.
නිව්යෝර්ක් ටයිම්ස් හෙළිදරව්වෙන් පසු දේශපාලන වශයෙන් බලවත් අසීරුතාවට පත්වුණු පිරිස ඒ ගැන පුවත්පතට වැරදි කීමත්, එය පළ වීම කුමන්ත්‍රණයක් බව කීමත්, එය කැලෑ පත්තරයක් බව කීමත් විහිළු ලෙස සලකා ඉවත දැමිය හැකි ය. එහෙත්, එම ලිපිය පළ කළ ලංකාවේ මාධ්‍යවලට එරෙහිව නඩු පවරන්නට පෙර කළ යුතු වැඩ බොහොමයක් තිබේ.
නිව්යෝර්ක් ටයිම්ස් පුවත්පත, ලෝකයේ ගෞරවයට පාත්‍ර වූ පුවත්පතක් බව අන්තර්ජාලයෙන් ඒ ගැන පරීක‍ෂා කරන්නකුට ඇසිල්ලකින් පසක් වනු ඇත. එහෙත්, එයට ද න්‍යාය පත්‍රයක් තිඛෙන්නට පුළුවන. එක පැත්තකින් පුවත්පතේ් න්‍යාය පත්‍රය මෙන් ම, තම රටේ දේශපාලන න්‍යාය පත්‍රය ද එම පුවත්පත අනුගමනය කරනවා ඇත. ඒ නිසා, අදාළ ලිපිය අමෙරිකාව හා චීනය අතර ඇති බල අරගලයේ එක් ප්‍රකාශනයක් හැටියට තේරුම් ගැනීම වරදක් නැත. එහෙත්, අපට වැදගත් වන්නේ ඒ ලිපියේ සඳහන්වන දෙයින් අපේ දේශපාලනයට අදාළ කොටස ය. කෙටියෙන් කිවහොත්, ලිපිය කියන පරිදි හම්බන්තොට වරාය ඉදි කිරීමට චීනයෙන් ලැබුණු ණයෙන් කොටසක් රාජපක‍ෂ මහතාගේ ඡන්ද ව්‍යාපාරයට ලබා දී තිබේ. ප්‍රශ්නයේ කේන්ද්‍රය එතැන ය. ඒ සන්තෝසම ණයෙන් කොටසක් වන විට, ඒ ණය ගෙවිය යුත්තෝ රාජපක‍ෂවරු නොවෙති. මේ රටේ මහජනතාව ය. ඒ අර්ථයෙන් මේ හෙළිදරව්ව අපට වැදගත් එකකි.
ආචාර ධර්ම අනුව තම මාධ්‍යය පවත්වා ගෙන යන්නට උත්සාහ කරන පුවත්පත්, ඒවායේ ගවේෂණාත්මක වාර්තාකරණයේ දී අත්‍යවශ්‍ය ප්‍රමිතීන් පවත්වාගෙන යයි.
තමන්ට ලැඛෙන තොරතුරු එකකට වැඩි මූලාශ්‍රවලින් තහවුරු කර ගැනීම ඉන් එකකි. පාඨකයාට අදාළ මූලාශ්‍ර හෙළි කිරීමට බැඳී නැතත්, තමන්ගේ පුවතේ සත්‍යතාව තමන්ටම තහවුරු කර ගැනීම සඳහා මෙසේ මූලාශ්‍ර කිහිපයක් හරහා යෑම අත්‍යවශ්‍ය ය. නිව් යෝර්ක් ටයිම්ස් පුවත්පත ඒ ප්‍රමිතීන් පවත්වාගෙන යන බවට ලංකාවේ සිට ඒ පුවත්පත ආශ්‍රය කරන්නවුන් මෙන් ම, විවිධාකාරයෙන් පුවත්පතට දායකවූවෝ ද කියති.
ඊළඟ පියවර වන්නේ, තමන් එසේ රැස් කර ගත් තොරතුරුවලින් බලපෑමක් ඇති විය හැකි අයගෙන් ඒ ගැන පවසා, ප්‍රතිචාර ලබා ගැනීමයි. මේ ලිපිය පළ කිරීමේදී ද ඒ පියවර අනුගමනය කළ බව නිව් යෝර්ක් ටයිම්ස් කියයි. රාජපක‍ෂ මහතාටත්, චීන රජයටත් විවිධ අවස්ථාවල ඉල්ලීම් කළත් ඔවුන් ප්‍රතිචාර දක්වන්නට නොආ බව පුවත්පතේ ස්ථාවරය යි. ලිපිය පළවන්නේ ඒ පියවර සියල්ල ගැනීමෙන් පසුව ය.
ලිපිය පළවීමෙන් පසුව ඒ ගැන එකඟවන්නන් මෙන් ම විරුද්ධ වන්නන් ද සිටිය හැකි ය. ඊළඟ වැද්ගත් දේ නම්, එසේ ප්‍රතිචාර දක්වන්නන්ට ඉඩ සැලසීමයි. පුවත්පත ඒ බව දැනටමත් ප්‍රසිද්ධ කර තිබේ. අවලාද නොනගා, සංස්කාරකවරුන් අමතන ලෙස පුවත්පත ඔවුන්ට කියයි.
මේ කිසිවක් නොකළ පාර්ශ්වයක්, පුවත්පත කැලෑ පත්තරයක් හැටියටත්, කිසිවකුගේ කුමන්ත්‍රණයක් අනුව ක්‍රියාකරන්නක් හැටියටත් අවලාද නැගිම යුක්ති යුක්ත නොවේ. ඊටත් වඩා මුල් පුවත්පතට අභියෝග නොකර එය උපුටා දැක්වූ මාධ්‍යවලට තර්ජනය කිරීම වනාහි ගෙදර තිඛෙන මුවහමට තඩි බෑමට වැඩි දෙයක් නොවේ. නිව් යෝර්ක් ටයිම්ස් පුවත්පතට සම්බන්ධ මෙරට මාධ්‍යවේදීන්ට තර්ජනය කිරීම ඊටත් එහා යන අමනකමකි.•
