පොදුජන පෙරමුණෙන් ලොකු අසාධාරණයක් වුණා කියලා හිටපු ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේන කියා තියෙනවා…
ආණ්ඩුවේ දේශපාලනයේ නම් ගැටලුවක් නෑ. අපි අපේ ගමන යනවා. සමහර තැන්වලදී බල්ලෝ බුරනවා. අපි බල්ලන්ට ගල් ගහමින් ඉන්නේ නෑ. ජනතාව ගැන හැඟීමන් අපි ඉස්සරහට යනවා.
නුවරඑළිය දිස්ත්‍රික්කයෙන් ශ්‍රීලනිපයට නාමයෝජනා ලැබුණේත් නැහැ. දිස්ත්‍රික්කයේ අසාධාරණයක් වෙනවා කියා හිතනවාද?
අසාධාරණ කියන්නේ මොනවාද. ශ්‍රීලනිපයේදී අපට කොච්චර අසාධාරණකම් වුණාද. ඔය ශ්‍රීලනිප නායකයන්ට ආණ්ඩු බලය සහ දේශපාලන බලය තියෙද්දී අපට සැලකුවේ කොහොමද. පොහොට්ටුව හැදෙන්න කලින් අපට සැලකුවේ කොහොමද. එයාලාගේ අතේ හැන්ද තියෙද්දී අපට බෙදුවේ කොහොමද. හේතු නැතිව සංවිධායකකම්වලින් දොට්ට දැම්මා. අපට කරන ඕනෑ එකක් ඉවසගෙන ඉන්න ඕනෑද. අපි ශ්‍රීලනිපය හැදූ අය. රැකගත් අය. ඔය පක්ෂවලින් රිලව් වාගේ පැනපු කවුරු කවුරුත් පක්ෂයක් ගැන කතා කරනවා. බල්ලෝ බළල්ලු වාගේ පාරේ අප ඇවිද්දනවා කියලයි ඒ අය කීවේ. මා වගේ දිස්ත්‍රික්කෙන් පළවැනියා වූ හැමෝම අයින් කළා.
දැන් බලය අහිමිවුණාම මැසිවිලි නඟනවා?
ඔව්, ඕක එයාලාම හදාගත් තැන. නුවරඑළිය දිස්ත්‍රික්කයේ පළවැනියා වුණ සීබී රත්නායක අයින් කරන්නකෝ. තව ජනප්‍රිය සහ තරුණ නායකයන් කොච්චර හිටියාද. ඔක්කෝම අයින් කරලා දැම්මානේ. ඒ අය එළවලා ප්‍රාදේශීය සභාවක් දිනාගන්නත් බැරි මිනිස්සු සංවිධායකකම්වලට දැම්මා. ඉතින්, එහෙම අයට ඡන්ද දිනන්න පුළුවන්ද. නාමයෝජනා දෙන්නේ කොහොමද. මේ සංවාදයේදී වුණත් අනිද්දා පත්තරයේ මූලික අරමුණ පත්තරය ජනප්‍රිය කරගැනීම මිසක් මාව සැනසීම නෙවෙයි. හැමදේම කරන්නේ ඒ වෙනුවෙන්. පක්ෂයක අරමුණත් මැතිවරණ ජයගැනීම. නාමයෝජනා දෙන්නේ ඒ වෙනුවෙන්.
ඒ කියන්නේ, එළවා දැමූ කණ්ඩායම දේශපාලන පක්ෂයක් හැදුවාම, අලුත් පක්ෂයේ දෙපා මුලට යෑම ශ්‍රීලනිපයේ වරදක්…
ගොඩක් මාධ්‍යවලටත් දැන් අමතක වෙලා තියෙනවා, එදා කියපු කරපු දේවල්. ලංකාවේ ඉතාම කෙටි කාලයක් තුළ ජනප්‍රිය වුණ පක්ෂයක් ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණ. පොහොට්ටුව ලාංඡනය මිනිසුන්ගේ පපු තුළට කාවැදුණා. දේශපාලන ක්ෂේත්‍රයේ ලොකුම සන්නාමය මහින්ද රාජපක්ෂ. මිනිසුන් පොහොට්ටුව වැළඳගත්තේ මහින්ද සන්නාමයට ආදරේ නිසා.
