2002 වසරේදී අහෝසි කරන ලද සාපරාධී අපහාස වරදට සමාන වරදක් නැවතත් දණ්ඩ නීති සංග්‍රහයට ඇතුළු කිරීමට රජය කටයුතු කරමින් සිටින බව වාර්තා වේ.
‘අසත්‍ය ප්‍රවෘත්ති හා වෛරී ප්‍රකාශනවලින් පුද්ගල කීර්තිනාමයට හා චරිතයට අදාළව වන හානිවලට’ එරෙහිව මෙම නව අපරාධය දණ්ඩ නීති සංග්‍රහයට ඇතුළත් කරන්නට සැලසුම් කර ඇති බව, මේ ගැන කළ විමසීමකදී අධිකරණ අමාත්‍යාංශයේ අතිරේක ලේකම් පියුමන්ති පීරිස් මහත්මිය පැවසුවාය.
‘ඒ පිළිබඳ දළ කෙටුම්පතක් සකස් කරලා තියෙනවා. නමුත් එය අමාත්‍ය මණ්ඩලයට ඉදිරිපත් කර අනුමත කර නැහැ. තවදුරටත් නීතිය ගැන අධ්‍යයනය කරමින් සිටිනවා’ පීරිස් මහත්මිය අනිද්දා වෙත පැවසුවාය.
එම අපරාධයට අදාළ වන්නේ කුමන මාධ්‍යදැයි විමසූ විට, සමාජ මාධ්‍ය මෙන්ම පුවත්පත් ඇතුළු අනෙකුත් මාධ්‍ය ද ඇතුළත් වන නමුත්, ඒ ගැන අවසන් තීරණයක් තවමත් ගෙන නැති බවත් ඇය පැවසුවාය. අලුත් අපරාධය 2002 දී ඉවත් කරන ලද දණ්ඩ නීති සංග්‍රහයේ ‘සාපරාධී අපහාසයට’ සමාන දැයි විමසූ විට ඇය පැවසුවේ, සමාන නොවන බවයි. ඉහත ක්‍ෂෙත්‍රයට අදාළ නීතිය
යාවත්කාලීන කිරීමට අවශ්‍ය වී ඇති නිසා මේ සංශෝධනය ගෙනෙන බවද ඇය වැඩිදුරටත් පැවසුවාය.
2002දී, අගමැති රනිල් වික්‍රමසිංහගේ ආණ්ඩුව විසින්, දණ්ඩ නීති සංග්‍රහයට කරන ලද සංශෝධනයකින් ඉවත් කළ 479 වගන්තියේ සඳහන් සාපරාධී අපහාසය හෙවත් ‘කීර්ති හානි කිරීම’ යන වරද විස්තර කර ඇත්තේ මෙසේය. ‘කතා කරනු ලැබු වචනවලින් හෝ කියවීමට අදහස් කරනු ලැබූ වචනවලින් හෝ සංඥාවලින් හෝ පෙනෙන නිරූපණයන්ගෙන් යම් තැනැත්තකු පිළිබඳ ආරෝපණය කිරීමකින් ඔහුගේ කීර්තියට හානියක් කරන අදහසින් හෝ කීර්තියට හානියක් වන බව දනිමින්ම හෝ එබන්දකින් එලෙස වන බව විශ්වාස කිරීමට කරුණු තිබියදී ඔහු සම්බන්ධයෙන් එවැනි ආරෝපණය කිරීමක් යමකු කළහොත් ඔහු ඉහත කී තැනැත්තාගේ කීර්ති හානි කළ ලෙස සලකනු ලැබේ.’
මේ අපරාධය ගැන මහාධිකරණ නඩු විභාගයකින් පසු වරදකරුවකු වන අයකුට අවුරුදු දෙකක් නොඉක්මවන බරපතළ නොවන සිර දඬුවමක් හා/හෝ දඩයක් නියම කළ හැකියැයිද ඊට අදාළ වගන්තියේ දැක්විණි. අගමැති වික්‍රමසිංහගේ ආණ්ඩුව විසින් මේ අපරාධය ඉවත් කරන ලද්දේ, විශේෂයෙන් ජනමාධ්‍යවේදීන්ට එරෙහිව රජයේ දේශපාලනඥයන් විසින් සාපරාධී අපහාස නඩු පැවරීම ඊට පෙර ආණ්ඩු කාලයේ පුරුද්දක් ලෙස දිගින් දිගටම කළ නිසාය. ඊට එරෙහිව ජනමාධ්‍ය සමාජයෙන්, සංවිධානවලින් හා සිවිල් සමාජයෙන් නැගුණු දැඩි විරෝධය, අපරාධය දණ්ඩ නීති සංග්‍රහයෙන් ඉවත් කිරීමට හේතුවිය.
මෙවැනි අපරාධ නඩු පැවරීමේදී, නීතිපතිගේ අනුමැතිය අවශ්‍ය විය. නීතිපතිවරයා දේශපාලන වශයෙන් පක්‍ෂපාතී වන විට, මාධ්‍යවල පළවන දේවලට අදාළව ‘කීර්ති හානි කිරීම’ යටතේ නඩු පැවරීමට ඔහුගේ අනුමැතිය පහසුවෙන් ලැබිණ. ඒ අනුව, රජයේ දේශපාලනඥයන් හා අනෙකුත් නිලධාරීන් විවේචනය කරන, ඔවුන්ගේ දූෂණ හෙළිකරන ජනමාධ්‍යවේදීන්ට විරුද්ධව නඩු පවරා ඔවුන් බන්ධනාගාරගත කිරීමේ අවස්ථාව මේ නීතිය යටතේ ලැබී තිබිණ.■
