අමෙරිකා එක්සත් ජනපද තානාපති අතුල් කේශප් ජුනි 10වැනිදා හිටපු ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්‍ෂ හමුවී කළ ප‍්‍රකාශය නිසා හටගත් දේශපාලන උණුසුම තවමත් නිවී නැත. මහින්ද, ගෝඨාභය ඇතුළු රාජපක්‍ෂ පවුල පසුගිය කාලයේ සිටියේ, අඩු ගණනේ ජනතාවට ඉන්නා බව පෙන්වූයේ, බටහිර අධිරාජ්‍යවාදීන්ට එරෙහි ස්ථාවරයකය. මහින්ද රාජපක්‍ෂ ගොඩනගාගන්නට මානබැලූවේ ඒ බටහිර ආධිපත්‍යයට එරෙහි පෙරදිග, සිංහල බෞද්ධ කැරිස්මැටික වීරයාගේ චරිතයයි. ගෝඨාභයත් හිටියේ ඒ ගොඬේය. ඒ විදියට බලතොත්, අමෙරිකාවේ තානාපතිවරයා ගෝඨාභයට විරුද්ධව අදහසක් කීම තමාට වාසිදායක ලෙස හරවාගන්නට ගෝඨාභයට හැකිය. එහෙත්, ‘අන්න බලන්න, අමෙරිකානු අධිරාජ්‍යවාදීන් කියන්නේ ගෝඨාභය එපාය කියලා. ඒ ගෝඨාභය ඔවුන්ට එරෙහිව යන බව ස්ථිර නිසායි.’ කියමින් ගෝඨාභය කෙරෙහි එහි වාසිය හරවාගන්නට ගෝඨාභය හෝ ඔහුගේ හිතෛෂීන් කිසිවකු හෝ පහුගිය දිනවල උත්සාහ දරනු පෙනුණේ නැත. සියල්ලෝ සිටියෝ කේශප්ගේ කතාව ඇසුණු නොඇසුණු ගානටය. ඒ එක පැත්තකින්, ගෝඨාභයට හෙට අනිද්දා අමෙරිකාව සමග බේරාගන්නට තිබෙන පුරවැසිකම පිළිබඳ ගනුදෙනුවේදී යම්කිසි කට වරද්දාගැනීමක් බරපතළ අවුල් සදාදිය හැකි නිසාය.
කේශප්ගේ කතාව ඇත්ත බව සිතන්නට දැන් හොඳටම හේතු තිබේ. මහින්ද රාජක්‍ෂගේ පැත්තෙන් කියවුණේ කේශප් හමුවුණු නමුත් ‘එවැනි දෙයක් ගැන’ කතා නොකළ බව පමණකි. මහින්ද රාජපක්‍ෂගේ සුපුරුදු මාධ්‍ය නිවේදනද කේශප්ගේ කතාව ප‍්‍රතික්‍ෂෙප කරමින් නිකුත් වුණේ නැත. ඒ ගැන විමසූ විට අමෙරිකානු තානාපති කාර්යාලයද අදහසක් පළකිරීමෙන් වැලකී සිටි අතර, එය තානාපතිවරයාගේ පෞද්ගලික වැඩකටයුතු අතර එකක් බව පමණක් කියා ගැලවුණේය. ඒ නිසා, කේශප් මහින්ද හමුවුණ බවද, ගෝඨාභය ගැන කියන්නට ඇති බවද ඇත්තක් වන්නට ඇති ඉඩකඩ විශාලය. සමහර විට, මේ කතාව එළියට දුන්නේ, පරණ ‘රිපෝටර්’ වැඬේම කරමින්, මහින්ද රාජපක්‍ෂම වන්නටත් පුළුවන. ඒ ‘ගෝඨාභය ආවොත් වැඬේ අවුල්යැ’යි සමාජ මතයක් හදන්නටය. නැතිවම බැරි තත්ත්වයක් යටතේ, ගෝඨාභය ලවා පවුලේ බලය ආරක්‍ෂා කරගන්නට මහින්ද රාජපක්‍ෂ පෙළඹුණත්, තමාට බැරි වන තැනකදී නායකත්වයට පත්විය යුත්තේ නාමල් රාජපක්‍ෂය යන්න මහින්දගේත්, රාජපක්‍ෂ පවුල් අතර වඩාත්ම බලවත් මහින්දගේ පවුලේත් ප‍්‍රාර්ථනාවයි. අදාළ පුවත විස්තර සහිතව වාර්තා කළ යාපනයේ පුවත්පතේ කර්තෘ විiාදරන් මහින්ද රාජක්‍ෂගේ සමීප හිතවතකු වීමද ‘රිපෝටර්’ තර්කය සනාථ කිරීමේදී ඉතා වැදගත්ය.