මේ ආණ්ඩුව ඇවිත් අවුරුද්දක් යනකොට සෑහෙන පරිසර විනාශයක් සිද්ධවුණාලු…
පරිසර විනාශය කියන්නේ අලුතින් සිද්ධවුණ දෙයක් නෙවෙයි. සියල්ල දීර්ඝකාලීනව හටගත් කාරණා. එක් උදාහරණයක් කියන්නම්. අලිමංකඩවල නිවාස හැදීමේ ව්‍යාපෘතියක් පටන්ගත්තේ විපක්ෂනායකතුමා. අලිමංකඩවල් ඔස්සේ නිවාස ව්‍යාපෘති හදන එක කොච්චර භයානකද. ඒවා ගැන දැන් කවුරුත් කතා කරන්නේ නැහැ. තිස් අවුරුදු යුද්ධයත් එක්ක සමහරුන් ගම්බිම් අත්හැරලා ගියා. සමහර ගම් බිම් කැලෑ වුණා. යුද්ධය ඉවරවෙලා සමහරුන් ගම්බිම්වලට යනකොට ඒවායේ රූස්ස ගස් වැවිලා. ඒවා වනාන්තර බවට පත් වෙලා. ඔබ වුණත් තමන්ගේ ඉඩමක් තිබුණොත් යන්න පුළුවන් මුල් මොහොතේම ආපහු යනවා. සමහර අය එහෙම කළේ වන වගාව ගැන හැඟීමකින්වත්, ඒවා හෙළි කරන කූට අරමුණකින්වත් නෙවෙයි. ඒත් හැබෑ ලෙසම ඒ අය උපන් භූමිය අල්ලන්න යනකොට ‘නිකන් දෙනවානම් දෙමළ පත්තරේත් බලනවා වගේ’ වෙන අයත් ගිහින් ඒවා හෙළි කරන්න පටන්ගත්තා. තමන්ට අයිතියක් නැතිව ඉඩම් හෙළි කළා. යුද්ධයෙන් පස්සේ ලංකාවේ වන ගහනය අඩු වෙන්න ඒ හේතු බලපෑවා. අපි එහෙම අය ගැන හොයනවා. තරාතිරම නොබලා පියවර ගන්නවා.
එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානයේ මහලේකම්වරයා කියා තියෙනවා ලෝකයේ දේශගුණ අර්බුදයක් තියෙනවා, හැම රාජ්‍යයක්ම හදිසි තත්වයක් ප්‍රකාශයට පත් කරන්න කියලා. දේශගුණය අර්බුදයට එක විසඳුමක් තමයි වන වගාව…
අපේ රටේ වන වගාව තියෙන්නේ සීයට 29.2යි. මගේ අමාත්‍යාංශයේ අරමුණ තමයි මේ වන වගාව සීයට 31ක් කිරීම. ඒ අරමුණට යන්න අපි සූදානම් වෙනවා. ඒ සඳහා ක්‍රියාත්මක වෙනවා. දරුවෙක් ඉපදුණාම ඒක සමරන්න පැළයක් හිටවන්න කියනවා. දරුවෙක් පාසලට ඇතුළත් වෙනකොටත් පැළයක් හිටවන්න කියනවා. ඒ දරුවා ලොකු වුණාම ඒකේ ඵල නෙලන්න පුළුවන්. නැත්නම් ඒ ගහ කපලා තවත් පැළයක් ඉන්දලා, ආර්ථික සහනයක් ලබාගන්නත් පුලුවන්.