අමෙරිකාව ඍජුවම ගෝඨාභය එපායැයි කියන්නට නැති නමුත්, අහවල් කාරණා නිසා, ගෝඨාභයට අමෙරිකානු පුරවැසිකම අතහැර ගැනීම දුෂ්කර විය හැකියැ’යි කියන්නට නම් පුළුවන. කේශප්ගේ ප‍්‍රකාශයේ එවැනි කරුණු තුනක් තිබේ. යුද අපරාධ, මානව සංහතියට එරෙහි අපරාධ හා මානව හිමිකම් කඩවීම් සම්බන්ධයෙන් ගෝඨාභයට තිබෙන චෝදනා ඒ කරුණු තුනයි. යම් හෙයකින් ඒ සම්බන්ධයෙන් ගෝඨාභයට එරෙහිව නීතිමය පියවර ගන්නට අමෙරිකාව සුදානම් වුවහොත්, ගෝඨාභයට සෑහෙන අවාසිදායක තත්ත්වයක් ගොඩනැගෙනු ඇත. ඇත්ත හොඳින් දන්නා නමුත්, උදය ගම්මන්පිල මිනිසුන්ට බොරුවට කියන පරිදි, අදාළ කාර්යාලයට ගොස් පියවර දෙක තුනකින් පුරවැසිභාවය අත්හැරිය හැකිය කියන තරම් පහසු තැනක නොවේ ගෝඨාභය සිටින්නේ. ඔහු පසුගිය කාලයේ සමීපව ඇසුරු කළ සමහරුන් මනුවර්ණ සමග කියා ඇති පරිදි, ‘ඒකේ පොඩි අවුලක් තියෙනවායැ’යි ගෝඨාභයම සමහර විට කියා ඇත.
කොහොම වුණත් කේශප්ගේ කතාවෙන් පැහැදිලි වන්නේ ගෝඨාභය කෙරෙහි අමෙරිකාව දක්වන අපැහැදීමයි. එහෙම වුණත් ජාත්‍යන්ධ සිංහල බෞද්ධ ස්වෝත්තමවාදීන්ට නම් අමෙරිකාවට එරෙහි ජාතික නායකයකු ගැන සිහිනයක් තිබිය හැකි නමුත්, අමෙරිකාවේ අවුරුදු ගණනක්ම නිල් කරපටි රැුකියා කරමින් ජීවත්වුණු ගෝඨාභයට නම් අමෙරිකාව නැති ලෝකයක් ගැන හිතාග න්නටවත් බැරි වනු ඇත.
කොහොම වුණත්, 20වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය සම්මත කරගන්නට හැකිවුණොත් ගෝඨාභයගේ සිහිනය උපන්ගෙයිම මියැදෙයි. එවිට, අමෙරිකානු පුරවැසිකම අත්හරින්නට ඔහු කිසිසේත් කැමති නොවනු ඇත. ඒකාබද්ධ විපක්‍ෂයේ ගෝඨාභය කර තබාගෙන යන කණ්ඩායම 20වැනි සංශෝධනයට විරුද්ධ විය යුතුයැයි මහින්දට දැඩි බලපෑමක් එල්ල කරන නමුත්, මහින්ද රාජපක්‍ෂගේ සිහිනය සමපාත වන්නේ 20වැනි සංශෝධනය සමගය. ඒ අගමැති හැටියට මහමැතිවරණයට ඉදිරිපත් වීමට ඔහුට හැකි නිසාවෙනි. දැනටමත් ඔහු තැනින් තැන 20ට තමාගේ ඇති කැමැත්ත ගැනත්, 20 ගැන තවමත් ඒකාබද්ධය පැහැදිලි තීරණයක් අරගෙන නැති බවත් කියමින් සිටියි.
පසුගිය දිනවල, විවිධ රැුස්වීම්, හමුවලදී ශ‍්‍රීලනිප පාක්‍ෂිකයන්ට තිබෙන වැදගත් ප‍්‍රශ්නයක් එළියට ආවේය. එනම්, ඇත්ත වශයෙන්ම 2019 තමන්ගේ පක්‍ෂයේ ජනාධිපති අපේක්‍ෂකයා කවුරුද යන්නයි. ශ‍්‍රීලනිපයේ නායකයන්ගෙන්ද පාක්‍ෂිකයන් ඒ ගැන විමසන්නට පටන්ගත් විට, ඒ නායකයන් ජනාධිපතිවරයාගෙන් ප‍්‍රශ්නයට පිළිතුරු ඉල්ලා සිටි බව දැනගන්නට තිබේ. ජනාධිපතිවරයා එවිට කියා ඇත්තේ, ඊළඟ ජනාධිපතිවරණයේ අපේක්‍ෂකයා තමා බව ජනතාවට කියන ලෙසය. එහෙත්, ගන්ධබ්බ ජීවිතයක් ගතකරන 16 දෙනාගේ කල්ලියේ බහුතරය වුණත් මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන ඊළඟ අපේක්‍ෂකයා වීම ගැන පැහැදීමක් නැත. ඩිලාන් ප‍්‍රනාන්දු, ජෝන් සෙනෙවිරත්න වැන්නන් ප‍්‍රසිද්ධියේම කියන්නේ තමන් එකතු විය යුත්තේ මහින්ද රාජපක්‍ෂ යටතේ බවය.
තනියෙන් ඉල්ලන තමාට දිනන්ට බැරි බව, පළාත් පාලන මැතිවරණයේදී ලක්‍ෂ 14ක් ඡුන්ද ගත් සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා අංක ගණිතයෙන්ම මේ වනවිටත් තේරුම් ගෙන සිටිනවාට සැකයක් නැත. ඒ නිසා ඔහුගේ ජනාධිපති සිහිනය යළි සැබෑ කරගන්නට නම්, අනිවාර්යයෙන්ම ඒකාබද්ධ විපක්‍ෂයේ සහාය ගන්නට සිදුවෙයි. ඒ සඳහා ඇති විය හැකි සන්ධානය කුමක්ද? එක්කෝ ‘මෛත‍්‍රී ජනාධිපති-මහින්ද අගමැති’ පන්නයේ සන්ධානයකි. මේ සන්ධානය දෙන්නාටම දිරවාගන්නට ඒ තරම් පහසු එකක් නොවේ. තමාගෙන් ආප්ප කා පහුවදා පාවාදුන් මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන යටතේ අගමැති ධුරයේ සිටින්නට මහින්ද රාජපක්‍ෂ කැමතිවනු ඇතැ’යි සිතිය නොහැකිය. යම් හෙයකින් එවයැනි සන්ධානයක් ඇතිවුණත්, වහාම යායුතු තෝරාගැනීම් දෙකකි. එකක් නම්, මහින්ද අගමැති වන පාර්ලිමේන්තුවක් විසින් ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයක් ගෙනැවිත්, යළිත් මහින්ද රාජපක්‍ෂට ජනාධිපති වන්නට හැකි පරිසරයක් සකස් කිරීමයි. දෙවැන්න, විධායක අගමැති ධුරයකට වැඩි බලයක් හිමිවන, නාමික ජනාධිපතිවරයකු සිටින ව්‍යවස්ථාමය වෙනසකට යෑමයි. මේ කුමන තත්ත්වයක් යටතේ වුණත්, අනාගත දේශපාලනයේ ජනාධිපතිවරයකු හැටියට මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන මහතාට තිබෙන ඉඩ කෙමෙන් සංකෝචනය වන බව පැහැදිලිය.