ඒත් ඔය වගේ තනි තනියෙන් පැළ සිටුවීමට එහා ගිය මහා පරිමාණ මැදිහත්වීමක් අවශ්‍යයි. ඒවාට අවශ්‍ය මුදල් වෙන්කරලා නැහැ…
ආර්ථිකයේ අවශ්‍යතා අනුවනේ ඒවා සිද්ධවෙන්නේ. ඉදිරියේදී අතුරු සම්මත ගිණුමක් සම්මත කරගෙන හරි ඒවාට අවශ්‍ය මුදල් ගන්න පුළුවන්. අප සතුව තියෙන පැළ ටික විලයිත්තිකුලම් රක්ෂිතයේ හිටවනවා. ඉතිරි පැළවලට වැඩසටහනක් හදමින් යනවා.
ඒ ප්‍රදේශවල මිනිස්සු පදිංචි තැන්වලද මේ වන වගා කරන්නේ…
මිනිස්සු හිටපු තැන්වල වගා කිරීමනේ පළවෙනි වැඬේ. ඒක කරලා ඉන්න එපැයි. වන සංරක්ෂණ එකට තියෙන වගකීම ඒකනේ. ඒත් එතැනින් පස්සේ මම මුලින් කී හෙක්ටෙයාර් හතළිස්දාහේ වන වගා කරන්න සූදානම් වෙනවා.
ආණ්ඩුවේ නායකයෙකුගේ හිතවතෙක් ආනවිලුන්දාවේ ඉඩම් ඇල්ලූ සිද්ධියට වුණේ මොකක්ද?
ආනවිලුන්දාව වගේ තැනක ඉඩම් අල්ලන්න බෑ. ඒ සඳහා දේශපාලන හයියක් අරගෙන කටයුතු කරපු අය රිමාන්ඞ් බන්ධනාගාරගත වෙලා ඉඳලා ඇප ලබලා ඇවිත් ඉන්නවා. ඔවුන්ට නඩු තියෙනවා. දැන් ඒවා නතර කරලා.
අවශේෂ කැලෑවල පාලනය ප්‍රාදේශීය ලේකම්වරුන්ට දීලා හිතුමතේ කැලෑ කපන්න මේ ආණ්ඩුව පසුබිම හැදූ බවට චෝදනා තියෙනවා…
අපි හෙක්ටෙයාර් හතළිස්දාහක් විතර රක්ෂිත විදියට ගැසට් කරලා තියෙනවා. ඒ අතරතුරේදී සමහර අය කතා කරනවා ජල උල්පත් තියෙන තැන්වල අවශේෂ කැලෑ පිළිබඳ නිකුත් කළ චක්‍රලේඛය ගැන. ඒකෙන් වන විනාශයක් වෙනවා කියලා හුවා දක්වන්න උත්සාහ කරනවා. මේක 2002 සහ 2006 අවුරුදුවලත් ආවා. අපි ඒ විදියට වන විනාශයක් වෙන්න දෙන්නේ නැහැ. විධිමත් අයුරින් කටයුතු කරන්න සූදානම් කරලා තියෙනවා. ප්‍රාදේශීය ලේකම්වරුන්ට බලය දීලා තියෙන්නේ වන වගාවක් නැති, හේන් ගොවිතැන් කරපු, ඒකෙන්ම ජීවත් වූ මිනිසුන් ඉන්නවා. පොළොන්නරුව, අනුරාධපුර, දමන, හම්බන්තොට වගේ දුෂ්කර තැන්වල හේන් වගාවෙන් තමයි ඒ මිනිසුන් කෑවේ බීවේ. අවුරුද්දට මාස තුනක් වගා කළේ. ඒවා වන විනාශයන් නෙවෙයි. මිනිසුන් ජීවත්වෙන්නට ගන්න උත්සාහයන්. ඉතින්, ඒ වගේ භූමිවල වැඩ කරන්න ඒ අයට පහසුකම් සලසාදෙන්න සිද්ධවෙනවා. ඒත් ඒක සින්නක්කරයට දෙන එකක් නෙවෙයි. අපි කෘෂිකර්මාන්තය නංවන්න ඕනෑ කියලා කියනවානේ. අපි දැනට පරිභෝජනය කරන්නේ එක්කෝ පිටරටින් ගේන භාණ්ඩ. නැත්නම් මහා පරිමාණ වගා කරන අයගේ භාණ්ඩ. බඩඉරිඟු හෝ වෙනත් බෝගයක් වෙන්න පුළුවන්, අර විදියට පොඩි ගොවියන්ට වගා කරන්න දුන්නාම අර ආනයනකරුවන්ගේ සහ මහා පරිමාණ වගාකරුවන්ගේ ඒකාධිකරය කැඩෙනවා. සමහරවිට වන වගාව ගැන කතාන්දර ඒ අරමුණෙන් වෙන්න පුළුවන්. පත්තරවලින්ම උදාහරණයක් ගමුකෝ. ඔයාලාගේ පත්තරය නැගිටිනකොට, ලොකු පත්තර ඇවිත් නැගිටින්න දෙන්නේ නැතිව ගහනවා. විවිධ උපක්‍රම යොදමින් තමන්ගේ ඒකාධිකරය රඳවාගන්න බලනවා.