දෙවැනි ‘විය හැකි’ සන්ධානය ‘මෛත‍්‍රීපාල ජනාධිපති-ගෝඨාභය අගමැති’ සන්ධානයයි. එහෙත්, මෛත‍්‍රී ජනාධිපති අපේක්‍ෂක වන, තමා අගමැති වන තරගයකට ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ මහතා ඒ තරම් කැමැත්තක් දක්වනු ඇතැ’යි සිතිය නොහැකිය. ඔහුගේ කැමැත්ත සර්වබලධාරි ජනාධිපතිවරයා බවට තමාම පත්වීමයි. ගෙඩිය තමාම නෙළාගැනීමයි.
යම් හෙයකින් ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ ජනාධිපති අපේක්‍ෂකයා වුවහොත්, එතැන් සිට ඇරෙනු ඇත්තේ තවත් දේශපාලන කවුළු කිහිපයකි.
ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ කොහොමටත් චීනයට හිතැත්තෙකි. පහුගිය කාලයේත් ඔහු චීන රජයේ ආරාධනයෙන් චිනයේ පාඨමාලාවක් හැදෑරූ බව කියනු ලැබේ. කොහොමටත්, ලංකාවේ බලය තහවුරු කරගැනීම සඳහා චීනයට සිටින විශ්වාසවන්තම සගයන් එන්නේ රාජපක්‍ෂ පවුලෙනි. ඒ නිසා, ගෝඨාභය අපේක්‍ෂකයා වන අවස්ථාවක, චීනය ඔහු සමග සහයෝගයෙන් වැඩ කරනු ඇතැ’යි සිතන්නට පුළුවන. දැනටමත් චීන කොලනියක් බවට පත්වී ඇති ලංකාව, අනාගත රාජපක්‍ෂ පාලනයක් යටතේ සම්පූර්ණයෙන්ම චීන ප‍්‍රාන්තයක් බවට පත්වන්නට තිබෙන ඉඩ ඒ අනුව ඉතා වැඩිය. එහෙත්, එහි සිටිනු ඇත්තේ චීනය පමණක් නොවේ. රුසියාවද චීනයත් සමග ලංකාවේ තැන තහවුරු කරගැනීමට කැමති වනු ඇත. ඔවුන් සියල්ලන්ටම ඒ සඳහා වැඩබිම වනු ඇත්තේ එළැඹෙන ජනාධිපතිවරණයයි. එහිදී ක‍්‍රීඩා කරන චීන-රුසියානු හවුලේ ගැත්තා වනු ඇත්තේ ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂය.
රුසියානු-චීන බලවේගයන්ට එරෙහි දේශපාලන බලවේගය දැනටමත් සිය ඕනෑඑපාකම් ප‍්‍රකාශ කර තිබේ. ඒ අමෙරිකාව ප‍්‍රමුඛ බටහිර රාජ්‍යයන්ය. අතුල් කේශප් විසින්ය. එපමණක් නොවේ. චීනය දෙස විමසිල්ලෙන් බලාසිටින ඉන්දියාවද, එවැනි පසුබිමකදී ඉන්නට ඉඩ ඇත්තේ අමෙරිකාව සමග එක පිලේය. හෙවත් ගෝඨාභයට විරුද්ධ පිලේය. විශේෂයෙන් උතුරේ ප‍්‍රශ්නය නිසා පසුගිය කාලය පුරාම බරපතළ අවුල්වලට මුහුණ දුන් ඉන්දියාව, යළිත් වරක් යුදකාමී, දෙමළ විරෝධී සිංහල බෞද්ධ ආධිපත්‍යයේ ප‍්‍රකාශකයකු වන ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂට රටේ විධායක බලය හිමිවීම ගැන බලනු ඇත්තේ සෑහෙන නොපහන්කමකිනි. එවැනි අන්තවාදී නායකයකු හරහා උතුර නැවතත් අස්ථාවර වීමට තිබෙන හැකියාව නොසලකා හැරිය නොහැකිය. දැනටමත් ලංකාව තුළ සිදුවන චීන මැදිහත්වීම් ගැන අප‍්‍රසාදයෙන් බලාසිටින ඉන්දියාව, චීනයේ ඍජු සහායකයකු රටේ ජනාධිපති ධුරයට පත්වීම (නැතහොත් පත්කිරීම) සලකනු ඇත්තේ ඉතාම බැ?රුම් හා සංවේදී කාරණයක් ලෙසය.
2019 බලවතුන්ගේ කෙළිබිමක්
- Advertisement -