ආසාදිතයන් එක්ක යම් උත්සවයකට ගිහින් ඔබට මෑතකදී නිරෝධායනය වෙන්නට සිද්ධවුණා නේද?
කොරෝනා එක්ක ජීවත්වෙන්න වැඩසටහන් හදාගන්න වෙනවානේ. රට වහන්නයෑ. වැඩ නවත්වන්නයෑ. මම නුවරඑළිය දිස්ත්‍රික් නායකයා විදියට, නාගරික නිලධාරීන්ගේ යෝජනා අනුව සංවර්ධන කටයුතු කරන්න පියවර අරන් තියෙනවා. ගම්බිම් දියුණු කරන්න අපි වෙහෙස වෙලා තියෙනවා. නගරය හදන්න මැදිහත් වෙලා තියෙනවා. කොළඹට කිරි ගමට කැකිරි කියන එක වෙනස් කරන්න අපි බලන්නේ. නුවරඑළිය නගරයට ඇතුළු වෙනකොට තහඩු ගොඩවල් තියෙන තැන්වලින් නවීකරණය කරන්න කටයුතු කරන්න අපට ඕනෑ. කොවිඞ්-19 තියෙද්දී වුණත් කොළඹ අලුත් කරන සංවර්ධන වැඩසටහන් කෙරෙනවානේ. නුවරඑළියේ කරන්න බැරිද. මම නුවරඑළියේ රැස්වීමකට සහභාගී වුණාට පස්සේ, ඒ රැස්වීමට ආපු කෙනෙක්ට කොවිඞ් තිබුණ බව දැනගන්න ලැබුණා. ඒකෙන් පස්සේ මා නිරෝධායනය කරන්න උනන්දු වුණේ පීඑච්අයිලාටත් වඩා මාධ්‍ය. දවස් ගාණක් එකදිගට මට ගැහුවා. මට කොරෝනා තියෙනවානම් මම තමයි බේරෙන්න ඕනෑ. මගේ සමීපතමයන් ගැන මම තමයි කල්පනා කරන්න ඕනෑ.
කොළඹට කිරි, ගමට කැකිරි කියා ඔබ කීවා. පළාත් සභා ඡන්දය ගැන හිතන්නේ මොකක්ද?
පළාත් සභා අපේ වුවමනාවට නෙවෙයි, ඉන්දියාවේ වුවමනාවට ගෙනාපු එකක්. ඉන්දියාවේ ප්‍රාන්ත විසි ගාණක් තියෙනවා. අපේ රටම ඒ ප්‍රාන්තයකටත් වඩා පුංචියි. එහෙම තිබියදී බලය බෙදන්න හැදුවා. ඒක එක් පැත්තකින් සුදු අලියෙක් වගේ තමයි. අපි අවුරුද්දක් පළාත් සභා නැතිව ගියා. ඒ ගැනත් කතා කරන්න ඕනෑ. ඒත් අපට පළාත් සභා අත්හරින්න බෑ. ඒ නිසා පක්ෂ නායකයන් එක්ක පළාත් සභා පවත්වනවාද කියා සාකච්ඡා කළා. එතැනදී තීන්දුවක් ආවොත් පළාත් සභා ඡන්දයට මුහුණදෙනවා.■
